จางอู๋เซี่ยน คุณชายเจ้าสำราญ (yaoi)

จางอู๋เซี่ยน คุณชายเจ้าสำราญ

INTO

    ลัวหลานจิง พระเอกในเรื่อง 'เพียงกระบี่' เริ่มแรกนั้นเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่บิดามารดาต้องตายในสงครามระหว่างแคว้นเมื่อ15ปีก่อน  ในเนื้อเรื่องจะเริ่มเมื่อลัวหลานจิวอายุ17ปี  ลัวหลานจิงได้ขอเข้าสำนักชิงหลง แต่ทว่าคุณชายรองจางอู๋เซี่ยนจากสกุลจางบังคับให้เขาพิสูจน์ตัวเองโดยการไปทำภารกิจที่เปยหลงหมู่บ้านทางใต้ของแคว้นที่มีข่าวถึงปีศาจใต้น้ำ  ได้พบกับนางเอก ชงอิงฮวา ศิษย์เอกของสำนักชิงหลงที่มาทำภารกิจอย่างลับๆ จากนั้นก็เจอความแฟนตาซี ความเก่งฉกาจของพระเอกที่นับวันยิ่งเก่งขึ้น อิงฮวาที่ดูแสนบอบบางแต่ที่แท้ก็มีความแข็งแกร่งที่แม้แต่ชายฉกรรจ์ยังล้มมิได้  เมื่อแคว้นรุ่ยที่พวกเขาอยู่เป็นแหล่งแห่งเซียนสวรรค์ พืชพรรณธัญญาหารต่างอุดมสมบูรณ์ นอกจากภูตผีปีศาจที่คิดจะแย่งชิงแล้ว ทั้งสามแคว้นใหญ่  ชิง  เก้อ ต้าหลิง ก็พากันมารุกรานไม่หยุดไมาหย่อน จึงเป็นหน้าที่ของทั้งคู่ที่จะช่วยแคว้นไว้ได้

  ส่วนจางอู๋เซี่ยนนั้น ได้รับฉายาว่า จางอู๋เซี่ยนคนเสี่ยงตาย  คุณชายแห่งหอนางโลม  คุณชายเจ้าสำราญ  สารพัดชื่อแม้จะเป็นเพียงตัวประกอบที่ฆ่าไม่ตายคนหนึ่งแต่ก็เป็นเพื่อนสนิทที่ดีคนหนึ่งของพระเอกและนางเอก มีชื่อเสียงที่ไม่ค่อยดีทางผู้หญิง ว่ากันว่าจางอู๋เซี่ยนนั้นเข้าหอนางโลมแทบไม่เว้นวัน  แต่เพราะลัวหลานจิงมักจะลากเขาไปทำภารกิจด้วยเสมอและก็เสี่ยงตายกลับมาแทบทุกครั้ง  อย่างเช่นครั้งที่ไปเปยจิงยังถูกภูตใต้น้ำดึงลงไปถึงสามวันแต่เพราะอย่างนั้นลัวหลานจิงจึงได้พบหยกเล็บมังกรที่รบกวนการพักผ่อนของภูตได้ 

    ความเจ้าชู้ของจางอู๋เซี่ยนเป็นที่ลือไกล โดยเฉพาะกับนางเอกที่ตนต้องตาต้องใจไว้ ถึงแม้จะรู้ว่าลัวหลานจิงผู้นั้นจะ'หวงโหด'ใครยุ่งกับอิงฮวาแม้เพียงปลายเล็บมีโทษตาย แต่จางอู๋เซี่ยนก็ยังเกาะแกะอ้อร้อนางเอกอยู่เรื่อย ล่าสุดสร้างวีรกรรมสะดุดก้อนหินหอมแก้มอิงฮวา จากโดนแค่มองแรงคราวนี้โดนถึงมีดสั้นปักกลางแขน และโดนพระเอกมองแรงไปอีกหลายวัน

   ปัจจุบันเรื่องเพียงกระบี่มีอยู่4เล่ม เล่มที่5กำลังเขียนอยู่ และคาดว่าจะจบภายในเล่ม7 แต่นักเขียนดันตายด้วยโรคร้ายซะก่อน

   แล้วผมคือนักเขียนคนนั้นเอง..

   ลั่วจิงจิงถอนหายใจ เขาตายด้วยวัย25ปี  อ่านไม่ผิดหรอก 25 ปีจริงๆ  อายุสั้นเกินไปด้วยซ้ำ แต่เพราะเป็นเพียงพนักเงินเดือนจนๆคนหนึ่งจึงไม่มีเวลาพักและไม่มีเงินมากพอที่จะซื้อของดีๆมากิน นอกจากนั้นครอบครัวของผมมีจำนวนคนมาก ได้เงินจากหนังสือที่แต่งไปถือว่าโชคดีมาก ทว่าตอนนี้ผมเข้าสู่ปรโลกไปเรียบร้อยแล้วครอบครัวจะเป็นเช่นผมก็มิอาจทราบได้

   เขาใช้สายตาสำรวจพื้นที่รอบๆ ดวงตาเบิกกว้าง คงเป็นบ้านไม้กระมัง ของประดับทุกชิ้นดูมีราคาทั้งสิ้น ชุดนี่ก็เช่นกันดูแล้วคงเป็นผ้าไหมอย่างดีที่เขาไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้ใส่ 

   ปรโลกมีที่พักให้ด้วยอย่างนั้นหรือ?

   ซักพักมีเสียงก้าวเท้ามา พร้อมเสียงผู้ชายผู้หนึ่ง "คุณชาย  คุณชายขอรับ " 

    คุณชาย?

    " คุณชาย  วันนี้เป็นวันสมรสของนักรบลัวหลานจิงกับคุณหนูชงอิงฮวานะขอรับ  หากตื่นช้ากว่านี้สักเค่อเดียวคงไปพิธีช้าเป็นแน่ "

   ลัวหลานจิง??

   ชงอิงฮวา??

   สมรส!!!!!!??