ร่ายรักอสูร : Sunflower story

หนึ่งคือบุรุษความจำเสื่อม อีกหนึ่งคือสตรีผู้แอบอ้างเป็นภรรยา

ความผูกพันที่เริ่มต้นจากสัญญาเพียงใบเดียว

...ก่อเกิดเป็นความรักที่ยากจะลบเลือน...

            พิมพ์อรเปิดประตูห้องนอนเข้าไป เมื่อพบร่างสูงยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางข้าวของที่ตกกระจัดกระจายเต็มพื้นห้องก็ใจหาย เดินเข้าไปหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยความเป็นห่วง ทันทีที่เห็นว่าดวงตาของเขากำลังแดงก่ำก็รู้สึกใจคอไม่ดีก่อนจะยกมือบางขึ้นทาบดวงหน้าคมคาย ดูไม่ออกว่าตอนนี้เขาอยู่ในอารมณ์ไหน...โกรธ...หงุดหงิด...หรือว่าเสียใจ

            “เป็นอะไรไปคะ” เธอถามเสียงหวานอย่างใจเย็น แต่แล้วอีกฝ่ายก็ใช้หลังมือปัดมือที่หวังดีของเธอออกไป ในขณะที่เธอมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ

            “นี่อะไร” ติณณภพถามเสียงเข้มพร้อมชูกระดาษที่กำไว้แน่นขึ้นมา

            พิมพ์อรจ้องมองกระดาษในมือของชายหนุ่ม เมื่อเห็นว่าเป็นเอกสารอะไรดวงตาคู่หวานก็เบิกกว้างอย่างตกใจ ยิ่งเห็นสายตาเข้มๆ ที่จ้องเขม็งมองมาก็ยิ่งทำอะไรไม่ถูก

            “ผมถามว่าเอกสารบ้านี่มันคืออะไร!” ติณณภพตวาดเสียงดังเมื่อเห็นอีกฝ่ายเอาแต่นิ่งเงียบ ทำเอาร่างบางสะดุ้งตัวโหยงเมื่อเขาตวาดถามซ้ำขึ้นมาเสียงดัง หัวใจดวงน้อยของเธอกำลังเต้นรัวด้วยความกลัว

            “พิมพ์...” เธอพูดอะไรไม่ออก หลักฐานคาตาเสียขนาดนี้ จะให้แก้ตัวอย่างไรเล่า

            ติณณภพเหยียดยิ้มหลังจากเห็นท่าทีอ้ำอึ้งของหญิงสาว ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องถามด้วยซ้ำไปว่าเอกสารนี่มันคืออะไรเพราะในนั้นก็ระบุเนื้อความเอาไว้ชัดเจนแล้ว อยากจะหัวเราะเยาะให้กับตัวเองดังๆ สุดท้ายแล้ว...ทั้งหมดคือละครฉากใหญ่ที่ทุกคนสร้างขึ้นมาตบตาเขาอย่างแนบเนียน โดยเฉพาะเธอ...พิมพ์อร ถ้อยคำบอกรักที่แสนหวาน...การกระทำที่คอยเป็นห่วง...ล้วนแต่เป็นเรื่องหลอกลวงทั้งสิ้น

            เขานี่มันโง่สิ้นดี!

เปิดให้อ่านรอบพิเศษวันที่ 15 - 20 มกราคม 2560

สำหรับคนที่อ่านไม่ทันนะคะ  

แล้วจะขออนุญาตซ่อนเนื้อหา 

หลังจากประกาศรายชื่อผู้โชคดีเรียบร้อยแล้วตอน 2 ทุ่มนะคะ

----------------------- นิยายอื่นๆ โดย ฌามัย ------------------------

เด็กหญิงตัวน้อยผิวขาวเนียนละเอียด ดวงตากลมโตหวานฉ่ำ 

ปากบางจิ้มลิ้ม พวงแก้มสีชมพูปลั่ง 

เขาเต็มใจตกอยู่ภายใต้มนต์เสน่ห์ของเธอมายี่สิบกว่าปี 

รักเธออย่างไม่มีข้อแม้ เฝ้าทะนุถนอมมาตั้งแต่เล็กจนโต 

แล้วจะปล่อยให้ใครก็ไม่รู้มาพรากเธอไปจากอ้อมอกของเขาน่ะเหรอ...

ไม่มีทางเสียหรอก !!

ฌามัย