Fic D.Gray-Man | Fleur de lacour

เมอรีแอนน์ เอช. ลูเวอเรีย เปรียบเสมือนดอกไม้แห่งราชสำนัก

เธอเป็นเอ็กโซซิสท์เพียงหนึ่งเดียวนอกเหนือจากเสนาธิการที่รับงานจากส่วนกลางโดยตรง

อัตราการล้มเหลวของภารกิจเท่ากับศูนย์

เธอเป็นบุตรีเพียงหนึ่งเดียวของมัลคอม ซี. ลูเวอเรีย และเขารักเธอเหนือสิ่งใด

อีกทั้ง เธอยังเป็นหัวใจของอเลน วอคเกอร์เช่นเดียวกัน

"นั่นนายกำลังจะไปไหน"

เธอถามเขา ดวงตาทั้งสองข้างสั่นระริกจนเขากลัวว่ามันจะแตกสลาย

"ขอโทษครับ"

"แต่ผมไม่อาจก้าวถอยไปได้อีกแล้ว"

อเลน วอคเกอร์

"ใจหนึ่งผมอยากอยู่ใกล้เธอเท่าที่จะทำได้ แต่อีกใจ... ผมกลัวว่าเขาจะทำร้ายเธอ"

"ดังนั้นไปเสียเถอะครับ อย่ามาสนใจคนไร้ค่าอย่างผมอีกเลย"

เมอรีแอนน์ เอช. ลูเวอเรีย

"แค่บอกมาคำเดียวว่าอยากให้ฉันไปด้วย ฉันจะหันหลังให้กับคนทั้งโลก"

"ผลิบาน แตกร้าว แสนเศร้า และโรยรา นั่นคือเรื่องของเรา"

เดวิด / จัสเดโร่ [โนอาแห่งสายสัมพันธ์]

"เพราะหน้าที่ที่สำคัญยิ่งทำให้ฉันต้องเป็นคนฆ่าเธอ"

"ให้อภัยกันด้วยนะ... เมอรีน"

มัลคอม ซี. ลูเวอเรีย

"ไม่ว่าอะไรก็ไม่เคยที่จะขัดใจลูก ยกเว้นเรื่องนี้"

"ถ้าหากว่าเป็นคนของลูเวอเรียจริงๆล่ะก็ เลิกใจเสาะแล้วลุกขึ้นสู้สักที!"

"ไล่ตามคนที่ไม่แม้แต่จะหันมาแยแสตัวเองอยู่ได้ รักมันมากนักรึไง"

เขามองเธอด้วยสายตาโกรธเคืองเสียจนแม้แต่จัสเดโร่ยังได้แต่ลอบกลืนน้ำลาย

"ถ้าจะมาพูดแบบนี้จะมาช่วยเอาไว้ทำไม! ก็ปล่อยให้ตายๆไปซะสิ!"

"ก็เพราะว่าเป็นห่วงไง ยัยโง่เอ๊ย!"

คุยกับไรท์

เปิดเรื่องนี้เพราะกลับไปอินดีเกรย์ค่ะ อยากแต่งให้จบ

แต่งสนองนีท ถ้าสุดท้ายหมดไฟ ดอง ก็จะลบทิ้งในท้ายที่สุดค่ะ

เป็นเรื่องระหว่างก่อนไปตามหาเสนาธิการครอสกันเป็นต้นไปนะคะ

? cactus