The Breath Taker

ลำดับตอนที่ #1 : The Breath Taker -1-

The Breath Taker -1-

จุนฮงเอื้อมมือไปบิดลูกบิดฝักบัว หลังจากที่แน่ใจแล้วว่าได้ชำระคราบสีแดงฉานของเลือดที่เปื้อนอยู่บนผิวขาวนุ่มของยองแจ เขาอาบน้ำให้ยองแจ ทั้งๆที่ยังใส่เสื้อผ้าอยู่ ส่งผลให้ความเย็นยะเยือกของเนื้อผ้าที่แนบกับเนื้ออุ่นผิวสวยของร่างเล็ก จนร่างเล็กต้องสั่นสะท้าน ปากของยองแจสั่นเบาๆ จนเจ้าตัวอดที่จะยกแขนมากอดตัวเองเอาไว้ไม่ได้

“หนาวเหรอ...”จุนฮงช้อนตามอง ก่อนเชยคางของร่างเล็ก ดวงหน้าสวย ปากอิ่มเอิบไม่เคยเปลี่ยน ร่างเล็กพยักหน้าเบาๆ ขนตางอนยาวกระพริบไหวไปมา หยาดน้ำใสที่เกาะพราวอยู่ตามใบหน้า ช่างสวยงามงามเหลือเกิน

ปากอิ่มสั่นเทิ้ม เสียงฟันขาวกระทบกันดังกึกๆ ทั้งตัวเปียกปอนไปหมด ร่างสูงตัดสินใจค่อยๆปลดกระดุมเสื้อยองแจออกทีละเม็ด ทีละเม็ดจนหมด แล้วถอดเสื้อร่างเล็กออกเผยให้เห็นผิวเนื้อขาวนวล นุ่มนิ่มน่าสัมผัสราวกับเนื้อเค้กที่เต็มไปด้วยครีมสดนุ่มลิ้นชวนลอง

อีกแล้วสินะ

.....ยองแจอ่า

ทำไม....................

ฉันทำผิดอะไรเหรอ

ทำไม......................

นายต้องมาทำร้ายฉันให้ทรมานแบบนี้

..................ติดอยู่กับวังวนที่ไม่สามารถถอยห่างออกมาได้

จิตใจที่อ่อนแอนี้ไม่เคยถอนตัวจากร่างตรงหน้านี้ได้เลย

ถึงอยาก..............ก็คงเลือกที่จะไม่ถอย..............

“นายรู้มั้ย ว่านายทำให้ฉันหวั่นไหวแค่ไหน....ชั้นแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้วตอนนี้”ร่างสูงเอาหน้าผากตัวเองไปชนกับหน้าผากร่างบางเบาๆ ริมฝีปากใกล้กันเหลือเกิน อากาศเย็นๆข้างนอก ส่งผลให้ลมหายใจของทั้งคู่มีไอควันขาวปนออกมาด้วย ยองแจที่ตอนนี้เหนื่อยล้าเหลือเกิน เงยหน้าขึ้นมองตาจุนฮงอย่างสงสัย ตาใสเป็นประกายมองเข้ามานัยตาของจุนฮง จนเขาต้องเลี่ยงการสบตาด้วยการปิดเปลือกตาลง

“เป็นบ้าเพราะไม่รู้จะทำยังไงกับจุนอาใช่มั้ย”เสียงเล็กสั่นเบาๆ เพราะยองแจเองก็ยังไม่แน่ใจ ที่ร่างสูงพูดหมายถึงอะไร ในเมื่อสถานการณ์ตอนนี้มันทั้งรุนแรง และเย็นเยือกไปในเวลาเดียวกันด้วยฝีมือเขาเอง ร่างของหญิงสาวที่หายใจรวยรินยังคงนอนอยู่ข้างนอกนั่นโดยไร้การเหลียวแลใดๆ

จุนฮงใช้หัวดันหัวทุยอีกคนเบาๆ ก่อนริมฝีปากจะประกบลงไปยังริมฝีปากร่างบางอย่างเชื่องช้า เขาละริมฝีปากออกมาเล็กน้อย ก่อนจะประกบลงไปอีกครั้งอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากล่าง แห้งของร่างเล็กถูกจุนฮงดูดกลืนหายเข้าไปในปากจนยองแจรู้สึกเสียวซ่าน ร่างสูงผละริมฝีปากออกมาอย่างแผ่วเบา น้ำลายของเขาที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากยองแจมันเปียกจนยองแจต้องเผลอเลียและขบกัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้

ร่างสูงผละตัวเองเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนหนาจากตู้เสื้อผ้าเก่าๆ ห้องในอพาร์ตเม้นห้องนี้เป็นของยองแจ เด็กหนุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยปีสอง ผู้ที่มีฐานะค่อนข้างยากจน ทำงานส่งตัวเองเรียนหนังสือไปด้วย จุนฮงเคยขอให้ยองแจย้ายไปอยู่กับเขา เพราะเขาเองก็มีอพาร์ตเมนเป็นของตัวเอง ยอมรับว่าฐานะเขาดีกว่ายองแจ แต่ยองแจปฏิเสธโดยให้เหตุผลว่าคนเราทำอะไรต้องทำด้วยลำแข้งของตัวเอง…….

จุนฮงนำผ้าขนหนูมาเช็ดตัวให้คนตัวเล็กกว่าอย่างเบามือ ไหล่เล็กมีรอยช้ำสีม่วงเป็นจ้ำอยู่หลายที่ ตรงหน้าอกด้านซ้ายมีรอยข่วนจนเนื้อนิ่มกลายเป็นสีแดงจางๆ จุนฮงใช้มือลูบ ยองแจสะดุ้งถอยผละออกไป

“จุนอาทำเหรอ?”เขาเงยหน้าขึ้นถามยองแจ ยองแจหลบสายตาต่ำก่อนจะพยักหน้าสองสามที จุนฮงเข้าใจดี และรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่เข้าใจกับเหตุการณ์ในตอนนี้

......เขาเคยสัญญากับตัวเองเอาไว้ว่า ถ้ายองแจทำผิด เขาจะต้องลงโทษก่อนที่จะให้อภัย ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม.....

เพราะถ้าไม่ทำ คนสวยคนนี้จะกลายเป็นคนเอาแต่ใจ เอาแต่ใจมากถึงมากที่สุดแน่นอน

/////

“จุนฮง!”ร่างเล็กโบกมือหยอยๆ อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน หน้าประตูโรงเรียนมัธยมปลายชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงโซล ร่างสูงที่กำลังพูดคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนชะงัก ก่อนจะโบกมือลาเพื่อนๆ แล้วรีบวิ่งข้ามถนนมา พอมาถึงก็เอาสันหนังสือเคาะที่หัวคนตัวเล็กเบาๆ

“นี่แน่ะ! ที่จริงตอนนี้ต้องเรียนอยู่ไม่ใช่รึไง คลาสยองแจเลิกห้าโมงเย็นนะ ทำไมมาอยู่ตรงนี้ได้ล่ะ” ร่างเล็กทำหน้ายู่ เอามือคลำหัวป้อยๆ.................น่ารักจนไม่อยากให้อภัย

“โดดเรียนมาน่ะ ทนคิดถึงนายไม่ไหวไง.......ต้องโทษนายต่างหาก” ยองแจทำท่ากระซิบ ถือจังหวะที่จุนฮงเผลอ เอามือบีบจมูกร่างสูงจนสุดแรง

“โอ้ยยย!! เจ็บนะเนี่ย มานี่เลยๆ ตัวแสบ!”ร่างสูงทำท่าจะคว้าตัวยองแจมาโต้ตอบ ร่างเล็กจึงรีบเอี้ยวตัวหลบอย่างรวดเร็ว พร้อมกับทำหน้าตาหลอกล่อสุดๆ

“แน่จริงก็ตามมาให้ทันสิไอโย่ง ฮ่าๆๆๆๆ”ร่างเล็กวิ่งหนีไกลออกไป ไกลออกไปอีก จนอยู่ห่างจากจุนฮงไปอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน ภาพตรงหน้ามันช่างสวยสำหรับจุนฮงเหลือเกิน ผมสีดำขลับของคนตัวเล็กปลิวลู่ไปตามสายลมเย็นที่ย่างเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว ท้องฟ้าสีทึมไม่สามารถทำลายความสวยงามตรงหน้าไปได้ ร่างเล็กในเสื้อเชิ้ตนักศึกษาแขนยาวสีขาว ปลดกระดุมด้านบนออกถึงสองเม็ดนั่นทำให้จุนฮงถึงกับอยู่ไม่สุขเลยทีเดียว

//////

ภาพความทรงจำเหล่านั้นยังคงไหลเวียนอยู่ในโสตประสาทของร่างสูง วนซ้ำไปซ้ำมา ทุกการกระทำของยองแจที่ทำให้เขารู้สึกนึกรักร่างเล็กนี้ขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ เขาเองไม่ใช่เป็นพวกประเภทชายรักชาย เขา..ซึ่งเป็นเพียงแค่เด็กผู้ชายม.ปลายธรรมดาๆ ที่วันๆเอาแต่เล่นสเก็ตบอร์ด เตะบอล อยู่กับเพื่อนผู้ชายไปวันๆ เรื่องรักๆใคร่ๆก็ไม่นึกสนใจ

แต่ช่วงหลังมานี้.....จะมีก็แต่ความรู้สึกเล็กๆที่ก่อตัวขึ้นมาเรื่อยๆ กับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง

เด็กผู้หญิงผู้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเขา...............คิมจุนอา

//////

“ย่าห์! ถ้าฉันหายตัวไปสักสองสามอาทิตย์ตอนเลิกเรียน นายไม่ต้องตามหาฉันหรอกนะ”เด็กหญิงผิวขาว แก้มใสจนเห็นเส้นเลือด ยืนยิ้มอยู่ข้างหลังจุนฮงในขณะที่เขากำลังเคี้ยวขนมปังมื้อเช้า ระหว่างทางเดินไปโรงเรียน

จุนอา............คิม จุนอา........เด็กสาวหน้าตาน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย ผมสีดำยาวถึงกลางหลัง หากแต่ขัดกับบุคลิกและนิสัยเหลือเกิน นิสัยเธอเหมือนกับเด็กผู้ชายวัยเดียวกันไม่มีผิด กระโดกกระเดกเฮฮา ขี้เล่น เธอเป็นเพื่อนสนิทกับจุนฮงตั้งแต่เริ่มขึ้นม.ต้น ทั้งสองนับว่าเป็นคู่ซี้กันเลยทีเดียว ตอนช่วงม.ต้น จุนฮงไม่เคยสนใจเรื่องรักๆใคร่ๆเลย จนกระทั่งขึ้นม.ปลาย มีเพื่อนหลายคนกลับแซวเขากับจุนอาว่ามีความสัมพันธ์ที่เกินเพื่อนหรือไม่ ซึ่งเขากับจุนอาต่างก็ปฏิเสธมาโดยตลอด ยิ่งนับวันเขาก็เริ่มรู้สึกแปลกไป เปลี่ยนไป.....

“ทำมะ....เคยตามหาด้วยเหรอ หลงตัวเองไปป่ะ”ร่างสูงพูดเสียงอู้อี้เพราะขนมปังคำโต จุนอาย่นจมูก พร้อมกระโดดคว้าถุงขนมปังที่อยู่คาปากร่างสูงมากัดต่ออย่างไม่คิดอะไร ร่างสูงที่กำลังเคี้ยวอยู่นั้นกลับอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น

“ฉันว่าฉันเจอความรักแหละ”จุนอาพูดเสร็จก็ยัดถุงขนมปังในลงไปในมือของจุนฮง ก่อนจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งกระโดกกระเดกอย่างคนอารมณ์ดี นำไปข้างหน้าร่างสูง ก่อนจะหันกลับมา รอยยิ้มสดใสปรากฏลงบนใบหน้านั้นอย่างเต็มเปี่ยม จนจุนฮงแทบจะลืมหายใจ จุนอาโบกมือให้เขาสองสามที ก่อนจะรีบวิ่งไปหากลุ่มเพื่อนผู้หญิงที่กำลังเดินคุยกันอยู่ข้างหน้าโรงเรียน ปล่อยให้ร่างสูงได้แต่ตกอยู่ในห้วงความคิดที่ว่างเปล่า

..............เหอะ.........................ความคิดที่ว่างเปล่า

/////////

ทุกความคิดหยุดลง เพราะเสียงด้านนอกห้องน้ำ

“จ.......จุน..............ช...ช่ว........ยด้วย”

....................................................................********จุดเริ่มต้น*********....................................................................

TBC