รักของมิฮาระ

เนื้อเรื่อง

วันหนึ่งของช่วงเช้าที่แสนจะน่าเบื่อของวันหนึ่งๆ

                “เฮ้อ....มาโกะจังมาสายอีกแล้ว -_-”

วันนี้ก็ยังคงเป็นวันที่น่าเบื่อเช่นเคย  ฉันต้องมารอมาโกะจังจอมตื่นสายแล้วก็ต้องเข้าเรียน  เฮ้อ..ชีวิตฉันมันก็มีแค่นี่แหละค่ะท่านผู้อ่าน

แต่ฉันก็ต้องตกใจเมื่อมีนักเลงกลุ่มหนึ่ง  กำลังตีกันที่ใกล้ๆกับที่ฉันรอมาโกะจังน่ะค่ะ    (หวา.....มาตีอะไรกันตรงนี้เนี่ย >o<   )

ฉันเลยต้องหนีมารอมาโกะจังตรงซอยข้างๆนี้ล่ะค้า... เอ๊ะ! แต่นักเลงกลุ่มนี้เนี่ย ยังใส่เครื่องแบบนักเรียนอยู่เลยนี่  แถมเป็นเครื่องแบบโรงเรียนเราซะด้วยอ่ะ O_O

                 “ทำไงดีล่ะเนี่ย กำลังตีกันอย่างเมามันส์ซะด้วยสิ”

แต่ฉันก็ต้องตกใจกว่านั้นเมื่อที่ที่ฉันหลบพวกนักเลงอยู่ดีๆ  ก็มีผู้ชายประหลาดดโผล่ออกมาจากด้านหลังของฉัน

                “กรี๊ด............ด................ด........................>O<”

ฉันร้องกรี๊ดอย่างเต็มกำลัง  ผู้ชายคนนั้นถึงกับหยุดชะงักกับเสียงอันน่ารำคาญของฉัน  แต่....โอ้ว....ว..     เมื่อฉันมองหน้าผู้ชายคนนั้นก็ถึงกับหยุดชะงักเหมือนกัน  เพราะหน้าตาของเขานั้นหล่อลากดินสุดๆ  ตัวผอมสูง  ได้สัดส่วน  ตาคมเข้มเป็นประกาย  ทรงผมเป็นทรงที่ดูแล้วเรียบง่าย  หูทั้งสองข้างถูกเจาะด้วยตั่งหู  ข้างละ3-4อันเรียงขึ้นไป แต่เอ๊ะ! ถ้าหากมองดีๆแล้วจะเห็นได้ชัดเลยว่าตาของเขานั้นมี 2 สี  ข้างซ้ายสีดำ  ข้างขวาสีน้ำเงินเข้ม  ดูเป็นประกายวาววับ   (ว้าว....ว.....วันนี้ฉันนี่ช่างโชคดีจริงๆ >O<)

 จากนั้น  ฉันก็จ้องเขาตาไม่กระพริบ  

                “อะไรของเธอ มองอยู่ได้”

                “อ่ะ คะ ค่ะ” -*-

แต่ว่า.....ผลดันกลับกัน  อีตานั่นมาตะคอกใส่ฉันเฉยเลย

                “ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วยเนี่ย”

เขาบ่นออกมาเบาๆ  แต่แสดงเห็นได้ชัดว่าเขากำลังหงุดหงิดและรำคาญบางอย่างอยู่

                “ทั้งเรื่องนั้น แล้วก้อเธออีก...เฮ้อ ทำไมโลกนี้มันช่างน่ารำคาญจริง”

                “อ่ะ....เอ่อ เดี๋ยวๆ ฉันไปทำอะไรให้เธอล่ะค้า...”

เขามองหน้าฉันแล้วก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง

                “เฮ่อ...เออๆ ช่างเหอะ ฉันไปละ”

แล้วเขาก็ลุกออกไปโดยไม่หันมาพูดอะไรเลย (เป็นคนที่พิลึกจริงๆ)

                “แล้วมาโกะจังก็ยังไม่มา” -*-

โปรดติดตามตอนต่อไป