หลับตาแล้วฟังเสียงหัวใจ ตอน คนมันงอน

ข้อมูลเบื้องต้น

           เพราะเขารักกัน เราเลยรักเขา♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥                     



          โมเม้นท์+มโน เพราะเรารัก คยูอุค < I LOVE KYUWOOK > 

เนื้อเรื่อง

         หอพักชั้น 11 

          เสียงหัวเราะดังลั่นจากห้องโถงที่เป็นเหมือนจุดศูนย์รวมของหอทำให้ซองมินรู้ได้ทันทีว่าสาเหตุมาจากใคร
       
         "ท่าทางสนุกกันจังนะ ขอแจมด้วยได้ไหม"
         
         "ที่รัก...ทำไมคืนนี้กลับเร็วจังเลยครับ" คังอินโอบเอวหลวมๆเอ่ยเสียงอ้อน
       
         "กลัวน้องจะโดนรุมไง เลยต้องรีบกลับมาช่วย" พูดยิ้มๆ
       
         "ไม่ทันแล้วละพี่ ผมโดนรุมจนน่วมไปหมดแล้วเนี่ย"คยูฮยอนทำเสียงเศร้า
       
         "ชิส์..ก็ใครใช้ให้ไปจูบสาวกลางสาธารณชนอย่างนั้นล่ะ ดีนะที่เป็นเยอึน ถ้าเป็นคนอื่น นางคนนั้นต้องโดนถล่มด้วยแน่"
        
         "ฮ่าๆๆๆๆ ไหนที่รักบอกมาช่วยไง มาช่วยซ้ำใช่ไหม ฮ่าๆๆๆ"
     
        "ไม่อยากจะว่าหรอก แต่วันนี้เวบของสถานีแทบระเบิด มีแต่คนส่งข้อความให้พี่กลับมาจัดการเรา ดีนะที่อุคไม่รู้เรื่อง"
       
         "อุคไม่รู้ที่ผมจูบจริงบนเวทีเหรอพี่"
       
         "อื้ม...พอดีวันนี้เกสต์เป็นลีดเดอร์ของวง VIXX น่ะ น่ารัก คุยเก่ง เห็นคุยกันเพลินเลย ก็เลยไม่ได้บอก"

         "ผมไปหาอุคแป๊บนึงนะ"คยูฮยอนจ้ำออกไปโดยไม่รอฟังต่อ

         ซองมินมองตามน้องชานคนโปรดแบบขำๆ
         
        "แผนที่รักใช่ไหม" คังอินยิ้มกรุ้มกริ่ม ซองมินยิ้มมุมปากพยักหน้าเล็กๆอย่างเจ้าเล่ห์

        "แผนอะไรเหรอ"สองหนุ่มอึนเฮประสานเสียงถาม *อยู่ด้วยแต่แรกนะเนี่ย (- -")

        "เรื่องอะไรจะบอก ไปนอนเถอะที่รัก พรุ่งนี้เรามีเดทกันนะ"คังอินตบท้ายแล้วเดินทิ้งไปกับคนรักท่ามกลางความมึนงงของสองหนุ่ม

                                                       .........................................
        หอพักชั้น 12
       
        "คิม รยออุค คิม รยออุค"

        "อ้าวคยู มีอะไรเหรอ เรียกซะเต็มยศเลย"

        "ทำอะไรอยู่"

        "เช็คทวิตน่ะ พอดีเกสต์ที่มาออกรายการเอารูปที่ถ่ายคู่กันไปอัพลงทวิตน่ะ เลยแอบอ่านหน่อยว่าบนทาร์มไลน์เขาว่ายังไงกันบ้าง"

        "รูปอะไร!! ขอดูบ้างซิ" ไม่พูดเปล่า เขาถือวิสาสะคว้าโทรศัพท์ของอีกฝ่ายไปจากมือ

        "น่ารักไหม เขาคอยาวเหมือนยีราฟเลยนะ วันนี้ยังแซวเลยว่าอยากให้เขามาเป็นเกตส์ที่สถานีทุกคืน ต้องสนุกแน่ๆเลย คิคิคิ"
        
         "หน้าตาก็งั้นๆไม่เห็นจะมีอะไรเลย วันนี้เราจูบเยอึนบนเวทีตั้งหลายรอบ ของเราเจ๋งกว่าตั้งเยอะ"

         "จูบคุณเยอึน จูบจริงเหรอ?"

         "ใช่!! จูบจริง ไม่ต้องใช้มุมกล้องเลย"

         "แล้วไง"

          "??!!?!!!?!!!???"

          "คยูฮยอนครับ คุณเป็นนักแสดง ต้องแสดงได้ทุกบทบาท วันนี้ถือว่าผ่านอีกด่านทดสอบละ มีอะไรอีกไหม เดี๋ยวเราจะนอนแล้ว"

          "คุยกับเรามันน่ารำคาญนักรึไง เออ!!!ไม่กวนก็ได้!!" เขากระชากเสียงและเดินออกไปอย่างหัวเสีย

          "ถ้านายชอบใครสักคน นายจะอยากฟังเขาเล่าเรื่องจูบกับคนอื่นให้นายฟังไหม โจ คยูฮยอน" แค่คิดก็เหมือนมีก้อนเล็กๆมาจุกที่คอจนต้องกลืนมันลงไปอย่างยากเย็น 

                                              ........................................................

            หอพักชั้น 11

            "อุคอยู่นี่แหละนะ วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย ขืนหมกอยู่ชั้นใครชั้นมันก็วังเวงแย่เลย"ซองมินบอกห่วงๆ

            "พี่กลัวไม่มีคนอยู่เป็นเพื่อนคยูล่ะซิ ป่านนี้ยังไม่ตื่นเลยมั๊ง" น้องตัวจิ๋วของพี่ๆทำเสียงอู้อี้ในคอ คังอินเดินเข้ามากอดอย่างเอ็นดู

            "คนดีของพี่ ไว้กลับจากสวน พี่จะเอาสตอเบอรี่สดๆมาฝากนะครับ" คังอินใช้ของกินเข้าล่อ ซึ่งก็ได้ผล รยออุคยิ้มแฉ่งพยักหน้าหงึกๆทันที

            คนตัวเล็กมองตามพี่ๆที่ทะยอยออกจากหอจนหมด กวาดตามองรอบๆเพียงแว่บเดียว ก็หยิบนู่นจับนี่อย่างคล่องแคล่ว

            "โอ๊ยยยยย หิววววววววววว"

            รยออุคละสายตาจากจอสี่เหลี่ยมตรงหน้าหันไปทางต้นเสียง

            "ตื่นแล้วเหรอคยู เราเตรียมกับข้าวไว้แล้วนะ กินเลยไหม" เขาถามเสียงใส

            "ไม่อยากกิน!!!" สิ้นเสียงเขาก็เดินเข้าไปหยิบบะหมี่ถ้วย กดน้ำร้อนใส่อย่างเร่งรีบแล้วเดินกลับเข้าห้องตัวเองไปอย่างเงียบเชียบ

            "คยู"

            วันเงียบๆที่ทั้งสองต่างคนต่างอยู่ รยออุคไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าแค่เขาไม่ฟังเรื่องที่เพื่อนสนิทจูบสาวแสนสวยจะทำให้เขาโกรธได้ขนาดนี้ แค่นึกใจก็สั่นรัว

                                                      ...............................................

            "สวัสดีครับ วันนี้ผมมาจัดรายการคนเดียวอีกแล้ว ฮ่าๆๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมมีน้องชายสุดหล่อ คุณจงฮยอนจากไดโนไลน์มาร่วมรายการด้วย วันนี้คุณผู้ฟังไม่เหงาแน่นอน เย๊!!!"

            "มีเพลงนึงที่ผมชอบมาก และไม่เคยร้องที่ไหนมาก่อน แต่เป็นเพลงที่ความหมายดีมากๆเลย ใครที่โกรธกันอยู่ ได้โปรดฟังด้วยนะครับ ^^"  

               คยูฮยอนขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนพิมพ์ชื่อเพลงลงบนแป้นคีย์บอร์ด เนื้อเพลง The Scientist พร้อมคำแปล เขากวาดตาอ่านลวกๆ ก่อนจะอมยิ้มบางๆเมื่อรู้ความหมายของเพลง 

              "คนที่นายต้องการให้ฟัง ใช่เรารึเปล่านะ เจ้าตัวเล็ก" 

                                                       ................................................

                หอพักชั้น 12
 
               "เฮ้อออออ.....เฮ้อออออออ.........เฮ้อออออออออออออออ..เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออ" คนตัวเล็กกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงนุ่ม ถอนใจครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อขับไล่ความเบื่อหน่าย 

               โทรศัพท์ในมือถูกยกขึ้นมาปัดๆเลื่อนๆหน้าจออีกครั้ง แล้วข้อความหนึ่งก็เด้งขึ้นมา 

                [ @dalma516 Eric Benet - Here in my arms. เพลงกล่อมนอน ]

                [ @dalma516 เพลงของ Eric benet กับ Jeff bernat ให้ฟังเป็นร้อยชั่วโมงยังได้เลย ] 

                [ @ryeong9 จะมีคอนเสิร์ตเขาในวันที่ 22 นี้นี่ ไปดูด้วยกันไหม TT TT ฮือๆๆๆ @dalma516 เพลงของ Eric benet กับ Jeff bernat ให้ฟังเป็นร้อยชั่วโมงยังได้เลย ]

                รยออุคนอนมองโทรศัพท์ในมืออีกครั้ง ................เงียบ..................

                "เฮ้ออออออออออ" เขารอข้อความตอบกลับจากเพื่อนจนเริ่มเบื่อหน่าย

                ก๊อกๆๆๆ 

                "คร๊าบบบบบบ" รยออุคขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนลุกไปเปิดประตู

                "คยู...มาไงเนี่ย นี่มันดึกมากแล้วนะ" เขาถามหน้าตื่น

                "นอนไม่หลับ..เหมือนคนบางคน"

                "เดี๋ยวเราก็เข้านอนแล้ว คยูกลับขึ้นไปนอนเลย พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้านะ"

                "เราจะนอนที่นี่" ไม่พูดเปล่า เขาเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียงของอีกฝ่านทันที

               "ไม่ได้น๊าาาา กลับห้องตัวเองไปเลย ลุกกกกกกกกกก" รยออุคพยายามดึงอย่างสุดแรง แต่ก็ต้องถลาไปตามแรงดึงคยูฮยอน

               ร่างเล็กทาบทับบนตัวอีกฝ่าย รยออุคก้มงุดเพื่อปิดบังพวงแก้มที่แดงเรื่อ

               "โกรธเราอยู่ไม่ใช่เหรอ"

               "โกรธเรื่องอะไร"

               "เรื่องที่เราไม่ฟังคยูเล่าฉาก....จูบ กับคุณเยอึน"

               "เปล่านี่ เราไม่เคยโกรธอุคเรื่องนั้นสักนิด"

               "อ้าว..แล้วที่คยูบึ้งตึงใส่เราทั้งวัน โกรธเราเรื่องอะไรอ่ะ"

               "เฮ้อออออออ อย่ารู้เลย เอาเป็นว่าไม่ได้โกรธละกัน เราแค่หงุดหงิดตังเองน่ะ อ่ะ....เราให้"

               "มาร์ชเมลโล!!! นึกยังไงถึงเอามาให้เนี่ย" คนรับยิ้มแก้มแทบปริ

               "ตอนนี้เป็นเช้าวันใหม่แล้วนะ จำได้ไหมว่าวันที่14มีนาเป็นวันอะไร"

               "อืมมมม....อ๊ะ!!!  White Day ใช่ไหม?"

               "ทีอย่างนี้ล่ะจำแม่นเชียวนะ เอาเก็บไว้ให้คนที่อยากให้ละกันนะ"

               "อืมๆ ขอบคุณ"
     
               รยออุคกำมาร์ชเมลโล่ห่อเล็กในมือมาทาบที่อก หลับตานึกถึงวันนี้ของเดือนที่แล้ว เขากับคยูฮยอนไปร่วมคอนเสิร์ตของสถานีโทรทัศน์แห่งหนึ่ง มีแฟนๆมากมายให้ช็อคโกแลตแก่พวกเขา หนึ่งในช็อคโกแลตที่คยูฮยอนได้ไป เขาได้แอบใส่ของตัวเองไปด้วย และมันก็เป็นอันเดียวที่เขาเห็นว่าคยูฮยอนกิน ในขณะที่อันอื่นๆถูกแจกจ่ายให้พี่ๆจนหมด

               "ขอนอนกอดแบบนี้ทั้งคืนได้ไหม" คยูฮยอนเอ่ยเสียงแผ่ว

               "ไม่ได้!!! ถ้าเหงาก็นอนที่นี่แหละ แต่ให้นอนทั้งท่านี้เดี๋ยวก็ปวดหลังลุกไม่ไหวกันพอดี ปล่อยเลย...เดี๋ยวจะทวิตกู๊ดไนท์เอลฟ์หน่อย" คยูฮยอนทำเสียงจิจ๊ะ ก่อนจะยอมปล่อยแต่โดยดี

               [ @ryeong9 เผลอแป๊บเดียว ไวท์เดย์แล้วอ่า E.L.F.♥ ต้องไปนอนแล้วนะครับ~~ต้องตื่นเจ็ดโมงแน่ะ.. กู๊ดไนท์ ~_⊙ ]

               รยออุคนั่งยิ้มมองหน้าจอโทรศัพท์ที่มีเมนชั่นเข้ามาทันทีที่เขากดอัพทวิต

               "รยออุคอ่า~~" รยออุคสะดุ้งเล็กน้อย คนเรียกกางแขนรอเหมือนเด็กน้อยที่รออ้อมกอดที่แสนอบอุ่น คนตัวเล็กล้มตัวลงนอนในอ้อมแขนนั้นอย่างคุ้นเคย

                "ฝันดีนะตัวเล็ก"

                "เราอย่าโกรธกันอีกเลยนะ" รยออุคทำเสียงอู้อี้ในคอ

               "อุคก็เลิกหาเด็กๆเข้าสังกัดสักทีซิ" เสียงแผ่วจนเหมือนกระซิบของคยูฮยอนทำให้รยออุคต้องเงยหน้ามอง ลมหายใจต่อเนื่องสม่ำเสมอ บอกให้รู้ว่าคนตัวสูงเข้าสู่นิทราแล้ว

               หน้าเรียวเล็กซุกในอ้อมกอด ความอบอุ่นที่ได้รับมาเสมอ ไม่มีใครจะมาแทนที่คนนี้ได้หรอก เขาบอกกับตัวเอง

                "ฝันดี~เด็กบ้า"

                                                         ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

                บันทึกโมเม้นท์ 130312-130314 ^___________^