ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    มโนห์ราติดบ่วง

    ลำดับตอนที่ #22 : 5.4 แผนการ

    • อัปเดตล่าสุด 9 ส.ค. 67


    ปังกินรีดึงประตูปิดอย่างแรง 


    “เด็กบ๊อง” พรตอมสบถเสียงพร่า แววตาปรารถนามองประตูที่ถูกปิดอย่างกระแทกกระทั้นพลางยกมือแตะริมฝีปากตนขณะที่มืออีกข้างลดต่ำลงลูบไล้อย่างต้องการปลอบประโลมความดุดันที่ขยับขยายขึ้นอย่างรวดร้าวกึ่งกลางกาย


     

    ในขณะเดียวกับที่กินรีรีบร้อนวิ่งหนีออกจากห้องของพรตไป กำลังหอบหายใจลึกอยู่ในห้องนอนของมโนห์รา ทั้งที่หัวใจยังเต้นแรง วงหน้านวลแดงก่ำซับสีเลือดขณะกวาดสายตามองหาทุกคน เห็นมโนห์รายังนอนหลับอยู่กลางเตียงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก พระแพงคงกำลังอาบน้ำเพราะได้ยินเสียงน้ำฝักบัวดังออกมาจากในห้องน้ำ กินรีวางมือบนหน้าอกตรงตำแหน่งของหัวใจเมื่อมโนห์ราลุกขึ้นนั่งขยี้ตาอย่างงัวเงียมองมาจากบนเตียง


    “เป็นอะไรไปนรี”


    “ปะ..เปล่าค่ะพี่น้องหนู” กินรีรีบส่ายหน้าและตอบปฏิเสธเสียงรัว


    “กลับมาแล้วเหรอคะ” พระแพงเปิดประตูห้องน้ำออกเห็นกินรีจึงถาม


    กินรีพยักหน้าและเตรียมเดินเลี่ยงไปใช้ห้องน้ำเป็นการกลบเกลื่อนและหลีกเลี่ยงการโดนซักไซ้


    “อ้าว...นรีออกไปข้างนอกมาเหรอ” คำถามของพระแพงทำให้มโนห์ราที่เพิ่งตื่นนอน เอียงคอเล็กมองสาวรุ่นน้องอย่างสงสัย


    “ค่ะ นรีออกไปหายากินค่ะ พอดีปวดหัวนิดหน่อย” กินรีตอบอุบอิบไม่เต็มเสียง ไม่กล้าสบตาสาวรุ่นพี่เพราะเกรงอีกฝ่ายจะเห็นพิรุธในแววตาตน


    “ตายจริง” มโนห์ราอุทานเสียงดังแล้วรีบลุกขึ้นจากที่นอน เดินมาจับหน้าผากสาวรุ่นน้องอย่างเป็นห่วง “สงสัยจะเป็นไมเกรนอีกล่ะสิ”


    “ค่ะ...แต่ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว” กินรีตอบเจื่อน ๆ


    “มิน่าล่ะ หน้าตาแดงชอบกล” 


    ประโยคดังกล่าวของมโนห์ราทำให้ใบหน้าของกินรียิ่งแดงก่ำจนต้องกลบเกลื่อนด้วยการขอตัวไปอาบน้ำ

     

    เมื่อสามสาวจัดการกับกิจวัตรส่วนตัวเสร็จก็รีบลงมาช่วยกันเตรียมจัดเรียงอาหารเช้าขึ้นโต๊ะจนเรียบร้อยพรตจึงกึ่งเดินกึ่งวิ่งลงมาจากชั้นบนอย่างอารมณ์ดี สังเกตได้จากเสียงผิวปากเป็นเพลง พี่ชายคนเล็กของมโนห์ราคงกำลังมีความสุข กินรีกับมโนห์ราจึงแอบมองพรตอย่างหมั่นไส้ คนเป็นน้องคิดว่าที่พี่ชายอารมณ์ดีแต่เช้าเพราะได้ออกไปไหนมาไหนกับบุณฑริกตั้งแต่เมื่อเย็นวาน


    “อารมณ์ดีจริงนะพี่รถ ได้ยาดีมาจากยายบัวตมหรือยังไงฮะ” มโนห์ราตวัดตามองค้อนพี่ชายที่เดินยิ้มกริ่มเข้ามายืนข้าง ๆ


    “คุณบัวไม่ได้ทำให้ฉันอารมณ์ดีหรอกน่า”  พรตเอื้อมมือจับศีรษะน้องสาวโยกเบา ๆ


    “แล้วอารมณ์ดีอะไรแต่เช้าฮะ” มโนห์ราคว้ามือพี่ชายมากุมไว้แล้วจ้องลึกเข้าไปในดวงตาอีกฝ่ายอย่างจับสังเกต


    “ก็เมื่อคืนฉันฝันดีนะสิ” พรตยักคิ้วหลิ่วตากับน้องสาวพร้อมกับแกล้งปรายหางตาชำเลืองมองกินรีอย่างมีเลศนัย


    “ฝันอะไรคะ...” มโนห์รามุ่นคิ้ว ถามพี่ชายอย่างสนใจใคร่รู้ว่าความฝันอะไรที่ทำให้พรตอารมณ์ดีขนาดนี้


    “ฝันว่า...มีสาวสวยที่ไหนไม่รู้มานอนให้พี่กอดจูบลูบคลำถึงห้องนะสิ” พรตหัวเราะขันเด็กสาวที่อ้าปากค้าง ตาโตเป็นไข่ห่านแล้วรีบหุบปากฉับเมื่อเขากล่าวจบ ส่วนมโนห์รามัวแต่จ้องหน้าพี่ชายจึงไม่เห็นสีหน้าแปลก ๆ ของกินรี คนเป็นน้องยกมือฟาดต้นแขนพี่ชายแรง ๆ พร้อมกล่าวขึ้นอย่างหมั่นไส้ 


    “ฝันอะไร...ลามกจริง”


    “ยังไม่ทันได้ลามกสักหน่อย ทำได้แค่จับ ๆ จูบ ๆ ลูบไล้เนื้อตัวนุ่ม ๆ ของสาวเจ้าจนหลับกลางอากาศ ทำเราหมดอารมณ์ไปเสียก่อน” 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×