คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1-- (ฉัน)เปิดอก (จะ)ฉกใจ
ตอนที่ 1
(ฉัน)เปิดอก (จะ)ฉกใจ
“ลั้นลา~ @#%@%&(%#” ตอนนี้ฉันกำลังอัพเพลงอย่างสบายอารมณ์ขณะมองตัวเองอยู่ที่กระจก
ว๊ายย ย ทำไมฉันฉันได้สวย เซ็กซี่ ขยี่ใจหนุ่มได้ขนาดนี้น่ะ >O< วันนี้แหละผู้ชายทุกคนจะต้องหลงเสน่ห์ฉันโดยเฉพาะนายแม็กม่าสุดหล่อนั่น ฉันจะทำให้เขาเข้ามาเป็นสาวกนัมเบอร์วันของฉันให้ได้ ฮ่าๆ ๆ ^O^
อุ๊ยตาย ลืมแนะนำตัว สวัสดีฉันชื่อวันเดย์ หรือจะเรียกฉันว่า กระต่ายก็ได้นะ(ฉันชอบเพราะมันดูน่ารักน่าเอ็นดูดี ><) อายุ 22 ปี สถานะตอนนี้โสดค่า >O< ฉันมีเพื่อนรักอยู่อีกสองคนชื่อน้ำเย็น กับไรรา ยัยสองคนนี้มีนิสัยที่แบบว่าต่างขั้วสุดๆ
ยัยไรราจะออกแนวแบบว่าพูดมาก ปากเยอะ น้ำลายฝอด ส่วน ยัยน้ำเย็นจะออกแนวนิ่งๆ และเย็นชา(โดยเฉพาะกับผู้ชาย ยัยนี่จะไม่พูดอะไรด้วยเลยสักคำ-_-) ซึ่งนั่นแหละเลยทำให้ฉันและยัยไรราเกิดไอเดียชั่วๆขึ้นมาเพื่อช่วยเพื่อนสาวออกจะโลกสีดำมาสู่โลกที่มีสีสันสดใส พวกฉันเลยทำเป็นชอบชุดเดรสคิกคุกตามแบบที่ยัยไอเย็นชอบ(ช่างไม่เข้ากับบุคลิกเลยสักนิด -*-)ซึ่งยัยนี่เป็นพวกที่เวลาชอบอะไรแล้วมันจะต้องเอาให้ได้ ฉันกับไรราก็เลยเสร้งทะเลาะกันทำเหมือนว่าอย่างได้ชุดนี้มาก เลยเกิดศึกชิงชุดโดยการพนันกันว่าถ้าพวกเราสามคนใครใช้เวลาให้การทำให้ ‘เหยื่อ’ ขอเราเป็นแฟนเร็วที่สุดคนนั้จะได้ชุดที่ว่านี่ไป ตอนแรกฉันกะว่าจะให้น้ำเย็นเล่นคนเดียว แต่ดันผิดแผนนิดหน่อยตรงที่ยัยนี่มันให้จับฉลาก ความซวยมันก็เลยเลือกให้ฉันเป็นคนแรก น้ำเย็นเป็นคนที่สอง และแน่นอนคนสุดท้ายยัยไรรา โดยแต่ละคนจะไม่สามารถเหยื่อเอง
แม็กม่า เหยื่อของฉันที่หาตัวจับได้ยากสุดๆ ประวัติอะไรก็ไม่มีสักอย่าง นอกจากกิตติศัพท์เรื่องความห่ามที่มีต่อผู้หญิงแล้ว ก็มีแค่ชื่อเล่นท่านั้นที่ฉันรู้จัก ฉันเลยต้องเสียตังค์จ้างนักสืบมาช่วยสืบอีกแรง จนรู้ที่มาความเป็นไปของหมอนี่ทุกอย่างสถานที่ยามว่างที่ชอบไปอย่างสวนน้ำแห่งนี้ และนี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฉันต้องมาอยู่ที่นี่ ^O^ เอ่อ.. ฉันรู้สึกว่าตัวเองจะเสียเวลาไปมากแล้วนะเนี่ย ขอโทษนะ ฉันขอตัวไปหาเหยื่อของฉันก่อนน่ะ >.<
ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยท่าทางทีมั่นใจสุดๆ ในชุดทูพีชสีสันสะดุดตา ทำเอาทุกสายตาต่างหันมามองทางฉันกันทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็นหญิง ชาย กระเทย ทอม เกย์ เมียเกย์ อู๊ย เยอะแยะ เอาเป็นว่าทุกคนตาค้างกับความสวยและเซ็กซี่ของฉันกันทุกคน >//<
“วิ้ดวิ้ว มีแฟนหรือยังคร๊าฟฟ”เสียงแซวที่มาจากผู้ชายดังขึ้นมาเป็นระยะๆ ขณะที่ฉันกำลังหาเหยื่ออยู่
เอ๊ะ! นั่นไงเจอแล้ว ‘แม็กม่า’เหยื่อสวาทของฉัน โอ้ว ววตัวจริงดูดีกว่าในรูปตั้งเยอะเลยนะเนี่ย >//<
จมูกโด่งเป็นสัน ตาคมประดุจเหยี่ยว ผมสีแดงดังเปลวไฟที่ลุ่มร้อน ผิวขาวมีออร่า สูงสง่าเป็นเสาชิงช้า ว้าว ว หล่อ เอ็กซ์ จริงจริ๊ง >.,< โธ่ๆ พ่อผีเสื้อตัวน้อย มาให้น้องกระต่ายจับตีก้นซะดีดี เงี้ยว ว(เสียงกระต่าง?)
ฉันลงสระตรงจุดที่ไกลจากเหยื่อเล็กน้อยเพื่อที่จะได้ว่ายน้ำเข้าไปหาได้อย่างแนบบเนียน โดยที่ไม่ทำให้เหยื่อตกใจ หรือสงสัยแต่อย่างใด นี่แหละความร้ายกาจของกระต่ายน้อย ^W^
ฉันว่ายไปเกาะอยู่ข้างกับเขา โดยเว้นระยะนิดหน่อยพอเป็นพิธี และยิ้มม ม ให้ดูน่ารักที่สุด ^__^
“มาคนเดียวหรอค่ะ ^^”
“- -*”มองตาขวางเชียว-_-;;
“อากาศร้อนๆ ได้มาว่ายน้ำอย่างนี้ ค่อยสบายตัวหน่อยเนอะว่ามั๊ย ^-^”ฉันบิดตัวเล็กน้อยเพื่อให้ดูแบบว่า เซ็กซี่ที่สุด แล้วขยิบตาไปให้อีกทีนึง
“- -**”หันมามองนิดนึงแล้วเขยิบหนี
ส่วนฉันก็เขยิบตาม -_-;; ให้ตายเถอะหมอนี่เป็นผู้ชายคนแรกที่กล้าเขยิบหนีฉัน
“อุ๊ยนั่น อะไรติดที่ผมคุณอะค่ะ ให้ฉันช่วยเอาออกให้ไหม ^^”
“ไม่ต้อง อย่ามายุ่งกับฉัน แล้วอย่าหาว่าไม่เตือน”
อุ๊ยเข้ม! >O< เท่จังเลยนะพ่อคู๊ณ(หาได้กลัวไม่ - -) เห็นแล้วมันน่าฟัดจริงเชียว -.,-
“บอกว่าอย่าเข้ามาไง พูดภาษาคนไม่รู้หรือไง ยัยงั่ง”
ห๊ะ ยัย-งั่ง กรี๊ด ด ด ดด ตั้งแต่เกิดมาไม่มีใครว่าฉันแรงแบบนี้เลยนะ โดยเฉพาะผู้ชายครั้งแรก เจ็บจี๊ดด YOY
“นี่คุณฉันก็แค่หวังดีนะ ทำไมต้องว่าฉันแรงแบบนั้นด้วยหล่ะ ฉันชักจะงอนแล้วนะ -^-”ฉันพูดเสียงอ่อย แล้วก็ทำแก้มป่องเหมือนเด็กๆเวลางอนกัน
“เชิญ เพราะฉันไม่เห็นว่าตัวเองจะว่าเธอแรงตรงไหนแค่คำว่างั่ง จริงๆแล้วฉันอยากว่าเธอว่าร่านมากกว่านะ”แม็กม่ากดเสียงต่ำพร้อมกับมองฉันด้วยสายตาดูถูก
ให้ตายเถอะ เขาติดมีดติดมากับคำพูดใช่มั๊ย มันถึงได้แทงจึก เจ็บจี๊ด ด ด ขนาดนี้ T^T นี้ถ้านายไม่ใช่กุญแกสำคัญหล่ะก็ฉันไม่มีวันหันมองเหลียวมองนายเป็นครั้งที่สองแน่ -^-!!
“อ่าวจะขึ้นแล้วหรอ น่าจะว่ายอีกสักหน่อยนะ อากาศร้อนจะตายไป”
“เธอนี่นอกจากจะร่านแล้ว ยังจะด้านได้อีกนะ ฉันขอตบมือให้”
แปะ แปะ แปะ
โอ๊ย ฉันซักจะทนหมอนี่ไม่ไว้แล้วนะ ร้ายกาจเกินแล้ว ฟู่~~~ >O<//=3~~(พ่นไฟ)
สงสัยฉันคงจะต้องใช้มารยาหญิงเข้าช่วยซะแล้ว - -++
หมับ ตู๊ม
“แคกๆ! นี่นายมันจะมากไปแล้วนะ เลิกตอแยฉันสักที ฉันไม่ได้รักนายแล้วได้ยินไหม >O<!!”
ฉัน จับมือแม็กม่าที่กำลังจะขึ้นจากน้ำแล้วอกกแรงกระชากอย่างแรงทำให้เขาเสีย หลักหงายหลังมาล้มมาทับฉันที่ยังอยู่ในน้ำเล่นเอาฉันสำลักน้ำเข้าไปตั้งหลายอึกแต่ฉันก็ยังสามารถเล่นละครเป็นแฟนเก่าที่โดนแม็กม่ารังควานได้อย่างแนบ เนียน เล่นเอาหมอนี่ทำหน้างงไปเลยอ่ะ ฮ่าๆ ๆ ^O^
“ทำไมตอนที่นายทิ้งฉันไป นายไม่รั้งฉันไว้หล่ะ ทำไมถึงเลือกยัยนั่นรู้ไหมว่าฉันเจ็บขนาดไหน ฉันต้องนั่งร้องไห้ทุกคืน เพราะฉันคิดถึงนายมาก แต่พอฉันลืมนายได้ นายกลับมาขอร้องให้ฉันไปเป็นแบบเดิม นายทำอย่างงี้กับฉันได้อย่างไง ห๊ะ ฮื่อๆ ๆ”ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียงพร้อมกับปล่อยบทดราม่าที่สุดแห่งปีไปอีกหนึ่งฉาก เล่นเอาคนที่อยู่ในสวนน้ำแห่งต่างให้ความสนใจกับฉันมาก พร้อมความเห็นอกเห็นใจที่ทุกคนมีให้ฉัน
“น่าสงสารจัง ฉันเข้าใจหัวอกเธอนะ T.T”อันนี้ออกแนวสงสาร
“สู้ๆ เธอเก่งมากอย่าไปคืนดีกับเขานะ สู้ๆ”อันนี้ออกแนวให้กำลังใจ
“ผู้หญิงอย่างเราไม่จำเป็นต้องง้อผู้ชาย เราตายมันก็ไม่ตายด้วย!!”อันนี้ออกแนวสู้ชีวิต
“ในเมื่อผู้ชายมันเลว ตัวเลือกอย่างพี่ ถ้าสนใจก็ติดต่อมาได้นะฮะ ถึงจะไม่ใช่ชายแท้ แต่แทคแคร์ได้ ยี่สิบสี่ ชั่วโมงเลยนะฮะ”อันนี้ออกแนวปลุกระดมให้กลับไปรักไม่ป่าเดียวกัน
“ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก ถ้าเธอยังว่างฉันพร้อมจะเป็นแฟนให้เธอนะ เบบี๋ >O<”ส่วนอันนี้ออกแนวปลวกไม่ส่องกระจก(แบบหน้าตาคนพูดแย่มากอ่ะ -_-;;)
รู้สึกอันหลังๆ มันดูเลวๆขึ้นเนอะ - -
“พูดบ้าอะไรว่ะ -_-a”
“นายไปซะเถอะ ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก”
“นึกว่าฉันอยากอยู่ใกล้เธอมากหนักหรือไง ขยะแขยงเต็มทน”แม็กม่าพูดด้วยสายตาเหยียดก่อนจะยันตัวเองขึ้นจากสระแบบสบายๆ
นึกว่าฉันจะปล่อยนายไปง่ายๆงั้นหรอ หึ ฝันไปเถอะ ^^+
“เดี๋ยวก่อน”ฉันรีบว่ายไปที่บันไดก่อนจะขึ้นไปพร้อมกับถอดแหวนที่ใส่ติดตัวตลอดเวลายื่นให้แม็กม่า
“แหวนนี้ฉันคืนให้ ใจจริงฉันกะว่าจะคืนมันให้นายตั้งแต่วันนั้นที่นาย…เอ่อ ขอโทษด้วยนะที่คืนให้ช้าเกิดไป แต่ได้โปรดเอากลับไปด้วย แล้วอย่ามายุ่งกับฉันอีก”ฉันยื่นตีหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้ ส่วนแม็กม่าก็ยืนเท้าเอวมองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง ส่วนคนอื่นที่อยู่แถวนั้นต่างมองฉันด้วยความสงสาร ปนเห็นใจ จนฉันรู้สึกชื่นใจกับผลงานเอกของตัวเอง
หึ นี่แหละที่เค้าเรียกว่ามารยาหญิง ^^+
“มารยานักนะ เธอนั่นแหละที่อย่ามายุ่งกับฉันอีก ผู้หญิงอะไรเล่าเรื่องเป็นฉากๆได้อย่างหน้าตาเฉย ถามจริงกินปูนซีเมนต์แทนข้าวหรือไง หน้าเธอมันถึงได้ ด้าน หนา อึด ทนได้ขนาดนี้ ส่วนแหวนนี้ไม่ต้องเอามันมาให้ฉันหรอกนะ ฉันไม่รับของจากคนหน้าแปลก”
แกร๊ง
แหวนทองคำขาวหล่นไปตามแรงปัด ก็กลิ้งไปตกอยู่ที่ปลายเท้าของแม็กม่า แล้วหมอนี่ก็เหยียบมันก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไป ดีนะที่แหวนวงนี้มันไม่ได้มีค่าทางจิตใจอะไรมากมาย เพราะถ้ามีหล่ะก็ หึหึ - -! (โรคจิต -*-)
แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้แม็กม่ามันว่าฉันว่า คนหน้าแปลก งั้นหรอ?? กรี๊ด ด ด หยาบคาย
ฉันรีบเดินไปให้ใกล้แม็กม่าที่สุดแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลง เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน
“ไอบ้านายสิแปลก เจอผู้สวยๆอย่างฉันแทนที่จะเข้าไปจีบกลับเดินหนี ถามจริง เป็นพวกรักร่วมเพศหรือไง -_-a”ทันทีที่แม็กม่าได้ยินคำว่ารักร่วมเพศ เท้าของเขาก็หยุดกึ๊กเหมือนโดนปิดสวิตส์ ก่อนจะหันมาทางฉันแล้วทำหน้านิ่งใส่
หมอนี่คงไม่ได้คิดจะฆ่าฉันหรอนะ ใช่ม๊าT^T
“ฉันดูเหมือนคนจิตวิปริตมากขนาดนั้นเลยหรือไงห๊ะ!!”แม็กม่าตะโกนด้วยน้ำเสียงที่ดังพอสมควร แต่ไม่ได้ดังมากจนทำให้คนหันมาสนใจได้ ซึ่งนั่นถือว่าดีกับฉันมาก (กลัวคนรู้ว่าจริงๆแล้วฉันไม่ใช่แฟนเก่าหมอนี่ - -;)
“ใช่ เพราะถ้านายเป็นชายแท้ นายคงไม่ทำร้ายผู้หญิงหรอกน่า”
“ฉันไปทำร้ายผู้หญิงตอนไหนว่ะ พูดให้มันดีๆหน่อย”
“ก็นายทั้งถีบ ทั้งต่อยผู้หญิง อย่างงี้เค้าไม่เรียกว่าทำร้ายหรือไง”
“เคยเห็น”
“ใช่ ฉันเห็น..”โกหก ฉันจริงๆแล้วยัยไรราเป็นคนเล่าให้ฉันฟัง ^^
“ฉันถีบ แบบไหนที่เรียกว่าถีบ…แบบนี้หรือเปล่า”
ตู๊ม
“แคกๆๆ กรี๊ด ด ด ไอบ้า นายถีบฉ้าน น น >O<”
ให้ตาย ฉันอยากถ่ายคลิปเมื่อกี้ตอนที่แม็กม่าถีบฉันลงมาในสระ แล้วเอาไปลงยูทูปประจานจริงๆ หน้าตานี่คงสะใจมากตอนถีบฉัน -^-
ว่าแต่เมื่อกี้ตอนฉันโดนถีบหน้าฉันยังสวยอยู่ใช่มั๊ย O.o
“นี่มันแค่การสาธิต ถ้าอยากเจอของจริง แน่จริงก็ขึ้นมาดิ”แม็กม่ายักคิ้วพร้อมกับแบะปากใส่ประมาณว่า ‘อ่อน’
โห่ แมนมากถ้าผู้หญิงต่อย - -;; แต่ไม่ต้องห่วงฉันฆ่านายแน่!...
…ถ้าฉันเป็นผู้ชายอะนะ -3- ก็แหม ฉันคนนะไม่ใช่หุ้นยนต์จะให้ไปสู้รบ ตบมือกับผู้ชายถึกอย่างหมอนี่ได้ไง -*-
ดูเหมือนว่าแม็กม่าเห็นว่าฉันยืนนิ่งอยู่ในสระ เขาก็เลยเลือกท้าฉันต่อยแล้วเดินจากไป แล้วหันมายกนิ้วให้ฉันอีกที่ก่อนไป แต่ฉันไม่ดีใจกับนิ้วที่หมอนี่ยกให้ฉันหรอกนะ
…ก็นิ้วที่หมอนั้นมันยกให้ไม่ใช่นิ้วโป้งแต่เป็นนิ้วกลาง!!
ลมจะจับ @.@ ตั้งแต่ฉันเกิดมาฉันยังไม่เจอใครที่หยาบคายกับผู้หญิงแบบนี้มาก่อนเลยนะ! หมอนี่เป็นคนแรกและ(หวังว่า)จะเป็นคนสุดท้ายที่ฉันเคยเจอ คราวนี้ถือว่าฉันแพ้แต่ครั้งหน้านายระวังตัว(หัวใจ)ไว้ให้ดีเถอะ ฉันจะทำให้นายกระอักเลือดเลยคอยดู! - -+
-------------------------------------------------------
ทอล์กเบาๆ
แต่งไปด่าพระเอกไป คนบ้าอะไรเถื่อนได้ดีจริงๆ -_-;;
สาบานเลยนะว่าถ้าเจอผู้ชายไอประเภทนี้ขึ้นมาจริงๆ แม่จะถีบยอดหน้าให้
มีอย่างที่ไหนให้นิ้วกลางผู้ชาย -_-++
แต่ก็เอาเถอะมันหล่อและรวยมาก ฮ่าๆ ๆ ๆ ^O^
ส่วนแม่นางเอก(หรือป่าว ?)แบบว่าร่านมากอะ ตอนนี้
ฉันไม่อยากเชื่อเลยจริงๆว่าแกยังซิงค์อยู่นี่ถ้าไม่ได้แต่งเอง -O-
นิยายเรื่องนี้มีที่มาที่ไปจาก ความโรคจิต บ้า ปัญญาอ่อนของคนแต่งล้วนๆ(ว่าตัวเองทำไมว่ะตรู -_-^^)
เอาเป็นว่าให้กำลังใจคนแต่งได้โดย เม้นสักนิด โหวตให้หน่อยก็แล้วกันน้า
วันนี้เจอกันแค่นี้ เจอกันใหม่ตอนหน้า บ๊ายบาย ^^//
ความคิดเห็น