มโนห์ราติดบ่วง

ลำดับตอนที่ #16 : 4.2 รักหลอกจึงหยอกเล่น

เรือสปีทโบ๊ทลดความเร็วลงเมื่อใกล้ถึงท่าเรือของเกาะมโนห์รา ท้องฟ้าเบื้องหลังกลายเป็นสีส้มทองไปทั้งขอบฟ้าจรดม่านน้ำของท้องทะเลสีคราม แสงสุดท้ายของวันกำลังจะลับหายเมื่อร่างสูงสมส่วนก้าวข้ามเหยียบลงบนพื้นคอนกรีตอย่างมั่นคง จังหวะก้าวเดินสม่ำเสมอบ่งบอกถึงความมั่นใจ 

แผ่นหลังเหยียดตรง ท่วงท่าสง่างาม ดวงตาคมวาวสังเกตรายละเอียดโดยรอบ  ธรรมชาติงดงามบนเกาะมโนห์รากระตุ้นให้วิญญาณนักธุรกิจของธีรราช เต้นโลดทุกครั้งเมื่อได้มาเยี่ยมเยือนหาดทรายสีขาว เม็ดทรายละเอียดสะท้อนแสงดูระยิบระยับชวนมองตัดกับน้ำทะเลสีมรกตที่โอบล้อมรอบชายหาดสร้างความกลมกลืนให้กับผืนทราย ท้องทะเล แผ่นฟ้าและแมกไม้สีเขียวที่ขึ้นกระจายอยู่ทั่วบริเวณ เสียงคลื่นดังซ่า ๆ ที่สาดซัดกระทบชายฝั่งฟังแล้วให้ความรู้สึกเป็นอิสระ มันเป็นอีกหนึ่งมนตร์เสน่ห์ของเกาะมโนห์ราที่เขาสัมผัสได้

อสิรวิสยืนรอรับหลานชายพฤทธิ์อยู่หน้าหาด สองวันก่อนเขาได้รับโทรศัพท์จากพฤทธิ์น้าชายของธีรราชซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของแพรพลอยภรรยาของเขา ว่าธีรราชขอมาเยี่ยมชมเกาะมโนห์รา เขามองหนุ่มรุ่นลูกอย่างพึงพอใจในบุคลิกและความมั่นใจที่ฉายชัดในดวงตามุ่งมั่นที่ทำให้เขานึกถึงอดีตของตนในวัยหนุ่ม  

“สวัสดีครับน้ารวิส” ธีรราชทำความเคารพเจ้าของเกาะมโนห์ราอย่างนอบน้อม

“สวัสดีหลานชาย...นึกยังไงถึงมาเที่ยวเกาะมโนห์ราตามลำพังล่ะ”

อสิรวิสรับไหว้และทักทายหนุ่มรุ่นลูกอย่างเป็นกันเอง หลายปีก่อนพฤทธิ์เคยพาธีรราชมาเที่ยวที่เกาะของเขา ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกชื่นชอบเกาะมโนห์ราเป็นพิเศษ กระทั่งกลับไปติดต่อซื้อเกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่งเพื่อสร้างรีสอร์ต ซึ่งก็ดำเนินกิจการได้ด้วยดี แต่ถึงเกาะแห่งนั้นแม้จะมีธรรมชาติงดงามแต่ก็ยังสู้เกาะมโนห์ราของเขาไม่ได้ และนั่นคือเหตุผลทำให้ธีรราชเดินทางมาถึงที่นี่ในวันนี้ก็เพราะต้องการมาขอคำแนะนำจากเขานั่นเอง

“น้าพฤทธิ์คงเรียนคุณน้าบ้างแล้วว่า ผมสนใจเกี่ยวกับเรื่องการบริหาร การจัดการทรัพยากรบนเกาะมโนห์รา”ระหว่างคุย อสิรวิสก็เดินนำชายหนุ่มเล็กน้อยพากันเดินตรงไปยังบ้านหลังใหญ่ข้างหน้า

“อื้ม...แต่น้าไม่คิดว่าเราจะใจร้อนถึงขนาดมาตามลำพังเพราะเรื่องนี้โดยเฉพาะนะสิ” อสิรวิสเอ่ยยิ้ม ๆ

“ปกติผมก็มักจะไปไหนตามลำพังอยู่แล้วครับ”

“อ้อ...ถ้าอย่างนั้นหนูกรกนกก็คงไม่ใช่คนรักของหลานชายกระมัง” หนุ่มสูงวัยเอ่ยกระเซ้าหนุ่มรุ่นลูกพลางแอบสังเกตแววตาคู่คม

“กรเป็นน้องสาวหุ้นส่วนในบริษัทเท่านั้นครับ ผมยังไม่คิดที่จะมีคนรักตอนนี้หรอกครับ” เสียงทุ้มตอบเรียบ ๆ

“หึ ๆ...หล่อ ๆ อย่างเราสาว ๆ คงตามเกลียวละสินะ” 

“ไม่หรอกครับ ส่วนมากผมทำแต่งานไม่มีเวลาให้ใครจริง ๆ จะมีก็แต่กรคนเดียวนี่แหละครับที่ยังพยายามทนอยู่” 

อสิรวิสยิ้มพึงใจในคำตอบของธีรราช ดวงตาคมกริบจ้องมองหนุ่มรุ่นลูกอย่างเก็บรายละเอียดอยู่เงียบ ๆ คำถามเจาะลึกราวบทสัมภาษณ์ถูกอำพรางด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อยเหมือนไม่จริงจังในการถาม ทำให้หลานชายของพฤทธิ์เผลอตอบทุกคำถามอย่างไม่ทันระแวงว่าถูกซักไซ้เก็บข้อมูล

“ที่ตรงนี้สวยมากนะครับ ถ้าหากคุณน้าคิดจะทำรีสอร์ตบนเกาะมโนห์รา ผมว่าคงมีคนมาเที่ยวไม่ขาดสายเลยทีเดียว” สายตากวาดมองทิวทัศน์รอบตัวอย่างชื่นชม

“อย่างนั้นรึ” อสิรวิสแค่ยิ้มมุมปากบาง ๆ

“เสียดายที่เกาะดอกแก้วสวยไม่ถึงครึ่งของเกาะมโนห์รา”

“หึ ๆ น้าเชื่อฝีมือเราว่าจะทำให้เกาะดอกแก้วสวยได้ไม่น้อยกว่าเกาะ   มโนห์ราแน่ ๆ” อสิรวิสหัวเราะเบา ๆ

“ก็คงต้องขอคำแนะนำจากคุณน้านั่นแหละครับ”

“อยากรู้อะไรก็มาถามน้าก็แล้วกัน” อสิรวิสตบบ่าหลานชายพฤทธิ์พลางเอ่ยอย่างเอ็นดู

“ขอบพระคุณครับ”

“เสียดายเรามาทีไรไม่ได้เจอไอ้สี่แสบของน้าสักที”

“คงไม่นานหรอกครับ เราคงได้เจอกัน” เขากล่าวและยิ้มอ่อนโยนมุมปากเมื่อนึกถึงบุตรทั้งสี่ของอสิรวิสซึ่งเคยพบกันสมัยเยาว์วัยและเขาจำได้ไม่เคยลืม  

ธีรราชอายุมากกว่าพี่น้องวิษณุวัส 5 ปี อายุ 29 ของธีรราชเท่ากับสมัยที่เขาเจอแม่ของสี่แสบ และหากบุตรสาวจอมแก่นได้คู่ครองดี ๆ มีอนาคตไกลอย่าง  ธีรราช วงศ์สิงหล เขาคงไม่ต้องเป็นห่วงเหมือนอย่างทุกวันนี้ อสิรวิสอาจไม่เหมือนคุณพ่อที่มีลูกสาวเพียงคนเดียวท่านอื่นเพราะเขาไม่เคยคิดกีดกันหรือห้ามบุตรสาวมีคนรัก แต่จะหวงบุตรสาวไว้สำหรับคนดี ๆ ที่เขาพิจารณาแล้วเท่านั้น และธีรราชคือชายหนุ่มที่เขามองไว้ อสิรวิสคิดว่าเขามองคนไม่ผิดอย่างแน่นอน

“คุณน้าไม่สนใจสร้างรีสอร์ตบนเกาะมโนห์ราบ้างหรือครับ” ธีรราชเกริ่นถามเข้าเรื่องทันที

“หึ ๆ...ลูกสาวน้าเขาหวงเกาะนี้มาก หลานคงต้องถามเขาเองแล้วล่ะ”    อสิรวิสยิ้มอ่อน 

ดวงตาผู้อาวุโสวับวาวจนธีรราชต้องมุ่นคิ้ว มองลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้นอย่างหยั่งความรู้สึก เขาสนใจแต่เรื่องงานจนไม่เคยมีเวลาสนใจเรื่องอื่น ถึงเขาจะจดจำความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กับเด็กฝาแฝดทั้งสี่ในอดีตสมัยเยาว์วัยได้ แต่ปัจจุบันเขาจำได้แต่พรต วิษณุวัสเพราะคุ้นหน้านายแบบหนุ่มจากสื่อออนไลน์ และสื่อต่าง ๆ ส่วนพี่น้องคนอื่นของพรตเขาอาจจะเคยเห็นผ่าน ๆ จากสื่อบ้าง แต่เป็นเพราะไม่ได้ใส่ใจจึงจำหน้าค่าตาของทั้งสามไม่ได้และยอมรับว่าไม่เคยสนใจจะหาข้อมูลของสี่พี่น้องวิษณุวัสอย่างจริงจังเสียที