เจ้าพ่อลวงเสน่หา ชุดเจ้าพ่อนักรัก [วางแผงแล้วค่ะ]

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ แรกพบสบสายตา (หื่น)

*** ก่อนอื่นต้องขอโทษอีกครั้งที่ผู้เขียนต้องลงเนื้อหาเรื่องนี้ใหม่อีกรอบ จริงๆก็แจ้งไปแล้วที่แฟนเพจของมะนะปริยาแต่คิดว่าคงยังไม่ทั่วถึง เรื่องเจ้าพ่อลวงเสน่หามีการปรับแก้เนื้อหาช่วงแรกค่อนข้างเยอะค่ะแล้วมันก็ส่งผลไปถึงบทต่อๆไปด้วย เพื่อความไหลลื่นของเนื้อหาและความสมเหตุสมผลจึงต้องลบและขอลงใหม่อีกครั้ง และสัญญาว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วค่ะ ขอโทษจริงๆสำหรับท่านใดที่อ่านแล้วนะคะ เข้าใจว่าหลายท่านอาจจะรำคาญที่ต้องอ่านซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนี้ แต่มะนะปริยาก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าคำว่าขอโทษค่ะ

ผู้เขียนขอยอมรับผิดทุกอย่าง แต่หลังจากนี้จะพยายามมาอัพอย่างต่อเนื่องแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่ยังรอและติดตามกันอยู่เสมอ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^

มะนะปริยา

********************************

บทนำ

แรกพบสบสายตา(หื่น)

เท้าเรียวเล็กที่เปลือยเปล่าย่ำเดินไปตามชายหาด เป็นช่วงเวลาที่ความมืดในยามราตรีได้เข้ามาครอบครองเต็มผืนฟ้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงมีเพียงแสงไฟจากจากถนนใหญ่เท่านั้นที่ส่องแสงมาแต่พอรางๆ ให้เธอเดินได้อย่างไม่ลำบากสายตา

ใบหน้าเรียวสวยแหงนหน้าขึ้นมองหมู่ดาวที่กระจ่างเต็มท้องฟ้า พลางก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วก็ถอนหายใจออกมายาวๆอย่างปลอดโปร่ง เวลานี้หญิงสาวมีความรู้สึกว่าเจ้าตัวได้รับอิสรภาพอย่างแท้จริง หลังจากต้องทนให้เหล่าบอดี้การ์ดของแด๊ดดี้เดินตามหลังตลอดเวลาไม่ยอมปล่อยให้เธอได้กระดิกตัวไปไหนได้ ไม่ว่าจะเดินไปทางซ้ายหรือทางขวาก็ต้องมีคนคอยเดินขนาบข้างตลอด นี่คือสิ่งที่เธอเบื่อหน่ายที่สุดในชีวิต 

แต่เหนือฟ้าก็ยังมีฟ้า มีหรือที่คนอย่างเฌอเมวีร์จะหาทางเอาตัวรอดไม่ได้ มีปัญญาตามก็ตามไปสิ แต่อย่าให้เธอสบโอกาสบ้างก็แล้วกัน เมื่อเวลานั้นมาถึง ก็อย่าหมายว่าจะหาตัวเธอพบ เฌอเมวีร์ยกยิ้มร้ายที่มุมปากเมื่อนึกถึงความแก่นเซี้ยวของตัวเอง อย่างเช่นตอนนี้ เธอหนีเอาตัวรอดจากกลุ่มผู้ชายตัวใหญ่ยักษ์และหน้าเข้มดุออกมาได้สำเร็จ

ขณะที่กำลังเดินทอดน่องอย่างสบายใจ หญิงสาวก็อดหัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้ ป่านนี้พวกนั้นคงถูกแด๊ดดี้เล่นงานกันไปอย่างถ้วนหน้า แต่คงไม่ถึงกับเลือดตกอย่างออกเพราะแด๊ดดี้ของเธอไม่ใช่คนโมโหร้ายและอารมณ์รุนแรงขนาดนั้น เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเธอก็คงไม่กล้าที่จะทำให้พวกเขาเดือดร้อนอีกเป็นแน่  

แต่จะว่าไปโดนด่าแค่นั้นยังถือว่าน้อยไปด้วยซ้ำ เมื่อเทียบกับอิสรภาพของเธอที่ถูกลิดรอนไป หญิงสาวคิดให้ตัวเองสบายใจเสร็จริมฝีปากอิ่มก็ยิ้มพรายออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ นิ้วเรียวสวยเกี่ยวสายรองเท้าส้นสูงราคาแพงสีสดไว้ในมือ พลางก็สาวเท้าเดินต่อไปข้างหน้าอย่างไม่มีจุดหมาย เสียงเพลงที่ดังออกมาจากสถานรื่นเริงชื่อดังยังคงดังอึกทึกไปทั่วบริเวณ แต่เมื่อเธอเดินห่างออกไปเรื่อยๆ ทุกสิ่งรอบตัวพลันเงียบสงบลง และนี่คือสิ่งที่เธอต้องการ

การออกมาเดินในที่เปลี่ยวๆไม่ใช่สิ่งที่เธอเคยนึกกลัว ในสายตาของคนภายนอกอาจจะมองว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก รูปร่างบอบบาง น่าทะนุถนอม แต่ใครจะรู้ว่าเธอได้เลือดมาเฟียจากแด๊ดดี้มาเต็มๆ ศิลปะการป้องกันตัวอย่างเช่นเทควันโดและยิงปืนเธอได้ร่ำเรียนและฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังต้องมีเหล่าบอดี้การ์ดไว้ปกป้องดูแลอยู่ดี

แด๊ดดี้ไม่เคยทำสิ่งผิดกฎหมายก็จริง แต่ธุรกิจปล่อยเงินกู้รายใหญ่ที่สุดในจังหวัด มีลูกหนี้กว่าพันรายชื่อ ก็ทำให้มีคนจ้องจะเล่นงานกันอยู่เรื่อยๆเช่นกัน ท่านจึงต้องเตรียมการป้องกันไว้ก่อน กันไว้ดีกว่าแก้ทีหลัง...แต่เธอก็ชอบทำให้ท่านเหนื่อยใจข้อนี้เธอรู้ตัวดี แต่จะให้ทำอย่างไรได้คนที่ไม่ชอบอยู่ในกรอบอย่างเธอ ก็ต้องโหยหาเวลาอันเป็นส่วนตัวบ้าง ขอเวลาแค่สิบนาทีต่อวันก็ยังดี

หากในความเงียบสงบกลับไม่สงบอีกต่อไป เมื่อเฌอเมวีร์สัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่มีอานุภาพรุนแรงอย่างมากกำลังแผ่ซ่านเข้าหาตัวเธออยู่ทางด้านหลัง พลันขนอ่อนที่ต้นคอของเธอก็พร้อมใจกันลุกขึ้นยืนราวกับยืนตรงเคารพธงชาติ แต่ความรู้สึกส่วนลึกของเธอบอกว่า สิ่งที่เธอกำลังสัมผัสได้อยู่ในขณะนี้ไม่ใช่ผีอย่างแน่นอน แต่มันคืออะไรเล่า?  

ฝ่าเท้าเรียวเล็กหยุดชะงักทันที หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นเร็วจนผิดจังหวะ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ และค่อยๆหันหน้ากลับไปมองอย่างช้าๆ ภาวนาขอให้สิ่งที่กำลังจะเผชิญในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้าเป็นคนธรรมดาเดินดิน เพราะอย่างน้อยเธอก็ยังมีศิลปะป้องกันตัวไว้คอยต่อกรกับพวกมันได้...คนอย่างเฌอเมวีร์ไม่เคยกลัว!                          

นี่อาจจะเป็นคำปลอบใจ ในยามที่หัวใจกำลังสั่นสะท้าน!!

ดวงตาสีฟ้าเข้มดุจน้ำทะเลลึกจับจ้องไปที่ร่างเล็กบอบบางของหญิงสาวอย่างไม่วางตา นับตั้งแต่เธอเดินผ่านเข้ามาอยู่ในรัศมีของสายตา ดวงตาคู่คมสำรวจทุกสัดส่วนในเวลาเพียงเสี้ยววินาที ใบหน้าสวยหวานชวนหลงใหล ริมฝีปากอิ่มแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสดน่าเอาปากเข้าไปบดขยี้ รูปร่างอ้อนแอ้นบอบบางหากแต่มีส่วนเว้าส่วนโค้งชัดเจน โดยเฉพาะหน้าอกหน้าใจของหญิงสาว ทุกสัดส่วนพอเหมาะพอเจาะและงดงาม น่าจับมานอนฟ้อนเฟ้นด้วยสองมือของเขา    

แววตาดุจพญาเหยี่ยววาววับขึ้นมาทันทีทันใดราวกับเจอเหยื่ออันแสนโอชะ เพียงแค่หญิงสาวปรายหางตามาทางเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ แค่นี้ก็ทำให้เลือดลมในกายของเขาสูบฉีดแล่นพล่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน และคำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวของเขาตอนนี้ก็คือ ‘อยากจะกลืนกินเธอทั้งตัว ไม่อยากเหลือไว้แม้แต่ให้ใครได้กลิ่น’

ชายหนุ่มยังคงจับตาดูการเคลื่อนไหวของเธอทุกฝีก้าวอย่างไม่ให้คลาดสายตาและสังเกตเห็นท่าทางของหญิงสาวเหมือนกำลังต้องการจะหลบหนีใครอยู่ เธอเหลียวซ้ายแลขวาอย่างระวังตัวก่อนที่จะสาวเท้าออกไปจากสถานท่องเที่ยวยามราตรีแห่งนี้ โดยที่ไม่เสียเวลาคิดเจ้าของร่างสูงสมส่วนก็ผุดลุกขึ้นยืนทันที ก่อนที่จะสาวเท้าตามหญิงสาวออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าหากเขาช้ากว่านี้อีกวินาทีเดียวแม่นางฟ้าตัวน้อยของเขาอาจจะโบยบินหนีเขาไปไกลแสนไกล

การกระทำที่รวดเร็วตามจิตสำนึกของเขา ทำให้ลูกน้องคนสนิทที่ติดตามมาด้วยเกิดอาการมึนงงและสงสัยขึ้นมาทันที เจ้านายของเขาเพิ่งจะเดินเข้ามาในผับแห่งนี้ได้ไม่ถึงห้านาที หย่อนก้นนั่งลงที่โซฟายังไม่ทันจะอุ่นเสียด้วยซ้ำ จู่ๆก็ผุดลุกขึ้นยืนอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย จนเขาต้องรีบสาวเท้าตามให้ทันและเอ่ยถามอย่างร้อนรน

“เจ้านายครับ เจ้านายกำลังจะไปไหนครับ หรือว่าร้านที่ผมพามายังไม่ถูกใจ”

“ถูกใจสิ ถูกใจฉันมากทีเดียว ไม่เคยถูกใจอะไรเท่านี้มาก่อน” ชายหนุ่มตอบคำถามโดยที่ไม่หันมามอง น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาคล้ายคนกำลังหลงละเมอ สายตายังคงจับจ้องไปข้างหน้าอย่างไม่วางตาราวกับกลัวว่าสิ่งที่กำลังตามอยู่นั้นจะหลุดลอยหายไปแค่เพียงชั่วกระพริบตา 

“ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงเดินออกมาแบบนี้ละครับ เราเพิ่งจะมาถึงเองนะครับเจ้านาย” ผู้ติดตามถามอย่างไม่รู้ความหมาย พยายามมองตามสายตาของเจ้านาย ก็ยังไม่ทราบอยู่ดีว่าเขากำลังติดตามสิ่งใดอยู่ เพราะผู้คนพลุกพล่านเยอะเหลือเกิน

“หุบปากของนายไปก่อนมาร์คัส อย่าเพิ่งถามอะไรมาก ฉันกำลังติดตามนางฟ้าของฉันอยู่” เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างขัดใจเพราะตอนนี้เขามีเรื่องที่น่าสนใจมากกว่ารออยู่เบื้องหน้า แม่เนื้อนางนวลแสนหวานรออยู่ตรงหน้าเขานี่เอง

‘มาร์คัส’ ลูกน้องคู่ใจรีบหุบปากลงทันทีเพราะเขาพอจะเข้าใจอะไรๆขึ้นมาบ้างแล้ว เขาจึงเลิกถามและเดินตามหลังผู้เป็นนายออกจากผับแห่งนี้ไปอย่างเงียบๆ และเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ที่เขาเห็นผู้เป็นนายลุกลี้ลุกลนราวกับโดนยาสั่งแบบนี้ ผู้หญิงคนนั้นคงถูกตาต้องใจเจ้านายของเขามากและคงไม่แคล้ว อยากได้เธอมาครอบครอง...ไม่รู้ว่าเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายของหญิงสาวคนนั้นที่ความสวยของเธอมาโดนหัวใจคนอย่าง ‘พอล อัลนัลโด้ คลีเมนต์’ เจ้าของเกาะมุกตาภาผู้ยิ่งใหญ่เข้าเสียเต็มประตู เพราะผู้ชายคนนี้ขึ้นชื่อว่าอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้! และต่อให้เขาไม่ได้ขึ้นมาจริงๆ คนอื่นก็อย่าหมายว่าจะได้เช่นเดียวกัน!!        

ในที่สุดอัลนัลโด้และมาร์คัสก็เดินตามหญิงสาวทัน เมื่อเดินไกลออกมาจนถึงชายหาดที่มีแสงสว่างส่องมาแค่พอรำไรเท่านั้น เห็นดังนั้นแล้วชายหนุ่มก็ค่อยๆผ่อนฝีเท้าลงและเดินตามหลังหญิงสาวที่ถูกตาต้องใจเขาอยู่ห่างๆ คอยระวังไม่ให้เหยื่อรู้ตัว สองมือแกร่งล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ริมฝีปากหยักภายใต้หนวดเคราสีเข้มแสยะยิ้มออกมาอย่างมาดหมาย จับจ้องแผ่นหลังบอบบางด้วยสายตาพราวระยับ

นอกจากนี้ยังฉวยโอกาสโลมเลียเรือนร่างของหญิงสาวที่กำลังเดินโยกย้ายส่ายสะโพกอยู่ตรงหน้าด้วยความพึงใจ พลางก็นึกหากเขามีคาถาเวทย์มนต์สักข้อก็คงจะง่ายดาย เขาจะได้เสกให้เธอเปลือยกายล่อนจ้อนเสียให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย คงจะดีกว่าที่เขากำลังนึกจินตนาการอยู่เป็นไหนๆ

เธอชื่อเสียงเรียงนามว่าอะไรและเป็นใครมาจากไหนเขาก็ลืมที่จะใส่ใจจนหมดสิ้น และเพราะเหตุใดจึงทำให้เขาหลงใหลและปรารถนาในตัวเธอได้มากถึงเพียงนี้หรือว่าผู้หญิงคนนี้กำลังร่ายมนต์เสน่ห์ใส่เขาอยู่ อัลนัลโด้ครุ่นคิดพร้อมกับสาวเท้าไปข้างหน้าอย่างไม่รู้เบื่อ แม้ในความมืดสลัวยังมองเห็นผิวกายที่ขาวสะอาดกระจ่างดวงตาขนาดนี้ ไม่อยากจะนึกเลยว่าเวลาที่เขาเอาจมูกโด่งเข้าไปสัมผัสดอมดมและใช้ริมฝีปากขบเม้มเบาๆ มันจะหอมหวานสักแค่ไหนหนอ 

ยิ่งคิดก็ยิ่งคึก! อาวุธลับเตรียมพร้อมที่จะออกศึกอย่างคึกคักซะแล้ว!!

อัลนัลโด้หายใจเข้าออกแรงๆพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้กลับเข้าที่เข้าทางให้เร็วที่สุด ก่อนที่จินตนาการของเขาจะนำพาให้ตนเองขึ้นไปแตะขอบสวรรค์ก่อนที่จะได้ลงเล่นในสนามแข่งจริง และถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นมาจริงๆมีหวังได้อับอายขายขี้หน้าไปตลอดชีวิตแน่

จังหวะนั้นเองที่เป้าหมายตรงหน้าชะงักฝีเท้าที่กำลังเดินทอดน่องอยู่ราวกับรู้ว่ามีคนกำลังเดินตาม อัลนัลโด้จ้องมองอย่างใจเย็น เมื่อเหยื่อเริ่มจะรู้ตัวเขาเองก็พร้อมที่จะแสดงตัวเช่นเดียวกัน ขณะที่มาร์คัสก็มีสีหน้าเรียบเฉยรอดูความเป็นไปอยู่เบื้องหลังผู้เป็นนาย

เฌอเมวีร์กลั้นใจหันหน้ากลับมามองอย่างช้าๆ และดวงตากลมโตก็สบเข้ากับดวงตาคมเข้มล้ำลึกของใครบางคนที่มันสื่อความรู้สึกและอารมณ์หื่นกระหายกามออกมาอย่างเปิดเผย แต่หญิงสาวไม่ได้แสดงอาการตื่นตระหนกอย่างที่ควรจะเป็นตรงกันข้ามเธอกลับลอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก...อย่างน้อยก็เป็นคนไม่ใช่ผีหรือสัตว์ประหลาด!

สาวแก่นเซี้ยวอย่างเธอไม่เคยถูกสอนให้กลัวเกรงต่อสายตาหื่นกามของผู้ชาย ก็ลองให้มันเข้ามาแตะต้องตัวเธอสิ แม่จะเล่นงานให้มันนอนหยอดน้ำข้าวต้มไปสามวันเจ็ดวันเลยคอยดู...แต่ก็ใช่ว่าหัวใจของเธอจะหยุดเต้นแรงระส่ำ ไหนจะอาการขนลุกเกรียวกราวนั่นอีก แววตาของผู้ชายคนนี้ช่างมีพลังอำนาจร้ายกาจ และมันอาจจะเป็นสัญญาณอันตรายที่บ่งบอกให้เธอรู้ว่าไม่ควรประมาท

ยิ่งยืนอยู่นานยิ่งรู้สึกว่าตัวเธอกำลังถูกเปลื้องเสื้อผ้าทางสายตาอยู่ เฌอเมวีร์จึงคิดหาทางเบี่ยงเบนความสนใจ พร้อมกับบังคับเสียงไม่ให้สั่นไหว เดี๋ยวชายแปลกหน้าจะรู้ว่าเธอกำลังประหม่า หญิงสาวจึงเชิดหน้าและเอ่ยออกไปเสียงแข็ง  

“มองหาพระแสงอะไรไม่ทราบ ไม่เคยเห็นคนสวยหรือไง”   

ปฏิกิริยาของเธอทำให้อัลนัลโด้ประหลาดใจไม่น้อย สาวแน่งน้อยไม่ได้หวาดกลัวเขาอย่างที่คิด ก่อนที่ความคิดบางอย่างจะแวบเข้ามาในหัวของเขาและทำให้ชายหนุ่มย่างสามขุมเข้ามาใกล้ตัวหญิงสาวมากขึ้นอย่างย่ามใจ เขาส่ายหน้าเบาๆพร้อมกับหัวเราะในลำคอ บางทีเขาอาจจะตีค่าหญิงสาวคนนี้สูงเกินไป เผลอๆเธออาจจะเป็นผู้หญิงอย่างว่าที่ชอบเรียกร้องความสนใจและโก่งค่าตัวก็เป็นได้ แต่เรื่องแบบนี้เขาไม่ถือสาหรอก เมื่อเธอทั้งโดนตาและต้องใจขนาดนี้จะเรียกร้องค่าตัวเท่าไหร่เขาก็ยินดีจ่ายให้ไม่อั้น ขอแค่สนองความต้องการให้เขาอย่างถึงอกถึงใจก็พอแล้ว

“เธอจะคิดราคาเท่าไหร่ แลกกับการที่อยู่กับฉันตลอดคืนนี้” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างใจป้ำ แววตาจับจ้องที่ริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาวอย่างรอคอยคำตอบ

ถ้อยคำที่หลุดออกมาจากปากหยักได้รูปสะท้อนเข้ามาในหูของเฌอเมวีร์ พลันอารมณ์ที่หลากหลายเมื่อครู่ก็มลายหายไปจนหมดสิ้น เหลือไว้แค่ความโกรธอย่างสุดขีด! ใบหน้าหวานร้อนผ่าวราวกับถูกฝ่ามือนับร้อยรุมตบจนชาไปทั้งหน้า ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันจนห่อเลือด นิ้วเรียวปล่อยสายรองเท้าที่เกี่ยวไว้ให้หล่นลงพื้นทรายอย่างไม่ใส่ใจอีกต่อไป ก่อนที่จะมือบางจะกำเข้าหากันแน่นจนเล็บจิกลงบนฝ่ามือ

“นายพูดว่าอะไรนะ” เฌอเมวีร์กัดฟันถามเสียงเย็นยะเยือก

“ฉันคิดว่าฉันพูดชัดเจนดีแล้วนะ รูปร่างหน้าตาอย่างเธอ ฉันยอมจ่ายไม่อั้น” คงมีแค่มาร์คัสเท่านั้นที่เหมือนจะรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของหญิงสาวตรงหน้า ใบหน้าที่แดงก่ำและอาการยืนตัวสั่นคงไม่ได้หมายถึงอาการของคนกำลังพึงพอใจแน่ๆ แต่อัลนัลโด้กลับมองผ่านเลยไป ยังคงไม่รับรู้ถึงความหายนะที่กำลังจะตามมาในไม่ช้า!

รวดเร็วดุจสายฟ้าฟาด ใบหน้าคมสันสะบัดไปตามแรงตบ อัลนัลโด้รับรู้แค่ว่าซีกหน้าด้านซ้ายของเขามันชาวาบ ขณะที่เขายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดอะไรผิดไปอย่างนั้นหรือ ทั้งที่เขายินยอมให้เธอเสนอราคาได้ตามใจชอบขนาดนั้น เธอยังไม่พึงพอใจอีก และเขาก็ได้รับคำตอบในอีกไม่กี่วินาทีต่อมา เมื่อเฌอเมวีร์ตะโกนใส่หูเขาเต็มแรงเกิด  

 “ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะมาเสนอราคาซื้อขายได้เหมือนสินค้าตามท้องตลาดนะยะ จำใส่หัวกลวงๆของนายไว้ด้วย ไอ้ฝรั่งขี้นก...อ้อ...แล้วฉันจะบอกอะไรให้นะ ขยะเปียกที่ริมฟุตบาทยังน่าขยะแขยงน้อยกว่านายเสียอีก...ไปตายซะไอ้บ้ากาม” ร่างบางยกมือขึ้นมาเท้าสะเอวแล้วตะโกนพ่นคำด่าใส่หูของอัลนัลโด้ไม่ยั้ง นัยน์ตาของหญิงสาวมีแววสะใจอยู่มากที่ได้ตอกหน้าไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจคนนี้ให้รู้สำนึก ว่าอย่าได้ริอาจมาดูถูกผู้หญิงไทยเป็นอันขาด

ม่านตาของมาร์คัสขยายใหญ่ขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นนายโดนตบจนหน้าหัน เขาขยับตัวเล็กน้อยแต่ไม่กล้าเข้าไปขัดจังหวะ รอจนกว่าจะได้รับคำสั่งจากอัลนัลโด้เสียก่อน

คำต่อว่าที่ร้ายแรงหมายจะทำให้อีกฝ่ายได้รู้สำนึกนั้น กลับเป็นเพียงแค่แรงลมที่ลอดออกจากริมฝีปากอิ่มเท่านั้น เพราะคนอย่างอัลนัลโด้ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านต่อคำเหล่านั้นเลยสักนิด ตรงกันข้ามเขากลับรู้สึกโล่งใจจนเกินจะบรรยายที่ผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้ทำอาชีพอย่างที่เขาคิดไว้ตั้งแต่แรก ความรู้สึกที่ต้องการอยากจะครอบครองตัวหญิงสาวจึงยิ่งเพิ่มสูงขึ้นไปด้วย

 “พล่ามพอหรือยัง ฉันจะได้จูบเสียที” เขาถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไม่มีอารมณ์กรุ่นโกรธแสดงออกมาให้เห็นเลยสักนิด แรงตบของเธอไม่เบาเลยทีเดียวและอาจทำให้หน้าหล่อๆของเขาเป็นรอยได้ เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องเรียกค่าเสียหายจากเธอให้คุ้มค่า   

“วะ ว่าไงนะ” เธอถามอย่างไม่เข้าใจ เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นไม่เป็นไปอย่างที่คิด

“จากที่เคยเห็นในละครไทยน่ะนะ เวลาพระเอกโดนตบ ฉากต่อไปก็คือ...นางเอกต้องโดนพระเอกจูบไม่ใช่เหรอ” อัลนัลโด้ตีมึนวางสีหน้าได้อย่างแนบเนียน เขาจดจำฉากดังกล่าวมาจากละครไทยที่มารดาของเขาชอบดู อย่างไรวันนี้เขาจะต้องไม่ถูกตบฟรีๆแน่

เร็วเท่าความคิดขณะที่หญิงสาวกำลังอ้าปากเหวอเพราะยังคิดหาคำมาด่าผู้ชายหน้าด้านคนนี้อยู่ แขนแกร่งก็รวบเอวบางของหญิงสาวให้เข้ามาแนบชิดลำตัวแกร่งกำยำของเขามากขึ้น จากนั้นริมฝีปากที่ร้อนผ่าวก็ทาบลงไปหาเรียวปากอิ่มปิดกั้นคำพูดให้กลืนคงไปในลำคอระหงทันที

เขาใช้มือหนารองท้ายทอยของเฌอเมวีร์ไว้เพื่อให้เขาได้จูบเธออย่างถนัดถี่ ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้าง หัวใจดวงน้อยของเธอเต้นแรงแบบไม่ทันตั้งตัว เธอเสียจูบแรกให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้! เฌอเมวีร์ใช้สติที่เหลืออยู่ผลักร่างหนาราวกำแพงออกไป แต่ก็ไม่เป็นผลเขายังปล้นจูบเธออย่างเอาแต่ใจ และเพิ่มความร้อนแรงมากยิ่งขึ้นจนเธอหายใจแทบไม่ทัน จนเมื่อเขาพอใจในผลงานอัลนัลโด้จึงยอมผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง แววตายามทอดมองใบหน้าเนียนใสดูหวานเชื่อมขึ้นเป็นพิเศษ

“ฉันชื่อ อัลนัลโด้ คลีเมนต์ แต่สำหรับเธอ ฉันอนุญาตให้เรียกแค่ พอล เฉยๆก็ได้” เขาเอ่ยชิดริมฝีปากที่บวมเจ่อของเธอ พร้อมกับปล่อยลมหายใจอุ่นร้อนรินรดดวงหน้าสวย เมื่อได้สัมผัสใกล้ชิดและได้ลิ้มรสความหอมหวานจากปากเล็กจิ้มลิ้มนี้ ความรู้สึกหวงแหนได้ก่อตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว จนไม่อยากให้ผู้ชายหน้าไหนได้ลิ้มลองเช่นเดียวกัน

“ฉันไม่อยากรู้จักนาย ไอ้ผู้ชายเฮงซวย หน้าด้าน เอาจูบแรกของฉันคืนมานะ” เมื่อเธอสะบัดตัวให้หลุดออกจากอ้อมแขนของเขาได้ เฌอเมวีร์ก็ตะโกนใส่หน้าเขาเสียงดังอีกครั้งและครั้งนี้ก็ไปพร้อมๆกับฝ่ามือ หมัด ศอก และปิดท้ายด้วยเข่าที่กระทุ้งเข้าเป้ากางเกงของอัลนัลโด้อย่างเต็มรัก ก่อนที่หญิงสาวจะวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็วและไม่หันกลับมามองอีก ชายหนุ่มมีสีหน้าเหยเกแทบทรุดตัวลงไปนอนกับพื้น มาร์คัสที่ยืนอยู่ไม่ไกลจึงรีบวิ่งเข้ามาช่วยประคองเจ้านายไว้ได้ทันเวลา  

“ทำไมเจ้านายถึงยอมปล่อยให้ผู้หญิงคนนั้นทำแบบนี้ด้วยครับ ผมไม่เข้าใจเลย” มาร์คัสอดสงสัยไม่ได้เมื่อเห็นผู้เป็นนายยืนนิ่งให้เฌอเมวีร์เล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว ทั้งที่เขาสามารถหลบได้หรือทำให้ผู้หญิงคนนั้นสาบสูญไปเลยก็ยังได้

“ถือเสียว่า ฉันซื้อจูบแรกมาจากเธอก็แล้วกัน” แม้จะยังจุกที่กลางลำตัวแต่อัลนัลโด้ก็ยังมีแก่ใจยกยิ้มที่มุมปาก แววตาเพลิดเพลินอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“ฉันอยากรู้จักเธอ พรุ่งนี้ก่อนแปดโมงเช้า ประวัติทุกอย่างเกี่ยวกับตัวผู้หญิงคนนั้นต้องอยู่ที่โต๊ะทำงานของฉัน...เข้าใจไหมมาร์คัส” เสียงเข้มออกคำสั่งอย่างเอาแต่ใจ พลางมองไปยังเส้นทางที่เฌอเมวีร์วิ่งออกไปเมื่อครู่ ก่อนที่เขาจะหันกลับมามองรองเท้าส้นสูงของเธอที่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า

คอยดูเถอะแม่ซินเดอเรลล่าตัวแสบ อย่าให้เป็นวันของฉันบ้างก็แล้วกัน ฉันจะลากเธอขึ้นเตียง และจะทำให้เธอร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของฉันให้ได้