คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : chapter9
9
“นายไม่รู้ใช่ไหมแบคฮยอน ว่าฉันกับพี่คริส เป็นแฟนกัน!” แบคฮยอนหันไปมองหน้าคริสทันทีที่ได้ยิน
“ จริงเหรอฮะพี่คริส??” แบคฮยอนถามคริส คริสหันหน้าหนีไม่สบตาแบคฮยอน
“บอกมันไปสิครับพี่คริส!!” จื่อเทาตะคอกใส่คริส
“เราเคยคบกัน แต่ตอนนี้ไม่แล้วล่ะ” คริสพูดออกมาเบาๆ แบคฮยอนรีบลุกขึ้นแต่เพราะมือที่ผูกกันไว้ทำให้ร่างเล็กต้องล้มลงมาหาคริสเหมือนเก่า
“เราจะไปไหน??” คริสถามแบคฮยอนที่เมื่อกี๊เหมือนจะลุกไปไหนสักแห่ง
“ไม่รู้! ไม่อยากอยู่ตรงนี้แล้ว!” แบคฮยอนหันไปตะคอกใส่คริส
“แบคฮยอน! ทำไมเป็นคนอย่างนี้ มีเหตุผลหน่อยสิ!” คริสเผลอขึ้นเสียงใส่แบคฮยอน แบคฮยอนจ้องตาคริสด้วยอารมณ์ที่คุกกรุ่นในใจ น้ำตาเริ่มคบอที่เบ้าตา แค่กระตุ้นนิดหน่อยต้องไหลลงมาแน่ๆ แบคฮยอนไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่ก้มหน้าลงไปที่ปมเชือกที่ผูกอยู่ ก่อนจะใช้ฟันกัดฉีกมันจนขาดออกจากคริส แบคฮยอนลุกขึ้นวิ่ง คริสที่กำลังจะลุกตามก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเทาดึงตัวเขาไว้
“จะตามมันไปทำไม??” จื่อเทาถามคริส คริสมองจื่อเทาด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยอะไรบางอย่าง
“เราจะกลับมาทำไมจื่อเทา ในเมื่อวันนั้นนายเป็นคนที่ทิ้งพี่ไป!!” คริสตะคอกใส่หน้าจื่อเทา จื่อเทาทำอะไรไม่ถูก จึงโผลเข้ากอดคริส แบคฮยอนที่เดินกลับมาคริสเพราะรู้ว่าที่ตัวเองทำมันไม่มีเหตุผลเอาซะเลยก็ต้องหยุดชะงัก แบคฮยอนหยิบขวดน้ำที่วางอยู่ใกล้ๆเขาปาใส่คริสและเทา ก่อนจะร้องไห้แล้ววิ่งจากไป
“แบคฮยอน ! แบคฮยอน!” คริสร้องเรียกแบคฮยอนที่วิ่งหนีเขาไป ร่างสูงกำลังจะวิ่งตามไปแต่ก็ต้องหยุดอีกครั้ง
“ผมยังรักพี่ ไม่เคยเปลี่ยนแปลง” คริสหยุดฟังสิ่งที่จื่อเทาพูดก่อนจะวิ่งตามแบคฮยอนไป
...........................
“พี่ขอคุยกับนายได้ไหม” ลู่หานสะกิดเรียกเซฮุนที่ยืนอยู่กับเพื่อนๆให้ไปหาเขา เซฮุนรู้สึกเหมือนไม่อยากออกไป แต่สุดท้ายเขาก็เดินตามมาจนได้
“มีอะไรครับ??” เซฮุนพูดกับลู่หาน ลู่หานถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเอื้อมมือสวยไปบีบไหล่เซฮุน
“พี่รู้แล้วนะ ว่าเรากับซอลมีเป็นอะไรกัน” เซฮุนสบตาลู่หาน
“แล้วทำไมครับ? รู้แล้วทำไมครับ หรือพี่จะบังคับให้ผมไปดูแลเธออย่างงั้นเหรอครับ?” เซฮุนสบตาลู่หาน แล้วถามออกมาด้วยความไม่พอใจ
“ถ้าพี่อยากให้นายทำอย่างที่พูดมาเมื่อกี๊ล่ะ? นายทำให้พี่ได้รึเปล่า?” ลู่หานสบตาและถามเซฮุน
“ซอลมีเธอชอบเซฮุนมากนะ” สิ่งที่ลู่หานพูดออกมาทำให้เซฮุนต้องกำมือแน่น ชอบมากงั้นเหรอ แล้วเขาล่ะ เขาที่รักลู่หานมากล่ะ ...... เซฮุนพยายามข่มกลั้นอารมณ์ของตัวเองไว้ ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาไม่ได้หรอก น่าอายตายเลย
“ เธอชอบผมมากงั้นเหรอ? แล้วพี่ถามถึงความรู้สึกผมรึเปล่าครับว่าผมชอบเธอรึเปล่า ผมรักพี่ รักพี่ลู่หาน ได้ยินไหมครับเซฮุนคนนี้รักพี่ลู่หาน!!!!” เซฮุนตะโกนออกมาเสียงดังจนลู่หานตกใจ
“ขอโทษนะเซฮุน......แต่ซอลมีเธอเป็นน้องสาวของพี่.......ถ้าเซฮุนรักพี่จริง เซฮุนทำตามที่พี่ขอได้รึเปล่าล่ะ?” ลู่หานพยายามกลั้นน้ำตาที่จะไหลออกมาเหมือนกัน เซฮุนคล่อยๆคลายมือที่กำแน่นอยู่ออก ก่อนจะหันหลังให้ลู่หาน
“ครับ....แต่ผมขอถามอะไรพี่สักอย่างได้ไหม......พี่เคยรักผมบ้างรึเปล่าครับพี่ลู่หาน......” เซฮุนยืนนิ่งหันหลังให้ลู่หานเพื่อจะรอคำตอบ ลู่หานวิ่งเข้าไปสวมกอดเซฮุนก่อนทางด้านหลัง
“ตัดใจจากพี่ซะเถอะนะ.......” ลู่หานพูดเบาๆก่อนจะคลายอ้อมกอดออกแล้ววิ่งหนีไป เซฮุนค่อยๆทรุดตัวลงกับพื้น น้ำตาไหลออกมาช้าๆ พี่ลู่หานไม่เคยรักเขาเลยสินะ.....................
.............................
“ แบคฮยอน! แบคฮยอน! รอพี่ก่อน” คริสร้องเรียกแบคฮยอนที่วิ่งหนีเขา แบคฮยอนวิ่งไปได้สักพักก็สะดุดขาตัวเองล้มไปอยู่ที่พื้น
“แบคฮยอน!” คริสรีบวิ่งเข้ามาหาแบคฮยอน ที่สะดุดล้มอยู่ คริสจับขาแบคฮยอนขึ้นมาดู ก็พบว่าที่เข่าสวยมีบาดแผลจากการล้มเมื่อตะกี๊นี้
“ออกไปเลยนะคนใจร้าย! คนโกหก! ฮึก.....คนหลอกลวง” แบคฮยอนพูดไปร้องไห้ไป คริสมองแบคฮยอนอย่างสงสารก่อนจะเข้าไปกอดปลอบแบคฮยอน
“โอ๋ๆ .....อย่าร้องไห้นะเด็กดีของพี่....... เจ็บใช่มั๊ยย??” แบคฮยอนพยายามขยับหนีคริส แต่คริสกลับช้อนตัวแบคฮยอนขึ้น
“ปล่อยเลยนะ! คนใจร้าย คนโกหก ปล่อยเลยนะ จะพาเค้าไปไหน!!!” แบคฮยอนพยายามดิ้น ให้พ้นจากอ้อมกอดคริส
“หยุดทำให้พี่เป็นห่วงสักที! พอแล้วอย่าร้อง! แค่พี่เห็นเธอเจ็บแค่นี้พี่ก็แทบจะบ้าตายแล้วรู้ไหม??” แบคฮยอนนิ่งเงียบทันทีที่ได้ยินคริสพูดออกมาอย่างงั้น
“จะมาโกหกอะไรเค้าอีกล่ะ ก็เห็นกอดกันอยู่ รักกันมากใช่ไหม??” แบคฮยอนทันทีที่ทำแผลเสร็จก็พูดขึ้นทันที คริสยืนมองแบคฮยอนก่อนโผลเข้ากอดแบคฮยอนอีกรอบ
“ตอนที่ตัวเล็กเห็นเมื่อกี๊ พี่ได้กอดจื่อเทาแบบนี้รึเปล่าล่ะ?” คริสพูดออกมา แบคฮยอนส่ายหน้าแทนคำตอบ
“เห็นไหม......แบคฮยอนน่ะสำคัญกับพี่มากที่สุด” พูดจบคริสก็ประทับริมฝีปากหนาเขาลงบนริมฝีปากของแบคฮยอนอย่างนุ่มนวล ก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกช้าๆ
“อย่าวิ่งหนีพี่เหมือนเมื่อกี๊อีกนะ ...... พี่ไม่อยากเสียแบคฮยอนไปนะ....... พี่รักเรานะแบคฮยอน”
ชานยอลPART
“ชานยอล พ่อขอคุยกับแกหน่อยสิ” ผมค่อยๆเดินเข้าไปนั่งลงโซฟาตรงข้ามกับพ่อ พ่อคลี่ยิ้มบางๆให้ผม
“แกก็อายุไม่ใช่น้อยๆแล้วนะ” พ่อพูดออกมายิ้มๆ
“พ่อมีอะไรก็รีบพูดมาเถอะครับ! ผมไม่มีเวลาขนาดนั้น” ผมพูดออกมาอย่างหงุดหงิด คุณพ่อขยับตัวเปลี่ยนท่านั่ง ก่อนจะคลี่ยิ้มอีกครั้ง
“รู้จักน้องแบคฮยอนมั๊ย? ลูกชายคนเดียวของตระกูลพยอนน่ะ?” ผมเลิกคิ้วสูงขึ้นทันทีที่ได้ยิน ผมเปลี่ยนท่านั่งให้นั่งสบายขึ้นก่อนจะตั้งใจฟังพ่อพูดต่อ
“พ่อไปทาบทามน้องเขาไว้ให้แกแล้วนะ พ่ออยากให้แกลองไปจีบแบคฮยอนดู แล้วคู่แข่งแกก็ไม่ใช่ขี้ๆด้วยนะ รู้จักใช่ไหม อู๋ อี้ฟาน หรือคริส ลูกชายไอ้ประธานอู๋น่ะ!”
โปรดติดตามตอนต่อไป..........
Talk
ตอนนี้เป็นหน่วงๆเนอะ ฮ่าๆ เห็นไหมชานยอลมาแล้ว>0<
พี่คริสกับแบคฮยอน>0< ฮุนฮานT^T
ชานยอลจะยอมทำตามที่พ่อสั่งมั๊ยน้า??
ฝากแสดงความคิดเห็นด้วยนะคะ
คุยกันได้ที่ Twitter/@buabuafunfun #ฟิคอาสติส
ความคิดเห็น