Harry Potter and the loving Harry

เนื้อเรื่อง

......เช้าตรู่ของวันนี้ซึ่งเป็นวันเปิดภาคเรียนของร.ร.เวทมนตร์ฮอกวอร์ตแฮร์รี่หนุ่มน้อยวัย 16 ปี ซึ่งอยู่ในช่วงวัยรุ่นลืมตาและคลำหาแว่นซึ่งมันอยู่ที่โต๊ะเล็กๆข้างๆเตียงของเขาที่มีขนมท๊อฟฟี่หลากรสวางอยู่ใกล้ๆกัน เขาหยิบแว่นตาขึ้นมาแล้วนำมาใส่อย่างคล่องแคล่วแล้วเบิกตาขึ้นมองไปรอบๆห้องนอนที่ดูเหมือนจะเป็นห้องเก็บของซะมากกว่าอย่างคุ้นตา"เเคว๊ก แคว๊ก"เฮดวิกนกฮูกคู่ใจของเขาส่งเสียงร้องพร้อมกับยื่นซองจดหมายเล็กๆที่อยู่ในปากของมันให้แฮร์รี่เปิดดูข้างในนั้นมีข้อความว่า"สวัสดีแฮร์รี่ ฉันเองเฮอร์ไมโอนี่ ขอบคุณนะสำหรับจดหมาย ขอต้อนรับของการเปิดเทอมอีกครั้งนะ แล้วเจอกันจ๊ะ"แล้วลงท้ายจดหมายของเธอไว้ว่า"ด้วยความคิดถึง เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์"แฮร์รี่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้รับและอ่านจดหมายแม่ออ่านจบแฮร์รี่ก็รีบเก็บสัมภาระของเขาที่จำเป็นต้องใช้ทุกอย่างลงใส่กระเป๋าใบใหญ่ของเขาอย่างไม่เรียบร้อยนักและออกเดินทางไปที่สถานีฮอกมีดส์ที่ช่องชานชลา 9 3/4 อย่ารวดเร็วและรอคอยรถไฟอย่างใจจดใจจ่อ"ปู๊น ปู๊น"รถไฟเคลื่อนที่มาอย่างช้าๆเเละหยุดจอดตรงที่เขายืนอยู่พอดิบพอดีแฮร์รี่ก้าวคุ้นรถไฟอย่างปกติซึ่งไม่เหมือนความรู้สึกตอนที่อยู่ปี 1 ที่เขาทั้งดีใจเเละตื่นเต้นมากๆ  แฮร์รี่เดินไปที่ที่นั่งที่มีเพื่อน 2 คนนั่งอยู่ก็คือเฮอร์ไมโอนี่ และ โรนัล วันนี้เขารู้สึกแปลกๆที่เจอหน้าเฮอร์ไมโอนี่เธอดูน่ารักในสายตาเขามากในขณะนี้ใจของเขาเต้นตุ๊บตุ๊บราวกับมีคนมาเคาะหัวใจเล่นอย่างนั้นเขารู้สึกหน้าแดงเเจตใจกระสับกระส่ายมากโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคืออะไรและเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่เหมือนทุกๆครั้งที่เจอหน้าเธอเลย เขาลุกออกจากที่นั่งแล้วดึงรอนที่กำลังกินน้ำฟักทองอยู่อย่างเอร็ดอร่อยดึงมาเรื่อยๆจนกระทั่งมาหยุดอยู่อีกที่หนึ่งซึ่งอยู่ห่างจากที่นั่งไม่ไกลมากนัก"นายดึงฉันมาทำไมเนี่ย"รอนถามด้วยความเสียดายและโมโหนิดๆเพราะระหว่งาทางที่รอนถูกดึงมาน้ำฟักทองที่อยู่ในมือของเขาหกราดชุดที่ใส่อยู่อย่างชุ่มฉ่ำ"ขอโทษนะรอน คือฉันมีเรื่องอยากจะถามนายนะ"


โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ