ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Application form

    ลำดับตอนที่ #11 : sin hunting

    • อัปเดตล่าสุด 5 ส.ค. 60



    "ฉันก็ไม่ได้อยากจะเอามือของฉันไปทำร้ายคุณให้มันสกปรกหรอกนะ.."


    ชื่อตัวละคร :: ชาคริยา ญาณินนิรางค์ (เชียร์)

    เพศ :: หญิง

    อายุ :: 19

    สัญชาติ :: ไทย

    อาชีพ :: นักศึกษาแพทย์

    ความบาปที่เคยทำเอาไว้ :: ทำร้ายร่างกายน้องสาว

    ลักษณะภายนอก :: ชาคริยาเป็นหญิงสาวที่มีรูปร่างอรชรน่าทะนุถนอม เธอมีส่วนสูง165เซนติเมตรและน้ำหนัก48กิโลกรัม มีผิวขาวอมชมพู เรือนผมสีน้ำตาลเข้มดัดเป็นลอนรับกับใบหน้ารูปไข่ ปลายคางค่อนข้างแหลม คิ้วโก่งสวย ดวงตาโตสองชั้น ปากนิดจมูกหน่อยดูน่าเอ็นดูมากเป็นพิเศษเมื่อมาประดับอยู่บนใบหน้าของเธอ ชาคริยามักจะสวมเสื้อเชิ้ตเพื่อความทะมัดทแมงคู่กับกางเกงยีนส์ขายาวหรือกระโปรงยาวคลุมเข่า และมักจะสวมรองเท้าส้นสูงเพื่อความมั่นใจอยู่เสมอ

    ลักษณะการพูด : ชาคริยามีน้ำเสียงที่ค่อนข้างหวานแต่ก็แสดงถึงความมั่นใจในตัวเอง เธอมักจะแทนตัวเองว่าฉัน และแทนอีกฝ่ายว่าคุณ โดยมักจะมีหางเสียงลงท้ายประโยคเพื่อความสุภาพอยู่เสมอ

    ลักษณะนิสัย ::

         ชาคริยาเป็นผู้หญิงที่แค่เดินผ่านก็สัมผัสได้ถึงความน่าเกรงขามและน่าเชื่อถือ เพราะเธอมีบุคลิกที่ค่อนข้างนิ่ง ซ้ำยังเป็นคนพูดน้อย และจะพูดเฉพาะเรื่องที่จำเป็น ทำให้ใครหลายคนมองว่าเธอเป็นคนที่เข้าถึงยาก และติดจะไม่เป็นมิตรเสียด้วยซ้ำ

         ชาคริยาเป็นคนฉลาดและมองคนออก เพียงแค่สบตาครู่เดียวก็สามารถอ่านความคิดของฝ่ายตรงข้ามได้จนหมดสิ้น และยังเป็นคนที่โน้มน้าวใจคนเก่งอีกด้วย

         ชาคริยาเป็นคนที่มีความอดทนสูงเวลามีปัญหาก็จะใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ ยกเว้นแต่ว่าจะทนไม่ไหวจริงๆเธอถึงจะใช้กำลัง แต่นั่นก็เกิดขึ้นได้ในเวลาที่เธอสติหลุดจริงๆเท่านั้น เพราะปกติแล้ว ชาคริยาเป็นคนมีสติ และมักจะคิดก่อนทำอยู่เสมอ

         ถึงแม้ว่าเธอจะนิ่งจนน่ากลัวแต่ชาคริยาก็เป็นคนที่มีควาละเอียดอ่อนมากทีเดียว เธอมักจะคิดถึงความรู้สึกของผู้อื่นอยู่เสมอ และมักจะสามารถจดจำรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของทุกคนได้ ทำให้เธอเป็นที่รักของอาจารย์และเพื่อนๆหลายคน

    สิ่งที่ถนัดมากที่สุด :: การเรียน , การคิดวิเคราะห์ , การสืบสวน

    สิ่งที่ไม่ถนัดมากที่สุด :: กีฬา

    สิ่งที่ชอบ :: เพลงคลาสสิค , หนังสือ

    สิ่งที่เกลียด :: การถูกเปรียบเทียบ

    จุดอ่อน :: ค่อนข้างนิ่งจนทำให้ถูกมองว่ามีมนุษย์สัมพันธ์ไม่ดี , ไม่ถนัดการใช้กำลัง

    ความสามารถพิเศษ :: เล่นเปียโนพื้นฐานได้ , มีทักษะการคิดวิเคราห์ดี , โน้มน้าวใจคนเก่ง

    สิ่งที่ตัวละครปรารถนาอยากได้หรืออยากเป็น :: แพทย์,การเป็นลูกรักของพ่อ

    ความถนัดในเกมของผู้เล่น :: ใช้สมอง,จิตวิทยา

    ประวัติตัวละคร ::

         ชาคริยาเป็นลูกสาวคนเดียวของณิวัฒน์ ญาณินนิรางค์ นักดนตรีที่มีชื่อเสียงระดับประเทศ และชัญญา ญาณินิรางค์ คุณครูชั้นอนุบาล นิวัฒน์คลั่งไคล้ในดนตรีมาก และต้องการให้ลูกสาวคนเดียวอย่างชาคริยาเติบโตขึ้นเป็นนักดนตรีเหมือนกับเขา แต่ชาคริยาต้องการที่จะเล่นดนตรีเป็นงานอดิเรกเท่านั้นเพราะเธอมั่นใจว่า ดนตรีไม่ใช่สิ่งที่เธอชอบที่สุดอย่างแน่นอน

         แต่ถึงจะปฏิเสฐอย่างไร ผู้เป็นพ่อก็ยัดเยียดให้ชาคริยาเรียนดนตรีอย่างหนักตั้งแต่อายุสามขวบอยู่ดี และผลการเรียนด้านดนตรีที่ไม่ค่อยเป็นที่น่าพึงพอใจนักของชาคริยาก็ทำให้ให้นิวัฒน์ไม่พอใจเป็นอย่างมาก บางครั้งก็ถึงขั้นมีปากเสียงกับเธออย่างรุนแรง

         หลังจากนั้นไม่นาน ชัญญา ผู้เป็นแม่ของเธอก็เสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ นิวัฒน์ พ่อของเธอแต่งงานใหม่กับหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งเป็นนักดนตรีเหมือนกันพวกเขามีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนชื่อว่าญาณิศา และแน่นอนว่าเด็กคนนี้ถูกพ่อยัดเยียดให้มาเป็นน้องสาวของเธอไปโดยปริยาย

         ญาณิศาตั้งแง่อคติและไม่ถูกกับชาคริยาชัดเจน เพราะเธอไม่เคยมองชาคริยาเป็นพี่สาว และต้องการจะเป็นลูกที่ได้รับความรักจากพ่อแม่เพียงคนเดียว

         ญาณิศาเติบโตมาเป็นเด็กที่โดดเด่นและมีความสามารถในเรื่องดนตรีชัดเจนจนสามารถไปแข่งในระดับประเทศ ทำให้พ่อของชาคริยารักและเอ็นดูลูกสาวคนนี้มากกว่าเธอหลายเท่า และแน่นอนว่ามันทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดอยู่ลึกๆเช่นเดียวกัน

         ชาคริยาเป็นคนฉลาด เธอสามารถสอบติดคณะแพทยศาสตร์ของมหาลัยที่มีชื่อเสียงเป็นอันดับต้นๆได้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พ่อของเธอภูมิใจแม้แต่น้อย

         วันหนึ่ง ขณะที่ชาคริยากำลังปอกผลไม้อยู่คนเดียวในครัว ญาณิศาก็เดินเข้ามาพูดจาดูถูกและเยาะเย้ยเธออย่างชัดเจน อันที่จริง ชาคริยาเพียงแต่ต้องการผลักตัวน้องสาวออกไปเพราะความรำคาญเท่านั้น แต่มีดที่เธอถืออยู่กลับไปโดนหัวไหล่ของญาณิศาจนเป็นแผลเล็กน้อย ซึ่งดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร แต่ญาณิศากลับทำมันเป็นเรื่องใหญ่ และฟ้องร้องชาคริยาจนเธอต้องติดคุกถึงหกเดือน

    _________

    ช่วงพูดคุยกับผปค.

    สวัสดีครับผม เราชื่อว่าอะไรเหรอครับ ::
    สวัสดีค่า ชื่อขวัญน้า^^

    นิยายเรื่องนี้ส่งสมัครได้แค่หนึ่งตัวเท่านั้นนะครับ :: ค่ะ :)

    คิดว่าลูกๆของเราเก่งพอที่จะอยู่รอดจนจบเกมมั้ยครับ :: นั่นน่ะสิ55555 ก็ขออวยพรให้ยัยหนูโชคดีแล้วกันค่ะ

    ถ้าลูกๆตายในตอนไหนไม่ว่ากันนะ :: ก็อย่าพึ่งตายเร็วนะลูก แม่ใจไม่ดี55555

    อยากอวยให้ลูกมีคนรักมั้ยอ่ะครับ555 ::
    ยังไงก็ได้เลยฮะะ

    งั้นขอให้โชคดีในเกมนี้นะครับผม ::
    ขอบคุณค่า

    ปล. ผมขออัพเด้งขึ้นมาในช่วงแรกๆ ก็ไม่ว่ากันนะครับ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×