มันยากจะเข้าใจ

ตัวละคร 

นาว  อายุ 18ปี / 23ปี

หญิงสาวที่มาพร้อมรอยยิ้ม สดใส อุ่นใจ 

รุต  อายุ 18ปี  / 23 ปี 

ชายหนุ่มขี้เล่น กวนตีน สดใส และเป็นกันเอง 

บทนำ

“รุต…” 

หญิงสาวสูดลมหายใจมองหน้าแฟนของเธอที่กำลังก้มเล่นมือถือพรางตักไอติมเข้าปาก 

“ว่าไง” ชายหนุ่มที่กำลังเลื่อนมือถืออยู่นั้นเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้กับเธอ มองเธอนิดหน่อยก่อนจะยิ้มให้เธอเล็กน้อย 

“นาว….ท้อง” เธอเอ่ยปากบอกเขาทันทีหลังจากถอนหายใจออกมาหลายครั้ง 

“อะไรน่ะ!!”  เขาเผลอทำช้อนไอติมหล่นก่อนจะอึ้งกับสิ่งที่หญิงสาวตรงหน้าที่เป็นแฟนของเขาเอ่ยบอกมา เขาได้ยินผิดไปใช่ไหม 

“นาวบอกว่านาวท้อง” เธอเอ่ยย้ำให้เขาอีกครั้งด้วยสายตาที่แน่วแน่

“ท้องหรอ” ตอนนี้ใจเขาสั่นไปหมดเต้นไม่เป็นจังหวะเลย

“ท้องได้สองสัปดาห์แล้วล่ะ” เธอยื่นใบตรวจสุขภาพให้เขาก่อนจะยกแก้วช็อกโกแลตร้อนขึ้นมาดื่ม พรางมองอาการของแฟนหนุ่มตรงหน้าเธอ 

“แต่เรายังเลือกอีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะเรียบจบกันแล้วน่ะ” มันก็จริงอยากที่เขาบอก เหลืออีกไม่กีสัปดาห์แล้วที่เธอกับเขาจะเรียนจบมัธยม 

ใช่…เขาและเธอ ยังคงเป็นนักเรียนวัย18ปี ที่กำลังจะจบการศึกษาภาคมัธยมปลายเท่านั้นเอง

“จะเอาเขาออกหรอ” เธอถามเขาด้วยความกังวลก่อนจะลูบหน้าท้องตัวเองเบาๆ 

“บ้าหรอ ใครจะบ้าเอาเด็กออกกันล่ะ อย่าทำอะไรบ้าๆแบบนั้นน่ะนาว” เขาตกใจหน้าซีดก่อนจะบ่นเธอออกมาอย่างเดือดๆ ถึงเขาจะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นแต่ไม่เคยขึ้นว่าเรื่องผิดพลาดครั้งนี้จะทำต้องทำร้ายอีกหนึ่งชีวิตที่จะต้องลืมตาดูโลกทำไม ในเมื่อคนสองคนก้าวผิดมากันเอง 

“แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ” เธอร้องไห้ออกมาเล็กน้อย สะอื้นเบาๆไม่อยากให้คนอื่นคิดว่าพวกเธอทะเลาะกัน 

“เรากลับไปบอกครอบครัวกันเถอะ” เขาถอนหายใจก่อนจะแอื่อมมือมาปลอบใจเธออย่างอ่อนโยน 

“ถ้าพวกเขาไม่ยอมล่ะ” เธอรู้ว่าพ่อแม่เธอไม่ค่อยชอบเขาสักเท่าไร รวมที่พ่อแม่เขาด้วยที่ไม่ค่อยชอบครอบครัวเธอ เธอคิดไม่ถึงว่าจะทำให้พวกเขาตกลงยินยอมเรื่องระหว่างเธอกับเขายังไงให้สันติสุขที่สุด 

“เชื่อรุตสินาว ทุกอย่างจะออกมาดีที่สุด รุตจะเูแลนาวกับลูกเอง รุตสัญญา” 

ชายหนุ่มยึดคำมั่นก่อนจะยิ้มให้เธออย่างมั่นใจ 

.

.

.

.

.

.

.

“เราหย่ากันเถอะ รุต ในเมื่อรุตต้องดูแลเธอคนนั้น รุตจะได้ไม่ต้องๆมาๆอยู่” หญิงสาวมองชายหนุ่มที่ออกมาจากห้องนอนหลังจากที่เขาจูบลาลูกๆของเธอพรางมองกระเป๋าสัมภาระของเขาที่หน้าประตูบ้าน

“นาว อย่าเรื่องมากได้ไหม รุตกำลังพยายามเรื่องของเราอยู่น่ะ” ชายหนุ่มหัวเสียเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ แต่เธอก็ถอยหลังห่างจากเขาไป

“พอเถอะรุต ยื้อกันไปก็ทำใจนาวกับลูกเจ็บกันเปล่าๆ รุตไม่สงสารมิวกับเนปบ้างหรอ ต้องทนแบบไหนหรอ สามวันอยู่กับเมียนู่นที สามวันอยู่กับเมียนี่ที แบบนี้หรอ แล้วนาวจะตอบลูกยังไง” เธอพูดออกมาด้วยความคับแค้นใจ น้ำตาค่อยๆไหลอาบแก้มของเธอ

“นาว!!”

“งั้นรุตเลือกได้ไหมล่ะ ระหว่างครอบครัวที่อยู่กันมาสามสี่ปี กับอีตัวที่เพิ่งมาแค่5เดือน” เขาเข้ามาจับไหล่เธอก่อนจะสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆระงับอารมณ์

“นาว ฟังรุตน่ะ รุตอยู่กับนาวกับลูก เหมือนรุตต้องเป็นผู้นำตลอดเวลาอ่ะ รุตไม่มีอิสระในชีวิตตัวเองเลย แต่พออยู่กับเขา รุตมีอิสระ รุตไม่เคยเจอเส้นทางแบบนี้มาก่อน รุตทำตามใจตัวเองได้ไม่ต้องมีภาระอะไร…” 

“รุตแค่เห็นแก่ตัวเท่านั้นแหล่ะ” เธอสะบัดหน้าไปทางอื่นก่อนจะผละออกจากตัวเขา

“นาว!!!!” 

“รุตเคยรักนาวบ้างไหม”

ครืด ครืด ครืด เสียงริงโทนของชายหนุ่มดังขึ้นมาขัดบรรยากาศของหญิงสาวที่ต้องการคำตอบจากเขา เขาหยิบมือถือขึ้นมาก่อนจะเห็นชื่อของหญิงสาวอีกคนที่เป็นประเด็นให้พวกเขาสองคนทะเลาะกันอยู่ 

“รับสายเหอะ”

ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะรับสายทันที 

[ฮัลโหลตัว~~~ เค้ากำลังรอตัวที่รถทัวร์แล้วน่ะ ทำไมตัวยังไม่มาอีกล่ะ ยังเคลียร์กับภรรยาตัวไม่เสร็จอีกหรือไง] 

“ยัง!!!”

[รีบๆสิตัว เค้าคิดถึงตัวจะแย่อยู่แล้ว]

“แค่นี้ก่อนน่ะ” เขารีบวางสายก่อนจะมองหน้าหญิงสาวตรงหน้าที่พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา 

“ไปเหอะรุต”

“นาว รุตขอโทษ” 

“รุตไปตามทางของรุตเหอะ ถ้ารุตคิดได้เมื่อไร อยากหย่าเมื่อไร รุตก็บอกนาวได้เสมอ” 

“นาวรอรุตได้ไหม”

“..”

“ขอเวลาให้รุตได้คิดว่าในชีวิตรุตต้องการอะไรหน่อยได้ไหม แล้วรุตสัญญาว่ารุตจะกลับหานาว นาวรอรุตได้ไหม”

“…..”

“นาว!!!”

“รุต….เราทุกคนรอรุตกลับตัวคิดได้อยู่เสมอแหล่ะ แต่ครั้งนี้อาจจะไม่มีนาวในนั้นแล้วก็ได้”

“ขอร้องน่ะนาว”

“ขอให้รุตโชคดีและมีความสุขกับสิ่งที่รุตเลือกเดินน่ะ นาวกับลูกขอให้รุตมีความสุขน่ะ” เผะอยิ้มออกมาก่อนจะปล่อยมือที่ชายหนุ่มกุมเธอไว้ 

“รุตขอกอดลานาวได้ไหม”

“อย่าเลยค่ะ เราพอกันแค่นี้เหอะ” หญิงสาวยิ้มออกมาก่อนจะเปิดประตูห้องของตัวเอง 

“ลาก่อนค่ะ สามีที่นาวรักที่สุด”

ฝากนวนิยายเรื่องใหม่ของแอดด้วยน่ะ