เด็กจอมกวน ป่วนเภสัชฯ (We Are Pharmacist)

โมชิโมชิ~ เคียวจังเองนะคะ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่คั้นจากมันสมองของเคียวจังเลย แต่มันมาจากเว็บตูนเรื่องหนึ่งของอินโดฯค่ะ เห็นว่าสนุกดีก็เลยอยากแปลให้คนไทยได้รับรู้ค่ะ แน่นอนว่า เคียวจังขออนุญาตเรียบร้อย ก็ขอความกรุณาด้วยนะคะ ที่มา : https://www.webtoons.com/id/drama/we-are-pharmacists/prolog/viewer?title_no=828&episode_no=1

***

1 อาทิตย์ที่เปี่ยมไปด้วยความบากบั่นก็ล่วงเลยไปด้วยดี ช่วงเวลาที่ต้องอดหลับนอนกระทั่งรุ่งอรุณเป็นแค่ความทรงจำ เพราะการปรับพื้นฐานได้จบลงแล้ว ฉะนั้นวันนี้... "ราดิธ น้องงงงง ลงมากินข้าวได้แล้ว!!!" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาจากข้างล่าง ทำให้คนที่ชื่อ "ราดิธ" หยุดพรรณนาในขณะที่เขาเก๊กหน้ากระจกกระทันหัน "ครับ เดี๋ยวลงไปครับพี่สาว" ใบหน้าของเขาแดงระเรื่อด้วยความเขิน นี่เราอยู่หน้ากระจกทำไมเนี่ย เขารีบสะพายกระเป๋าแล้วลงไป "ราดิธจะลงไปเดี๋ยวนี้เลย!" เขาหยุดชะงัก หยิบที่เสื้อกั๊กสีเหลืองตัวโปรดที่แขวนไว้บนผนังห้อง "ลืมเจ้านี่ได้ไงกันนะ!" 

*

*

*

"น้องไม่ลืมของที่ต้องเอาไปใช่ไหม" พี่สาวถามน้องชายด้วยความเป็นห่วง "ไม่ต้องห่วงครับพี่" การใช้ชีวิตเป็นนักศึกษาคณะเภสัชศาสตร์.... "ราดิธยา อลิเฟียนดรา LET'S GO!!!" กำลังจะเริ่มขึ้น 

***