แม่หม้ายวัยกระเตาะ

ปัดโธ่เอ๊ย เขายังหนุ่มยังแน่นเต็มตัว ลูกเมียก็ยังไม่มี โดนเด็กหน้าใสเรียกน้า รู้สึกแก่กว่าวัยไปสักสิบปีขึ้นมาอย่างไรชอบกล

แล้วยังจะสิ่งที่ได้ยินเต็มๆ หูเมื่อครู่นี้อีก ลูก...ลูกอย่างนั้นหรือ? เด็กสาวหน้าอ่อนขนาดนั้น แถมยิ้มหวานมากด้วย แต่เด็กแค่นั้น นั่นหล่อนมีลูกคาโรงเรียนกันขนาดนี้เชียวหรือ นี่แอบไปแซ่บกันตั้งแต่อายุเท่าไหร่กันเชียว

หัวยังเท่ากำปั้นริทำตัวเหลวไหล... แต่ก็อย่างว่า ตัวเขาเองยังเสียซิงตั้งแต่ม.ต้น นับประสาอะไรกับคนน่ารักอวบอัดน่าฟัดขนาดนั้นจะเหลือรอด เฮ้อ...

ทว่าเขาอยากจะบ้าตาย นี่เขาดูเหมือนคนมีอายุเกินไปหรือไง?

คิดไปหน้ายุ่งไปด้วยความสับสนว้าวุ่นใจ เพราะความผิดหวังลึกๆ ที่เกิดขึ้นแบบที่เขาก็ไม่ทันรู้ตัว ทำให้เขาพาลเครียดไปหมด ก่อนจะหันกลับไปเห็นเงาสะท้อนตัวเองในกระจก หน้าร้านเวดดิ้ง ที่ด้านในมีชุดไทยในหุ่น ทั้งชุดเจ้าสาวฟูฟ่อง ตั้งเรียงรายโชว์อยู่เต็มแน่น

ภาพสะท้อนจากกระจกตรงหน้า คือหนุ่มร่างสูงใหญ่ในชุดเรียบง่ายใส่สบาย เสื้อยืดกางเกงยีนส์รองเท้าสวมง่ายๆ ก็ไม่ได้ดูเหมือนลุงเหมือนน้านะเออ... ออกจะ...หล่อ...