เซียนเสน่หา (จบ)

16 ม.ค. 63

...

นิยายอัพจบนานแล้ว แต่ลืมลงตอนพิเศษให้

ครั้งก่อนใครอ่านไม่ทัน แวะมาอ่านได้ถึงวันที่ 18 นี้น๊า

ลบตอนภายในวันที่ 18 ม.ค. (22.00 น.) 

เซียนเสน่หา

-------------------------------

“ไยพวกเราต้องกลับมาอยู่ในร่างนี้ด้วยเล่า”

เสวี่ยไป๋ก้มลงมองมืออ้วนกลมหยิบจับสิ่งของใดก็ลำบากของตนด้วยความขัดใจ

เป็นเด็กไม่เห็นมีดีสักอย่าง ขาก็สั้นเคลื่อนไหวก็ช้า แถมมือยังเล็กหยิบจับของลำบาก สิ่งของรอบข้างก็ดูใหญ่โตไปหมด ช่างลำบากโดยแท้

“ไว้เจ้าตัดสินใจจะเป็นฮูหยินของข้าเมื่อใดค่อยกลับคืนร่าง หาไม่...ผู้เฒ่าอย่างข้าเกรงว่าจะต้องมีสักวันที่ถูกเจ้าล่อลวงขึ้นเตียง แล้วต้องน้ำตาตกในเพราะถูกเจ้าเล่นสนุกแล้วทิ้งขว้างเป็นแน่”

ร่างชราลุกจากโต๊ะหัวเราะหึๆ ในคอ รีบสาวเท้าก้าวออกจากห้องก่อนที่เด็กน้อยที่เบิกตาค้างมองเขาอย่างตกตะลึงจะคืนสติ

โครม!

“ตาเฒ่าวิปลาส! บ้านเจ้าสิชอบล่อลวงคนขึ้นเตียง เจ้าตัวร้าย...ข้าเสวี่ยไป๋ไม่มีทางล่อลวงเจ้าขึ้นเตียง! ”

------------

เป็นแนวเทพเซียนที่ไม่อิงเทพเซียนของจีน

จะเป็นแนวที่อิงตามใจคนแต่งมากกว่า

(น่าจะเป็นแนวเทพเซียนเรื่องแรกของคนเขียนเลย)

เรื่องนี้แต่งจบแลงขายอีบุ๊คนานแล้ว

ฝากติดตามและเอาใจช่วยด้วยนะคะ ^ ^

------------

วางจำหน่ายในรูปแบบ E-Book แล้วค่ะ ^ ^

เซียนเสน่หา วยุ www.mebmarket.com ยามถูกชายคนรักย่ำยี สวรรค์ลิขิตให้ลู่ฮวาไป๋สำเร็จเป็นนางเซียนแล้วแตกดับ พันปีผ่านพ้น นางลืมตาขึ้นมาในร่างเด็กน้อยไร้ความทรงจำ นั่งอยู่เบื้องหน้าตาเฒ่าหน้าน้ำแข็งผู้หนึ่ง ยามทั้งมองมองสบสายตา สวรรค์เบื้องบนคล้ายลิขิตราชโองการลับบทใหม่ขึ้นมา ให้หนึ่งเด็กน้อยหนึ่งตาเฒ่า จับจูงมือข้ามผ่านด่านเคราะห์สวรรค์ในภพก่อนที่หวนคืนนี้ไปด้วยกัน!-------------------------------------