ฝัน..!?

ข้อมูลเบื้องต้น

อ่า...

นี่เป็นเรื่องสั้นที่เขียนส่งครู...

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะขอรับ ช่วยคอมเม้นต์ด้วยหากเป็นไปได้ จะเขียนว่า เข้ามาอ่านเฉย ๆ ก็ได้ไม่ต้องบอกว่ามันดีหรือไม่ดี แค่มีคนมาอ่านเราก็ดีใจแล้วค่ะ T T

เนื้อเรื่อง

                เสียงลมหวีดหวิวดังมาจากนอกหน้าต่างคล้ายเสียงคนกำลังร้องโหยหวน ความมืดจากเบื้องนอกทำให้มองไม่เห็นสิ่งใด ลมพัดผ่านหน้าต่างเข้ามาในบ้านที่เงียบสนิท มีเพียงเสียงสนทนาของชายหญิงคู่หนึ่งเท่านั้น

                “อย่า...เธอทำอย่างนี้ไม่ได้นะ” หญิงสาวอ้อนวอน สีหน้าของเธอตื่นกลัวเมื่อมองดูชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า

                “ฉันเลือกไม่ได้ มาลี...ฉันจำเป็น” ชายหนุ่มตอบอย่างใจร้าย เขาเงื้อมีดในมือขึ้น....

                หญิงสาวกรีดร้องดังลั่น เสียงของเธอก้องไปทั่วบริเวณบ้านที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวลึกเข้ามาในป่า...

เฮือก...

                อีกแล้วหรือ...ปิงใช้มือเสยผมที่ชุ่มเหงื่อออกไปจากหน้าผาก...ฝันบ้า ๆ นี่อีกแล้ว...

                ปิงอยู่บ้านคนเดียวมาหลายปีแล้ว เขามักฝันเห็นผู้ชายกำลังข่มขู่ผู้หญิงอยู่ในบ้านเขาเสมอ เขาไม่เข้าใจความฝันของตนสักเท่าใดนัก เพราะเป็นภาพเลือนราง เห็นไม่ชัดเจน แปลกตรงที่ผู้หญิงที่ปิงฝันเห็นทุกคืนไม่ใช่คนเดิม และเขาไม่เคยเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้นเลย ปิงคิดว่าผู้หญิงเหล่านั้นคงถูกฆ่าตาย แต่เขาก็กลับไม่เคยเห็นฉากที่พวกเธอถูกฆ่าตายสักที และบ้านหลังนี้ก็พึ่งสร้างเสร็จไม่นานก่อนปิงจะย้ายเข้ามา เป็นไปไม่ได้ที่จะมีการฆาตกรรมเกิดขึ้นที่นี่โดยที่เขาไม่รู้

                ปิงลุกจากเตียงไปล้างหน้า และเตรียมตัวไปทำงาน ท้องฟ้ายังมืดอยู่ แต่กลับไม่มีดาวเดือนให้เห็น

                ขณะที่กำลังครุ่นคิดเรื่องความฝันเมื่อคืน เขาก็ต้องสะดุ้งที่ก๊อกน้ำในห้องน้ำของเขานั้นหมุนฝืด ๆ และมีเสียงคล้ายหวีดแหลมดังออกมาคล้ายเสียงผู้หญิงในฝันอย่างบอกไม่ถูก ปิงผละออกจากอ่างล้างมืออย่างตกใจ แล้วเขาจึงตระหนักว่าเสียงคล้ายคนร้องเมื่อครู่อาจเป็นเพียงเสียงโลหะกลไกด้านในก๊อกน้ำมันฝืดก็ได้

...เห็นทีต้องเรียกช่างมาซ่อมเสียแล้ว...ปิงคิด แล้วพยายามเปิดก๊อกน้ำใหม่ แต่น้ำไม่ไหล กลับมีกลิ่นเหม็นคาวคละคลุ้งโชยมา ตามด้วยของเหลวสีเข้ม ไหลทะลักออกมาจากก๊อกแทนน้ำ

ปิงร้องออกมาอย่างสยองขวัญ มือของเขาเปื้อนเลือดเปรอะไปหมด เลือดไหลจากก๊อกออกมาไม่หยุด บัดนี้ในอ่างล้างหน้าเต็มไปด้วยเลือด เลือดเป็นลิ่ม ๆ ปิงพยายามเอื้อมมือเข้าไปปิดก๊อกน้ำที่มีเลือดไหลออกมาเหมือนน้ำที่ถูกเปิดแรงเกินไป มันกระเด็นไปทุกทิศในห้องน้ำ ผนังเริ่มเปรอะไปด้วยหยดเลือดสีแดงสด

“นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย” ปิงสบถ เขาบิดก๊อกน้ำไม่ได้ มันแข็งค้างอยู่อย่างนั้นราวกับถูกล็อกไว้ ชายหนุ่มจึงวิ่งออกมาจากห้องน้ำ ปิดประตูให้แน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้ ประตูห้องน้ำถูกทุบจากด้านใน ราวกับมีคนพยายามวิ่งชนประตู ปิงใช้ตัวดันประตูห้องน้ำไว้เพราะไม่อยากรู้ว่าตัวอะไรที่อยู่ในห้องน้ำที่เขาพึ่งจะก้าวออกมา...

ประตูห้องน้ำถูกกระแทกเปิดออก...และ...

ปิงสะดุ้งตื่นอีกครั้ง เหงื่อเย็นเชียบไหลลงไปเปียกหมอน

มือถือของเขาสั่นดังครืด...ครืด...อยู่ข้างหัวนอน ปิงรับสาย

“ปิง” เสียงแฟนสาวของเขาดังขึ้น “ทำอะไรอยู่ ฝนรอสายตั้งนานแน่ะ”

“นี่วันอาทิตย์นะฝน ปิงพึ่งตื่น” ชายหนุ่มหาว ลุกจากที่นอน แสงแดดยามสายส่องเข้ามา “กี่โมงแล้วเนี่ย”

“สิบเอ็ดโมง ปิงออกมาทานข้าวเที่ยงกับฝนหน่อยสิ” เธออ้อน

“อืม...งั้นเดี๋ยวปิงอาบน้ำแต่งตัวเสร็จจะออกไปแล้วกัน ที่ไหนล่ะ”

หลังจากนัดแนะสถานที่และเวลากับคนรักเรียบร้อย ปิงก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วออกไปพบกับฝน

การนัดเดทเป็นไปด้วยดี แต่ปิงมีเรื่องไม่สบายใจเรื่องฝันเมื่อเช้า เพราะเขาเคยได้ยินว่า ฝันตอนรุ่งสางมักจะเป็นฝันบอกเหตุ และถึงแม้เขาจะเคยฝันแบบนี้มาหลายต่อหลายครั้ง แต่ครั้งนี้กลับชัดเจนที่สุด และเป็นฝันที่ยาวกว่าครั้งอื่น

                “ทำไมทำหน้ายังงั้นล่ะปิง หนังไม่สนุกเหรอ” ฝนถาม

                “เปล่าหรอก” ปิงเล่าเรื่องความฝันให้ฝนฟัง

                “คิดมากไปหรือเปล่าจ๊ะ” แต่สีหน้าของฝนก็เป็นกังวลไม่น้อย “เราไปทำบุญกันมั๊ย”

                “ก็ดี” ปิงตอบ

                บรรยากาศในวัดเงียบสงบ ปิงกับฝนเข้าไปไหว้เจ้าอาวาสที่กุฏิ

                “ผมฝันร้ายครับ” ปิงพนมมือบอก แล้วเล่าความฝันให้ท่านฟัง

                “ฝันแบบนี้แปลว่าโยมมีกรรมไม่ดีนะ” เจ้าอาวาสมองไปข้างหลังปิง “โยมมีแฟนมากี่คนแล้วล่ะ”

                ปิงรู้สึกงุนงง “ฝนเป็นคนแรกครับ”

                เจ้าอาวาสส่ายหน้าช้า ๆ “ไม่ใช่คนแรกหรอก โยม...”

                ปิงกับฝนออกจากวัดมาได้ก็เย็นแล้ว ท้องฟ้าเริ่มมืด

                “เดี๋ยวปิงไปส่งที่บ้านนะฝน” ฝนพยักหน้าตอบ ขณะที่ขึ้นรถประจำทางไป

                “ฝนไม่เข้าใจ ไม่ใช่คนแรกเหรอ หมายความว่ายังไง”

                “ปิงจำได้ว่าปิงไม่เคยมีแฟนนะ ฝนเป็นคนแรกของปิงจริง ๆ ” ปิงมองตาแฟนสาว แสดงให้เธอเห็นว่าเขาพูดความจริง “ปิงไม่มีใครอื่นด้วย”

                “ฝนเชื่อปิง” เธอตอบ

                ปิงยังไม่สบายใจนัก เขาเข้านอนแต่หัวค่ำเมื่อกลับถึงบ้าน แล้วก็ฝันไปอีก ฝันว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งถูกไล่ต้อนจนมุมในบ้านของเขาเอง เธอกรีดร้อง อ้อนวอน ชายหนุ่มคนนั้นให้ปล่อยเธอไป... ใบหน้าของหญิงสาวชัดขึ้นทุกที ทุกที...จนกระทั่งเขาจำได้ว่าเป็นใคร...

                เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

                “ปิง...ฝนนอนไม่หลับ”

                “ปิงฝันอีกแล้วฝน” ปิงละล่ำละลักบอก “ปิงฝันว่าปิง...ปิงกำลังจะฆ่าฝน”

                “ใจเย็น ๆ นะปิง มันไม่ใช่ความจริง มันแค่ความฝัน เข้าใจมั๊ยคะ ความฝัน” ปิงจับได้ว่าน้ำเสียงของแฟนสาวก็ตกใจกลัวเช่นกัน

                “ปิงไม่อยากนอนแล้ววันนี้ ปิงไม่อยากเห็นฝนถูกฆ่า”

                “ไม่เป็นไรค่ะ ฝนอยู่นี่นะ ปิงไม่ต้องกลัว” ฝนปลอบใจคนรัก แต่แล้วปิงก็เห็นบางอย่างอยู่เบื้องหน้าเขาในความมืด เป็นกลุ่มหมอกควันสีขาว เริ่มใหญ่ขึ้น เริ่มก่อตัว บิดพลิ้ว ชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นหญิงสาวหน้าซีดในชุดสีขาว ร่างของเธอราวกับทอแสงออกมาในความมืด เพราะปิงเห็นเธอชัดเจนแม้ไม่มีแสงไฟสักดวงในห้อง  และไม่มีแสงสักนิดส่องมาจากนอกห้อง แสงดวงเดียวในห้องนี้คือแสงจากมือถือของเขาเอง

                “ปิง..ปิงยังอยู่รึเปล่า”

                ปิงตัวแข็งไปหมด ไม่กล้าขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย เพราะกลัวว่าร่างสีขาวตรงหน้าจะสังเกตเห็นว่าเขาอยู่ตรงนั้น ทั้ง ๆ ที่เขาก็เห็นอยู่แล้วว่าดวงตาที่เบิกโพล่งอย่างน่ากลัวนั้นกำลังจับจ้องมาที่เขาโดยไม่กระพริบตา

                “ปิง ฝนกลัวนะปิง...ปิง”

                หญิงสาวเคลื่อนที่เข้ามาใกล้ปิง เขาไม่อาจพูดได้ว่าเธอกำลังเดิน เพราะเขาไม่เห็นขาของเธอขยับเลย...

                พลั่ก...ปิงตกจากเตียงนอน แล้วตื่นขึ้น มือถือวางอย่างสงบอยู่ข้างเตียง

                ปิงลุกขึ้น รู้สึกตื่นกลัวจากฝันร้าย

                วันนี้เขาต้องไปโรงเรียน  เขารีบแต่งตัวออกจากบ้าน

                “ฝน เมื่อคืนฝนโทรหาปิงหรือเปล่า”

                “โทรสิ แต่ปิงไม่รับสาย” เธอตอบ

                ปิงเหงื่อตก...ถ้างั้นมันก็คงจะเป็นความฝัน แต่เป็นความฝันที่แจ่มชัดเหลือเกิน ปิงรู้สึกหวาดกลัวใบหน้าที่ขาวซีดราวกับกระดาษของหญิงสาวคนนั้น เขามั่นใจว่าเคยเห็นเธอที่ในมาก่อน ในสภาพที่ดูเป็นคนมากกว่านี้

                “ปิงฝันร้ายอีกแล้วเหรอ” ฝนมองเห็นความหวาดกลัวบนใบหน้าของปิง

                “ปิง...ปิงไม่อยากนอนที่นั่นแล้ว” ปิงกระซิบ “ปิงกลัว เมื่อคืนนี้...”

                “งั้นวันนี้เราไปวัดกันอีก”

                ปิงพยักหน้า แม้ไม่คิดว่าการไปวัดจะช่วยอะไรได้มากนัก แต่เขาก็มากับฝนที่วัดอีกวัดหนึ่งที่ฝนบอกว่าเจ้าอาวาสที่นี่เก่งมาก

                ปิงเห็นเจ้าอาวาสผงะเมื่อเขาก้าวเข้ามาในกุฏิพร้อมกับฝน

                “โยม...โยมไปทำอะไรไม่ดีมารึเปล่า” ท่านทักทันทีที่ปิงนั่งลง ปิงกับฝนมองหน้ากัน

                “เปล่าครับท่าน” ปิงตอบ

                เจ้าอาวาสนิ่งมองดูปิงกับฝน แล้วมองไปด้านหลังปิงเหมือนที่เจ้าอาวาสคนก่อนทำ

                “โยมมีเรื่องอะไรกับเขารึ” ท่านถาม

                “ครับ...กับใครครับ” ปิงรู้สึกสงสัย แต่แล้วท่านก็ส่ายหน้า

                “อาตมาไม่ได้พูดกับโยม”

                ปิงกับฝนนิ่งเงียบอย่างสงสัย เจ้าอาวาสก็นิ่ง ทำสีหน้าราวกับกำลังฟังเรื่องราวจากอากาศที่ปิงกับฝนไม่ได้ยิน

                “อาตมามีเรื่องจะเล่าให้โยมทั้งสองฟัง” หลวงปู่กล่าวออกมา “เรื่องนั้นมีอยู่ว่า...

“มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ตอนกลางวันเขาเป็นคนหนึ่ง ตอนกลางคืนเขาก็เป็นอีกคนหนึ่ง ในตอนกลางวันที่พระอาทิตย์อยู่เหนือหัว เขาเป็นคนดีอยู่ในศีลธรรม แต่ยามที่พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้วนั้น...เขาจะมีบุคลิกอีกประการปรากฏออกมา...

“ชายหนุ่มเมื่อพระอาทิตย์ตกดินจะมักไปเที่ยวกลางคืน แล้วล่อหลอกหญิงสาวจากที่ต่าง ๆ ให้เข้าบ้านเขา พยายามทำร้ายร่างกายให้เธอตกใจเล่น แล้วปล่อยไป ถือเป็นความสนุกสนานของเขา...โดยที่อีกร่างของเขาจะคิดว่าเหตุการณ์เหล่านั้นเป็นเพียงความฝัน แต่แล้ววันหนึ่ง หญิงสาวที่เขาเชิญมากลับตายเพราะเขาใช้แรงมากเกินไป”

ปิงก้มหน้าฟังเรื่องของหลวงปู่ ฝนบีบมือเขาอย่างกลัว ๆ

                “วิญญาณของหญิงสาวคนนั้นจึงตามมาเล่นงานโยม เพราะโยมคือร่างของชายคนนั้นเมื่อตอนกลางวันอย่างไรล่ะ”

                “ผมต้องทำยังไงครับหลวงพ่อ” ปิงไม่รู้สึกตกใจเท่าใดนัก เพราะเป็นสิ่งที่เขาคาดเอาไว้อยู่แล้ว

                “ไม่ต้องทำอะไรหรอก...แค่ตื่น” เจ้าอาวาสยิ้ม แล้วกุฏิที่วัดก็ดูเหมือนจะพร่าเลือนจางหายไป

ปิงตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนของเขา

                ชายหนุ่มไม่เคยเข้าใจเหตุการณ์นั้นเลย แต่เขาก็ไม่เคยต้องเจอะเจอเหตุการณ์ประหลาดเช่นนั้นอีกแล้วหลังจากการ “ตื่นจากฝัน” ครั้งนั้น