รักนี้จะจบยังไง (yoona suho baekhyun sehun)1

เนื้อเรื่อง

ณ ห้องเรียน ม.4 
"อ้าว!! นักเรียน ยินดีตอนรับสู่ม.4 นะจ้ะ มีทั้งนักเรียนเก่านักเรียนใหม่ งั้น วันนี้มาแนะนำตัวให้เพื่อนรู้จักกันก่อน" เปิดฉากม.4ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลหน้าฟังของครูประจำชั้น
"เลขที่ 1 เชิญค่ะ"
"สวัสดีค่ะ  ฉันยูริค่ะ"
"ต่อไปเลขที่ 2 จ่ะ" ครูเรัยกเลขที่ฉันแล้ว  แต่ยังไม่ทันพูดอะไร  เพื่อนชายในห้องก็แซวกันใหญ่ เสียงกรีีดกร๊าด ก็ดังขึ้น
"อ้าว!! ถ้าอยากรู้จักก็เงียบหน่อย " ครูประจำชั้นแอบส่งยิ้มให้เพื่อนๆ
"ฉันยุนอาค่ะ พึ่งเข้ามาเรียนที่นี้ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" ฉันคงไม่กล้าพูดมากกว่านี้แล้ว เพราะแค่ฉันพูดแค่นี้ทุกคนก็แซวกันไม่หยุดหย่อน
"ฝากเนื้อฝากตัว ฝากไว้ที่ใครก็ได้ แต่ถ้าอยากฝากใจเมื่อไหร่ก็มาฝากที่เราได้นะยุนอา ฮิ้ว" หนุ่มอารมณ์ดีคนหนึ่งในห้องพูดขึ้น ตามด้วยเสียงโห่ร้องของเพื่อนชาย
"พอๆ คนต่อไป"ครูเรียกคนต่อไปให้แนะนำตัวเรื่อยๆ จนฉันเองก็เพิ่งรู้ว่านายคนเมื่อกี่ที่แซวฉัน ชื่อแบคฮยอน

คาบเรียนคณิตศาสตร์
"นักเรียนคะวันนี้มีเรื่องด่วน  คือคุณพ่อครูเสีย ครูต้องรีบกลับบ้าน ครูขออาสาสมัครซัก 2 คนไปช่วยครูยกของด้วยคะ" หลังจากครูคณิตพูดจบ ฉันก็รีบอาสายกมือช่วย  เพราะฉันเองก็ยังไม่รํ้จักโรงเรียนนี้ดีเท่าไหร่ เลยคิดจะตีสนิทกับครูดรที่สุด
"งั้นหนูอาสาช่วยคะ" ฉันรีบลุกขึ้นเดินตามครูไปหลังพูดจบ
"ผมด้วยครับ" เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดแล้วเดินตามออกมา
"งั้นสองคนนี้ช่วยไปหยิบถุงขนมในห้องพักครูอาคาร 4 ให้หน่อยนะ  แล้วพวกเธอก็กลับไปได้เลย" คุณครูพูดจบก็เดินไปที่รถ
"ยุนอา สวัสดี" นายคนนั้นทักทายฉันอย่างเป็นมิตร
"สวัสดี  ว่าแต่นายชื่ออะไรเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนใช่ไหม"  ฉันยิงคำถามโง่ๆใส่
"ฉันชื่อ ซิวหมิน เห็นเธอน่ารักดีเลยอยากรู้จัก" นายนั่นตอบฉัน บอกตรงๆนะว่าเขิน  แต่เท่าที่ดูจากหน้าตาแล้ว คงเจ้าชู้หน้าดูเลย
"ฉันว่าเรารีบไปหยิบภุงขนม แล้วรีบเข้าเรียนดีกว่านะ" ฉันเสนอ
"โอเค แต่ขอถามไรหน่อยดิ ทำไมเธอถึงย่้ายมาเรียนที่นี่หละ" ซิวหมินเหมือนจะอยากรู้จักฉันขึ้นมาซะแล้ว
"ก็ไม่มีไร ฉันก็แค่ย้ายตามครอบครัวมา" พอเรามาถึงหน้าห้องคณิตก็ช่วยหยิบถุงขนมไปใส่รถครูแล้วเดินกลับห้องเรียน  หลังจากนั่นทั้งวันฉันกับซิวหมินก็ไม่ได้พูดกันเลย


เช้าวันต่อมา
"ทุกคนออกมาเข้าแถวได้แล้ว"  หัวหน้าห้องสั่งให้เพื่อนๆไปเข้าแถวที่หน้าเสาธง
ส่วนฉันที่กำลังเดินออกไปก็มีสาวสวยน่ารัก 3 คนมายืนดักหน้าไว้ 
"จะรีบไปไหนยุนอา " หนึ่งในนั้นถาม อย่างกวนประสาท ถ้าจะตอบว่าจะรีบไปเข้าแถวนี้ต้องมีเรื่องแน่ๆ
"พวกเธอมีอะไรหรือเปล่า" มันเป็นคำพูดที่ดีที่สุดตอนนี้
"ไม่มีหรอก พวกเราเห็นเธอน่ารักดีเลยอยากให้เธอเป็นเพื่อนกับเราอะ" ก็นึกว่าจะมาหาเรื่องแต่เช้า
"อ๋องั้นดีเลย ฉันเองก็ยังไม่รู้จักใคร ขอบคุณมากนะ"  หลังจากที่ได้เพื่อนใหม่มาทีเดียว 3 คน แล้ว เราก็เดินไปเข้าแถวด้วยกัน
"โรงเรียนต้องเข้าแถวยังไงอะ" ฉันหันไปถามเพื่อนใหม่ทั้ง 3 คน 
"ไม่ยากหรอก ถ้าเคารพธงชาติอะให้ยืนตรง แต่ถ้าอยากให้รักมั่นคงก็มายืนข้างเราได้นะ" เสียงคุ้นดังมาจากแถวข้างๆ  ไม่ใช่เสียงใช่ที่ไหน นายแบคฮยอนคนเดิม
"ขอบใจนะ อย่าเล่นมุกเสียวๆบ่อย ถ้าเกิดฉันตกหลุมรักนายขึ้นมาจริงๆจะว่ายังไง" ฉันเองก็พูดเล่นๆกับแบคฮยอน

แต่ว่าคำพูดเล่นๆของยุนอาอาจทำให้ความรู้สึกของคนๆหนึ่งเปลี่ยนไป