ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : CHAPTER 11 [100%]
CHAPTER 11
"แชมป์ปีนี้ต้องเป็นของเรา!"
เสียงเฮจากทีมนักกีฬาวอลเลย์บอลโรงเรียนแบรนด์นิวส์ดังขึ้น หลังจากที่ทุกคนในทีมเขียนใบสมัครเสร็จก็ไปซ้อมต่อตามปกติ พอซ้อมเสร็จก็ต้องรับประทานอาหารเย็น และก็เข้านอนกัน
ตามกำหนดเวลาเข้าค่ายเก็บตัวนักกีฬาแล้ว ทุกคนต้องตรงเวลาเสมอ และต้องได้รับคำอนุญาตจากทางบ้านแล้ว
ห้องนอนแบ่งเป็นห้องละ 6 คน เพื่อความสะดวกสบายของนักกีฬา
หลังจากนี้คงเหลือเวลาไม่มากที่จะฝึกซ้อม ทุกคนในทีมต่างเข้มแข็งสามัคคีกันมาก
ยกเว้น...
ควานลิน กับ ซอนโฮ
ควานลินมอบหน้าที่ฝึกสอนซอนโฮให้กับอูจินอย่างเต็มตัว และมีท่าทีเฉยชากับซอนโฮแบบผิดปกติ
ทุกๆวัน
วันนี้ก็ด้วย...
"พี่ควานลิน สอนผมหน่อยสิ ไอ้ที่พี่เล่นเมื่อกี้เจ๋งมากอะ มันต้องกดยังไงอ่ะ"
ดงฮยอนถามในขณะที่ซ้อมกันเสร็จเรียบร้อยแล้วมานั่งเล่นเกมส์กันที่หน้าโรงยิม
"ไอ้เชี่ยดง มานี่เลยมึง ทำอะไรไว้กับขนมกู"
แต่ไม่ทันที่ควานลินจะได้สอนอะไรดงฮยอน ยองมินเพื่อนตัวดีก็มาลากดงฮยอนออกไปเสียก่อน
ควานลินก้มหน้าไปสนใจโทรศัพท์ในมือต่อ ไถมันไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย
ความอบอุ่นแผ่ซ่านบริเวณลาดไหล่หนาข้างซ้ายของควานลินเพราะถูกไหล่เล็กๆของใครบางคนเบียดกายนั่งอยู่ข้างๆ
ที่นั่งมีเยอะแยะจะมาเบียดทำไม
ซอนโฮ?
ควานลินหันหน้าไปมองซอนโฮที่นั่งเบียดไหล่กับเขาอยู่ ก็เห็นว่าซอนโฮกระดกน้ำดื่มโดยไม่ได้มองมาที่เขาเลยสักนิด
ด้วยความที่เป็นคนหวงตัวพอสมควร? ทำให้เขาเขยิบตัวออกจากซอนโฮพอสมควรอีกแหละ
เลิกชอบแล้ว เลิกชอบแล้ว เลิกชอบแล้ว!
ควานลินท่องคำนี้ในใจขณะที่ไถโทรศัพท์อยู่และมีใครอีกคนนั่งอยู่ข้างๆ
ความเงียบเข้าปกคลุมจนหน้าอึดอัด แต่ไม่มีใครลุกหนีไปสักคน
"เป็น...อะไร"
คำเริ่มต้นบทสนทนาออกจะกระด้างนิดหน่อย แต่เป็นคำเริ่มต้นที่ทำให้ควานลินรู้สึกใจเต้นแรง
"ไม่ได้เป็นอะไร"
แค่...กำลังตัดใจ อย่ามาอ่อยให้เสียได้ป่ะ
มือของควานลินกำโทรศัพท์ไว้แน่น อีกมือก็ไถเลื่อนไปเรื่อยทั้งๆที่ในหัวไม่ได้คิดอยู่กับโทรศัพท์เลย
"แน่ใจไหม?"
"ยุ่ง อะ.."
ยุ่งอะไรด้วย พรึ่บ!
เคร้งงงง!
โทรศัพท์ที่มือควานลินถือไว้แน่นนักหนา ตอนนี้มันได้ร่วงหล่นไปนอนกับพื้นแล้ว แถมหน้าจอน่าจะแตกด้วย
แต่มันไม่น่าสนใจเท่ามือเล็กๆของซอนโฮที่กำลังโอบรอบคอของควานลินไว้แนบแน่น
แล้วก็...ริมฝีปากนุ่มหนา ที่กำลังบดเบียดลงกับปากควานลิน
จะไม่โทษซอนโฮที่ทำแบบนี้
จะไม่โทษบรรยากาศที่พาไปขนาดนี้
ต้องโทษ ตัวเองที่แม่ง...อดใจไม่ไหวที่โดนอีกคนจูบ
ต้องโทษตัวเองที่กดท้ายทอยอีกคนไว้เมื่ออีกคนจะถอนปากออกไป
แต่ควานลิน...ไม่ได้เลวขนาดนั้น
ควานลินให้เกียรติสถานที่มากพอ ที่จะไม่ทำเรื่องเสื่อมเสียแบบนั้น
ตัดสินใจ...ถอนปากออก
โรงเรียน ควานลิน โรงเรียนโว้ย!
ควานลินก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ ที่มีรอยหน้าจอแตกเล็กน้อย แต่เมื่อเปิดหน้าจอก็พบว่ามันยังใช้ได้
"หลิน..."
หลิน?....
ซอนโฮ เรียกควานลินว่า 'หลิน' อย่างนั้นหรอ?
ตาควานลินเบิกกว้างพร้อมกับมองไปที่ซอนโฮอย่างไม่เข้าใจนัก ก็ปกติแล้วซอนโฮไม่เรียกเขาว่าหลิน แต่วันนี้ทำไม...
"ได้ยินป่ะเนี่ย"
"ต้องการอะไรอ่ะ ทำไมต้องมาทำแบบนี้ด้วย ชอบอีกคนแต่มาดูดปากกับอีกคนที่แอบชอบตัวเอง สนุกมากใช่ไหมอ่ะ"
ควานลินหัวเสีย...
"ดุ"
ซอนโฮหน้าซื่อ...
"เออดุไง!คงไม่ใจดีแบบยองมินหรอกนะ"
ควานลินเดินหนี...
ซอนโฮเดินตาม...
เมื่อควานลินรู้สึกรำคาญที่มีอีกคนเดินตาม เจ้าตัวก็พยายามใช้ขายาวๆเดินให้เร็วขึ้น
ผลั่กกก!
"ซี้ดดดด!"
"เจี๊ยบ!" หกล้ม
ควานลินรีบวิ่งย้อนกลับไปที่ซอนโฮล้มทันที
"เลือดออกอ่ะ ทำไงดีๆ" ควานลินมองแผลถลอกที่หัวเข่าซอนโฮ อย่างรนๆ
"หลินแม่งเดินเร็วไง เจี๊ยบถึงเป็นแบบนี้" ซอนโฮบอกด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
"หกล้มนี่ต้องผายปอดให้คนปากดีมั้ยอ่ะ!"
ควานลินเกรี้ยวกราด....
"ก็หิวนี่นา ก็เลยกินไปง่ะ"
"ใครให้กิน" ยองมินจ้องเด็กตรงหน้าอย่างหงุดหงิด ก่อนจะสบถเมื่อมันตีหน้าใสซื่อ
"ก็หิวอ่าา" ดงฮยอนมองอีกคนแล้วเบ้ปากนิดๆ กินแค่นิดเดียวเองจะหงุดหงิดทำไม โตแล้วยังจะหวงขนมอีก
"แล้วทำไมไม่ขอ"
"เอาหน่า เดี๋ยวผมไปซื้อคืนให้ก็ได้" ว่าแล้วก็เตรียมจะหันหลังกลับ แต่กลับต้องเซเพราะโดนอีกคนกระชาก
"ไม่ต้อง..."
"แล้วจะให้ทำไงอ่ะ?"
"คายออกมา" ห้ะ...คาย? คายออกมาหรอ
"จะบ้าเหรอ!"
"จะคายไม่คาย"
"ไม่คาย"
"ไม่คาย...เดี๋ยวกูทำให้คายเอง" ดงฮยอนมองร่างตรงหน้าอย่างตกใจเมื่อจู่ๆอีกคนเดินเข้ามาประชิดตัวเขาอย่างรวดเร็ว ยองมินมองคนที่ตอนนี้มีสีหน้าพึลึก ก่อนจะกระตุกยิ้มร้าย
"อ่อก...อะ...ไอ้พี่เชี่ย...เอื้อก!"
ยองมินทุบหลังดงฮยอนอย่างแรง เพื่อจะให้คายขนมที่ดงฮยอนกินไปออกมา แต่ยองมินทุบแรงไปมาก ทำให้ดงฮยอนหน้าเบ้ด้วยความเจ็บปวด พอเห็นได้แบบนั้นยองมินจึงหยุดทุบ
"เจ็บอ่ะมือหนักจัง โอ๊ยอย่าตีซ้ำ!"
"เจ็บแล้วต้องจำด้วย" ยองมินชี้หน้าดงฮยอนแบบดุๆ
"คร้าบพ่อ..." ดงฮยอนตอบแบบยิ้มๆ
"ใครพ่อมึง"
"ก็หมายถึงแบบ พ่อทูนหัว ไรงี้ สามีอ่ะสามี อ๊ากกกกก อย่าบีบคอ!"
และเล้วดงฮยอนก็ไม่มีชีวิตรอดกลับไปหาพ่อแม่อีกเลย....
--100%--
IM♡KIM♡WOON♡JIN♡HWI♡LIN♡HO
♡ TO BECONITED ♡
/|\
____________
TALK:
ด่ามาเลยค่ะ5555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น