[Fic B.A.P] PLEDGE คำปฏิญาณจากลมหายใจสีขาว

 

มันคือเรื่องเหลือเชื่อที่สุด เขาที่ผมมอบชีวิตและหัวใจที่ไร้ค่านี้ให้ไป กลับกลายเป็นคนที่ปลิดชีพผมในที่สุด ผมควรอภัยให้เขาเพราะน้ำตาที่หลั่งออกมาอาบทั้งสองแก้มนั้นใช่ไหม หรือสุดท้ายแล้วผมควรจะปล่อยหัวใจที่ไร้ทางเยี่ยวยานี้ให้มอดไหม้เป็นเถ้าถ่านดี

“ข้าขอปฏิญาณต่อนายน้อยจุนฮง
ชีวิตของข้า เลือดเนื้อของข้า หัวใจของข้า หรือแม้แต่วิญญาณของข้าคนนี้
จะมีไว้เพื่อรักนายน้อยจุนฮงคนเดียวเท่านั้น
ได้โปรดแต่งงานกับข้านะขอรับ!!!”

“ข้าจุนฮงขอปฏิญาณว่าจะรักชายผู้นี้จนชีวิตจะหาไม่
ท่านคือชีวิตของข้า ท่านคือเลือดเนื้อของข้า ท่านคือหัวใจของข้า
หรือแม้แต่วิญญาณของข้าก็เป็นชายผู้นี้
ผู้มอบความรักให้แก่ข้าและท่านจะเป็นเพียงผู้เดียงที่ข้ารักเช่นกัน
ข้าจะแต่งงานกับท่านยงกุกผู้ต่ำต้อยของข้า”

ผมจะเป็นเหมือนเถาวัลย์ไร้ค่าที่คอยโอบอุ้มและปกป้องเพชรล้ำค่านี้เอาไว้เอง

แม้ผมไม่อาจได้รับไออุ่นจากเขาอีกแล้ว
แต่ความรักของเขาผมยังสัมผัสถึงมันได้ไม่เสื่อมคลาย





ผมมั่นใจว่าผมรักคนๆ หนึ่งมาโดยตลอด แต่ในเวลานี้ผมเริ่มจะไม่แน่ใจอีกแล้วสิ
 

ฟังเพลงไปพลางๆ ก่อนนะจ๊ะ เพราะเนื้อเรื่องเขาได้แรงบันดาลใจจากเพลงนี้
the GaZettE - PLEDGE
เป็นเพลงที่เศร้ามากเพลงหนึ่งในความชอบส่วนตัวของไรท์นะ
เพราะงั้นจึงหยิบมาเป็นธีมของฟิคซะเลย
ไรท์สัญญาว่าเรื่องนี้จะดราม่่าให้รีดเดอร์ร้องไห้ตามให้ได้
ไม่อยากจะบอกว่าบางช่วงที่แต่ง ไรท์ร้องไห้ตามฟิคของตัวเองแบบอินจัดเกิน
เหตุเพราะฟังเพลงนี้ไปด้วยนี่แหล่ะ
(ยิ่งแสดงสดยิ่งสุดยอดอ่ะ ปลื้มมาก!!!)
แต่งมันสองสามเรื่องพร้อมกัน อิไรท์ สู้ๆ เว้ยเฮ้ย!!!