คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chapter8
ARTTIZ ศิลปะผสมรัก
8
“ ซอลมีกินไปคนเดียวเถอะนะ พี่ไม่หิวล่ะ กลับก่อนนะ” พูดจบเซฮุนก็ลุกจากเก้าอี้แล้ววิ่งออกจากร้านขึ้นรถกลับบ้านทันที เขาไม่อยากอยู่กับน้องซอลมีอะไรนั่น
ติ๊ดๆ !!! เสียงข้อความเข้ามือถือของเซฮุน ร่างสูงหยิบมันขึ้นมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นของลู่หาน เซฮุนก็รีบเปิดอ่านทันที
‘พี่ขอโทษ พอดีพี่ติดธุรด่วนน่ะ เลยส่งซอลมีไปแทน เห็นว่าเป็นคู่หมั้นกันไม่ใช่เหรอ?’ เซฮุนหน้าซีดทันที เมื่ออ่านข้อความนั่น เขารักพี่ลู่หาน เขาไม่ได้รักซอลมีสักหน่อย
‘พี่ลู่หานเซฮุนขอโทษ เซฮุนมีอะไรจะบอก พี่ลู่หานอยากรู้มั๊ย?’ เซฮุนส่งข้อความผ่านไลน์ให้ลู่หาน เขาพร้อมแล้ว เขาพร้อมที่จะบอกแล้ว
‘ ขอโทษทำไมเซฮุนไม่ผิด แล้วเซฮุนมีอะไรล่ะ?’ ลู่หานส่งกลับมา
‘ผมรักพี่นะพี่ลู่หาน’ หลังจากที่เซฮุนส่งไปเขาก็รีบปิดมือถือทันที เขาไม่อยากรับรู้คำตอบตอนนี้ เขากลัวเหลือเกิน กลัวว่าพี่ลู่หานจะเกลียดเขา
..........................
วันนี้นักเรียนชั้นม.4 ต้องไปเข้าค่านสานสัมพันธ์ร่วมกับพี่ๆที่โรงเรียน แบคฮยอนและเซฮุนรวมกลุ่มอยู่กับเพื่อนๆของห้องม.4/2
“อ้าว!ห้องม.4/2 ถอดรองเท้ามากองกันไว้ตรงนี้ เดี๋ยวรองเท้าราคาแพงๆของพวกเธอเปียกน้ำ พวกฉันไม่รู้ด้วยน้า” รุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น แบคฮยอนและเพื่อนๆจึงต้องไปถอดรองเท้า
“โอ๊ยยย!เซฮุน แกดูสิ ให้ถอดรองเท้าทำไมก็ไม่รู้ เดี๋ยวเท้าเราก็ดำหมด” แบคฮยอนบ่นกับเซฮุน
“ถอดๆไปเหอะน่า อยากโดนทำโทษรึไง? แล้วนี่จื่อเทาไปไหน?” เซฮุนถามแบคฮยอน
“นู่น อยู่กับเพื่อนพวกนู้น ได้เพื่อนใหม่แล้วนี่นา” แบคฮยอนเบะปากประชดจื่อเทา เซฮุนทำได้เพียงหัวเราะออกมาเบาๆ
“นี่ทุกคน!!!มารวมตัวกันได้แล้ว!!!” พี่ประธานนักเรียนเรียกทุกคนให้ไปรวมตัวกันที่สนาม ตอนนี้ในสนามเต็มไปด้วยนร.ชั้นม.4 ม.5 ม.6
“อ้าว! ทำไม มีแต่ม.4ล่ะ ที่ได้ถอดรองเท้า ม.อื่นทำไมไม่ได้ถอด” แบคฮยอนยังไม่เลิกโวยวายเรื่องรองเท้า เซฮุนจึงผลักหัวแบคฮยอนเบาๆ
“มึงนี่! เลิกสนใจรองเท้าแล้วไปยืนรวมกับคนอื่นสักทีเถอะ เขาไปกันหมดแล้ว” เมื่อได้ยินดังนั้นแบคฮยอนก็รีบวิ่งไป แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว
“น้องแบคฮยอน และ น้องเซฮุน!” พี่อี้ชิงร้องเรียกทั้งสองไว้ ตอนนี้นักเรียกคนอื่นหันมามองแบคฮยอนและเซฮุนเป็นตาเดียว
“แหะๆ ^^” แบคฮยอนยิ้มเจื่อนๆให้อี้ชิง
“ทำไมชักช้า อย่างนี้ต้องโดนทำโทษ!” เมื่อได้ยินคำว่าทำโทษ เซฮุนและแบคฮยอนก็ก้มหน้ามองเท้าตัวเองทันที
“ทำโทษยังไงดีน้า พวกเรา” อี้ชิงหันไปถามเพื่อนๆของเขา
“เอาอย่างงี้ดีกว่า คริส ลู่หาน ชานยอล ออกมานี่!!” แบคฮยอนและเซฮุนตาเงยหน้าจากการมองเท้าขึ้นมามองตรงหน้าทันที นี่มัน>//< แบคฮยอนบิดตัวไปมา เพราะชานยอล >//<
“มีอะไรวะ!” ลู่หานเริ่มโวยวายขึ้น
“ไม่ต้องเลยคุณลู่หาน ....... พวกคุณทั้ง3คนมาเข้าร่วมกิจกรรมสาย ดังนั้นต้องโดนทำโทษร่วมกับน้องสองคนนี้!!” อี้ชิงพูดเยาะเย้ยทั้งสาม ลู่หานเงยหน้ามองรุ่นน้องที่ว่า ก่อนจะสบตากับเซฮุน ลุ่หานรีบเบือนหน้าหนีสายตาเซฮุนทันที
“ไงแบคฮยอน^^” ชานยอลกล่าวทักทายแบคฮยอน แบคฮยอนยิ้มกว้างให้ชานยอลก่อนจะตอบ
“สวัสดีฮะพี่ชานยอล แหะๆ^^” แบคฮยอนบิดตัวไปมาด้วยความเขิน
“อ่ะแฮ่ม!!” จู่ๆคริสก็กระแอมขึ้นมา แบคฮยอนหุบยิ้มแล้วหันไปมองคริส เมื่อเช้าก็ออกมาพร้อมกันแล้วทำไมมาร่วมกิจกรรมสายได้น้า ......
“เอาล่ะ ! เราจะให้พวกนายเล่นเกมกันเป็นคู่ แต่เอ๊ะ! มีเศษนี่นา แล้วจะทำยังไง .....มีใครอยากเล่นเกมกับพวกนี้ไหม??” อี้ชิงตะโกนถาม แต่ทุกคนกลับเงียบ
“ผมฮะ จื่อเทาจะเล่น!!!” จื่อเทาตะโกนขึ้น อี้ชิงยิ้มให้จื่อเทาก่อนจะกวักมือเรียกให้เจ้าตัวออกมา
“อืมครบแล้ว! ฟังกติกาให้ดีๆนะ เราจะแบ่งเป็นคู่ให้ แล้วให้ทั้งสองทำยังไงก็ได้ให้ไปถึงเส้นชัย โดยผ่านถนนที่มีแต่หินนี้ และส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายต้องติดกัน แน่นอนว่าถ้าเดินจะต้องเจ็บเท้ามาก โดยเฉพาะน้องม.4ที่ไม่มีรองเท้า หึหึ แล้วพอถึงเส้นชัย ก็ให้ใช้ปากคาบเอาคุกกี้ในจานตรงนั้น ป้อนใส่ปากอีกคน เน้นว่าช้ปากเท่านั้น ใครกินหมดก่อนก็ชนะ! อ้อ ! ที่สำคัญ ใครแพ้ ทีมที่ช้าที่สุดจะต้องตัวติดกันทั้งวัน^^”
“ตัวติดกันทั้งวัน ถ้าฉันกับพี่ชานยอล> <” แบคฮยอนเพ้อออกมาคนเดียว - -
“แล้วคู่ล่ะ??” ลู่หานเป็นคนที่ถามออกไป เซฮุนหันไปมองลู่หาน ฝั่งนั้นก็มองมาพอดี แต่เมื่อสายตาปะทะกันกลับหันหนีกันซะงั้น
“อืม คิดไว้ให้ละ ชานยอล-เทา ลู่หาน-เซฮุน คริส-แบคฮยอน” อี้ชิงประกาศดังลั่น
“ฮะ!!!” จู่ๆแบคฮยอนก็โพล่งออกมา ทุกคนหันไปมองแบคฮยอนอย่างสนอกสนใจ
“มีอะไรตัวเล็ก?” เป็นคริสที่ถามออกไปเอง แบคฮยอนได้แต่ส่ายหัวไปมา ความฝันที่เขาจะได้ใกล้ชิดพี่ชานยอล T^T หายไปหมดแล้วT^T
“อ้าว ตกลงกันเอา จะเอายังไงใครจะใส่จะถอดรองเท้า” อี้ชิงพูดขึ้นอีกครั้ง
“พี่ลู่หานใส่เลย เซฮุนเดินเท้าเปล่าได้” เซฮุนบอกลู่หาน
“ ไม่ได้หรอก เอางี้ เซฮุนใส่ แล้วให้พี่ขี่หลัง” เซฮุนรีบพยักหน้าทันที >0<
“เราจะเอายังไง ผมคงขี่หลังพี่ชานยอลไม่ได้ เอางี้ผมเดินเท้าเปล่าให้ละกัน” จื่อเทาเสนอความคิดให้ชานยอล ชานยอลส่ายหน้าปฏิเสธ
“นายนั่นแหละใส่ .....” ยังไม่ทันที่ชานยอลพูดจบ คริสก็โยนรองเท้าของเขามาให้เทา เทามองคริสอย่างเขินๆ ชานยอลเองก็งงกับเหตุการณ์เหมือนกัน
“พี่ให้นายยืม ใส่เหอะ” คริสพูดกับเทา
“งั้นเราก็จับมือกันวิ่งละกันชนะชัวร์” ชานยอลพูดออกมาด้วยสีหน้าแจ่มใสเพราะยังไงเขาก็ชนะ เขาไม่ทนอยู่กับน้องเทาอะไรนี่หรอก
“พี่คริสน่ะ พี่คริสจะทำยังไงล่ะทีนี้!!! เอารองเท้าไปให้เขาหมด แล้วเราจะทำยังไง จะให้แบคเดินเท้าเปล่าไปกับพี่อย่างงั้นเหรอ??” แบคฮยอนตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิด เชอะ พี่คริสแคร์แต่เทา ไม่แคร์เขาบ้างเลย เชอะ!! -0 –
“ตัวเล็กอย่าใจร้อนไปสี้ เดี๋ยวถึงเวลาก็รู้เองแหละ” คริสยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม แบคฮยอนได้แต่ทำหน้าเอือมระอา
“เอ้าๆๆมา เริ่มกันได้แล้ว หนึ่ง สอง Go!!” พออี้ชิงพูดจบ คริสก็ช้อนตัวแบคฮยอนขึ้นมาอุ้มแล้ววิ่งไปทันที แต่จู่ๆคริสก็เปลี่ยนเป็นเดิน
“ช้าๆดีกว่า อยากอยู่ติดกับตัวเล็กทั้งวัน” คริสพูดแล้วก้มมองแบคฮยอนพร้อมยักคิ้วกวนประสาท
“วิ่งเลยนะ!! วิ่งเดี๋ยวนี้เลยพี่คริส ไม่เอา ไม่แพ้” แบคฮยอนหันมาตีอกแกร่งของคริส
“ไม่สงสารพี่เหรอ พี่เท้าเปล่าเลยนะ ตัวเล็ก ไม่สงสารพี่เลยเหรอ??” คริสทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ แบคฮยอนจึงเลิกตีคริส
“พี่หนักไหมเซฮุน??” ลู่หานถามเซฮุน
“ไม่หนักเลยครับ กำลังดี^^” เซฮุนตอบแล้วรีบวิ่งต่อ
“เฮ้!!!!” เสียงเฮดังขึ้นเมื่อคนที่ถึงเส้นชัยก่อนเป็นเทาและชานยอล ตามด้วยลู่หานและเซฮุน
เซฮุนเป็นคนคาบคุ้กกี้ในจานแล้วหมุนคอมาป้อนใส่ปากลู่หานที่ขี่หลังอยู่ ปากของทั้งสองไม่โดนกันหรอกส่วนที่โดนกันคือจมูกต่างหากล่ะ แต่ถึงโดนเท่านั้น ใจของเซฮุน ก็เต้นไม่เป็นจังหวะแล้ว
คริสกับแบคฮยอนมาถึงเป็นคู่สุดท้าย เพราะแบคฮยอนถูกอุ้มอยู่และอยู่ใกล้จานคุ้กกี้มากกกว่า ทำให้แบคฮยอนต้องเป็นคนคาบคุ้กกี้มาไว้ในปาก คริสจึงต้องโน้มตัวลงไปกินคุ้กกี้ที่อยู่ปากแบคฮยอน คริสค่อยกัดคุ้กกี้จนมันสั้นลงเรื่อยๆทำให้ริมฝีปากของคริสเข้าใกล้ริมฝีปากของแบคฮยอนเรื่อยๆ พอคุ้กกี้หมดคริสก็กดริมฝีปากลงบนริมฝีปากบางของแบคฮยอนเบาๆ แบคฮยอนตาค้างด้วยความตกใจ คริสยิ้มเยาะแบคฮยอน ก่อนที่จะปล่อยแบคฮยอนลงพื้น
“คริสและแบคฮยอนมาถึงเป็นคู่สุดท้าย ดังนั้นเอาเชือกมา” อี้ชิงรับเชือกจากเพื่อนแล้วเอามามัดข้อมือด้านซ้ายของคริสและข้อมือด้านขวาของแบคฮยอนไว้ด้วยกัน ทำให้ตอนนี้ทั้งสองเหมือนตัวติดกัน
คนอื่นๆไปทำกิจกรรมที่ทางรุ่นพี่จัดไว้ให้ แบคฮยอนกับคริสเลือกที่จะนั่งอยู่เฉยๆ แล้วมองคนอื่นเล่นกัน จู่ๆจื่อเทาก็วิ่งมาอยู่ต่อหน้าคริส
“พี่คริสไม่เห็นจำเป็นต้องทำแบบนี้ ไปใกล้แบคฮยอนทำไม ทำประชดผมใช่ไหม?/” จื่อเทาพูดประมาณว่าแบคฮยอนเป็นคนที่ไม่ควรเข้าใกล้
“ทำไมล่ะเทา? ฉันมันเข้าใกล้ไม่ได้เหรอ?” แบคฮยอนตัดสินใจถามออกไป
“นายไม่รู้ใช่ไหมแบคฮยอน ว่าฉันกับพี่คริส เป็นแฟนกัน!”
โปรดติดตามตอนต่อไป . . .................
ความคิดเห็น