วสันต์คะนึง
เพียงพานพบบุรุษที่รักตนอย่างลึกซึ้ง ถุยๆ ยามใกล้ตายเหตุใดสมองของนางจึงเลอะเลือนปานนั้น รักแท้อันใด กินได้หรือไม่ก็สุดรู้ เหตุใดนางจึงโง่เง่าขอบุรุษแทนเงินทอง มีแต่พวกสมองหมูเท่านั้นที่คิดออกมาได้
ผู้เข้าชมรวม
4,611
ผู้เข้าชมเดือนนี้
2
ผู้เข้าชมรวม
ความคิดเห็น