ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จูบแรก
“ฮัลโหล !” มีนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับ
“มีนเหรอ ? ตกลงจะไม่ขึ้นมาช่วยกันใช่มั้ย?” เสียงของนนท์กำลังกระซิบคุยโทรศัพท์ ซึ่งฟังลำบากเสียเหลือเกิน
“ไม่ล่ะ ! นายหาไปเถอะ เดี๋ยวฉันจะเอากลับไปพิมพ์ให้ โอเคนะ หวัดดี” เธอกดวางสายขณะที่นนท์กำลังอ้าปากพูดต่อ
“โธ่เว๊ย ! ยังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย ตกลงเองแบบนี้เราก็แย่ดิวะ !” นนท์หยิบหนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าออกมาเพื่อค้นหาข้อมูล
นนท์นั่งถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่ายบนโต๊ะ ภายในห้องสมุด ซึ่งตอนนี้เต็มไปด้วยกองหนังสือพะเนินเทินทึก เขานั่งเท้าคางมองกองหนังสือที่ไม่รู้ว่าจะย่อลงในกระดาษที่เตรียมมาหมดหรือไม่ แต่ตอนนี้เวลาในการส่งงานชิ้นนี้ก็ใกล้เข้ามาทุกที แบบนี้เขาคงแย่แน่ๆหากไม่รีบทำให้เสร็จ
แต่ก็ถือว่าโชคดี เพราะส่วนใหญ่เวลาจะจับคู่ทำงาน เขาก็จะคู่กับชล แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ต้องทำงานเพียงคนเดียว เพราะชลมัวแต่ไปกินข้าว ดูหนัง และอื่นๆอีกมากมายของแฟนคลับที่มีมากล้นเหลือ ทำให้เขาต้องนั่งเครียดอยู่เพียงคนเดียว โดยไม่มีใครเข้ามาช่วยเขาเลยสักคน
แต่พอชลคบพลอยเป็นแฟนแล้ว ทำให้เวลามีงานคู่ชลจะไปคู่กับพลอย และเขาก็ต้องมาคู่กับมีนแทน ซึ่งเมื่อมีนเข้ามา ทำให้งานของเขาเริ่มเบาลง เพราะมีนเองก็คอยช่วยแบ่งเบาให้งานมันน้อยลงได้ เพราะเหตุนี้ เขาเลยรู้สึกว่า พอชลมีแฟนแล้ว กลับทิ้งความเป็นเพื่อนและความสัมพันธ์ที่เคยมีในสมัยเด็กๆไปจนหมดสิ้น เขาเป็นเพื่อนกบชลมาตั้งแต่อนุบาล และพ่อและแม่ของเขาทั้งสองก็สนิทกันมาก แต่มาถึงตอนนี้ เขากลับเป็นผู้หญิงสำคัญกว่าเพื่อนอย่างเขา ถ้าไม่ใช่นนท์ทำงานให้ และช่วยเหลือจดงานให้ในเวลาไม่มาโรงเรียน ป่านนี้เขาคงจะไม่มาถึงจุดๆนี้ได้
“ชลเอ๊ย ! ฉันคงช่วยแกได้แค่นี้แหละ”
“แต่ฉันก็ไม่มีทางลืมเพื่อนซี้อย่างแกได้หรอก แต่แกคงลืมฉันไปแล้วรึเปล่า ?”
นนท์ส่ายหน้าให้กับความคิดที่ดูมันไร้สาระของเขา คนอย่างชลนั้น ทั้งรักเพื่อนและเป็นห่วงคนอื่นเสมอ แค่ความเป็นเพื่อนจะลืมไปได้ยังไง.....
อย่างไรก็ตาม....ถ้าคุณมีเพื่อนที่ไม่เคยเห็นคุณเป็นเพื่อนเลย คุณจะรู้สึกยังไง ?
พลอยมองผ่านช่องลูกกรงเข้าไปด้านในอย่างอยากรู้อยากเห็น ชลหยิบกุญแจออกมาไขประตูรั้วกรงสแตนเลสเงาวับอยู่สักครู่ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป พลอยเดินไปในบ้านของชลซึ่งเธอก็เพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก และเป็นบ้านผู้ชาย
“พลอย....ไม่ถือใช่มั้ย ? ถ้าจะมาพิมพ์งานที่บ้านเรา” ชลพูดพร้อมมองหน้าเธอ
“ไม่หรอก ก็ที่บ้านคอมพ์เสียนี่นา แล้วก็...เราไว้ใจชลนะ” ยิ่งพูดก็ยิ่งทำให้ชลรู้สึกว่าเขามีค่าสำหรับพลอยมากๆ
“งั้น ! ไม่ต้องเกรงใจนะ อยากได้อะไรบอก เดี๋ยวไปหาให้” ชลพูดและนำตรงเข้าไปในบ้าน
ในบ้านหลังนี้ มีสมาชิกอยู่แค่ 3 คน คือ พ่อ แม่ และชล เท่านั้น ตอนนี้พ่อแม่ของเขาไปทำงานจึงไม่มีใครอยุ่ที่บ้านเลยสักคน ชลหยิบโน๊ตบุ๊คมาวางลงบนโต๊ะรับแขก พร้อมต่ออุปกรณ์เชื่อมอินเตอร์เน็ตให้กับพลอยเพื่ออำนวยความสะดวกให้เธอ เธอนั่งนับเอกสารที่จะต้องพิมพ์ก่อนจะเริ่มงาน
“เออ....พลอย ถ้ามีปัญหาอะไรบอกเรานะ” พลอยยิ้มและพยักหน้า
“เอ้อ ! หิวมั้ย ? เดี๋ยวออกไปซื้ออะไรให้กิน” ชลพูดพร้อมเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง
“ไม่ต้องๆ หรอก ขอน้ำเย็นๆก็พอแล้วล่ะ” พลอยพูดและเริ่มลงมือพิมพ์
มีนนั่งเขียนรูปใส่เศษกระดาษอยู่เพียงลำพัง ความจริงเธอควรจะขึ้นไปช่วยนนท์ทำงานซึ่งเธอทำงานคู่กับนนท์ แน่นอน พลอยนั้นก็คู่กับชล ซึ่งพวกเขาก็ไปทำงานที่บ้านของชล แต่มีนไม่รู้ว่าบ้านของชลอยู่ที่ไหน อีกอย่าง วันนี้พลอยก็ไม่ได้เอาโทรศัพท์มาเพราะเธอทำมันตกลงอ่างล้างมือจนเสีย
“เอ้า ! หน้าที่เธอแล้ว” นักเรียนชายสวมแว่นกรอบหนาสีดำยื่นเอกสารปึกหนึ่งให้กับมีนที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่อย่างเลื่อนลอย
“อะไร ?” เธอถามนนท์
“ก็งานที่เราจับคู่กันไง ฉันหามาให้แล้ว ที่เหลือเธอก็พิมพ์เนื้อหาที่ฉันขีดเส้นเอาไว้ให้ แค่นี้”
“ขอบใจๆ แล้วนี่จะกลับบ้านแล้วเหรอ ?” มีนรีบลุกขึ้นเมื่อเห็นนนท์หันหลังให้
“ก็ใช่อ่ะดิ งานอีกหลายงานก็ยังไม่เคลียร์ จะรีบกลับไปทำ” มีนพยักหน้าก่อนจะนั่งลง
มีนกะจะขอร้องให้นนท์พาไปที่บ้านของชลสักหน่อย ซึ่งเธอกลัวว่า ชลจะทำอะไรมิดีมิร้ายพลอย แต่มีนก็ไม่อยากที่จะไปเป็นก้างขวางคอสองคนนั้น จึงไม่ขอไปยุ่งเกี่ยวเสียดีกว่า
มีนลุกขึ้นสะพายกระเป๋าเป้ แต่ไม่รู้เป็นอย่างไร เธอก็นั่งลงและวางกระเป๋า มีนกำลังคิดอยู่ว่า ตอนนี้เธอกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่ ? คิดจะไปขัดขวางไม่ใช่ชลทำอะไรพลอย หรือหึงพลอยที่อยู่ใกล้ชิดกับชล ซึ่งเธอก็ชอบชลมากไม่น้อยเหมือนกัน
“ยายมีนเอ๊ย ! ตกลงเรากำลังคิดจะทำอะไรอยู่กันแน่ ?” มีนพูดกับตัวเอง
“เราคิดจะปกป้องเพื่อนของเรา หรือ คิดจะแย่งแฟนของเพื่อนโดยการทำให้เขาไม่สมหวังกันแน่โธ่ !”
ชลเดินออกมาจากในครัวพร้อมจานขนมและน้ำผลไม้ตรงมาที่ห้องรับแขกซึ่งพลอยกำลังนั่งพิมพ์งานอยู่ เขาเห็นเธอนอนลงไปบนโต๊ะรับแขก เขาวางของแล้วมาเลื่อนดูงานว่าไปถึงไหนแล้ว เขาจะได้นั่งพิมพ์ต่อเพราะไม่อยากจะรบกวนพลอยที่กำลังหลับอย่างสบายใจ ไม่น่าเชื่อ ! พลอยพิมพ์เสร็จแล้วทุกหน้า ทุกแผ่นเอกสาร มิน่าเธอถึงหลับไป เพราะพลอยคงไม่ปล่อยให้งานค้างคาอยู่และแอบไปพักผ่อน
ชลนั่งลงข้างๆพลอย เขามองใบหน้าตอนหลับใหลของพลอยอย่างประทับใจ ภาพเหล่านี้ที่เขาเห็นไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน ไม่รู้มาก่อนว่าตอนเธอหลับมันช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ จู่ๆหัวใจเขาก็รู้สึกอึดอัด มันเริ่มเต้นแรงขึ้นๆ ราวกับจะทะลุอกของเขาออกมา ยิ่งมองก็รู้สึกตื่นเต้น มือของเขาที่สั่นเทาค่อยๆสัมผัสเส้นผมที่ปรกหน้าเธออย่างแผ่วเบา ใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของเธอหากผู้ชายคนไหนได้เห็น คงจะตกหลุมรักอย่างแน่นอน
ชลค่อยๆลูบใบหน้าอันนุ่มนวลของพลอย เมื่อมือสัมผัสผิวหน้าอันบอบบางของเธอ ทำเอาเขารู้สึกหนาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว หัวใจเต้นแรงสูบฉีดเลือดอย่างเต็มพิกัด เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย......
พลอย เป็นคนเดียวที่เขารู้สึกดี..........
พลอย เป็นคนเดียวที่ทำให้เขารู้จักคำว่า “รักแท้”
พลอย เป็นคนเดียวที่ทำให้หัวใจเขาเต้นแรงผิดจังหวะ
พลอย เป็นคนเดียวที่เขาอยากอยู่ใกล้ๆตลอดเวลา
และ พลอย เป็นคนเดียวที่เขา.....รักเธอมากที่สุด !!
เพล้ง !!
เสียงแก้วน้ำตกลงพื้น น้ำผลไม้ไหลออกจากแก้วนองบนพื้นเป็นแอ่งใหญ่ๆ พลอยสะดุ้งตื่นขึ้นขณะที่ชลกำลังเอาหน้ามาใกล้เธอ พลอยถอยหลังหนีด้วยความตกใจ ชลเองหลังจากตั้งสติได้เขาจึงลุกขึ้นเก็บแก้วน้ำและไปเอาผ้ามาทำความสะอาด
“พลอย เรา.....ขอโทษนะ ที่.....” ชลพูดขณะที่กำลังเก็บเศษแก้ว
“เออ.....เรา ขอตัวกลับก่อนนะ” พูดจบเธอก็หันหลังไปหยิบกระเป๋าเตรียมตัวจะกลับบ้าน
“เดี๋ยวสิ !”
โอ๊ย !!!
ชลจับมือข้างหนึ่งของตนขึ้นมา เลือดแดงสดค่อยๆไหลจากฝ่ามือลงมา เศษแก้วฝังลงไปในฝ่ามือเขาขณะที่กำลังรีบเก็บเศษแก้ว พลอยรีบวกตัวหันกลับไป เธอมองแผลอย่างตื่นตระหนก ก่อนที่จะตั้งสติและถามหากล่องยาจากชลทันที.......
“คราวหลังน่ะ จะเก็บของมีคมก็หัดมีสติบ้างนะ ไม่งั้นมันจะเป็นแบบนี้” พลอยจี้สำลีลงบนแผลอย่างหมั่นไส้
“โอ๊ย ! เจ็บนะ” ชลสะดุ้งด้วยความเจ็บ และแอบฉวยโอกาสจะโอบกอดพลอย แต่เธอกลับหลบทัน
“คนกะล่อนอย่างชลน่ะ ก็ต้องรู้จักป้องกันตัวไว้บ้าง ถึงจะเป็นแฟนกัน แต่เราก็ไม่ให้แตะต้องตัวง่ายๆนะ”
“ครับๆ !!”
ขณะที่พลอยกำลังทำแผลอยู่นั้น ชลก็นั่งมองเธออย่างเคลิ้บเคลิ้ม ทำไม เขาถึงรู้สึกแปลกๆเมื่อมองหน้าของพลอย มันรู้สึกใจหวิวๆ และควบคุมอารมณ์ตอนนี้ได้ยาก เหมือนมันกำลังจะล่องลอยอยู่บนอากาศเสียอย่างนั้น
ชลกุมมือของพลอยขณะที่เธอกำลังพันผ้าพันแผลเสร็จ พลอยสะดุ้งและกำลังชักมือออกแต่กลับไม่ทัน สายตาของเขาจ้องมองกันโดยบังเอิญ เหมือนมีมนต์สะกดให้เขาทั้งสองจ้องมองกันอยู่เช่นนี้ มือของชลอีกข้างค่อยๆลูบตรงใบหน้าของหญิงสาวเบาๆ ก่อนจะเชิดคางเธอขึ้นมา
ชายหนุ่ม....บรรจงจูบหญิงสาวด้วยความรัก ที่เขามีจนแทบล้นหัวใจ !!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น