love you baby รักนี้ให้เธอทั้งใจ

 “ นี่ โอกะสวัสดีแม่เขาซะสิลูก” ผู้เป็นพ่อบอก

“ ไม่ !นั้นไม่ใช่แม่ของหนู” เด็กสาวพูดด้วยความไม่พอใจ

“ แต่เขาก็จะมาอยู่ที่นี่ในฐานะแม่ของลูกนะ” ผู้เป็นพ่อพูดต่อไปด้วยความใจเย็น

“ แต่หนูจะไม่ยอมรับมันเป็นแม่เด็ดขาด! หนูไม่ยอม” เมื่อได้ยินลูกสาวพูดดังนั้น

ผู้เป็นพ่อถึงกับโมโห แต่ก็ควบคุมอารมณ์ไว้ได้

“ นี่โอกะ ฟังนะต่อจากนี้ไปลูกจะต้องอยู่ที่นี้กับแม่ใหม่ และบริหารธุรกิจของพ่อและจะไม่ได้อยู่ดูแลลูก “

“ หมายความว่าไง คุณพ่อจะไปไหนคะ” ลูกสาวเริ่มสะอื้น

“ พ่อจะต้องไปต่างประเทศซัก 3 เดือน ลูกอยู่ได้ใช่ไหม”

“ คุณพ่ออย่าทิ้งหนูเลยนะคะ อย่างน้อยให้หนูไปด้วยก็ยังดี” ลูกสาวอ้อนวอนจนผู้เป็นพ่อเกือบที่จะอนุญาต แต่ก็ข่มอารมณ์ไว้

“ ไม่ได้หรอกลูก ตอนนี้พ่อต้องไปแล้ว คุณโซโรเอะครับผมขอฝากลูกด้วยนะครับ”

“ ค่ะ “ ผู้ที่เงียบไปนานตอบ

“ โอกะเข้าบ้านเถอะลูก” หญิงคนนั้นพูดต่อ

“ ปล่อยฉัน เธอไม่ใช่แม่ฉัน!”

“ แต่ว่า” เมื่อจะพูดต่อเด็กสาวก็วิ่งจากเธอไปเสียแล้ว

“ ฮึกๆ ฮือ “ ฉันนั่งร้องไห้ในห้องนอนของตัวเองอยู่บนเตียง คิดว่าถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นเธอคงไม่ต้องมาร้องไห้แบบนี้ ทำให้เธอนึกถึงเรื่องเมื่อ 1 ปีก่อน

1 ปีก่อน

“ นี่โอกะ ตื่นได้แล้วลูก วันนี้เราจะไปเที่ยวกันนะ” แม่พูดพร้อมเขย่าตัวลูกสาวเบาๆ

“ อืม แม่คะ ขออีก 5 นาทีได้ไหม” เด็กสาวออดอ้อน

“ ไม่ได้นะโอกะ ตอนนั้นลูกก็พูดแบบนี้แต่ปาไป 2 ชั่วโมง “ เมื่อได้ยินดังนั้นเด็กสาวจึงต้องลุกจากที่นอนอย่าง เนือยๆ เพื่อที่จะเตรียมตัวไปเที่ยว

2 ชั่วโมงต่อมา ที่ทะเล

“ ว้าว! คุณแม่คะไอ้เขียวๆนี่มันอะไรอะ”  เด็กสาวพูดพร้อมใช่ไม้เขี่ยเศษซากสีเขียว

“ สาหร่ายวากาเมะ น่ะ”

“ แล้วอันนี้ละค่ะ “

“ อันนี้คือปูเสฉวนจ๊ะ “ ระหว่างนั้นที่สองแม่ลูกพูดคุยกันอย่างสนุกสนานหารู้ว่ากำลังมีคนซุ่มดูพวกเขาอยู่และคิดที่จะฆ่าพวกเธอ

“ นี่โอกะเรากลับกันเถอะลูก มันเย็นมากแล้วนะ เดี๋ยวคุณพ่อจะเป็นห่วงเอา “

“ แต่โอกะไม่อยากกลับเลยอ่ะ อยู่ต่ออีกหน่อยได้ไหมคะ” เด็กสาวเริ่มอ้อนอีกครั้ง

“ ก็ได้ นี่แม่เห็นเป็นวันเกิดลูกนะ “ ผู้เป็นแม่นั่งลงข้างๆ และในระหว่างนั้นเอง

เปรี้ยง!

“ คุณแม่!” เด็กสาวสีหน้าถอดเมื่อเห็นผู้เป็นแม่ถูกยิงตรงกลางหัวใจพอดี

“ หนีไปโอกะ! รีบกลับไปหาคุณพ่อซะ!”

“ ไม่! หนูจะอยู่กับคุณแม่ แม่คะอย่าพึ่งตายนะ “ เด็กสาวน้ำใสๆหยดลงมาสู่พื้น

“ อย่าร้องเลยนะโอกะ ร รีบหนี ป ไปซะ อ โอกะ “ ผู้เป็นแม่พูดด้วยแรงที่กำลังจะหมดลม

“ ไม่! เราจะต้องหนีไปด้วยกัน “ เด็กสาวพูดแล้วพยายามพาผู้เป็นแม่หนี แต่ผู้เป็นแม่

ก็ได้สิ้นลมไปเสียแล้ว

“ คุณแม่คะ “ เด็กสาวพูดกับร้างที่ไร้ชีวิต

.........

“ คุณแม่คะ คุณแม่ “ เด็กสาวพยายามเรียกผู้เป็นแม่แต่ไม่มีสัญญาณตอบรับ

“ ฮือๆ คุณแม่อย่าพึ่งตายนะคุณแม่ต้องอยู่กับหนูก่อน” เด็กสาวร่ำไห้ถึงแม่ซึ่งเธอไม่มีวันได้กลับคืนมา

“ คุณแมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม่ “

-------------------------------------------------------------------------- เป็นไงบ้างคะ อาจจะดูงงๆ ไปซักหน่อย (มั้ง) แต่รับรองว่าตอนหน้าครบรสอย่างแน่นอนค่ะ