ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic reborn (Yaoi)

    ลำดับตอนที่ #73 : คู่ที่ 5 อรุณ ปะทะ อัศนี

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 779
      4
      18 ต.ค. 58

    “เอาเป็น ซาซางาวะ เรียวเฮ กับ ฮานากาวะ ยูกิล่ะกัน”

     

    คนถูกขานชื่อทั้งสองพยักหน้ารับรู้ หันไปมองเพื่อนของตน

     

    “ไปก่อนนะครับ พี่ๆทุกคน”ยูกิบอก

     

    “อย่ายอมแพ้ล่ะ”ฮิคารุบอก

     

    “ระวังตัวหน่อย หมอนั่นก็ตัวอันตรายอีกคน ที่กล้ายุ่งการต่อสู้ของฮิบาริกับโรคุโด”นาโอยะมองไปอีกฝั่ง

     

    “ไม่เป็นไรหรอก เรียวเฮคงไม่ทำร้ายนายหรอก เขาใจดีออก”เรียวยิ้มให้ ทำเอายูกิใจชื้นขึ้นยอะ

     

    “แต่อย่าประมาทล่ะ”โทโมกิเตือน

     

    “อย่าซุ่มซ่ามล่ะกัน”ยูคิเตือนอีกครั้ง

     

    “พยายามเข้านะ”คาสึกิ อวยพรคนสุดท้ายก่อนที่ยูกิจะเข้าสนามไป

     

    “ไปก่อนอย่างสุดหูรูดนะ”เรียวเฮประกาศก้อง

     

    “โชคดีนะครับ”(สึนะ ยามาโมโตะ แรมโบ้)

     

    “ขอให้แพ้”(โกคุเทระ)

     

    “..........”(ไม่มีสัญญาณตอบรับอีกสอง )

     

    พอฟังจบ เรียวเฮก็เดินเข้าสนามไป

     

     

     

    “คู่ที่ 5 อรุณ ปะทะ อัศนี เริ่มได้”เบี้ยงกี้ให้สัญญาณ

     

    มีดสั้นคู่ ถูกชักออกมา ส่วนเรียวเฮก็ตั้งการ์ดอย่างรวดเร็ว

     

    “พี่สู้มือเปล่าเหรอ?”ยูกิถาม เมื่อเห็นคนตรงหน้า ตั้งการ์ดอย่างเดียว ไม่เอาอาวุธออกมา

     

    “ใช่แล้ว เพราะชีวิตของชั้นคือมวย มวยอย่างสุดหูรูด!!!”เรียวเฮตอบ

     

    “สุดหูรูดคืออะไรอ่ะครับ”ยูกิอดถามไม่ได้

     

    “สุดหูรูด ก็คือ สุดหูรูดสิ แปลเป็นอย่างอื่นได้เหรอ”คำตอบของเรียวเฮ ทำเอาพวกสึนะกุมขมับ พวกคาสึกิก็หันไปมองเรียว ที่กุมขมับอยู่เหมือนกัน

     

    “เอ่อ...”ยูกิไปต่อไม่ถูก เมื่อเรียวเฮตอบอย่างนี้

     

    เรียวเฮเห็นมีช่อง เลยต่อยหมัดขวาออกไปทันที ยูกิเลยรีบหลบฉาก ถอยห่างออกไปจากระยะโจมตีของอีกคน

     

    ....ถ้าแค่จากระยะมือเปล่า ทิ้งระยะไว้หน่อยน่าจะดี อยากชนะอ่ะ ทำไงดี....ยูกิคิด พลางมองไปทางเรียวเฮ ก็เห็นอีกคนมองตรงมาที่เขา น่าจะกำลังหาช่องว่างอยู่เหมือนกัน

     

    แล้วเรียวเฮก็เป็นฝ่ายบุกก่อน ก้าวระยะประชิดเข้ามา อย่างรวดเร็ว พร้อมหมัดขวาที่เล็งมาที่บริเวณไหล่ด้านขวา ทำเอายูกิรีบยกมีดสั้นของตนขึ้นมากันไว้ได้ทันอย่างเฉียดฉิว แต่ก็ต้องถอยหลังเซไปอีกหลายก้าว เมื่อแรงที่ปะทะกันนั่น ต่างกันค่อนข้างมาก แล้วเขาก็แพ้แรงนั่นแบบไม่เห็นฝุ่น 

     

    เมื่อเห็นเรียวเฮทำท่าจะรุกต่อ มีดสั้นในมือจึงถูกปาออกไปเพื่อสร้างระยะปลอดภัยให้กับตนเอง เรียวเฮกระโดดถอยไปข้างหลังอย่างจำใจ ทั้งที่ตอนแรกว่าจะกระโดดหลบเฉยๆ แต่มีดอีกเล่มก็ถูกโยนมาอีก เลยต้องถอยอย่างจำยอม

     

    .....ความแม่นยำในการปามีด มีสูงมาก ถ้าหลบไม่พ้น เล่มแรกจะปักที่เท้าเพื่อหยุดการเคลื่อนไหว เล่มที่สองจะปักเข้าที่ขา ซึ่งอาจจะทำขยับไม่ได้จนโดนกดแพ้เลยก็ได้.....เรียวเฮวิเคราะห์ พลางมองไปที่อีกคน ที่กำลังเก็บมีดสองเล่มที่ปักอยู่บนพื้นขึ้นมา

     

    ยูกิโยนมีดในมือเล่น เมื่อเห็นเรียวเฮถอยไปห่างจากเขา ดูท่าวิธีนี้คงไม่เลว แต่พี่เรียวจะโกรธเขามั้ยอ่ะ ถ้าทำอีกฝ่ายบาดเจ็บเนี่ย

     

    แต่เนื่องจากเรียวเฮไม่ชอบคิดอะไร เป็นพื้นอยู่แล้ว เลยตัดสินใจ เอาให้จบแบบรวดเดียวเลย เรียวเฮเริ่มพยายามเข้าประชิดตัวอีกครั้ง โดยคอยหลบมีดที่ยูกิขว้างออกมา เพื่อป้องกันเขาไว้ แล้วอาศัยความไว ที่ตนเองมีอยู่มากคอยตามเก็บมีดคู่ที่ถูกเขวี้ยงออกไป

     

    เรียวเฮที่คอยหาช่องตอนที่ยูกิเก็บมีดนั่น พยายามหลอกให้ยูกิปามีดสั้นให้ออกห่างจากกันเพื่อสร้างช่องว่าง

     

    แล้วก็สำเร็จ อาศัยช่องว่างจากความห่างของระยะเก็บมีด เข้าดักทาง เพื่อประชิดตัว ยูกิซึ่งตกใจ ที่อีกคนเข้ามาดักหน้าไว้ ถอยหลังออก มาหน่อย แล้วหยิบมีดพกอีกเล่ม(เล่มที่ตกลงกันไว้ว่าจะมีดพกติดตัวกันคนละเล่ม >>> ตอนที่ 62) ขึ้นมาป้องกัน แต่กลับแรงสู้ไม่ได้ ล้มลงกับพื้น แล้วโดนกดอยู่อย่างนั้น จนนับครบห้า

     

    “ผู้ชนะ ซาซางาวะ เรียวเฮ”เบี้ยงกี้ประกาศ ทำเอายูกิจ๋อยเชียว แต่เมื่อเงยหน้าขึ้นกลับพบ รอยเลือดที่บริเวณฝ่ามือของอีกคน

     

    “ปะ เป็นอะไรรึเปล่าครับ เลือดออก”ยูกิถาม

     

    “หืม อ้อ แค่นี้เอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอก สงสัยเพราะตกใจมีดเล่มที่ 3 ของนาย เลยโดนเข้าไปหน่อย”เรียวเฮลูบหัวยูกิเบาๆ เมื่อเห็นคนอายุน้อยกว่านั่งจ๋อยกว่าเก่า

     

    “ไม่เป็นไร แค่นี้สบายมาก ชั้นเคยเจอหนักกว่านี้มาแล้ว ไม่เป็นไรอย่างสุดหูรูด”เรียวเฮตอบ พร้อมหัวเราะให้เห็น แล้วเดินออกจากสนามไป

     

    ส่วนคนฟังก็นั่งอึ้ง ไอ้ที่เคยเจอมาหนักน่ะไม่เท่าไร แต่ไอ้สุดหูรูดนี่ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจอ่ะ

     

    ยูกิเดินคอตกออกจากสนามไป พร้อมกับเก็บอาวุธของตนให้เรียบร้อย

     

    เมื่อเดินมากพวกพี่ๆ ก็โดนจับสำรวจ เหมือนคนอื่นๆก่อนหน้า

     

    “ผมไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้บาดเจ็บ แค่มือชานิดหน่อย เพราะเขาแรงเยอะ ที่บาดเจ็บน่ะ พี่ซาซางาวะคนนั้นต่างหาก หลบมีดเล่มที่ 3 ไม่พ้น เลือดออกเลย”

     

    “จริงเหรอ”เรียวถาม พลางมองไปที่อีกฝั่ง แต่ก็ไม่เห็นว่าเรียวเฮจะมีการผิดแปลกอะไร ยังหัวเราะกับเพื่อนๆได้อยู่เลย

     

    “ห่วงออกหน้าเชียวนะ เรียว”ฮิคารุ กับ นาโอยะ แซวทันที ที่เห็นอาการเพื่อนของตน

     

    “มะ ไม่ถึงขนาดนั้นสักหน่อย พวกนายก็พูดไปเรื่อย”เสียงจากคนถูกแซวรีบแก้ตัวทันที

     

    “มีคนตกหลุมฝั่งโน้น เพิ่มอีกคนแล้วสิ”โทโมกิพูดขึ้นมา ทำเอาทุกคนเงียบในบัดดล

     

    .....หรือพวกเขา จะไม่รอดจากน้ำมือ ของพวกมาเฟียนั่นจริงๆเหรอเนี่ย....

     



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×