ในตัวฉันมันมีบางสิ่งบางอย่างแปลกออกไป...
คำถามคือ ตั้งแต่เมื่อไหร่...
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่รู้สึกแปลกๆ...
"เคียวยะะ...ะ"
เสียงเรียกลากยาวดังออกมาจากปากของดีโน่พร้อมกับการปรากฏตัว
คำตอบคือ...
ตั้งแต่มีหมอนี่อยู่ในชีวิต...
รำคาญ....
ใช่...
แต่ทำไม เวลาไม่เห็นหน้ากลับหงุดหงิดยิ่งกว่า...
ใบหน้าเรียบนิ่งของฮิบาริ เคียวยะคลายออกเล็กน้อยอย่างที่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้สึก
ร่างบางทว่ากลับแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อถูกโผกอดขณะนั่งบนขอบดาดฟ้าตึกเรียน ท่อนฟาถูกชักขึ้นมาสะบัดใส่คนกอด เป็นผลให้ดีโน่ถูกฟาดกระเด็นออกไป
"เจ็บนะเคียวยะ"
"น่ารำคาญ"
ริมฝีปากบางเปร่งถ้อยคำร้ายแรงออกไป
"ฉันน่ารำคาญขนาดนั้นเลยหรอ?"
อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้่าเดินช้าๆแล้วนั่งลงข้างๆฮิบาริ
"หนวกหู"
แม้จะตกใจที่คนร่าเริงตลอดอย่างดีโน่จะพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าทว่า เขากลับห้ามไม่ให้เอ่ยด้วยถ้อยคำห้วนๆแบบเดิมไมไ่ด้...
"ไม่เป็นไร...แต่เคียวยะยอมให้ฉันอยู่ใกล้ๆก็พอแล้ว..."
น้ำเสียงเศร้่าปนยินดีพอกัน
"งี่เง่า"
เขายังคงด่าออกไป ดีโดยิ้มโอบเขาเบาๆ อย่างกังวลว่าจะโดนดีอีกทว่ากลับต้องแปลกใจ ร่างบางยอมให้เขาโอบ
"เคียวยะ...ฉันรักเคียวยะนะ ต่อให้เคียวยะจะไม่สนเลยก็เถอะ"
"ไร้สาระ"
บางสิ่งบางอย่างแปลกออกไป
คล้ายนำ้แข็งที่ถูกละลาย...
คำถามคือ ตั้งแต่เมื่อไหร่?
ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ยอมให้ล่วงเกิน
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่รู็สึกว่ายอมให้ได้
ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็ม
คำตอบคือ...
ตั้งแต่ได้ยินคำว่ารักและถ้อยคำอันอ่อนโยนของหมอนี่...
Dino Cavallone
....
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น