" รอ........นี่ก็ผ่านไป2ปีกว่าแล้วซินะเฮ้อไหนนายบอกจะกลับมาไง"หญิงสาวนั่งบนกับตัวเองที่ริมแ่ม่น้ำที่ที่มีความทรงจำที่ดีที่สุดของเธอ
<center> 2ปีก่อน ณ ริมแม่น้ำ</center>
"โอ้ยยยยย คยูหัวนักเป็นบ้าเลยลุกไปเลยนะลุกไปๆ"หญิงสาวโวยขึ้นเมื่อคนรักของเธอนอนลงมาที่ตัก
"ริอะ-3- งอนแย้วมาว่าเค้า"ชายหนุ่มว่าพลางเอามือมากอดเอวของหญิงสาวแล้วเอาหน้าซุกลง
"ไรอะไปเลยๆออกไปเลยหนัก-///-"ว่าพลางแกะมือของคนรักออก
"อยู่แบบนี้ซักพักได้มั้ยริผมอยากอยู่กับคุณก่อนที่ผมจะต้องไป"อยู่ดีๆชายหนุ่มก็มีน้ำเสียงเศร้า้ลงแต่หน้าก็ยังซุกอยู่ที่เอวของหญิงสาว
"ไป...คยูจะไปไหน?"หญิงสาวว่าพลางก้มหน้ามองคนรักของตน
"พรุ่งนี้ผมต้องไปเรียนต่อที่อเมริกา"ชายหนุ่มพูดพลางยันตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆหญิงสาว
"อ่าหรอ"หญิงสาวพูดหน้าเศร้า้ลงทันตาเห็น คยูจับหน้ายูริค่อยๆช้อนคางมาจูบอย่างอ่อนหวานก่อนจะผละออก
"อย่าทำหน้าเศร้าซิยูริของฉันไม่ใช่คนแบบนี้นี่หน่า"คยูว่าพลางยิ้มบางๆให้เค้าเองก็เศร้าใจไม่น้อยเหมือนกันแต่ทำไงได้ในเมื่อพ่อของเค้าเป็นคนสั่งมา
"แล้วนายจะไปกี่วัน"ยูริถามขึ้น
"2ปี"ยูริหันควับมามองหน้าคนรักแค่วันเดียวก็จะขาดใจตายแล้วนี่2ปีเชียวหรอจะทรมานยูริมากไปแล้ว"ยูริ.....เธอรอฉันนะ"
"มานั่งทำไรอยู่ตรงนี้จ๊ะสาวน้อย^^"มีเสียงชายหนุ่มดังขึ้นมาข้างหลังยูริที่กำลังบ่นกับตัวเองอยู่ ยูริหันขวับไปทางต้นเสียงทันที และหน้าคนตรงหน้าที่เห็นก็ไม่ใช่ใคร คนที่ยูริรอมาตลอดคิดถึงมาตลอดตอนนี้เค้าคนนั้นได้มายจืนอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ยูริโพลเข้ากอดร่างตรงหน้าทันที
"อีตาบ้า หายไปไหนมารู้มั้ยว่าคนเค้าคิดถึง"ยูริพูดน้ำเสียงน้อยใจเล็กน้อย
"เอ๊ะ!...เมื่อกี๊เธอพูดว่าไรนะริ"คยูดีใจกลับคำพูดเมื่อกี๊จึงแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินเพื่อที่จะให้ยูริพูดใหม่
"ป่าวหนิ๊"ยูริทำเสียงสูง ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ คยูได้โอกาศจึงฉวยโอกาศหอมแก้มเธอไปหลายฟอดเพื่อให้หายคิดถึง
"ฟอดๆๆๆๆๆๆๆๆ"
"พอแล้วจะหอมไรนักหนาตาบ้า!-///////-"ยูริพูดกลบเกลือนความเขิน
"ก็คนมันคิดถึงนี่หน่าไม่ได้เจอกันตั้ง2ปีแหนะขอให้หายคิดถึงหน่อยนะ ฟอดๆ"ว่าจบคยูก็หอมต่อ
"พอเลยนะนี่ถ้านายไม่หยุดฉันจะมีกิ๊กนะ=///="พูดทั้งๆที่หน้าแดง
"กล้าหรอควอนยูริ"คยูพูดพลางกอดยูริในอ้อมกอดแน่นขึ้น
"กล้าซิทำไมจะไม่กล้านยจะทำไรฉันได้คยูฮยอน"ยูริพูดขึ้น
"เอาซิฉันจะจับเธอกดเลยลองมั้ยล่ะ"คยูพูดพร้อมกับยิ้มมีเลศนัย
"ไอบ้าไอหื่น!-/////////-"ยูริพูดพลางสะบัดตัวออกจากอ้อมกอด
"บ้าก็บ้ารักเธอคนเดียวนะริ^/////////^"
"พูดไรเนี๊ยไม่อายบ้างไง-///////-"
"อายทำไมล่ะก็คนเค้ารักกันหนิ^////////^"ทุกอย่างเงียบลงเพราะทั้งคู่ต่างคนต่างเขินไม่มีใครพูดอะไร
"ไปกินติมกันริ^^"คยูพูดทำลายความเงียบ
"อืมๆ^^"ทั้งสองพากันลุกขึ้นตรงไปยังรถคันงามที่จอดอยู่คยูเดินไปเปิดประตูให้ยูริยูริขึ้นไปนั่งแล้วคยูก็เดินอ้อมไปนั่งประจำที่คนขับ
"พร้อมรึยังครับ^^"คยูพูดขึ้น
"หา...พร้อมไรอะก็อืมๆ"ยูริพูดงงๆเพราะปกติไปไหนก็ไม่เคยถามว่าพร้อมยังวันนี้นึกไงถามออกมา
그 태도로 좋은 여자 못 만날거다~
เสียงมือถือของคยูดังขึ้น
คยูกดรับ
'อืมว่าไงเสร็จแล้วหรอ'คยูกรอกเสียงไปทางปลายสาย
'ครับเรียบร้อยตามที่คุณชายสั่งทุกอย่างเลยครับ'เสียงของชายอีกคนตอบกลับมาทางปลายสาย
'ดีมากเดี๋ยวฉันจะไป'คยูพูดพร้อมยิ้มออกมาก่อนจะวางสายไป
"มีไรกันหรอคยูใครโทรมา"ยูริถามขึ้น
"กิ๊กน่ะ^^"คยูพูดกวนกลับไป
"นี่ถามดีๆชิชะ-3-"ยูริพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆ
"โอ๋ๆอย่างอนซญิขี้งอนจังนะเดี๋ยวนี้โอ๋ๆไม่มีไรหรอกแค่พนักงานที่บริษัติโทรมาเรื่องงานน่ะครับ^^ฟอดดดดดด"คยูพูด
พลางหอมแก้มยูริอกีทีก่อนจะหันไปขับรถต่อจนมาถึงร้านไอติมที่หรูหราแห่งนึงตกแต่งสไตล์ยุโรปหน้าร้านมีสวนเล็กๆทั้ง2เดินเข้าไปภายในร้านที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีเพราะเป็นที่ที่แรกที่เค้าคบกันและเดทกัน
"ยังเหมือนเดิมทุกอย่างเลยเนอะริ^^"คยูพูดขึ้นเมื่อทั้งสองหาที่นั่งได้แล้วตรงมุมที่สามารมองเห็นวิวได้สวยงาม
"อืม ยังสวยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเลยล่ะ^^"ยูริพูดตอบ
"เอ่อคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายจะรับอะไรดีค่ะ^^"พลักงานพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้
"ฉันขอวานิลลานะค่ะ^^"ยูริพูดขึ้นพร้อมยิ้มกลับให้พนักงาน
"ผมขอน้ำเปล่าครับ"แล้วพนักงานก็เดินออกไป
"มาทั้งทีสั่งแค่น้ำเปล่านี่นะไอบ้าเอ้ย"ยูริบ่นออกมา
"แค่มองหน้าริมันก็หวานแล้วล่ะไอติมก็หวานเท่าริของผมไม่ได้หรอก^//////^"
"อ๊า~ พูดบ้าไรเนี๊ย เคยชิมแล้วไง-//////-"
"ไม่เคยอะแต่อยากลองชิมดูให้มั้ยล่ะ^////////^"
"ไอติมที่สั่งได้แล้วล่ะค่ะ"
พนักงานเดินเข้ามาเสริฟน้ำเปล่าและไอติมวานิลลาให้ยูริ"ทานให้อร่อยนะค่ะ"แล้วเธอก็เดินจากไป
"นี่คยูทำไมพนักงานเค้าแต่งตัวแปลกๆมีดอกไม้กันตรงกระเป๋าทุกคนเลยอะ"ยูริพูดขึ้นพร้อมตักไอติมเข้าปากแต่พอกินไปนั้นเธอรู้สึกได้ถึงอะไรแข็งๆเธอจึงคายออกมาดู มันคือแหวนเพชรมันสวยมากๆเหมือนผ่านการเจรนัยมาอย่างดีและแน่นอนมันคงแพงมากๆ
"นี่มันอะไรกัน"ยูริพูดพร้อมหยิบแหวนขึ้นมาคยูเอื้อมไปหยิบแหวนนั้นแล้วคุกเข่านั้งลง
"ควอนยูริ.......แต่งงานกับผมนะ"คยูฮยอนพูดขึ้นยูริที่ตกใจก็นิ่งไปจนมีเสียงเชียร์จากเด็กเสริฟและคนในร้าน
"แต่งเลยๆๆๆๆๆ"
"ไม่!"
"ทำไมล่ะริเธอไม่รักฉันหรอ"
"ไม่แต่งก็คงไม่ไหวแล้วล่ะ^///////////^"คยูสวมแหวนให้ยูริ^^
งานแต่งถูกจัดขึ้นล่วงเลยมาจนถึงตอนส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ
"ยูริมีหลานให้แม่พ่อเยอะๆนะลูก"แม่ของคยูพูดขึ้น
"อ่า....ค่ะแหะๆ-///////-"
"คยูก็เบาๆหน่อยนะลูกลูกสาวพ่อคนนี้ไม่ค่อยจะมีประสบการ์ท่าไหร่หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก"พ่อของยูริพูดขึ้น
"ครับพ่อ^^"แล้วพ่อแม่ของทั้งสองก็ออกไปจากห้องหอเหลือไว้แต่เพียงข้าวใหม่ปลามันเท่านั้น
"ยูริ"
"หืม??"ตอบแต่ก็ไม่หันไปมองหน้าคยู
"ขอชิมได้มั้ย^///////^"
"ชิมอะไรไอบ้า-//////////-"
"ก็ชิมริไงว่าหวานมากแค่ไหน^//////////^"
"ไอคยูบ้า!-////////////-"แล้วคยูก็ค่อยๆไปใกล้ยูริคยูค่อยๆไซร้เข้าที่ซอกคอของหญิงสาวเลื่อนมาจนปากและหวานหาความหวานจากนั้นก็ค่อยๆเอนตัวของยูริลงโดยมีตัวเองนั้นคร่อมร่างของหญิงสาวเอาไว้ คืนนี้ของคู่ใหม่ปลามันก็คงอีกยาวอิอิไรท์เตอร์ขอจบแค่นี้ล่ะกันนะ^^ขอบคุณที่มาอ่านนะจ๊ะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น