"ก็กูรักมึง!"
"มึง.. "
"ไม่ต้องมองกูแบบนั้น.. ไอเพื่อนกูรักมึงก็จริงมึงไม่ต้องสนคำที่กูพูดหรอก"
"ไม่ให้กูสนอ่อว่ะ มึงแน่ใจ?! "ผมถามมันแล้วเดาะลิ้นพุงแก้ม คล้ายวอนตีนแต่สีหน้าจริงจัง
"... "
" สัส! " แล้วผมก็เดินหนีออกมาอย่างหงุดหงิด มันเงียบงี้ผมไม่สบอารมณ์! บอกรักแล้วใจไม่ถึงจะพูดเชี้ยไมฟ่ะ!
แต่วันเวลาผ่านไป...
"เพื่อนเนี่ยแฟนกู "
ไอกฎบอกผมแบบนั้น ผมอึ้งทั้งที่เมื่อไม่กี่วันก่อนมันยังสารภาพผมอยู่เลย งง ผมสับสนทั้งแววตาที่เย็นชามองมาที่ผม
" อืม คบให้นานนะมึง"
จบคำนั้นผมก็... ไม่มีไรพูดแล้ว
แนวเพื่อนที่รักเพื่อน แค่คนหนึ่งออกกวนทีน กับอีกคนที่ออกแนว นิ่งโหดเย็นชาจึงทำให้ช่องว่างระหว่างกันเชื่อมไม่ถึง ^_<
เจ็บปวด รวดร้าว ทรมาณ โหดดิบแต่เต็มไปด้วยความสุข กว่าจะถึงที่หมายทั้งสองคนต้องฝ่าไรบ้าง
#โปรดติดตามอ่านต่อในนิยายนะค่ะ
เขียนไม่เก่ง เขียนไม่รู้เรื่องแต่จะตั้งใจ:))
เรื่องแรก ว่าติได้น้อวว์เลิฟฟ^3^
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น