Ex - boyfriend (วงวารแฟนเก่า) [แฟนฟิค Wannaone]

Ex-boyfriend 

(วงวารแฟนเก่า)

Minhyun x Jaehwan 

ฟิคหลักมาจาก จอยลดาเด้อ ^^ 

.

..

...

..............................................

"สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ...

ก็คงจะเหมือนกับใจคนที่จะไม่มีวันหันกลับมามองอดีตที่เคยผ่านมา"

ตื้อดึ่ง !!

JW : ไม่

JW : วานไม่ได้รักมินแล้ว

       มินฮยอนวางสมาร์ทโฟนลงบนเตียงอย่างเบาๆ เขาทรุดเข่าลงนั่งข้างๆ เรี่ยวแรงที่มีเยอะก่อนหน้านี้กลับหมดลงไปอย่างน่าตกใจ มันเพราะอะไรน่ะหรอ...  

       'แจฮวาน' คนที่เขารัก และก็เป็นคนที่เขาก็กลัวด้วยเช่นเดียวกัน ไม่ใช่ว่าน่ากลัวอะไรแบบนั้นนะ แต่เขากลัวว่าถ้าเมื่อเจอกันอีกครั้ง แจฮวานจะหนีเขาไปอีก เขากลัวที่จะไม่ได้เจอแจฮวาน และก็ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้นจริงๆ 

       มันจบแล้ว...ความสัมพันธ์ของเราจะไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก พอกันทีกับความเจ็บปวดที่แจฮวานได้มอบให้มินฮยอนมาตลอด 8 ปี เขาไม่สามารถที่จะทนกับความทรมานใจแบบนี้ได้อีกแล้ว 

     

           "วานไม่เคยรักฉันเลยหรอ ? "

       มินฮยอนถามคำถามวนกับตัวเองซ้ำๆ หลายรอบ แต่เขาก็ได้คำตอบเช่นเดิม คือ "แจฮวานไม่ได้รักมินฮยอนอีกต่อไปแล้ว" 

       เขาหยิบสมาร์ทโฟนสีดำสนิทขึ้นมาอีกครั้ง วอลเปเปอร์หน้าจอยังคงเป็นรูปเดิมที่เขาใช้....รูปแจฮวานกับเค้กวันเกิดครั้งแรกที่พวกเขาฉลองร่วมกัน มินฮวานเก็บเงินซื้อเค้กก่อนนี้ให้แจฮวานเองโดยไม่ได้ขอเงินพ่อแม่สักกะบาท เขาตั้งใจจะทำให้แจฮวานเห็นว่าเขาพยายามเพื่อแจฮวานแค่ไหน 

       

       แน่นอน.!! ว่าคนอย่างมินฮยอนไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร ผู้ชายที่เกิดมาพร้อมทุกอย่างไม่ว่าหน้าตาหรือฐานะ ทำไมจะต้องมาตกหลุมรักหนุ่มกะโปโล ที่ชอบสะพายกีตาร์อันใหญ่ไปมาตลอดเวลา เขาหลงรักเด็กหนุ่มคนนี้จริงๆ แต่เพราะแจฮวานเองนั้นแหละที่เข้าหามินฮยอนก่อน แจฮวานเองนั้นแหละที่มาบอกชอบและขอคบมินฮยอนเอง คนที่ไม่เคยมีความรักแบบมินฮยอน  พอมาเจอคนอย่างแจฮวานก็ทำให้เขารู้สึกว่าโลกนี้มันช่างน่าอยู่ และสดใสจริงๆ โลกที่มีใครบางคนที่เราสามารถอยู่กับเขาแล้วสบายใจ

      มินฮยอนและแจฮวาน เป็นเพื่อนบ้านที่ห่างกันเพียง 2 หลัง มันใกล้ใช่มั้ยล่ะ? มันใกล้เกินไปจนอาจทำให้แจฮวานรู้สึกเบื่อ และหนีเขาไปไกลกว่าที่ตอนนั้นเขาจะตามได้ มันเป็นช่วงเวลาขึ้นม.4 มินฮยอนกำลังง่วนอยู่กับการอ่านหนังสือสอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัด แจฮวานเองก็เช่นกัน มันทำให้พวกเขาไม่ได้ติดต่อกันเลย จนเมื่อมินฮยอนโทรไปหาแจฮวาน แต่กลับไม่มีสายตอบรับเลยแม้สายเดียวเขาพยายามโทรหาแจฮวานหลายครั้ง ทัก Hi5 ไปก็ตั้งหลายหน  jmail เดิมที่เคยใช้ส่งหากันก็กลับไร้วี่แววของแจฮวานที่จะตอบกลับ

      

      เงียบ...ไม่มีการติดต่อกลับมาเลยสักครั้ง เขาจึงตัดสินใจไปหาแจฮวานที่บ้าน แต่ก็พบว่าแจฮวานไปแล้ว แจนไม่อยู่ในมินฮยอนได้ถามอะไรอีกแล้ว

     มินฮยอนรู้สึกตัวชา เมื่อน้าเจนแม่แจฮวานถามว่าเขาไม่รู้หรอว่าแจนไปเรียนที่กรุงเทพ มินฮวานได้แต่ยิ้มรับแล้วเดินกลับบ้าน เขานอนร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน โทรไปหาแจฮวานอีกครั้งแต่กลับรู้สึกว่าแจนพยายามหนีเขาไป เขาไม่สามารถโทรหาแจนได้อีกแล้ว

ตืดดด... 

     เสียงสั่นของโทรศัพท์เมื่อมีข้อความเข้า มินฮยอนหยิบขึ้นมาดู เขาเบิกตากว้างแล้วเช็ดน้ำตาที่หน้าพร้อมกับยิ้มอย่างดีใจเมือเห็นว่าคนที่ส่งข้อความมานั้นเป็นใคร คนนั้นคือ...แจฮวาน... 

     มินฮยอนรีบกดเข้าดูข้อความนั้นทันที

" ดูแลตัวเองดีๆ นะ 

                       แจน..."

      รอยยิ้มเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นใบหน้าที่บึงตึงเหมือนเดิม เขาพยายามโทรไปหาแจนอีกครั้ง แต่ก็เหมือนเดิม เขาได้ยินแต่เสียงอัตโนมัติเพื่อบอกว่าอีกฝ่ายไม่สามารถรับสายได้ 

      

- ปัจจุบัน -

      มินฮวานเปลี่ยนหน้าจอวอลเปเปอร์เป็นรูปตัวเอง เขาเข้าแอพพลิเคชั่นแชทเพื่อบล็อคการสนทนาเมื่อครู่ของตนเองและแจฮวาน และบอกกับตัวเองว่าพอแล้ว ไม่อยากเจ็บอีกแล้ว 

       

       เมื่อหลายวันก่อนเขาเองก็เพิ่งโดนบอกเลิกมา ฮยอนบินแฟนเขาที่คบกันมาเกือบจะครบ 1 ปี ได้บอกเลิกเขา แต่เขาเองกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด ทั้งๆ ที่เขาเองก็ชอบฮยอนบินเหมือนกัน วันงานอีเว้นท์ที่ฮยอนบินไปร้องเพลงและนัดให้เขาไปพบนั้นเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาและฮยอนบินได้คุยกัน 

"พี่มิน...."

"เราเรียกพี่  มาฟังเราร้องเพลงหรอฮยอนบิน"

"ป่าว...บินจะบอกพี่ว่า ถ้าพี่ยังรักเขาอยู่อ่ะ ไม่กลับไปหาเขาล่ะ"

"รักใคร? "

"ก็พี่แจนไง บินรู้นะว่าพี่สองคนเคยเป็นแฟนกัน แต่ไม่รู้หรอกนะว่าเพราะอะไรถึงเลิกกัน แต่ถ้าพี่ยังรักอยู่กลับไปคบกันเหมือนเดิมจะไม่ดีกว่าหรอ"

"บิน..." 

"บินเข้าใจพี่ บินไม่เป็นไร ถึงเราเลิกกันแล้วเรายังเป็นพี่น้องกันได้น่า ^^" ฮยอนบินยิ้มให้มินฮยอนอย่างจริงใจ 

"ขอบคุณนะ แต่พี่ไม่กลับไปหรอก แจนเขาไม่ได้รักพี่แล้ว เขาไม่อยากเจอหน้าพี่ด้วยซ้ำ"

"ไม่จริงหรอก...พี่่ไม่รู้อะไร"

"แล้วเรารู้หรอ"

"ก็ไม่รู้หรอก ถ้าพี่อยากรู้พี่ก็ลองกลับไปขอคบพี่เขาดูสิ บินไม่อยากเห็นพี่เป็นแบบนี้นะ"

"..."

"มันเจ็บนะ ถ้ายังคบกันอยู่แล้วบินต้องเป็นตัวแทนของใคร"

"พี่ขอโทษ...พี่ขอโทษจริงๆ นะ"

"ไว้ไปเลี้ยงไถ่โทษละกัน 555"

"แต่พี่ก็ชอบเรานะ"

"แต่ไม่เท่าพี่แจนใช่มั้ยล่ะ...."

"..."

"ที่เรียกมาคุยก็เพราะแบบนี้แหละ ที่จริงเราก็จบกันสวยนะ บินไม่ได้โกรธพี่หรอก ไม่ต้องห่วงนะ" 

"ขอบคุณเรามากนะ :)" 

         จริงๆ แล้วมินฮยอนเองตั้งใจจะกลับไปขอแจนคืนดีอยู่แล้ว แต่ก็ดันมีฮยอนบินเข้ามาก่อน มินฮยอนรู้สึกว่าถ้าจะลองรักใครคนอื่นดูก็คงจะไม่เป็นไร  เขาอาสาไปรับ-ส่ง ฮยอนบินที่คณะตลอดเพื่อหวังจะได้เจอแจฮวาน และเขาก็ได้เจอแจฮวานจริงๆ มินฮยอนคงไม่รู้ตัวเอง ว่าเขาได้ใช้ฮยอนบินเป็นเครื่องมือในการเข้าใกล้แจฮวานและทำให้แจฮวานเห็นว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับแจฮวานแล้ว  แต่เปล่าเลย คนที่แพ้ก็คือตัวมินฮยอนเอง เขาแค่ขี้ขลาดที่จะกลับไปขอแจฮวานคบอีกครั้ง เลยใช้ฮยอนบินเพื่อบังหน้า ความจริงในใจของมินฮยอนนั้นก็ยังมีแต่แจฮวานเหมือนเดิม

          

          มันดีแล้วล่ะ ที่ฮยอนบินเป็นคนบอกเลิกเขาก่อน ทำให้เขารู้สึกโล่งใจมาก ที่ไม่ต้องทำให้ฮยอนบินต้องเสียใจ ถึงบางทีอาจจะทำให้ฮยอนบินเสียใจไปแล้วก็ตาม ไม่ใช่ว่าเขาไม่แคร์ฮยอนบิน แต่เขาไม่สามารถโกหกใจตัวเองได้อีกแล้ว

            01.45 PM.

            พอกันทีกับความรัก....

            มินจะไม่คิดถึงวานอีกแล้ว

.

.

.

.

..

..........

To be con.

เจอกันตอนที่ 13 ในแอพจอยนะคะ 

#ขอบคุณค่าาา 

#วงวารแฟนเก่า 

T
B