ยัยเรดาร์จับหัวใจเจ้าชายโรคจิต (ฟิครีบอร์น)

เมื่อรุ่นที่เก้าส่ง(ถีบ)ตัวฉัน 'เรดาร์' ผูู้นี้นักฆ่าสาวสุดแสนกวนม๊ากมาอยู่กับวาเรีย แล้ววันแรกที่ฉันมาเหยียบที่นี่ฉันสัมผัสได้ถึง พลังงานบางอย่างรวมกันปนเปไปมา

เท้าของของฉันทั้งสองข้างกำลังก้าวมาถึงหน้าประตูบานใหญ่มโหฬาร มือข้างหนึ่งกดกริ่งดัง ติ๊งต๊อง~~ 
"ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกกรุณาฝากข้อความหลังได้ยินสัญญาณปิ๊บ~~~ "เรดาร์พึมพัมกับตัวเองก่อนจะถีบประตูบานใหญ่เบ้อเริ่ม 

ปัง!!!!!!! หญิงสาวเดินเข้ามาแล้วเจอกับ "ไอ้หัวกบ??"เธอเอ่ย
"โอ๋~~ เสียมารยาทจังเลยนะครับ meชื่อฟรานต่างหากแถมบ้านนี้ไม่รับผู้หญิงนะครับถ้าผู้หญิงล่ะก็ ไปนู่นเลยไปเมรุเผาศพ"ฟรานว่า
"ใช่ชิๆๆๆ"ชายหนุ่มผมทองเห็นด้วยแล้วหัวเราะแบบโรคจิต
เรดาร์โกรธจนเลือดขึ้นหน้า ผัวะ~!!! บาทาอันงามๆของเธอตัั้งใจที่จะถีบฟรานดั๊นไปโดนหนุ่มผมทอง

"เว้ย!! ตายละถีบโดนคนบ้าหลุดจากศรีธัญญามันจะตายไหมเนี่ย~~"เธอตกใจเล็กน้อย
"เจ้าชายไม่ใช่คนบ้าซะหน่อยชิๆๆฉันชื่อ'เบล'ตะหาก"
"โว้ย!!!!! เสียงดังอะไรกันวะ"เสียงโวยวายดังขึ้นพร้อมกับชายหนุ่มคนนึงผมยาวสีเทาเดินมา "ราพันเซลหัวหงอกเรอะแม่เจ้า!!"เรดาร์ว่า "ก๊าก!ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"พวกเบลและหัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง

"ราพันเซลหัวหงอกบ้านพ่อแกดิ!!!ฉันชื่อสควอโล่เว้ย~!!!"เขาตะคอกใส่หน้าหญิงสาว "ถึงพ่อเลยหรอ~!!!พ่อฉันไปทำอะไรให้แกถึงมาว่า"เธอเริ่มโมโหเมื่อมีคนมากล่าวว่าถึงพ่อแม่เธอ
"ก็ทำให้แม่แกท้องแล้วคลอดแกออกมาไงแล้วไอ้เบลไอ้ฟรานเลิกหัวเราะได้แล้ว!!"สควอโล่หันมาโวยให้ทั้งสองคน

"เสียงดังอะไรกันจ๊าสควอโล่~ได้ยินไปถึงสามบ้านแปดบ้านกันเชียว"ผู้ชายที่คล้ายๆผู้หญิง?เดินมาที่เข่าเหมือนมีเหล็กกล้าติดอยู่
"ตุ๊ดนกยูง"เรดาร์ว่า
"ก๊าก!!!ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"คราวนี้พวกสควอโล่หัวเราะกันยกโขยงยกเว้นเรดาร์ที่ยืนอึ้ง

"ต๊าย~!! เสียงมารยาทมากเลยนะยะหล่อนฉันชื่อลุซซูเรียย่ะ"เธอ?สะบัดเชิดให้ฉัน แล้วก็มีใครไม่รู้ตัวสูงๆมีหนวดอย่าง "ปลาดุก"เรดาร์กล่าว
"เฮ้ย~!! ยัยนี่เป็นใครมาจากไหนแล้วที่สำคัญฉันชื่อเลวี่ไม่ใช่ปลาดุกเฟ้ย!"เขากล่าว ที่นี่มีแต้่คนแปลกๆทั้งนั้นเลย ฉันจะอยู่รอดไหมนี่?????????????????????

CR.SHL