ยาใจของนายตะวัน

"นายตะวัน" หนุ่มลุคเซอร์ บุคลิกเงียบขรึม เย็นชา กวนประสาทในบางครั้งราวกับกลัวดอกพิกุลจะร่วงจากปาก

ร้อยตำรวจเอกธิษณ์ วรานนท์ (ผู้กองธิษณ์) 

"อิงฟ้า" สาวน้อยผู้มีรอยยิ้มน่ารัก จิตใจดี เจ้าของไร่อิงฟ้า

นิยาย feel good อ่านสบาย ๆ ค่ะ (มีดราม่านิดหน่อย)

(ขอบคุณรูปจากกูเกิลนะคะ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่บุคคลในภาพแต่อย่างใด และนิยายเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพแม้แต่น้อย)

ยาใจของนายตะวัน พันษร www.mebmarket.com         ร่างสูงหยุดเดินแล้วหันมาสบตาคนถามอย่างช้า ๆ  “ปุ๋ยนี่ใส่ตรงไหน” “นายเป็นใครกันแน่ เป็นผู้กองหรือเป็นนายตะวัน” “ถ้าไม่บอกจะใส่เองนะ” เขาตั้งท่าจะหยิบปุ๋ยในกระบุง “นายอาจจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ภายนอกของนายได้ แต่นายเปลี่ยนดวงตา เปลี่ยนตัวตนของนายไม่ได้” เขาวางกระบุงปุ๋ยลงแล้วก้าวยาวเข้ามา “ถามว่าจะให้ใส่ปุ๋ยตรงไหน” “ไอ้คนบ้า! ตอบให้ตรงคำถามหน่อยได้ไหม ฉันถามว่าคุณคือนายตะวันใช่ไหม แล้วทำไมต้องปิดบังฉันด้วย” “มันยากนักหรือไงที่คุณจะเดินเข้ามาแล้วบอกว่าคุณคือนายตะวัน หรือถ้าคุณไม่ใช่ คุณก็บอกมาอย่าให้ฉันต้องเดาไปเอง สงสัยไปเอง คิดไปเองแบบนี้ ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ” อิงฟ้าพร่างพรูถ้อยคำทั้งน้ำตา เขายังยืนนิ่งแล้วถอดแว่นกันแดดสีดำนั้นออกเสียบกับคอเสื้อโปโลสีขาวสะอาด “ถามอีกครั้งว่าจะให้ใส่ปุ๋ยตรงไหน” ดวงตาที่มองสบมาทำให้อิงฟ้าถึงกับอ้าปากค้าง เธอเข้าใจไม่ผิด! “หืม...ยังไม่บอกอีก” หญิงสาวยังมองเขานิ่งด้วยความตื่นตะลึง หยาดน้ำสีเงินคลอหน่วยตาสวยสุกสกาว ผู้เป็นเจ้าของกระพริบตาสองสามที “ถ้างั้นใส่ตรงนี้นะ” ขาดคำสองมือหนาของผู้กองหนุ่มก็ประคองใบหน้าหญิงสาวให้สบตาเขาแล้วปักรอยจูบลงมาอย่างนุ่มนวล คนตัวเล็กเบิกตาโพลง ร่างบางยืนนิ่งเป็นหุ่นน้ำแข็งเมื่อเขานาบริมฝีปากอุ่นนุ่มนิ่มเบียดบดเนิ่นนาน...นานเสียจนเธอแทบขาดอากาศหายใจ “อื๊อ!” หญิงสาวร้องประท้วงเมื่อได้สติก็ขยับตัวหนีเขาพัลวัน และรู้สึกแข้งขาเหมือนไม่มีแรงจะยืน เธอควรจะโกรธเขา ตบเขา ด่าเขาสิอิงฟ้า! Get it now