ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Exo] Arttiz ศิลปะผสมรัก [Krisbaek Chanbaek Ft. Hunhan]

    ลำดับตอนที่ #13 : Chapter - 12 END

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.พ. 57


    :)  Shalunla      


    12

     

    ยังไงเราก็ได้เจอกันอยู่แล้วนี่ครับพี่คริส  แบคไม่ไปไหนหรอกน่า..... แขนเล็กของผมกอดเกี่ยวรัดเอวของพี่คริสเอาไว้อย่างออดอ้อน  มือหนาเลื่อนมาแตะลงที่เรียวคางของผม เขาช้อนคางผมขึ้นไปแล้วกดริมฝีปากลงทาบทับกับริมฝีปากของผม

     

    แต่พี่จะไม่ได้นอนกอดเราแล้วนี่นา....แล้วใครจะมาคอยอ้อนพี่....ใครจะมาคอยงอนพี่เล่า พี่คริสพูดออกมาเบาๆอย่างน้อยใจ

     

    อย่ามาเว่อร์ๆ....งั้นเดี๋ยวเค้ามาเล่นด้วยบ่อยๆละกันนะ โอเคป่ะ^^” ผมพูดพลางยื่นนิ้วก้อยไปทำสัญญากับเขา  คนตัวโตคลี่ยิ้มก่อนจะยื่นนิ้วก้อยออกมา

     

     

    สัญญาแล้วนะ....แบคฮยอนต้องมาเป็นกำลังใจให้พี่ตอนอ่านหนังสือสอบเข้าใจมั๊ย?”

     

     

    คร้าบๆ  แบคหิวแล้ว.....พาไปหาอะไรทานหน่อยดิ....ผมตอบไปอย่างลวกๆ

     

     

    ครับผม....ว่าแต่จะทานอะไรดีล่ะ? หื๊ม?” พี่คริสถามผม ว่าแต่ผมจะทานอะไรดีน้า...

     

     

    Rrrrrrrrrrrrrrrrrrr

     

     แป๊บนะครับพี่คริส....เซฮุนโทรมา... ผมพูดและกดรับทันที...

     

    ฮัลโหลเซฮุน.....

     

    ฮื่อ...แบคฮยอน ช่วยฉันด้วย....ซอลมีไม่ยอมปล่อยฉัน....แถมที่สำคัญพี่ลู่หานก็ไม่อยากคุยกับฉันด้วย....ฮึก....เขายัดเยียดฉันให้ซอลมีตลอดเลย ไม่เอา....ฉันรักพี่ลู่หาน....

     

    ใจเย็นก่อนนะ....เดี๋ยวฉันจะไปหา  แกอยู่ที่บ้านใช่ไหม.....อย่าร้องไห้นะเซฮุน ไม่เอานะไอ้บ้า... ผมไม่รู้ว่าจะปลอบมันยังไง  ปกติเซฮุนจะเป็นฝ่ายปลอบผมตลอด

     

    ฮึก...อืม....อยู่บนห้อง...รีบมานะแบคฮยอน ฉันไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว ไม่มีใครเข้าใจฉันเลย  นอกจากนาย ผมกดตัดสายทันที.....เซฮุนนา เดี๋ยวฉันจะรีบไปหานะเพื่อนรัก

     

     

    มีอะไรรึเปล่าครับ?  เซฮุนเป็นอะไร?” พี่คริสถามผมอย่างเป็นห่วง....

     

    รีบพาแบคไปบ้านเซฮุนเลยครับ..... ผมพูดและกระโดดขึ้นรถสีแดงสดของพี่คริสทันที 

     

    รถเคลื่อนตัวออกจากบ้านอย่างรวดเร็ว  ขณะที่กำลังออกไป ผมว่าผมเห็นรถเบนซ์ลี่ย์สีขาวคันหรูขี่เข้าไปภายในบ้านด้วย   สงสัยจะเป็นแขกของคุณแม่ล่ะมั้ง.....แต่จะเป็นใครก็ช่างเถอะ ยังไงซะตอนนี้  เซฮุนเพื่อนผมก็สำคัญกว่าทุกสิ่ง......

     

     

    สวัสดีครับคุณแม่....สวัสดีครับพี่ลู่หาน….สวัสดีครับน้องซอลมี ผมทักทายทุกคนที่นั่งอยู่ข้างล่างอย่างลวกๆ  ยัยน้องซอลมีเด็กบ้านั่นนั่งทำหน้าอมทุกข์อยู่ข้างๆพี่ลู่หาน....น่าหมั่นไส้เสียจริง - -

     

    มาหาเซฮุนเหรอลูก....อยู่บนห้องนู่นแน่ะ....เห็นบ่นว่าเหนื่อยน่ะ...ไม่รู้ไปทำอะไรมา แล้วนั่นคริสลูกประธานอู๋ใช่ไหมจ๊ะ?” แม่เซฮุนถามพี่คริสทันทีที่หันไปพบ...

     

    ครับ สวัสดีครับคุณน้า...

     

    สวัสดีจ้ะ  เชิญนั่งตามสบายเลยนะ....

     

    พี่คริสจะรอแบคหรือจะกลับก่อนก็ได้นะ....ผมตอบไปอย่างลวกๆและวิ่งขึ้นไปหาเซฮุนทันที.....

     

     

    ก๊อกๆๆ!

     

    เป็นไงบ้างว่ะไอ้ตุ๊ด!!”  ผมส่งเสียงแหลมนำหน้าไปทันที......

     

    ไอ้เตี้ย....ฮื่อ....มึงพูดแบบนี้ได้ไงวะ!!” เซฮุนปาหมอนใส่ผม....

     

    ก็ดูสิ....ร้องไห้เป็นตุ๊ดเด็กอยู่เนี่ย......แมนหน่อยดิวะ กูว่าพี่ลู่หานแมนกว่ามึงแล้วมั้งเนี่ย.... ผมพูดและปาหมอนใส่มันคืน.....

     

     

    เอ้อมึง!....มึงว่าถ้ากูเป็นตุ๊ดแล้วน้องซอลมีจะเลิกยุ่งกับกูไหมวะ จู่ๆเซฮุนก็พูดออกมา มือเรียวของเขายกขึ้นเช็ดน้ำตาลวกๆ ผมขยิบตาให้มันหนึ่งทีก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าตู้ใหญ่ของเซฮุน

     

    ภายในตู้ ประกอบไปด้วยเสื้อผ้ามากมายของเซฮุน....แต่มันกลับไม่มีชุดไหนเลยที่จะเข้าท่ากับการแต่งตัวเป็นตุ๊ด - -

     

    นี่..มึงไปหายืมเสื้อผ้าแม่มึงมาใส่สิ  กูจะรออยู่นี่นะ คิกคิก ผมหัวเราะและเปิดทีวีในห้องของมันพร้อมกับเอนตัวนอนลงบนเตียงอย่างกับเป็นเตียงของผม - -

     

     

    ผมนอนดูการ์ตูนไปได้สักพัก....เซฮุนก็เปิดประตูเข้ามา

     

    สัส....สวยมากกกกกกกกก

     

    เซฮุนในวิกผมยาวสีน้ำตาลอ่อน ร่างบางที่สวมชุดกระโปรงยาว....สีขาวกลายเป็นสาวหวานอย่างเห็นได้ชัด.....โอ๊ยยยย เห็นแล้วอยากจีบบบบบบ....

     

     

    กูพร้อมแล้วครับ.....เอ้ย....ค่ะ ฮุนนี่พร้อมแล้วค่ะ มันพูดขึ้นมาแล้วก็เดินนำผมลงไปข้างล่างทันที......  ผมอดขำกับท่าทีของมันไม่ได้ แต่ก็ต้องเดินตามมันลงไป ฮ่าๆ

     

     

    กรี๊ดดดด!....ลูกชายฉันกลายเป็นสาวแล้ว!!!”  คุณแม่ของเซฮุนหวีดร้อง ก่อนจะวิ่งเข้ามากอดเซฮุนอย่างดีอกดีใจ

     

     

    สวยมาก ฮื่อ.....แม่ปลื้มจังเลยลูก... แปลกจัง....ไม่โกรธเลยเหรอที่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเป็นตุ๊ดเนี่ย.....

     

     

    แม่ไม่โกรธฮุนเหรอครับ...เอ้ย...คะ  ผมหลุดขำออกมาทันทีที่เห็นว่ามันพูดผิด55555+

     

    จะโกรธทำไมล่ะจ๊ะ.....แม่รักในทุกอย่างที่ลูกแม่เป็นนั่นแหละ

     

    งั้น....ถ้าผม...เอ้ย...หนู เป็นแบบนี้ หนูก็คบกับน้องซอลมีไม่ได้.... เซฮุนพูดออกมาตะกุกตะกัก.....

     

     

    จ้ะ....เอ้อแล้วก็ความจริงน่ะ.....ต่อให้ลูกเป็นผู้ชาย ลูกก็ไม่ต้องคบกับน้องซอลมีก็ได้....แม่เข้าใจแล้วว่าลูกแม่ไม่ได้รักน้อง....แม่ลองคุยกับน้องแล้วก็พี่ลู่หานแล้วล่ะ

     

    เซฮุนหันไปมองพี่ลู่หาน....พี่ลู่หานยิ้มกว้างให้เซฮุน

     

    ลูกแม่รักพี่ลู่หานใช่ไหม??.....” แม่เซฮุนถามเซฮุนออกมา

     

    ครับ....ผมรักพี่ลู่  รักมานานแล้วด้วย....ว่าแต่คุณแม่รู้ได้ไงครับ....

     

    ซอลมีเองค่ะ...ซอลมีเป็นคนบอกเอง มาคิดดูดีๆแล้ว ซอลมีก็อยากให้พี่ชายของซอลมีมีความสุขนี่นา......ซอลมีพูดและยิ้มหวาน...ลู่หานยีผมน้องสาวตัวเองเบาๆ  ก่อนจะเดินเข้ามาหาเซฮุน....

     

     

    เด็กบ้า....พี่รักเซฮุนนะครับ.... พี่ลู่พูดมันออกมาอย่างเขินอาย....เซฮุนบิดตัวไปมาอย่างเขินอายจนวิกหลุดไปกองที่พื้น.....

     

    เซฮุนก็รักพี่ลู่หานครับ....รักมากด้วย.... เซฮุนโผลเข้ากอดพี่ลู่

     

    อ้าว...ไม่เป็นผู้หญิงแล้วเหรอครับ....ฮ่าๆ...พี่ล้อเล่นน้า....เซฮุนจะเป็นอะไรพี่ก็รักกกกก พี่ลู่หานพูดแล้วก็หอมแก้มเซฮุนเบาๆ   ผมที่ยืนมองอดเขินแทนไม่ได้.....ทันใดนั้นเอง คนตัวสูงข้างๆผมก็เดินเข้ามสะกิดผมยิกๆ

     

     

    อิจฉาเขาเหรอ....ไม่ต้องอิจฉาไปหรอกเนอะ  พี่หวานกว่านั้นอีก...เราก็น่าจะรู้ดีนี่ พี่คริสพูดออกมาเบาๆ   ผมหน้าแดงแปร้ดทันทีที่ได้ยิน

     

     

    บ้า!.....เรากลับไปทานข้าวที่บ้านผมกันนเถอะโน้ะ..... ผมพูดออกมาและพี่คริสก็พยักหน้าตกลง

     

     

    เอ่อคุณแม่ครับ...ผมกับพี่คริสขอตัวก่อนนะครับ ผมหันไปลาคุณแม่ของเซฮุน

     

    อ้าว...จะกลับแล้วเหรอจ๊ะ....ไม่อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนเหรอ?”

     

     

    ไม่เป็นไรครับ....คุณแม่เองก็รอผมอยู่ที่บ้านเหมือนกัน.... ผมพูดและโค้งตัวลาท่าน ก่อนจะเดินออกไปขึ้นรถกลับบ้าน......

     

     

     

    อ้าว!  กลับมาแล้วเหรอลูก..... คุณแม่ของผมเอ่ยทักทายทันทีที่ผมเดินเข้าไปภายในบ้าน.....

     

    สวัสดีจ้ะลูกแบค  แม่ของพี่คริสเอ่ยทักทายผม  เอ๊ะ ท่านมาทำอะไรกันนะ?  ไม่ได้มีแค่แม่ผมแล้วก็แม่พี่คริสนะ....ยังมีคุณพ่อผม และคุณพ่อพี่คริสด้วย.....

     

     

    แม่มาคุยเรื่องงานหมั้นระหว่างลูกกับหนูแบคฮยอนน่ะ แม่ของพี่คริสพูดออกมาและยิ้มอย่างมีความสุข   ผมได้ยินอย่างนั้นก็เขินจนเก็บอาการไม่อยู่.....

     

     

    จริงเหรอครับคุณพ่อคุณแม่!” พี่คริสตะโกนออกมาอย่างดีใจ

     

     

    จริงจ้ะ....ลูกต้องสัญญากับพวกเรานะว่าจะดูแลน้องอย่างดี

     

     

    ครับผม...ผมสัญญาว่าจะดูแลน้องอย่างดี  ผมจะรัก รัก รักน้องตลอดไป.... พี่คริสพูดและกอดผมยกใหญ่  ผมจึงเอาหัวทุยๆของผมไปมุดอยู่ในอ้อมกอดของพี่คริสเพื่อปกปิดความเขินอาย.....

     

    เพราะคุณแม่ของแบคฮยอนนะเนี่ย...ถ้าท่านไม่โทรไปเล่าให้แม่ฟังนะ...แม่คงไม่รู้ว่าเรามีความสัมพันธ์กันแบบนี้อยู่....นึกว่าคริสแค่หวงน้องซะอีก....ฮ่าๆ พี่คริสหัวเราะและกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น.....

     

     

    อ๊า...ผมมีอะไรจะบอกล่ะ....นอกจากอ้อมกอดของพ่อกับแม่แล้ว  กอดของพี่คริสนี่ล่ะที่อบอุ่นที่สุด.....

     

    END



    Talk
    แฮ่ๆ หายไปนานเลยขอโทษทีนะคะ ยังไงบัวก็ขอบคุณที่ติดตามฟิคเรื่องนี้มาจนถึงจุดจบโน้ะ
    เดี๋ยวเค้าจะมาอัพสเปเชี่ยลให้นะคะ....^^

    Twitter/@buabuafunfun #ฟิคอาสติส

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×