รักครั้งใหม่ของนายเพลย์บอย

ลำดับตอนที่ #2 : 2

                  ฉันนี่แย่จริงๆเลย ดันเตรียมเงินมาไม่พอซะนี่ T^T ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ว่ามันแพงขนาดนี้ แล้วฉันจะโทษใครดีล่ะงานเนี้ย T_T ในโรงเรียนก็ไม่มีตู้ATMสักตู้ ลูกพี่ลูกน้องฉันก็ไปจ่ายตลาดตั้งแต่เช้าแล้ว ฮือๆ...ฮือๆ ToT ใครจะมาช่วยฉันได้บ้างเนี่ย สวรรค์ทรงโปรดเถอะ...

                  ดูเหมือนสวรรค์จะรับรู้คำขอของฉันนะ ^o^ เพราะผ่านไปไม่กี่นาที นายเป๋าฮื้อ เด็กเรียนสุดแสบ เพื่อนซี้ของฉันก็เดินเข้ามาตบไหล่ฉันเบาๆ เขาเดินมาพร้อมกับชายหนุ่มที่ฉันไม่คุ้นหน้า o_o หรือเรียกง่ายๆว่าชายแปลกหน้านั่นแหละ เขาดูเท่ห์ไม่เบาเลยล่ะ ทั้งทรงผม

(ที่ดูเหมือนเพชร-Freeplayเอามากๆ) ,เสื้อผ้า,accessoriesต่างๆ นี่ยังไม่รวมท่างทางที่ดูทะมัดทะแมง ยังกะนศท.(นักศึกษาวิชาทหาร)แน่ะ!

>_< เขามองมาทางฉันด้วยล่ะ คิกๆ...เขินจัง

                   \" \'ไงยัยบ๊อง\"

                   \" \'ไงตาบ๊อง\"

                   ฉันและเป๋าฮื้อพูดพร้อมกัน

                   \"มีเงินให้เรายืมสัก 560 บาทมะ?\"

                   \"o_O?\"

                   หมอนี่พอได้ยินเรื่องยืมเงิน แล้ว(เสแส้รง)เป็นลมเป็นแล้งทู้ก...ที -_-^

                   \"เอาไปเป็นค่ายกครูสำนักไหนล่ะ -_-

                   \"เปล่า! จะเอาไปซื้อของ\"

                   ดู๊! ดูมันหาว่าฉันเป็นพวกบ้าเครื่องรางของขลังรึไง >_<

                   \"ซื้อ\'ไรง่ะ -_-^^^\"

                   \"ก็หนังสือเรียนไงล่ะ น้า~ ให้ฉันยืมหน่อยเด่ะ TT_TT\"

                   \"ยืมของผมก็ได้นะคร้าบ ^_^\"

                   โอ้ววว...นายหน้าหล่อช่างเป็นสุภาพบุรุษอะไรยังงี้ ซึ้งจนน้ำหู น้ำตา น้ำลายไหลเลยง่ะ T_,T



                    ~เทอเปลี่ยนจากร้ากกกปอมมม...เปนร้ากกกกจีง~ เสียงนี้มันคุ้นๆอยู่นา ที่แท้ก็เสียงมือถือแบบทรูโทนของฉันนี่เอง มันดูสยิวกิ้วววยังไงชอบกลนะ -.-\" ใครโทนมาเอ่ย?



                     \"ฮัลโหล! แป้งนี่พี่จินะ พี่จะบอกแป้งว่า เงินค่าของน่ะ แม่พี่จ่ายให้แป้งแล้วนะ\"

                     วันหลังก็บอกให้มันช้ากว่านี้หน่อยสิ พี่โมจิ(ลูกพี่ลูกน้องที่ฉันว่านั่นล่ะ) T_T;;

                     \"คร้าบบบ...ทราบครับ มี\'ไรอีกแมะเปลืองตังค์พี่จิแย่เลย\"

                     \"ม่ายยย~มีละ อ๊ะ! ลืมบอกไปว่าเธอไปรับของได้เลย ส่วนไอ้หน้าหล่อคนนั้นพี่ส่งไปให้ฉุกเฉิน\"

                     \"หล่อเป็นบ้าเลยล่ะ >_< เขาชื่ออารายยย~ บอกกานด้ายม้ายยยโคนดี\"

                     \"บอกก็ได้! -_-^ เขาชื่อเชลล์ ที่แปลว่า หอยนั่นล่ะ\"

                     น่าจะชื่อหอยไข่มุกนะ ฉันว่า ^^* ก็ออกจะน่าร้ากซะ

                     \"งั้นก็แค่นี้ละกันนะ บาย~\"

                     \"บาย ~\"

  

                      เอ๊ะ! สองคนนั่นไปไหนละ (._. ) ( ._. ) ( ._.) แหม! ได้ทีชิ่งหนีเพื่อนไปเลยนะ นู่นไงเดินมานู่นแล้ว แล้วนั่นถืออะไรมาด้วยน่ะ o_o?

                      \"ของคุณแป้งครับ\" เชลล์ พูดอย่างอ่อนโยน >_< แววตาของเขามุ่งมั่นมาก...

                      ยังไม่ทันที่ฉันจะรับขอลจากเชลล์ พายุหมุนจากที่ไหนไม่รู้ก็พัดมาชนฉัน และเชลล์จนถุงใส่ของหล่นกระจัดกระจาย



                       โครม!!!