คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #69 : 10 ขวบ : จุดอ่อนของท่านพ่อล่ะ
“องค์ชายและองค์หญิง....ถูกตั้งเป็นเป้าหมายในการลอบปลงพระชน....”
ในงานเลี้ยงวันเกิดอายุ 10 ปีของฉัน จู่ๆท่านพ่อก็ทิ้งละเบิดลูกใหญ่ลงมากลางงาน ทำเอาความ
ทรงจำของฉันส่วนหนึ่งผุดขึ้นมา
ใช่แล้ว...รู้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้น เพียงแต่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นคนที่มีส่วนร่วมใน
เหตุการณ์แบบนี้เท่านั้น...
ถ้าให้ย้ำกันอีกทีคือ เนื้อเรื่องในเกม Brother Otome Lover รูทขององค์ชายอันดับที่ 2 องค์ชายอาเจนโต้
เดอ เซอเรียโอร่านั้น เรื่องราวค่อนข้างจะหนักหน่วงกว่าตัวละครจีบได้ตัวอื่นๆ ในตอนที่องค์ชายอายุ 10 ปี
น้องสาวคนเดียวของเขาได้ถูกสังหารจากคดีการลักพาตัวที่ถูกส่งมาจากประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งเหตุการณ์
ในครั้งนั้นทำให้เขาจมปรักอยู่กับความเสียใจอยู่นาน นิสัยของเขาก็กลายเป็นคนมืดมนและมองโลกในแง่
ร้าย...เรียกว่าเป็นผู้ชายสายซาดิสดีไหมนะ? และคนที่จะมาทดแทนน้องสาวที่เสียไป เติมจิตใจที่ว่างเปล่า
ของเขาก็คือลิลลี่
ว่าแล้วก็หันไปมองลิลลี่ที่ยืนอยู่ข้างๆ
“เรียกหรือคะท่านเอลิเชีย?”
ลิลลี่จิตสัมผัสรึไงยะ!!
ฉันเหงื่อตกพลางส่ายหัวเบาๆ
แล้วก็ครุ่นคิดอีกรอบ
ถ้าเป็นแต่ก่อนฉันคงไม่อยากจะยุ่งกับเรื่องพรรคนี้แน่.....เรื่องที่มันจะเกิดขึ้นก็ให้มันเกิดไป เพราะถ้า
หากชะตากรรมเปลี่ยนไปมาก ทางเลือกของฉันก็จะยากขึ้นด้วยเช่นกัน
เพียงแต่ว่า...
“ท่านพี่หญิงคะ.....”
ไอ้เจ้าอาเจนโต้นั้นก็ว่าไปอย่าง แต่อาเรียนั้นถ้าไม่ได้นับตำแหน่งเจ้าหญิงฉันก็คิดว่าเธอเป็นน้องสาว
คนนึงของฉันไปแล้ว
จะให้เด็กน่ารักแบบนี้มีชะตาต้องตาย จะให้ฉันยอมรับได้ยังไง
“ไม่ต้องห่วงนะคะ
องค์หญิง ท่านพ่อจะต้องปกป้องท่านให้ได้แน่ๆ”
ว่าแล้วก็กุมมือพร้อมทำสีหน้าอ่อนโยนมองไปที่องค์หญิงตัวน้อย
หวังว่าจะคลายความกังวลของท่านได้
“ค่ะ!”
แน่นอนว่าองค์หญิงหลังจากที่เห็นก็ตอบกลับอย่างกระปรี้กระเปร่า และทั้งสองพระองค์ก็เดินไปหา
ท่านพ่อ
“ศัตรูในครั้งนี้คืออาณาจักร [ไทรเทียน่า] พะย่ะค่ะ ไทรเทียน่านั้นเป็นประเทศเล็กๆแต่ก็ชอบหาเรื่อง
ประเทศใหญ่ๆไปเรื่อยเนื่องจากภูมิประเทศของทางฝั่งนั้นเป็นเกาะที่อยู่กลางทะเลอันกว้างใหญ่ จึง
ยากที่ประเทศที่ไม่เชี่ยวชาญด้านการเดินเรือจะเข้าสู้รบกับพวกนั้นได้ ดังนั้นจึงปล่อยพวกมันเหมือน
กับมดที่มากัด
เพียงแต่ว่าในครั้งนี้ไม่คิดเลยว่าจะมาเล่นงานอาณา บีกินเนีย ของพวกเรา”
“แล้วทำไมเป้าหมายคือชั้นกับอาเรียล่ะ”
หลังจากที่ฟังในขณะที่กำลังเดินไปยังรถม้า
อาเจนโต้พูดขึ้นพลางกัดฟันแน่น และถามไปยังท่านพ่อ
ส่วนท่านพ่อก็ทำสีหน้าลำบากใจพลางเอ่ยออกมา
“กระหม่อมคาดว่าทางนั้นต้องการจะลดผู้สืบทอดทางบัลลังค์ของทางอาณาจักรนี้น่ะพะย่ะค่ะ”
ไม่ใช่รอยด์แต่เป็นองค์ชายอาเจนโต้และเจ้าหญิงอาเรีย ที่จริงฝ่ายนั้นคงจะรู้อยู่แล้วว่าอาเจนโต้เป็นบุตร
ของนางสนม จึงมีผู้สนับสนุนน้อยกว่าฝ่ายองค์ชายรอยด์ ดังนั้นถ้าสังหารไปคงจะทำให้เกิดความวุ่นวาย
ได้ในส่วนน้อย อีกทั้งถ้าหากไร้ผู้สืบทอดบัลลังค์แล้วล่ะก็ ถ้าหากในอนาคตองค์ชายรอยด์เป็นอะไรไปขึ้นมา
เชื้อพระวงค์ก็จะจบสิ้นโดยปริยาย
เจ้าชายรอยด์.....ถึงแม้จะบอกว่าไม่ถูกกับอาเจนโต้ ที่คุยกับท่านพ่อก่อนกลับคือเรื่องนี้สินะ.....
“หนอย
เจ้าพวกชั้นต่ำ!! เป็นแค่ประเทศเล็กๆแท้กลับมักใหญ่ใฝ่สูงได้นะ”
คราวนี้ด้วยคำตอบของท่านพ่อ ทำให้ความอดทนของอาเจนโต้ถึงที่สุดแล้ว เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าโมโห
สุดขีดพร้อมกับกำหมัดแน่น
ฟันที่กัดอยู่เมื่อครู่นี้มีเลือดออกมาเล็กน้อย
“ใจเย็นๆน่า~”
ผัวะ!
และในขณะนั้นเองฉันก็ตบหัวไปที่อาเจนโต้จนแทบคว่ำ
ได้ผลล่ะ อาการโกรธดูเหมือนจะหายไปแล้ว
“ทำอะไรของหล่อนฟร่ะ!!!”
หรือเปล่านะ?
เจ้าอาเจนโต้หันมาตวาดฉันแทน
“เปล่านี่เพคะ? เห็นว่ายุงสามหาวจะลอบทำร้ายท่าน กระหม่อมจึงจัดการให้เรียบร้อยค่ะ ใช่ใหมคะ
องค์หญิงอาเรีย~”
“แล้วทำไมหล่อนถึงได้มาใช้คำราชาศัพท์เอาตอนนี้ฟร่ะ!!!!”
“ท่านพี่!!
อย่าว่าท่านพี่สาวเอลิเชียนะคะ!”
ท่านอาเรียร่วมวงด้วยล่ะ ทำเอาอาเจนโต้กัดฟันกรอดด้วยสีหน้าไม่พอใจนักไปเลย อันที่จริง ฉันเองถ้า
ทำกริยาแบบนั้นกับเจ้าชาย จะต้องโดนกุดหัวไปแล้ว แต่เพราะว่าฉันรู้จักอาเจนโต้ดี และเราก็เปรียบ
เสมือนเพื่อนกัน ดังนั้นเรื่องแค่นี้หมอนั่นไม่เก็บมาคิดหรอก ท่านพ่อก็รู้เช่นนั้นจึงไม่ได้ห้ามด้วย และใน
ที่สุดอารมณ์ของอาเจนโต้ก็เย็นลง
“ดีล่ะ!
ตัดสินใจแล้ว
งั้นฉันไปส่งอาเจนโต้กับเจ้าหญิงอาเรียดีกว่า~”
“เอ๋
พูดอะไรน่ะ!!”
คิดว่าน่าจะสงบแล้วนะ จู่ๆอาเจนโต้กลับมาโวยวายอีกครั้งหลังจากฉันตัดสินใจว่าจะไปส่ง
ก็แหม~~ คนมันเป็นห่วงนี่นา
“เอ้า หยุดบ่นได้แล้วค่า!! ถือว่านี่เป็นคำขอโทษที่ปฏิเสธการเชิญชวนตอนก่อนหน้านี้แล้วกัน แค่ไปส่งน่ะ
ปลอดภัยแล้วฉันก็จะกลับนะ อะไรกัน
นายก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันแข็งแกร่งน่ะ”
“แต่ว่ามัน......นี่
ดยุก พูดอะไรกับยัยบ้านี่ทีสิ”
“หม่อมฉันก็ว่าดีนะพะย่ะค่ะ”
อึก...นายเองก็ด้วยเหรอเนี่ย....
“เอ้าๆ
เลิกพูดมากได้แล้ว ขึ้นรถค่ะ ขึ้นรถค่า~~”
“ว้าย~ พี่สาวมาด้วยล่ะ อาเรียดีใจที่สุดเลยค่ะ”
ว่าแล้วฉันก็ดันอาเจนโต้ขึ้นรถม้าพร้อมกับเจ้าหญิงอาเรียที่อารมณ์ดีขึ้นจนแทบลืมไปว่ากำลังเป็น
เป้าหมายลอบสังหาร
และพอถึงรถม้า
พวกเราก็ออกเดินทาง
รถม้าเดินทางไปเรื่อยๆอยู่พักหนึ่ง
จู่ๆอาเจนโต้ก็ถอนหายใจออกมา
อะไรอีกล่ะ?
“เอลิเชีย
เรายังเดินทางไปไม่ไกล กลับไหม?”
“อะไรของของแกเนี่ย?”
“เธอน่ะ
รู้ใช่ไหมว่ามันอันตราย แล้วจะตามมาทำไม”
อาเจนโต้ก็บ่นขึ้นมาด้วยพลางกอดอกบ่นฉัน
แต่ฉันไม่กลับหรอกนะ ว่าแล้วก็หันไปมองอาเรียที่นั่งอยู่ข้างๆ
“อาเรียจะอยู่กับท่านพี่เอลิเชียค่ะ”
ว่าแล้วเธอก็เกาะแขนฉันไว้แน่น
โอ้ว เข้าขากันได้ดีมากค่ะ ว่าแล้วก็ลูบหัวท่านอาเรียอย่างอ่อนโยน
เอะ เหะ เหะ~
ท่านอาเรียหัวเราะด้วยล่ะ
น่าร๊าก~~
“ไม่ต้องห่วงนะครับ
เดี๋ยวกระหม่อมจะปกป้องท่านเองครับ”
คงเพราะเห็นอาเจนโต้กระวนกระวายใหญ่ ท่านพ่อที่อยู่ข้างหน้ารถม้าจึงชะเง้อคอบอกมาด้วย
ความมุ่งมั่น
ก็อย่างที่รู้ๆกัน ถ้าหากเป็นท่านพ่อ ต่อให้เป็นโจรจำนวนเป็น 10 เป็น 100 คน ยังไงก็ไม่คณามือ
ท่านพ่อหรอกนะ......
_____________ฉันพูดแบบนั้นไปโดยลืมความจริงหนึ่งข้อที่สำคัญที่สุด
ความจริงที่ว่าท่านพ่อที่ได้รับฉายา อัศวินอสูรนั้น เชี่ยวชาญด้านการต่อสู้เป็นอย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้น
ท่านพ่อก็มีจุดที่ถือว่าเป็นข้อบกพร่องอย่างร้ายแรงอยู่ข้อหนึ่ง
นั่นก็คือท่านพ่อนั้นไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้
ดังนั้นสิ่งที่ท่านพ่อสามารถใช้ในการกำจัดศัตรูได้ จะมีเพียงแค่กำลังของท่านพ่อเองเท่านั้น ซึ่งไม่เหมาะ
กับภารกิจคุ้มกันเป็นอย่างยิ่ง เพราะยิ่งลดกำลังเพื่อไม่ให้พวกเราโดนลูกหลงมากเท่าไหร่ ประสิทธิภาพ
ของพลังท่านพ่อจะยิ่งลดลงไปเท่านั้น
และยิ่งไปกว่านั้น
ถ้าหากศัตรูสามารถใช้เวทมนตร์ลวงตาได้ล่ะก็......
ขลุก ขลัก
รถม้าได้แล่นผ่านถนนลูกรังที่ยังไม่ได้บูรณะ คิดว่าเป็นทางที่ไม่ค่อยมีคนรู้จักนัก เพียงแต่รถม้านั่นไม่ใช่รถม้า
ที่เรามาตั้งแต่แรก และสภาพของพวกเราก็ไม่ได้ดูดีนัก
ทั้งแขนและขารวมถึงปากนั้นถูกมัดด้วยเชือก
ใช่แล้ว...ตอนนี้พวกเราทั้งสามตัวถูกลักพาตัวไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
***
ความคิดเห็น