คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เกรี้ยวกราดครั้งที่ 2 : เรื่องที่ไม่คาดคิด 5%
#เรี้ยวรามบ
เรื่อที่ไม่าิ
‘..เ็บ’ วามรู้สึแรที่ผมื่นึ้นมาือเ็บ เ็บไปทั้ัวเลย โยเพาะ...่อทา้านหลั ท..ทำไมผมถึเ็บไ้ล่ะ
ยัไม่ทันนึอะไรไ้มานั เมื่อผมมอไปรอบๆห้อที่เหมือนผ่านารรบมา เสื้อผ้าอผมระัระายไปทั่วห้อ ห้อ...นี่มันห้ออใรัน! อืม....ผมว่าผมนึอะไรออแล้วล่ะ
‘อ๊ะ อ๊า ผ..ผมเ็บนะรับ’
‘อืม...รั้แรั้นหรอ’ เสียระเส่าอนนนั้นัึ้น
‘..รับ อะ อ๊า บ..เบาหน่อยสิรับ’
‘เรียันว่า มาร์ สิ อืม...’
‘ อ๊า มาร์ แบมไม่ไหวแล้ว’
‘ แบมั้นหรอ หึ ื่อน่ารัสมับนายัเลยนะ’
ผ...ผมว่าผมนึออแล้วล่ะ ว่าทำไมผมถึมาอยู่ที่นี่ับสภาพเยินๆแบบนี้ไ้ แบมแบม นายทำอะไรลไปเนี่ย! เมื่อืนยูยอมเพื่อนสนิทอผมมันเศร้าเพราะทะเลาะับแฟนมา มัน็เลยลาผมไปื่มับมัน เป็นไล่ะ ไม่น่าออไปับมันเลย ยูนะยู ทำไมมันไมู่แลผมล่ะ ผม้อรีบไปหามันที่มหาลัยสินะ
เ็บมา เ็บนแทบลุไม่ไหว พอผม่อยๆประอัวเอเพื่อที่ะไปใส่เสื้อผ้าแล้วรีบไปเรียน อนนั้นสายาอผม็พลันหันไปเห็นอะไรบาอย่าบนหัวเีย โพสอิทสีเหลือแปะอยู่รนั้น
วาเินไว้ให้แล้ว รีบๆออไปาห้อ้วยล่ะ
มาร์
มาร์ั้นหรอ เหอะ นประเภทไหนันนะทีวาเินแล้วไล่ออาห้อแบบนี้ เห็นแบบนี้ผม็มีศัิ์ศรีนะ ผมะำื่อนี้ไว้ให้ีเลย
talk
มาทิ้ไว้แ่นี้่อน55555555555555
อย่าลืมเม้นัน้วยนะะ ._.
ความคิดเห็น