คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : CHAPTER-4
Chapter4
“ ผัดสะตอ.....อาหารภาคใต้ของประเทศไทย เหมาะกับคนอย่างนายมากเลยนะชานยอล” แบคฮยอนพูดและตักผัดสะตอใส่จานของชานยอล ชานยอลดูอึ้งๆเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นคลี่ยิ้มบางๆให้แบคฮยอน
“ขอบใจนะแบคฮยอน” ชานยอลตักผัดสะตอที่แบคฮยอนตักให้เข้าปากอย่างไม่สะทกสะท้าน
“หืมมม!! เผ็ดจัง!! นายทำอะไรให้ฉันทานเนี่ย แกล้งฉันทำไม??” จู่ๆชานยอลก็โวยวายขึ้น คริสรีบส่งแก้วน้ำให้ชานยอลดื่มก่อนที่จะหันมาจ้องแบคฮยอนตาเขม็ง
“เผ็ดอะไรกันชานยอล ฉันรู้อยู่ว่านายทานเผ็ดไม่ได้! ฉันว่าฉันทำไม่เผ็ดแล้วนะ” แบคฮยอนรีบแก้ตัว ก็เมื่อเช้าเขาชิมแล้วมันไม่เผ็ดจริงๆนี่นา
“นายจะหาว่าฉันโกหกเหรอแบคฮยอน!!” ชานยอลจ้องแบคฮยอนตาเขม็งก่อนจะส่งสายตาอ้อนๆไปให้คริส
“พอสักทีแบคฮยอน!!!!” คริสตะคอกใส่แบคฮยอน แบคฮยอนหันมาสบตาคริสสักพักนึงก่อนที่เขาจะตักอาหารทานต่อ คริสตักอาหารให้ชานยอลครั้งแล้วครั้งเล่า แต่แบคฮยอนกลับไม่ได้รับอะไรจากคริสเลย เมื่อเซฮุนเห็นอย่างนั้นจึงตักหมูทอดมาให้แบคฮยอนเพื่อที่แบคฮยอนจะได้ไม่น้อยใจ
“ขอบใจนะเซฮุน ..... แต่พี่อิ่มแล้วล่ะ” คริสเงยหน้ามองแบคฮยอนนิดๆ
“อิ่มไวจัง เธอทานไปนิดเดียวเองนะ” คริสเอ่ยถามแบคฮยอน แบคฮยอนหันหลังให้คริสแล้วแอบคลี่ยิ้มบางๆคนเดียว
“เชิญพี่คริสกับชานยอลเถอะครับ แบคอิ่มแล้ว” แบคฮยอนตอบคริสโดยที่ยังไม่หันหลังกลับมา ตอนนี้ร่างเล็กรู้สึกดีใจ ที่คริสยังเป็นห่วงเขา ถึงแม้จะไม่มากเท่าชานยอลก็เถอะ
“อืม.....แล้วอย่าให้ป่วยละกัน เสียเวลาทำมาหากินของพวกฉัน” แบคฮยอนเมื่อได้ยินดังนั้น จากที่เริ่มดีใจความรู้สึกนั้นก็ได้หายไปหมด นี่พี่คริสไม่เคยเป็นห่วงเขาเลยใช่ไหม .......
“แล้วพี่แบคฮยอนจะไปไหนครับ??” เซฮุนเอ่ยถามแบคฮยอนที่เหมือนกำลังจะออกไปไหน
“อ่าเซฮุน...พี่จะเข้าบริษัทน่ะ เซฮุนจะเอาอะไรมั๊ย?” แบคฮยอนหันมาถามเซฮุนผู้ที่คอยเป็นห่วงเขาเสมอ
“ไม่ล่ะครับ แล้วพี่แบคฮยอนจะไปยังไง ให้ผมไปส่งมั๊ย?” แบคฮยอนยืนคิดสักพักก่อนจะพยักหน้า
“ก็ดีเหมือนกัน พี่คงขับรถเองไม่ไหว มันยังมึนๆ อีกอย่างจะได้สบายด้วยนี่นา ฮ่าๆ^^” เซฮุนหัวเราะน้อยๆกับท่าทีของพี่สะใภ้ ร่างสูงลุกขึ้นจากโต๊ะอาหารเตรียมจะไปส่งแบคฮยอนไปทำงาน แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ...
“ไม่ต้องเซฮุน พี่จะไปส่งแบคฮยอนเอง” จู่ๆคริสก็เอ่ยขึ้นมา แบคฮยอนหันมามองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“พี่คริสจะไปส่งแบคจริงๆเหรอครับ??” แบคฮยอนดูกระตือรือร้นขึ้น ซึ่งอาการแบบนี้ของแบคฮยอนทำให้เซฮุนที่มองอยู่เผลอยิ้มออกมาอีกครั้ง
“ใช่แล้ว สามีก็ต้องไปส่งภรรยาสิจริงมั๊ย??” คริสลุกขึ้นจากเก้าอี้ รับสูทสีดำที่ชานยอลยื่นให้ ก่อนจะกอดชานยอลเต็มอ้อมแขน โดยที่ไม่สนใจแบคฮยอนที่มองอยู่
“ไปคนเดียวได้ใช่ไหมที่รัก .... พี่ไปส่งแบคฮยอนแล้วจะรีบตามไปนะคะ ดูแลตัวเองดีๆนะ” คริสและชานยอลส่งยิ้มหวานให้กัน แบคฮยอนรีบหันหน้าหนีกับภาพบาดตาแบบนั้น ร่างเล็กรีบสาวเท้าออกไปหน้าคฤหาสน์ทันที
“เอาอีกแล้ว น่ารำคาญเสียจริง พี่ไปก่อนนะคะ” คริสพูดกับชานยอลแล้วเดินตามแบคฮยอนออกไป
“พี่ชานยอลอย่าทำแบบนี้กับพี่แบคเลยนะครับ” จู่ๆเซฮุนก็พูดขึ้นเมื่อเขาอยู่กับชานยอลสองคน
“ทำไมล่ะครับคุณเซฮุน คุณแคร์คุณแบคฮยอนมากเกินไปแล้วนะ” เซฮุนกำมือแน่น เมื่อได้ยินอย่างนั้น เขาแคร์แบคฮยอนมากเกินไปรึเปล่านะ เซฮุนหมุนตัวเดินหนีไปจากชานยอล
“ถ้าคุณรู้ว่าแบคฮยอนทำอะไรกับผมคุณจะไม่มีทางพูดอย่างนี้” ชานยอลพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะหยิบสูทมาสวมแล้วเดินไปขึ้นรถไปทำงาน
“ทำไมทำหน้าอย่างงั้นล่ะแบคฮยอน ไม่ดีใจเหรอที่พี่มาส่ง” คริสเอ่ยถามแบคฮยอนที่เอาแต่นั่งหน้าบึ้งตลอดทาง
“พี่คริสไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยครับ รบกวนพี่คริสเปล่าๆ” แบคฮยอนพูดออกมาเบาๆ คริสหัวเราะในลำคอก่อนที่จะพูดต่อ
“รบกวนอะไรกัน เธอเป็นเมียพี่นะ เมื่อคืนเราก็....”
“พอเถอะครับพี่คริส!” แบคฮยอนตะคอกออกมาเพราะทนฟังสิ่งที่คริสจะพูดต่อไปไม่ได้ เขาไม่ได้สมยอมด้วยสักนิด
“ ทำไมกันนะแบคฮยอน ทั้งๆที่เธอได้สิทธิ์เยอะกว่าชานยอลซะอีก ชานยอลเขาต้องอยู่ในเงามืด ส่วนเธอใครๆก็รู้ว่าเธอเป็นเมียฉัน!” แบคฮยอนกำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด พี่คริสพูดออกมาได้ยังไง สถานะแบบนั้น ใครมันจะไปต้องการกัน น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้มใสช้าๆ
“สถานะ...ฮึก....แบบนั้น ฮึก......ไม่มีใคร......ฮึก......ต้องการหรอกนะครับ” แบคฮยอนไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกต่อไปแล้ว คริสหันมามองแบคฮยอนอย่างนึกสงสาร สิ่งที่เขาทำลงไปมันอาจจะดูเลวร้าย แต่เขาเองก็ไม่ได้รังเกียจแบคฮยอน เขาเอ็นดูแบคฮยอนมากด้วยซ้ำ …….
คริสหยุดรถเมื่อรถมาถึงบริษัท ก่อนที่ประคองใบหน้าเปื้อนน้ำตาของแบคฮยอนไว้
“หยุดร้องไห้ แล้วมองหน้าพี่” แบคฮยอนพยายามหลบสายตาคริส น้ำตายังไม่หยุดไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย
“พี่บอกให้มองหน้าพี่ไง สบตาพี่สิ !! จะยั่วโมโหพี่รึไง?” คริสเริ่มออกแรงบีบแก้มเล็กของแบคฮยอน แบคฮยอนตอนนี้หน้านิ่วด้วยความเจ็บปวด คริสเห็นดังนั้นก็รีบคลายมือออก
“พี่ขอโทษ....” แบคฮยอนก้มหน้าปล่อยให้น้ำตาไหลอยู่อย่างนั้น คริสจึงประคองใบหน้าแบคฮยอนขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าที่อยู่ในสูทขึ้นมาซับน้ำตาออกให้
“เอามือออกไป!จากหน้าผม!” แบคฮยอนโวยวายแล้วปัดมือคริสออก คริสจับข้อมือของแบคฮยอนไว้ ก่อนจะก้มลงประทับริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากบางของแบคฮยอน
“เพื่อเป็นการไถ่โทษ เดี๋ยวพี่จะพาเธอไปเที่ยวทะเลแล้วกัน”
โปรดติดตามตอนต่อไป........
Talk
อยากลองสปอยดูบ้างฮ่าๆ ถ้าทุกคนดูopv ดีๆ จะสังเกตเห็นใครน้า ที่มาในตอนท้ายๆ
คนๆนั้นเป็นตัวแปรสำคัญของเรื่องเหมือนกัน จะมาตอนไหนเค้าก็ไม่รู้ ตอนหน้ารึเปล่า? เค้าก็ไม่รู้ฮ่าๆ
แล้วชยอลมีอดีตอะไรกับแบคฮยอน? ฝากติดตามด้วยนะคะ
ฝากเม้นให้เค้าด้วยน้า จะได้มีกำลังใจอัพต่อไป
คุยกับเค้าได้ที่ twitter/@buabuafunfun น้า^^
:) Shalunla
ความคิดเห็น