[Hunter x Hunter] Love killer เธอคือใคร?

“เชื่อไหม เราเข้ากันได้ดีกว่าที่คิด”

…KZ…

       เกิดมาสิบสองปีเวเน็ตเซียก็ค้นพบทางของตัวเองแล้ว  เธอชอบเรื่องสนุก เรื่องตื่นเต้น ความท้าทายเล็กๆ น้อยๆ ไปจนถึงเรื่องเสี่ยงตาย

        สิ่งใดกันจะหอมหวานเท่าอิสระ ชีวิตแบบไหนกันจะดีเท่าชีวิตที่เลือกเอง เธอโชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่เข้าใจ เธอโชคดีที่มีพี่ชายที่พร้อมจะแบกรับทุกอย่างแทนเธอ เธอโชคดีที่ถึงแม้จะเกิดมาไม่เหมือนคนอื่นแต่ก็ยังมีโอกาสได้ทำตัวเหมือนเด็กบ้าง

       แน่นอนว่าพ่อแม่เธอก็โชคดี ที่ถึงแม้จะไม่ได้บังคับแต่เธอก็ยังเต็มใจทำสิ่งที่คนตระกูลฟาร์เรลสมควรจะทำ

       จนวันหนึ่งคุณพ่อสุดที่รักก็บอกให้หยุดทำสักปีและบอกว่าจะไปไหนก็ไป...ทำไมล่า!!

      เธอ...ผู้รักความสนุกเหมือนเป็นอาหารจานหลัก

       เขา...ผู้ที่จะมาทำให้เธอสนุกไม่รู้ลืม

 

เวเน็ตเซีย ฟาร์เรล (เวนิส)

เด็กผู้ลึกลับที่จะมาป่วนหัวใจใครคนหนึ่ง สดใสจริง ร่าเริงจริง...แต่เธอจะใช่เด็กธรรมดาแน่หรือ?

“อะไรของนายฮะ!”

คิรัวร์ โซลดิ๊ก

นักฆ่าหน้ามนคนหน้าแมว บางครั้งชอบทำตัวเหมือนตัวเองเป็นเด็กไร้เดียงสา แต่ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าเขาน่ะ...ร้ายแค่ไหน

“หึ เตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้ดีเถอะ”

By เงาลดา

[ขออนุญาตเจ้าของภาพและข้อมูลที่นำมาใช้ในนิยายเรื่องนี้ค่ะ]

ขอบคุณธีมสวยๆ จาก

https://my.dek-d.com/sakurai-winter/writer/view.php?id=1140152

 นิยายเรื่องนี้แต่งคู่กับอีกเรื่องชื่อ [Hunter x Hunter] She is Kiku ผู้หญิงของโจร

โปรย

เกิดมานานปี เฟย์ตันมั่นใจว่าเขานั้นเหี้ยมโหดถึงขั้นไร้หัวใจ แต่เขาดันมาตกม้าตายเพราะเด็กคนหนึ่ง

"เขาว่าเงามายาไร้หัวใจ นายก็ด้วยรึเปล่า"

"..งั้นมั้ง"

"ไม่มีหัวใจแล้วเอาอะไรสูบฉีดเลือดล่ะ ปอดหรอ"

"..."

           กลิ่นคาวเลือดอันน่าหลงใหล เสียงกรีดลึกคร่ำครวญเสนาะหู สิ่งใดเล่าจะน่าแสวงหาเท่าสิ่งเหล่านี้อีก เฟย์ตันเคยคิดว่าตลอดชีวิตยี่สิบกว่าปีมานี้เขาไม่เคยโหยหาสิ่งใดนอกจากความรุนแรงและการฆ่าฟัน หัวใจเขาด้านชาเหมือนไม่เคยมีอยู่ ทุกอย่างในโลกล้วนแล้วแต่ด้อยค่าให้ชายตาแล จนกระทั่ง...

        จนกระทั่ง...เขาได้สบสายตาคู่หนึ่ง ช่างว่างเปล่าราวกลับไม่มีความหมายใดๆ ฉายอยู่ในนั้น

        จนกระทั่ง...เขาได้พิศมองหน้าจิ้มลิ้มของใครคนหนึ่ง ช่างนิ่งเฉยราวกลับเป็นเพียงตุ๊กตากระเบื้องเคลือบเพียงตัวหนึ่ง

       จนกระทั่ง...เขาได้สัมผัสเนื้อหนังเพียงครั้งหนึ่ง ช่างนุ่มละมุนพาลให้ใจสั่นไหว หอมหวนเกินจะบอกใครจนหวั่นใจว่าจะเสพติดเข้าเสียฉิบ

       จนกระทั่ง...เขาได้ฟังเสียงใสราวกระดิ่ง ช่างไพเราะพลันให้ลมหายใจสะดุดจนนึกว่าลืมวิธีหายใจไปแล้ว

        “ใครๆ เขาก็ว่าโจรเงามายาไร้หัวใจ” เธอพูดขึ้น

        “...”

        “นายก็ด้วยรึเปล่า” เธอถามอีก

         “...งั้นมั้ง” เขายอมตอบเพราะดวงตาโตๆ นั่นจ้องไม่ยอมละไปไหน

        “ไม่มีหัวใจแล้วใช้อะไรสูบฉีดเลือดล่ะ ปอดหรอ?” เธอยังทำหน้าเฉยเมยไม่เปลี่ยนสีจนอดคิดไม่ได้ว่าหล่อนถามพาซื่อหรือตั้งใจกวน

         “...” แต่เฟย์ตันก็มีวันที่พูดไม่ออกเหมือนกัน

จนกระทั่ง...ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อเจอเธอ

.
.
.
.

คิคุ (17 ปี)

สาวน้อยผู้เหลือรอดจากชนเผ่าที่เงามายาบุก เป็นเด็กกำพร้าที่หัวหน้าหมู่บ้านเลี้ยงไว้ แต่ไม่รู้ว่าเลี้ยงกันยังไงเธอถึงได้ดู...ไร้ความรู้สึก?

ไม่หรอก สำหรับเฟย์ตันหล่อนก็แค่เด็กเด๋อเท่านั้น

 

เฟย์ตัน (26 ปี)

หนึ่งในสมาชิกกองโจรเงามายา ที่มีชื่อเล่นก็คือกลุ่มแมงมุม เป็นคนเย็นชาไร้หัวใจและซาดิสซ์ตัวพ่อ แต่พอมาเจอตุ๊กตากระเบื้องเคลือบที่เด๋อๆ เข้าเขาก็ไม่กล้าจะซาดิสซ์ด้วย

แต่คิคุว่าเขาน่ารักดีนะ

ฝากติดตามด้วยค่ะ

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1917603

{ Winter Dark Theme }