ก้อนน้ำแข็งกับนาฬิกาทราย

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่งเมื่อครั้งที่โลกยังเป็นเพียงวัตถุกลมๆไร้มนุษย์อยู่อาศัย  ณ  กาลนั้นยังมีก้อนน้ำแข็งกับนาฬิกาทรายอาศัยอยู่ด้วยกัน
ทั้งสองเป็นเพื่อนที่รักกันมาก  กาลเวลาผ่านไปความใกล้ชิดของทั้งสองทำให้นาฬิกาทรายหลงรักก้อนน้ำแข็งจนหมดใจแต่ด้วยความย็นชาของก้อนน้ำแข็งทำให้นาฬิกาทรายไม่กล้าเผยความในใจกับก้อนน้ำแข็ง  วันหนึ่งทั้งสองทะเลาะกันจนมีปากเสียงกันขั้นรุนแรง  นาฬิกาทรายทนความเจ็บช้ำต่อไปไม่ไหว  จึงตัดสินใจหนีก้อนน้ำแข็งไปอยู่อีกซีกโลกหนึ่ง  ก้อนน้ำแข็งทนอยู่กับความเย็นชาของตัวเองเพียงผู้เดียวก็เริ่มคิดถึงนาฬิกาทราย  ก้อนน้ำแข็งคิดจะออกไปตามหานาฬิกาทรายหลายครั้งแต่ด้วยศักดิ์ศรีของก้อนน้ำแข็งเขาจึงไม่ออกตามหานาฬิกาทราย
  และกาลวิบัติก็มาถึงเมื่อโลกต้องแตกออกเป็นสองเสี่ยงเพราะภัยธรรมชาติแผ่นดินไหว  ก้อนน้ำแข็งเป็นห่วงนาฬิกาทรายมากเพาระเขารู้ดีว่าหากโลกแตกออกเป็นสองเสี่ยงเมื่อใดเขาก็จะไม่ได้พบกับนาฬิกาทรายอีกเลยตลอดกาล  ดังนั้นเมื่อพระอาทิตย์โคจรผ่านมาก้อนน้ำแข็งจึงถามถึงนาฬิกาทราย  พระอาทิตย์จึงบอกกับก้อนน้ำแข็งว่า  นาฬิกาทรายได้ปล่อยทรายออกมาจากตัวเพื่อยึดโลกไว้ไม่ให้แยกจากกัน  เพราะหวังว่าจะได้พบกับก้อนน้ำแข้งอีก  เมื่อรู้ดังนั้นก้อนน้ำแข็งก็ไม่อาจทนอยู่อีกต่อไปได้จึงออกเดินทางเพื่อไปหานาฬิกาทรายอีกซีกโลกหนึ่งทันที  แต่เมื่อก้อนน้ำแข็งไปถึงมันก็สายเกินไปเสียแล้ว  ทรายเม็ดสุดท้ายจากตัวนาฬิกาทรายได้ร่วงลงสู่พื้นดินพร้อมกับคำพูดคำสุดท้ายของนาฬิการทรายว่า  ฉันรักเธอ   ก้อนน้ำแข็งรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก  ในที่สุดก็ตรอมใจจนก้อนน้ำแข็งละลายกลายเป็นน้ำทะเลที่อยู่เคียงคู่กับผืนทรายตราบจนทุกวันนี้