คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
สายมากแล้ว รชาคิดอย่างเลื่อนลอย ร่างกายเธอรับรู้แสงแดดที่เริ่มเริงแรงผ่านม่านหนาหนักที่รูดปิดไม่สนิทได้ชัดเจนขึ้นทุกที
คงจะซักสิบโมง หรือสิบเอ็ดโมง เท่าไหร่กันแน่นะ
ปวดหัว
มือเพรียวขาวจัดยกก่ายหน้าผากเนียนสวยที่ชื้นเหงื่อแม้ในห้องทีเปิดแอร์เย็นจัด ใช่ทั้งเย็นและก็หนาว
ที่จริงเธอไม่ได้ปวดแค่หัวแต่
ปวดไปทั้งตัว
ดวงตากลมใสกระพริบลืมขึ้นอย่างไม่เต็มใจ น้ำสีอำพันหลายแก้วที่ถูกจับกรอกอย่างคนไม่เคยเหลือฤทธิ์ทิ้งไว้ให้เพดานห้องสีครีมหมุนวนเหมือนมองผ่านรถไฟเหาะตีลังกา
งานเลี้ยงส่งปิดเทอมสุดท้ายเมื่อวาน
ไม่ได้อยากไปซักนิดแต่พออินทิราชวนหนักเข้า คนที่ปฎิเสธเสียงอ่อนตั้งแต่แรกอย่างเธอเลยถูกลากขึ้นรถคันสวยที่มาจอดรออยู่หน้าบ้านอย่างรู้นิสัยกันดี
อย่างรชา
ง่ายเสมอ
เจ้าตัวเองก็รู้ไม่ใช่ไม่รู้ เพื่อนพูดลับหลังเธอว่าอย่างไร อึดอัดหรือไม่เวลาต้องเดินเคียงข้างเจ้าหล่อนคนนั้น อึดอัดสิ แต่ก็มีบ้าง บางเวลา
ที่สนุก
และตอนนี้เธอก็รู้อีกนั่นแหละ ร่างกายแบบบางใต้ผืนผ้าห่มบนเตียงกว้างเปลือยเปล่า
หนาว
อะไร
อย่า
อย่าไปคิด
อะไรที่เสียไปแล้วก็ให้มันแล้วไป
ก็แค่นั้น
รชา ตัดใจง่ายเสมอ
talk : สวัสดีค่ะ ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ^^
ความคิดเห็น