I'm in love ตกหลุมรัก

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 Hate 100%

"ย่า!!ปาร์ค ชานยอล ทำไมนายตื่นสายแบบนี้ ลืมไปแล้วเหรอ เรามีงานแต่เช้านะ"

สำหรับฉัน ชานยอลเป็นผู้ชายที่ฉันเกลียดที่สุดเลย เหอะ

"แม่ เอ๊ย คุณเมเนเจอร์ครับ หยุดบ่นสักทีเถอะ มันน่ารำคาญรู้ไหม บ่นอยู่ได้!"

สำหรับผม ยูริเป็นผู้หญิงที่ผมเกลียดที่สุดเลย น่ารำคาญชะมัด

.....

"นี่!!ชานยอลรู้ไหมวันนี้วันอะไร"

"ไม่จำเป็นต้องรู้นี่ มีอะไรก็ว่ามาเหอะ"

"วันนี้เป็นวันที่นายจะต้องไปออกรายการกับเซฮุนน่ะสิ ชักช้าอยู่ได้ ขี้ลืมจริงๆเลย!"

"บ่นมากน่ารำคาญ ก็ทำอยู่นี่ไง เห็นไหมเนี่ย"

.
.
Start!

เช้าวันหนึ่งของเดือนหนึ่งและปีหนึ่ง?ที่มีแต่ความสดใส.........เหรอ!ใครบอกกันเล่าตอนนี้มีแต่ความวุ่นวายต่างหากล่ะ เสียงแฟนๆกรี๊ดกันถล่มถลาย หันไปทางซ้ายก็เห็นสต๊าฟหลายคนกำลังชลมุนกับการจัดสถานที่ หันไปทางขวาก็เจอสต๊าฟอีกส่วนที่กำลังบรรเลงเครื่องสำอางบนใบหน้าชายหนุ่มสองคน เฮ้อ...

"เจ้ นั่งทำไรอ่ะ บ่นให้เก้าอี้ฟังอยู่เหรอ" ชานยอล หรือ เจ้าชายแร็ปเปอร์ ที่กำลังเซ็ตผมอยู่เอ่ยถามคำถามกวนๆให้กับยูริ เมเนเจอร์สาวที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของห้อง

"เออ มั้ง เงียบไปเลย! มีหน้าที่นั่งก็นั่งไปดิ"ยูริเอ่ยสวนตอบ

"อุตส่าห์ถามดีๆ ชิ!" พูดจบก็กอดอกแล้วหันหน้าเข้าหากระจกทันที

"ฮยองเงียบไปเลย เดี๋ยวก็โดนเหมือนเมื่อเช้าหรอก จำไม่ได้รีไง"เซฮุน หรือ เจ้าชายเท้าไฟ เอ่ยบอกเบาๆเพราะกลัวยูริจะได้ยิน แน่ล่ะ ถ้าได้ยินซวยก็บังเกิด

"หุบปากไปเลยไอ้ฮุน ไม่อยากรื้อฟื้นเว้ย ฮืออ"ชานยอลพูดก่อนจะเบะปาก

"เรียบร้อยแล้วค่าาา เชิญขึ้นไปบนเวทีเลยค่ะ" เสียงใสๆของสต๊าฟหน้าหวานคนหนึ่งดังขึ้น ก่อนจะส่งสายตาหวานเลี่ยนชวนอ้วกไปให้ชานยอล

"แค่กๆ ขอโทษนะ จะส่งสายตาให้กันอีกนานไหม"ยูริแกล้งไอเสียงดังก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงบ่นประชด

"แหมม หึงอ่ะดิ ทำเป็นพูด"ชานยอลกระซิบเบาๆที่หูของยูริให้ได้ยินกันแค่สองคน

"หึงบ้าหึงบ่ออะไรเล่า!!มะ..มันสายแล้วเนี่ยไปได้แล้ว ป่ะเซฮุน"เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อยก่อนจะเดินนำไปใช้พร้อมกับลากเซฮุนที่ทำหน้างงอยู่ตรงนั้นประมาณว่า เกี่ยวไรกับตูว่ะ?!

สิ้นสุดการรอคอยของแฟนๆกับการแสดงของวง XO ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอันมากมาย ที่แทบทำให้แฟนๆบางคนละลายเลยทีเดียว ฉันควอนยูริ ผู้จัดการวง XO ที่แฟนๆคลั่งไคล้กัน แต่จริงๆแล้วก็คนทั่วไปแหละว่า ตื่นนอนผมก็ฟูฟ่อง หน้าตาโทรมแทบดูไม่ได้ไหนจะลักษณะการกิน เล่น แล้วก็-
 "เจ้ หิวอ่ะ แล้วบ่นอะไรอีกอ่ะ" ชานยอลเอ่ยขัดการบ่นของฉัน เหอะ ฟีลลิ่งขาดผึงเลย ชิ

"ฮยองไปว่ายูลนูน่าแบบนั้นได้ไงเหล่า เดี๋ยวก็โดนตบ เละหรอก" เซฮุนพูดเตือนชานยอลฮยอง?ของมัน 
เออ พูดเข้าหูมากลูก ฟังแล้วอยากยกมือกราบเลย

"ครั้งนี้ฉันไม่ถือแล้วกัน ไปป่ะ หิวไม่ใช่เหรอไปสิ"ฉันพูดตัดบทก่อนจะลากแขนทั้งสองคนไปท่ามกลางสายตาของแฟนๆมากมาย
กรี๊ดดด!!มีสิทธิ์อะไรมาแตะอปป้าฉานน!
สิทธิ์อะไรก็ได้อ่ะ ที่ไม่ใช่สิทธิ์ของเธอแล้วก็ใครของเธอกันย่ะ
เมเนเจอร์ออนนี่ทำไมโชคดีขนาดนี้
ฉันรู้น่าาา ขอบคุณแล้วกันน้องสาว พยายามเข้าล่ะฉันเชื่อว่าต้องไม่อยากเป็นมันแน่ๆ! วุ่นวายจะตาย
.
ตกเย็น

ตอนนี้ผมได้แต่นั่งเบื่อเป็นหลุมอากาศอยู่กลางห้องที่เงียบเชียบ เซฮุนก็ออกไปด้านนอกเห็นว่าไปซื้อของแล้วก็ไปหาอะไรกิน ตอนแรกว่าจะไปกับมันอยู่หรอกแต่มันห้ามไว้บอกไปกับผมแล้วน่าเบื่อ เหอะๆๆ น่าเบื่อสิก็เพราะไปกับผมที่ไหร่มันจ่ายทุกที55 ส่วนยูริก็ออกไปซื้ออาหารมาให้ตามที่ผมบอก จะว่าไปผมก็รู้สึกผิดแหะ ช่วยก็ไม่ได้ช่วย ตื่นก็สาย ปากก็หมา? นิสัยก็แย่? แต่มันไม่ใช่เวลาที่ผมต้องมาบ่นข้อดีต่างๆของผมนี่น่า ออกไปตามหน่อยคงไม่เป็นไร...มั้ง
หลังจากที่ผมแต่งตัวเสร็จก็มุ่งหน้าเดินออกจากหอไปยังซุปเปอร์มาร์เก็ตที่คาดว่ายูริคงอยู่ นั่นไง!! เอ๋?แล้วข้างเธอคือใครกันไอ้ผู้ชายตัวดำๆ สูงๆ คนนั้น เหอะคิดจะจีบยูริงั้นเหรอไม่มีวันสักหรอก

"นี่! เจ้ผมให้มาซื้อข้าวนะ ไม่ได้ให้มาคุยกับใครก็ไม่รู้ไปได้แล้ว หิว"ผมรีบวิ่งไปกระชากของในมือยูริก่อนจะเอ่ยปากพูดแล้วรีบฉุดแขนยูริให้เดินตามทันที

"เอ่อ งั้นฉันขอตัวนะค่ะ สวัสดีค่ะ"ยูริโค้งนิดๆให้ผู้ชายคนั้นก่อนจะหันมาทำตาขวางใส่ผม ชิ! ผมไม่ผิดไม่รู้แหละ 

"แล้วมีไรป่ะเนี่ย ลงมาข้างล่างทำไม"ยูริถามผม

"ก็เห็นเจ้ไปนานอ่ะ เลยมาตามแล้วเจ้ก็ไม่ใส่อะไรปกปิดหน้าด้วย" ไม่ปกปิดหน้า ไม่ปกปิดหน้า เฮ้ย!!ก็ซวยดิ แล้วแฟนๆจะรู้ไหมเนี่ย
.
กรี๊ดดดดดดดด
.
ไม่ทันแล้ว

ยูริกับผมหันหน้ามามองกันก่อนจะจับมือผมให้วิ่งตามเธอไป แต่ก็นะตัวก็เล็กกว่าผมจะไปสู้อะไรได้ ผมเลยใช้จังหวะวิ่งแซงไปข้างหน้าแล้ว จับมือยูริแน่นขึ้น เฮ้อ แฟนๆเนี่ยก็มาอยู่ได้ ผมรีบลากยูริเข้าซอยแถวๆนั้นก็ใช้ตัวผมบังเธอให้มิด เลยทำให้หน้าของยูริอยู่ตรงอกผม ผมค่อยๆแอบออกไปดูก็ผมว่าแฟนๆได้วิ่งไปทางอื่นแล้ว เฮ้อรอดแล้ว

"นะ..นี่ ปล่อยได้แล้ว"แอบเห็นหน้ายูริตอนเธอจะก้มลงด้วยล่ะ แดงเป็นมะเขือเทศเลย55

"หน้าแดงเชียวไม่สบายเหรอ"แกล้งถามเล่นๆแล้วเอามือมาทาบหน้าผาก

"เอ่อ....เปล่าไปเถอะก่อนที่แฟนคลับจะรู้ตัว"ยูริเอ่ยพูดก่อนจะรีบเดินนำหน้าผมไปเลย

เห็นแบบนี้...ก็น่ารักดีนะ


100%
25%สุดท้ายยาวเว่อร์เหมือน50%เลย555 ขอบคุณมากนะค่ะสำหรับคำนิยมเราเข้าใจจ้า ว่าไม่ค่อยมีใครแต่งยอลยูลเราชอบเลยแต่งเองสักเลย ขอบคุณนะค่ะ ไรท์ปลื้มมากๆ
มาเข้าเรื่องดีกว่า ไม่รู้ว่าฟินกันรึเปล่าแต่ไรท์พยายามเขียนให้เต็มที่สุดๆแล้ว เรื่องนี้ไรท์ทุ่มสุดตัวจ้า ไรท์ไม่ใช่คนหวานสักเท่าไหร่อ่า ก็อาจจะดูไม่ฟินเท่าไหร่ แต่สงสัยไหมผู้ชายคนดำๆ สูงๆคือใครทายกันเล่นๆไปก่อนน้าเราว่ารีดน่าจะรู้ ตอนหน้าฮุนยุนนะค่ะ ฝากติดตามด้วย รักนะค่ะ