เมื่อเราแปรเปลี่ยน [Yaoi]

ข้อมูลเบื้องต้น

ชีวันแปรเปลี่ยน

"ชีวัน...เจ้าเป็นอันใดไป" ร่างสูงถามร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหน้า ธาดารู้สึกว่าเหมือนชีวันมีบางอย่างเปลี่ยนไป...แววตานั้นดูว่างเปล่า ไร้แววร่าเริงของการมีชีวิตชีวา แววตานั้นเหมือนกับว่าร่างบางตรงหน้าได้ตายไปแล้ว

"เปล่า...นายกับฉันน่ะ...ขาดกันเถอะ และออกไปจากชีวิตของฉันซะ"

"!!!...อะไร?...นายพูดอะไร หะ?"

"ออกไปจากชีวิตข้า" ร่างบางตอบกลับอย่างไร้เยื่อใย ก่อนที่จะหันหลังกลับไป

"เจ้าเป็นอะไรไปแล้วหะ!! ชีวันอย่าทำกับข้าแบบนี้นะ!!! ข้าไม่ได้ทิ้งเจ้า แต่ข้ามิอาจขัดขืนคำสั่งท่านพ่อได้!" ธาดาตะโกนสุดเสียงด้วยความโกรธเกรี้ยวหวังให้ร่างบางนั้นได้สติว่าตนนั้นได้ว่าพูดอะไรไป

"หึ!เจ้าก็เลยปล่อยให้ข้าตาย?"

"ตาย?เจ้าพูดเรื่องอะไร?"

"เฮอะ!โง่จริง ธาดา"

"อย่ามาพูดแบบนี้กับข้านะ!ชีวัน!"

"แล้วทำไม?"

"ทะ...ทำไมเจ้าเปลี่ยนไปแบบนี้"

"ข้า?...ใช่...ข้าเปลี่ยนไปแล้ว ธาดา"

"หมายความว่าไง..."

"ต่อจากนี้ถือว่าเราไม่เคยรู้จักกัน"

"!!!"

"ข้า...องค์ชายลำดับที่5 ของนาคาทมิฬมีนามว่า ชีวนาคาราช หาใช่ชีวันของพวกเจ้าอีกต่อไป"

"!!!"

"ลาก่อน" ร่างบางเดินออกห่างไป แต่ธาดาที่กำลังโมโหกลับโมโหเกรี้ยวกราดกว่าเดิมจึงได้กลายเป็นพญาครุฑสีทององอาจเปี่ยมไปด้วยอำนาจ ก่อนจะบินโฉบไปที่ร่างบาง...แต่! ชีวนาคกลายร่างเป็นนาคาเช่นกัน 

           ที่เปลี่ยนไปคือขนาดที่ใหญ่กว่าเดิม และจากที่มีสีเขียวมรกตกลับแปรเปลี่ยนเป็นสีดำเหลือบสีเงิน นัยน์ตาสีแดงสดกำลังจ้องมองธาดาในร่างอสูรเช่นเดียวกัน 

           ธาดารู้สึกตกใจเป็นอย่างมากไม่คิดว่าร่างบางตรงหน้ากลับกลายเป็นนาคาทมิฬที่ดูองอาจแข็งแกร่งมากพอๆกับเขา ก่อนที่จะมีอะไรมากกว่านี้มีคนมาหากลางของพวกเขา

"พอได้แล้ว ชีวนาค" เสียงทุ้มแหบเอ่ยห้ามปรามพญานาคาสีทมิฬเหลือบเงินตรงหน้า

"ราชะ...ท่านพ่อ"

"กลับกลายร่างเสีย"

"ครับ" ร่างนาคาค่อยๆกลับกลายเป็นร่างมนุษย์เหมือนเดิม

"ชีวัน มานี่สิ" เสียงทุ้มแหบอีกเสียงหนึ่งดังขึ้น ร่างบางจึงเดินไปหาก่อนที่จะถูกรวบเข้าสู่อ้อมกอด

"พี่เพรช..."

"อืม...อยู่นิ่งๆ กลิ่นนกพวกนั้นติดตัวน้องเต็มไปหมด เดี๋ยวกลบกลิ่นให้" เมื่อชีวันได้ยินแบบนั้นจึงอยู่นิ่งๆให้เพรชหรือองค์รัชทายาทเพรชรานาคาได้โอบกอดร่างบาง

"หืม~ไม่คิดเลยว่าการที่น้องกลับมาจากเมืองมาสู่โลกมนุษย์จะถูกนกพวกนั้นมาหา หึ! เป็นเรื่องล่ะสิ" เสียงทุ้มปนยียวนดังขึ้น พัชรนาคาหรือพัชเดินมาหาผู้เป็นพ่อและพี่ชาย

"เป็นพญานกซะด้วย อุ๊! พญาครุฑพูดผิดๆ" เสียงทุ้มนุ่มแต่มีความกวนบางอย่างทำให้เสียงดูไม่ฟังเท่าไหร่สำหรับใครบางตน ไชยราชนาคาหรือไชยพูดขึ้นและส่งยิ้มท้าทายไปให้

"พอได้แล้วน่าา" เสียงทุ้มนุ่มสบายหูดังขึ้น ก่อนที่มัทราชนาคาหรือมัทราชเอ่ยปรามพี่ชายทั้งสอง ก่อนส่งยิ้มให้ผู้เป็นน้องอย่างอ่อนโยน

"ทำไมมากันหมดครับเนี้ย" ชีวันเอ่ยถามผู้เป็นพ่อ...บุญธรรมและพี่ชายทั้งสี่

"เปล่า พ่อแค่ขึ้นมาดูว่ามีที่ไหนน่าอยู่บ้าง" ทศหรือทศนาคามหาราชผู้เป็นราชาของนาคาทมิฬเอ่ยตอบ

"พวกเจ้า!เป็นใคร!มาที่แห่งนี้ทำไม!!"

        ราชานาคาทมิฬหันไปมองนกตรงหน้า แล้วแสยะยิ้ม

"นี่เรอะ บุตรชายของจักรพรรดิราชันปักษา หึ!สมเป็นบุตรคนรองเสียจริง"

"อึก"

"จงฟัง ธาดาวมหาปักษา นับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้าทศนาคามหาราช จักพรรดินาคาทมิฬ บิดาของชีวนาคาราช ตัดขาดการเป็นคู่หมั้นของเจ้า"

ตัดฉับจ้าาาา

พระเอก:???(ไม่รู้)

นายเอก:ชีวนาคา,ชีวัน,ชีวนาค

องค์รัชทายาท:เพรชรานาคา

จักพรรดินาคาทมิฬ:ทศนาคามหาราช

องค์ชายรอง:ไชยราชนาคา

องค์ชายสาม:พัชรนาคา

องค์ชายสี่:มัทราชนาคา

แฟนเก่าาาา:ธาดาวมหาปักษา(ธา-ดา-วะ)

*กรรม!ลืมใส่ข้อมูลตัวละครล่ะค่ะ555ขออภัยด้วยค่ะ

บอกแล้วนี่เรื่องสั้น!นะคะ ความจริงอยากแต่งเรื่องยาวแต่คิดพอร์ตไม่ออกเลยค่ะ

สามารถแนะนำมาได้นะคะ ขอบคุณค่าาาา