หมู่บ้านเวทมนตร์

                                                                         สวัสดีค่ะ
                                                      เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แตกขึ้นเลยนะ
                                                                    ช่วยบอกด้วยนะ
                                                              ว่าเรื่องเป็นยังไง สนุกมั้ย 
                                                                        อ่านได้แล้วละ

     ในอากาศที่หนาวเย็น หมู่บ้านเงียบซะงัด หมอกสีขาวปกคลุมหมู่แมลงเสียงใบไม้แห้งปลิวกระทบพื้นที่ปูไปด้วยหินสีขาว เสียงเด็กสาวร้องของความช่วยเหลือ เสียงของเธอดังสะนั่นไปทั่วทั้งหมู่บ้าน เพราะหมู่บ้านนั้นไม่มีคนอยู่เลย จะเรียกว่าเป็นหมู่บ้านร้างก็ว่าได้ เด็กสาวนอนคล้ายสลบแต่ไม่เธอไม่ได้สลบ ลิบฝีปากแตกแห้ง ที่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยฝุ่น ฝาเท้าและแขนของเธอซีดเหลืองเธอพยายามร้องขอความช่วยเหลือ และสุดท้ายเธอตะโกนคำว่า "โคลส์" ออกมา เสียงของเธอสะท้อนไปทุกๆที่


    ฟายร์ สะดุงตื่นขึ้นมา หน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาลุกขึ้นจากที่นอนเพื่อไปเปิดไฟ ชุดนอนของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ ทั้งๆที่อากาศภายในห้องแสนจะเย็น ฟายร์มองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นปุยหิมะตก เขากระโดดไปมาบนที่นอน จนลืมฝันร้ายๆไป เขารีบวิ่งลงจากที่นอนเพื่อไปอาบน้ำ 

" ฟายร์ๆอยู่รึป่าวลูก " เสียงพ่อของฟายร์เรียกหา พร้อมหยิบเสื้อ โคส สีดำ ที่ไหล่ของเสื้อโคสเต็มไปด้วยเพรช ข้างละ 6 เม็ด ระดับของเพรชเรียกไปตามไหล่ 
" อยู่ครับ ท่านพ่อ " เสียงของฟายร์ ตะโกนกลับ ขณะ แต่งตัว ชุดของ ฟายร์ มีเคื่รองเพรชประดับเต็มตัวรวมทั้งกางเกง เข็มขัดที่อยู่ระหว่างเอว ใสมากจนแทบจะเห็นหน้าตัวเอง
" ลูกรู้ใช่มั้ยว่าวันนี้ ลูกต้องทำอะไร " เสียงพ่อของฟายร์พูด อย่างนักเเน่น