คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หนุ่มใจดี
รู่ให่มีรถัรยานยน์ันหนึ่แล่นเ้ามาอเพื่อหลบฝน
สอหนุ่มวัยรุ่นที่้อนันมาวิ่เปียปอนผ่านายพเนรเ้ามา
หิสาวไ้ลิ่นแอลอฮอล์าพวเา็ัเริ่มลัว
“น้อสาวหลบฝนเหมือนันเหรอ๊ะ”
พวมันเอ่ยทัทายแล้วยับเ้ามานั่ประบเธอสอฝั่
“ที่นั่มีั้เยอะ
รุาสุภาพ้วย่ะ” หิสาวบอทั้ที่ใสั่นเริ่มหวาลัว
ใ็ภาวนาให้พี่ายมารับโยเร็ว
“็อยานั่รนี้มีไรไหม”
มันเริ่มเบียหิสาวเ้ามาเรื่อย ๆ เธอยับัวหนีแ่มันรั้้อมือลมลึนั้นไว้
“ะทำอะไรปล่อยนะ!” วาโที่ประับ้วยนาอนยาวเปล่ประายเียวุ่น้วยวามไม่พอใ
“พี่หนาวอพี่อให้หายหนาวหน่อยสิ๊ะ”
พวมันพยายามลวนลามรวบร่าในุนัศึษานั้นเ้ามาอ
“่วย้วย! ปล่อยนะ”
้อศอน้อยระแทเ้าที่ใบหน้าายนพูอย่าถนัถนี่นมันสะบััวออห่า
“อบรุนแร็ไม่บอนะ๊ะนสวย”
มันเินเเ้ามาอีรั้ แ่ราวนี้หิสาวเรียมพร้อมสู้เ็มที่
แม้ะอยู่ในุระโปรนัศึษาที่สั้นเสมอเ่าไม่เหมาะับาร่อสู้เท่าใ
“อหอมหน่อยสิ
นิเียวน่า” มันโถมัวเ้ามาเธอหลบทันและเรียมฟาปลายเท้าเ้าที่ปลายา
แ่อีนที่อยทีอยู่็เ้ามารวบัวเธอไว้เสีย่อน ทุอย่าเิึ้นรวเร็วมา
“่วย้วย!”
หิสาวรีร้ออย่านึรัเียและหวาลัวเมื่อมือหยาบสปรอพวมันป่ายสะเปะสะปะไปามเนื้อัวเธอ
หิสาวพยายามปัป้อสุฤทธิ์
“อย่าัืนสิ๊ะให้พวพี่หอมสัฟอมามะ
ๆ”
ยัไม่ทันที่พวมันะไ้แะ้อผิวแ้มเนียนร่าอ
พวมัน็ถูเท้าหนั ๆ
ถีบระเ็นออไปนอศาลา และเ้าอปลายเท้าหนัยัามไป้ำนพวมันเริ่มมอหาอาวุธ
หนึ่ในนั้นเปิเบาะท้ายรถหยิบมีสั้นเาปลาบึ้นมาถือในมือ
“นายระวั้วยนะ”
หิสาวร้อบอเาเมื่อเห็นอีฝ่ายมีอาวุธ
ายพเนรไม่สนใำเือนเาเินุ่มเ้าใส่พวมัน ปลายมีเียสี้าเาไป
เาใ้สันมือระแทมีหลุามือนร้าย ะำลั่อสู้ับอีน
นร้ายอีน็เ้าเล่นานเาา้านหลั หยิบมีเล็ทว่ามริบ้วแทร่าสูทันที
ายพเนรทรุัวลเลือทะลัอาบมือทีุ่มแผลอยู่
“อยาเสือีนันะมึ”
มันำลัะแท้ำแ่หิสาวรีร้อะโนอวาม่วยเหลือ ทำให้พวมันเผ่นหนีไป
นเ็บนอนนิ่อยู่บนพื้นินุ่มแะท่ามลาสายฝนที่ยัโปรยปรายลมาอย่า่อเนื่อ
“นาย! อย่าเป็นอะไรไปนะ”
+++++++++++++
ความคิดเห็น