นิยายเรื่องนี้ ไม่อิงความจริงมากหรอก(เพราะไม่อยากจะพาดพิงใคร) แต่อารมณ์ตอนนี้เขียนอะไรไม่ออกนอกจากนี้แล้ว
ถ้าคิดว่าอยากลองสัมผัสการร้อยเรียงตัวอักษรของผมก็ ยินดีต้อนรับครับ!!!!
เอ้า เมนต์ๆกันมานะ ขอบคุณมากครับ
.....................................
เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ไม่รู้จะทำไรแล้วมัีงตอนนี้ ก็นะ มันมาจากประสบการณ์ทั้งหมดที่เคยมีด้วย ไม่ใช้แค่ที่เห็นๆ ไอ้เราก็อยากเขียนมากกว่านีเแต่เปิดไม่เป็น ฮาๆ เปิดเรืองได้แบบนี้แล้วอยากเอาลงไว้ก่อน
..........ชีวิตจริงมันเศร้ามาก นิยายนี่ ยำตัวละครเลยดีไหมครับ? (อิอิ)
ล้อเล่น ไว้ดูเอา ขอขอบคุณที่สนใจ และอยากให้สัมผัสได้ในสิ่งที่ผมต้องการจะสื่อนะครับ
ไพจิตรเวหาส(นามปากกาที่ใช้มานาน)
แด่......เธอ
แด......ทุกคนที่เคยรัก
แด......สุนทรภู่และศรีปราชญ์ผู้ล่วงลับ
แด่......ความรักของชายหนุ่ม และหญิงสาว ดอกไม้งดงามและภมรตัวดี
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น