คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER-1
Chapter 1
“ เจ้าบ่าวคุณอู๋อี้ฟาน คุณยินดีที่จะรับเจ้าสาว คุณแบคฮยอนเป็นภรรยาหรือไม่”
“ยินดีครับ ผมจะรักและดูแลแบคฮยอนจนวันสุดท้ายในชีวิตของผม” คำพูดของคริสทำให้แบคฮยอนหน้าแดงไปหมด ก่อนที่บาทหลวงจะเอ่ยต่อ
“แล้วเจ้าสาว คุณพยอนแบคฮยอน ยินดีที่จะรับ คุณอี้ฟานเป็นสามีหรือไม่” แบคฮยอนคิดอยู่นานก่อนจะโพล่งออกมา
“ครับ ผมจะดูแลและจะเทิดทูนพี่อี้ฟานตลอดไป” เสียงปรบมือดังสนั่นลั่นโบสถ์ ก่อนที่คริสจะโผลเข้ามากอดเจ้าสาวของตัวเองไว้ แบคฮยอนกอดตอบร่างสูง คริสจะหอมแก้มใสของแบคฮยอนเบาๆ คริสหยิบแหวนที่เก็บไว้ในสูท ออกมาสวมให้ภรรยาของตัวเอง กอดจะหยิบมือเล็กนั้นมา จุมพิตเบาๆ ที่แหวน แบคฮยอนหยิบแหวนที่ตัวเองมีอยู่ออกมาบ้าง แล้วสวมเข้านิ้วใหญ่อย่างเก้งๆกังๆ คริสจูงมือเจ้าสาวของตัวเองออกมาหน้าโบสถ์ นักข่าวจากหลายสำนักรัวกล้องใส่ทั้งสองอย่างไม่หยุดยั้ง
“ยิ้มหน่อยสิแบคฮยอน วันแต่งงานของนายเลยนะ” ชานยอลเอ่ยบอกเพื่อนสนิทของตัวเองที่ตอนนี้เอาแต่ทำหน้ามู่ทู่ แบคฮยอนเพิ่งเรียนจบจากอเมริกา กลับมาก็โดนบังคับให้แต่งงาน เป็นใคร ใครก็คงจะยิ้มไม่ออก แต่สำหรับคนของตระกูลพยอน ชื่อเสียงของตระกูลสำคัญที่สุด เมื่อคิดได้ดังนั้น แบคฮยอนจึงคลี่ยิ้มกว้างให้กล้อง
“เหนื่อยมั๊ยครับแบคฮยอน??” คริสพูดและหยิบทิชชู่มาซับหน้าให้แบคฮยอน เมื่อนักข่าวเห็นภาพนั้นนักข่าวยิ่งรัวกล้องใส่ทั้งสอง
เมื่อพิธีแต่งงานจบ รถที่บ้านของคริสต์ก็มารับคริสและแบคฮยอนกลับ คริสโอบเอวของแบคฮยอนขึ้นรถ ทันทีที่ประตูปิดลง คริสก็รีบดึงมือออกจากเอวเล็กทันที
“ชานยอลอยู่ไหน? แล้วเซฮุนกลับบ้านยังไง??” คริสเอ่ยถามลูกน้องที่นั่งรถไปด้วย
“คุณชานยอลขับรถมาครับ ส่วนคุณเซฮุนก็ขับรถมาเองเหมือนกันครับ” คริสไม่ตอบอะไรแต่กลับเอนหลังลงเบาะรถ หลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า แบคฮยอนหันไปมองบุคคลที่เมื่อกี๊บอกว่ารักเขานักหนา แต่ตอนนี้กลับเย็นชาห่างเหินยิ่งกว่าอะไร แต่แบคฮยอนก็ไม่ได้สนใจหรอก สังคมของเขามันเป็นแบบนั้นแหละ สังคมที่คนใส่หน้ากากเข้าหากัน ทำทุกอย่างเพื่อเงิน ว่าไม่ได้หรอก เพราะเขาเองก็เหมือนกัน
“ชานยอลถึงบ้านรึยัง??” ทันทีที่คริสถึงบ้านเขาก็เอ่ยถามชานยอลทันที
“ชานยอลพักอยู่นี่เหรอครับ??” แบคฮยอนเอ่ยถามคริส คริสพยักหน้าก่อนจะเดินนำขึ้นไปข้างบน
“พี่คริสฮะ ผมนอนห้องไหน??” คริสหยุดชะงักบนบันไดก่อนจะหันมามองแบคฮยอนอย่างเอือมระอา
“นอนกับพี่ ที่ห้องใหญ่” แบคฮยอนพยักหน้า ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นตามคริสขึ้นไป
“เตรียมน้ำให้พี่หน่อย พี่จะอาบน้ำ” คริสสั่งแบคฮยอน แบคฮยอนพยักหน้าก่อนจะเดินไปเตรียมน้ำในห้องน้ำ คริสทิ้งตัวลงบนเตียงรอภรรยาออกมาเรียก
“เสร็จแล้วฮะ เชิญพี่คริสได้เลย” คริสลุกจากที่นอนถอดเสื้อผ้าออกจนหมดและใส่แต่ชุดคลุมอาบน้ำเดินเข้าห้องน้ำ
“เธอมาถูหลังให้พี่ด้วยสิ” แบคฮยอนหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยิน แบคฮยอนรู้ดีว่าหลังจากถูหลังมันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ เขายังไม่พร้อม ยังไม่พร้อมจริงๆ
“ผมถูหลังไม่เป็นหรอกครับ พี่คริสจะรำคาญเปล่าๆ” คริสได้ยินก็แสยะยิ้ม คิดว่าจะหนีเขาพ้นงั้นเหรอ ไม่มีทางซะหรอก รอเด็กนั่นอาบน้ำตัวหอมๆแล้วค่อยจัดการก็ได้ คริสเดินเข้าไปแช่ในอ่างอย่างสบายตัว
แบคฮยอนนอนอยู่บนเตียงรอคริสอาบน้ำจนเสร็จ เขาก็เดินเข้าไปอาบต่อ วันนี้อากาศมันหนาวแบคฮยอนไม่อยากแช่น้ำนานนักหรอก เมื่ออาบน้ำเสร็จแบคฮยอนก็เดินออกไปเพื่อที่จะไปเตรียมตัวทานข้าวเย็น แต่ตอนเดินลงไปกลับสวนทางกับเซฮุนเข้าให้
“พี่แบคฮยอน เป็นไงวันนี้เหนื่อยไหมครับ??” เซฮุนเอ่ยทักทายพี่สะใภ้ของตัวเอง
“เหนื่อยครับ เซฮุนก็เหนื่อยเหมือนกันใช่ไหมล่ะ” เซฮุนพยักหน้ายิ้มๆ
“แล้วเซฮุนเห็นพี่คริสไหมครับ? ใกล้ได้เวลาทานข้าวเย็นแล้วนี่นา” เซฮุนทำท่าครุ่นคิดสักพัก
“น่าจะอยู่ในห้องทำงานนะครับ เพราะข้างล่างไม่มี ไม่ก็ห้องพี่ชานยอลเพราะผมเห็นพี่คริสชอบเข้าไปคุยงานกับพี่ชานยอลบ่อยๆ” เซฮุนตอบแล้วก็เดินลับตาไป พี่คริสกับชานยอลสนิทกันเหรอ? อืม..ก็เขาทำงานด้วยกันนี่เนอะ แบคฮยอนถอนหายใจ ก่อนจะเดินลงไปข้างล่างแทน
“มีความสุขมากไหมครับแต่งงานทั้งที?” ชานยอลเอ่ยประชดขึ้น
“มันจะไปมีความสุขได้ไงล่ะที่รัก ในเมื่อคนที่เป็นเจ้าสาวไม่ใช่ที่รักนี่นา” คริสเอาจมูกไปคลอเคลียกับแก้มสวย
“เห็นยิ้มมีความสุขอยู่นี่นา” ชานยอลทำเสียงงอนคริส ร่างสูงกอดคนรักไว้ ก่อนจะหอมแก้มเบาๆ
“รอให้บริษัทอีก5บริษัทที่พี่ต้องการมาทำสัญญากับเราก่อนเถอะ แล้วชานยอลจะมีสิทธิ์เท่าแบคฮยอน” ชานยอลยกยิ้มเขารู้ดีว่าที่คริสยอมแต่งงานกับแบคฮยอนเพราะอะไร เพราะธุรกิจใหม่ของคริสต้องอาศัยบริษัทของแบคฮยอนเพื่อให้มันขยายใหญ่ขึ้น
“ป่ะ เราไปทานข้าวเย็นกันดีกว่า ชานยอลลงไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปเรียกแบคฮยอนก่อน” ชานยอลพยักหน้าก่อนจะเดินออกจากห้องไป คริสมองคนรักคนสวยเดินออกจากห้องไปด้วยหัวใจชุ่มฉ่ำ ชานยอลคือคนรักของเขา ส่วนแบคฮยอนน่ะไม่ใช่
ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน แต่กลับไม่พบวี่แววของภรรยา สงสัยจะลงไปแล้วสินะ เมื่อคิดได้อย่างนั้นก็เดินตามลงไป
“อ้าว!ลงมากันหมดแล้วเหรอเนี่ย??” คริสเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าทั้งชานยอล แบคฮยอนและเซฮุนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเรียบร้อยแล้ว
“ผมอยากต้อนรับพี่สะใภ้น่ะครับ^^” เซฮุนเอ่ยออกมา แบคฮยอนยิ้มให้เซฮุน ก่อนที่คนใช้จะมาตักข้าวใส่จานให้
“นี่แบคฮยอน อันนี้อร่อยมากเลย ผัดบวบก็อร่อยนะ นายชอบไม่ใช่เหรอ” ชานยอลตักอาหารให้แบคฮยอน แบคฮยอนยิ้มกว้างให้ชานยอล
“ขอบใจนะชานยอลเพื่อนรัก^^” ชานยอลยิ้มให้แบคฮยอน ก่อนจะลงมือทานอาหารต่อ บรรยากาศบนโต๊ะอาหารผ่านไปด้วยดี แบคฮยอนคิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ในครอบครัวนี้ได้อย่างมีความสุข ..............
“เดี๋ยวพี่ไปทำงานห้องข้างๆแป๊บนึงนะ” คริสเอ่ยบอกแบคฮยอนที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนอน แบคฮยอนพยักหน้ารับ เมื่อคริสเห็นอย่างนั้น คริสก็เดินออกไป...
ก๊อกๆๆ!! คริสเคาะประตูห้องนอนชานยอล ชานยอลรีบเปิดประตูแล้วดึงคริสเข้าไปในห้องทันที ริมฝีปากของทั้งสองประกบกันอย่างเร่าร้อน คริสปลดเสื้อผ้าของตัวเองและชานยอลออกจนหมด จากนั้น.................
“อือ!” คริสครางในลำคออย่างสุขสม ก่อนจะก้มจูบขมับคนรักและแต่งตัวให้เรียบร้อย
“พี่ไปก่อนนะคะคนดี^^” ชานยอลที่เหนื่อยจากศึกหนักเมื่อกี๊ทำได้เพียงพยักหน้าเบาๆ ถ้าเป็นปกติเขาคงจะนอนกอดกับพี่คริสในห้องที่แบคฮยอนไปนอนอยู่ตอนนี้
คริสเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน มองเห็นภรรยาที่นอนหลับอยู่บนโซฟา คริสเผลอเอื้อมมือไปลูบหน้าแบคฮยอนเบาๆ ด้วยความเอ็นดู แต่เมื่อนึกอะไรบางอย่างได้ เขาก็แสยะยิ้มออกมาแทน คริสเดินไปนอนบนเตียงคิงส์ไซส์ขนาดใหญ่ ทิ้งแบคฮยอนให้นอนอยู่บนโซฟา ร่างบางกอดตัวเองด้วยความหนาวสั่น เพราะตรงนั้นแอร์มันตกพอดี พลิกซ้ายขวาก็ยังไม่อุ่นสักที
“ชานยอลยังไม่ลงไปใช่ไหม??” คริสเอ่ยถามน้องชายของตัวเองทันทีที่เดินออกมาจากห้อง เซฮุนพยักหน้าลงเบาๆ
“พี่แบคฮยอนล่ะครับ??” เซฮุนเอ่ยถามพี่ชายตัวเอง
“อยู่ในห้อง ยังไม่ตื่น นอนกินบ้านกินเมืองอยู่นั่นแหละ” พอคริสพูดจบก็เดินไปหนีไปทันที เซฮุนได้แต่คิดในใจว่าแบคฮยอนคงเหนื่อย …………
คริสและชานยอลออกไปทำงานแล้ว วันนี้เซฮุนไม่มีเรียนจึงอยู่ที่บ้าน ตอนนี้เที่ยงละแต่แบคฮยอนก็ยังไม่ลงมาจากห้องนอนเสียที สงสัยคงต้องขึ้นไปดู เซฮุนคิดในใจ
ก๊อกๆ! เซฮุนเคาะประตู แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากด้านใน เซฮุนเปิดประตูเข้าไปช้า มองบนเตียงก็ไม่เห็นแบคฮยอน ร่างสูงจึงเดินสำรวจรอบห้องกว้าง จนพบกับร่างเล็กที่นอนขดอยู่บนโซฟาตัวสั่น
“พี่แบคฮยอนฮะ !! พี่แบคฮยอน!” เซฮุนเขย่าตัวแบคฮยอนแต่ร่างเล็กก็ไม่รับรู้
“ตัวร้อนจี๋เลย พี่แบคเป็นไข้เหรอครับ” เซฮุนรีบอุ้มพี่สะใภ้ตัวเองขึ้นทันที
“อดทนไว้ก่อนนะครับ ผมจะพาพี่แบคไปโรงพยาบาลเอง”
โปรดติดตามตอนต่อไป...............
Talk
ฝากเม้นด้วยน้า ขอกำลังใจหน่อยนะคะ
ฝากติดแท็ก #ฟิคไออะกรี ในทวิตเตอร์ด้วยน้า ติชมให้เค้าด้วยน้า รักทุกคน> <:
) Shalunla
ความคิดเห็น