คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : chapter10 100%
10
“ ผมไม่ทำ !! ถ้าผมจะรักใครผมต้องรักด้วยใจ” ชานยอลเถียงพ่อด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
“ตามใจนะ.....ฉันแค่ระงับบัตรเครดิตของแกทุกบัตรก็เท่านั้น” ชานยอลจ้องตาคุณพ่อ ใช่สิ พ่อเขาเป็นปีศาจอยู่แล้วนี่นา
“คิดดีๆนะ ผู้หญิงพวกนั้นที่เข้ามาหาแกก็เพราะเงินเท่านั้นนะ ลองแกไม่มีเงินดูสิ” คุณพ่อของชานยอลพูดด้วยเสียงยียวน ชานยอลถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ครับ ผมจะทำอย่างที่พ่อบอก แต่ว่าถ้าน้องแบคเขาไม่เล่นด้วยกับผมล่ะครับ” พ่อของชานยอลยกยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกชายของเขาพูด
“ฉันให้คนไปสืบมาแล้ว......แบคฮยอนเคยชอบแก” ชานยอลตาเบิกโพลง เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลย ปกติก็เอ็นดูแบคฮยอนเป็นน้องเป็นนุ่งคนหนึ่งตลอด
…………..
“พี่คริส......รักคืออะไร??” แบคฮยอนถามคริสทันทีที่มาถึงบ้าน คริสมองแบคฮยอนงงๆ มาถามอะไรแบบนี้เนี่ย- 0 –
“รักใช่แบบว่า อยากเจอหน้าเขา เวลาเห็นหน้าเขาแล้วใจเราเต้นรัวรึเปล่า??” แบคฮยอนจ้องหน้าคริสแล้วพูดออกมาเสียงดัง
“พี่ว่าอาการแบบที่แบคพูดว่าเมื่อกี๊ มันเป็นเหตุให้ก่อความรักอ่ะนะ แต่ส่วนตัวพี่คิดว่ารักคือการที่เรารู้ตัวว่าเสียคนๆนึงไปไม่ได้ เราเป็นห่วงเขาเสมอ เราอยากที่จะคอยดูแลเขา เวลาเขายิ้มเราก็ยิ้มด้วย” แบคฮยอนพยักหน้าทำเป็นเข้าใจกับสิ่งที่คริสพูด งั้นก็แสดงว่าเขาไม่ได้รักพี่ชานยอลสินะ เพราะว่าเขาไม่ค่อยรู้สึกหวงพี่ชานยอลไม่ว่าพี่ชานยอลจะอยู่ใกล้ใคร แต่เอ๊ะ!! ไม่นะ! ไม่ เขาหวงพี่คริสนี่นา หวงพี่คริสเวลาใกล้คนอื่น ....ไม่ได้นะ เขาไม่ได้รักพี่คริสใช่ไหมT^T
“แล้วอาการที่พี่พูดเมื่อกี๊ ...... มันก็คือความรู้สึกที่พี่มีให้แบคฮยอน เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ที่พี่รู้สึกว่าพี่ขาดแบคฮยอนไม่ได้ อย่าไปไหนเลยนะ” คริสดึงตัวแบคฮยอนเข้ามากอดอีกรอบ แบคฮยอนยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก
ติ๊ดด...... เสียงข้อความมือถือของแบคฮยอนดังขึ้น แบคฮยอนรีบใช้โอกาสนั้นดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของคริส แล้วรีบหยิบข้อความขึ้นมาเปิดดู
‘พี่คิดว่าพี่ชอบน้องแบคฮยอนเข้าให้แล้วล่ะ น้องแบคล่ะชอบพี่รึเปล่า .......ชานยอล’ แบคฮยอนสีตาตัวเองอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา พี่ชานยอลนี่นะชอบเขา พี่ชานยอลนี่นะ!!
“แบคเป็นอะไร?” เสียงทุ้มทำให้แบคฮยอนหลุดออกจากภวังค์ แบคฮยอนรีบเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้างให้คริส
“ไม่มีอะไรฮะ^^” แบคฮยอนพูดแล้วรีบหมุนตัวเข้าห้องไป ก่อนจะเข้าไปในห้องคริสก็ได้เอ่ยเรียกแบคฮยอนไว้
“พี่รักเราจริงๆนะ ........ อย่าทิ้งพี่ไปหาคนอื่นเลยนะแบคฮยอน” คริสพูดออกมาเสียงดัง ........แบคฮยอนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำล็อกกอนประตูอย่างแน่นหนา.....เขาจะทำยังไงดีเนี่ย...........คนนึงเคยชอบแต่อีกคนไม่รู้ว่ารู้สึกยังไง?? T^T .......ใครก็ได้ช่วยแบคฮยอนที!.......
.................... 15%
“แบคฮยอน......แบคฮยอน!.....เราอยู่ในห้องน้ำนานเกินไปแล้วนะ...ท้องเสียเหรอครับ?” คริสส่งเสียงเรียกแบคฮยอนที่อยู่ในห้องน้ำนานเกินไป
“จ๊ะเอ๋!!” แบคฮยอนจู่ๆก็เปิดออกมาเซอร์ไพรส์คริสที่ยืนเคาะประตูอยู่ คริสดึงตัวแบคฮยอนเข้ามาให้อยู่ในอ้อมกอดของเขา ก่อนจะใช้มือหนาตบลงไปที่ก้นของแบคฮยอนเบาๆหนึ่งที
“โอ๊ย! เจ็บนะ” แบคฮยอนทำหน้าบึ้งแล้วจ้องหน้าคริส
“โอ๋ๆ....พี่ขอโทษ....เอ๊ะ! ทำไมเราหน้าซีดๆล่ะ เป็นอะไรรึเปล่า??” คริสถามแบคฮยอนแล้วเอามือหนาของเขามาทาบที่หน้าผากของแบคฮยอนเบาๆ
“ตัวอุ่นๆนี่.....ปวดหัวรึเปล่าคะ??” คริสถามแบคฮยอน แบคฮยอนพยักหน้าแทนคำตอบ ก็เขาปวดหัวจริงๆนี่นา เลือกไม่ถูก ฮิฮิ – 0-
“งั้นรออยู่นี่นะ....พี่ไปหายามาให้ก่อน”
“ไม่....ไม่เอา....แบคไม่ชอบกินยา!” แบคฮยอนตะโกนตามคริส แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว.....เพราะคริสวิ่งลงไปเร็วมาก..... แบคฮยอนทิ้งตัวลงเตียงนุ่ม เฮ้อ....เครียดจัง.....
“ลุกขึ้นมากินยาก่อนมาตัวเล็ก...” เสียงของคริสดังขึ้นก่อนที่ตัวของเขาจะเข้ามาเสียอีก
“ไม่เอา....ไม่ชอบ....”แบคฮยอนพูดแล้วยกผ้าห่มมาคลุมโปรง
“น่านะ...เด็กดีของพี่ฟาน” คริสดึงผ้าห่มแบคฮยอนลงก่อนจะหยิบยาเม็ดสีขาวมาจ่อที่ปากแบคฮยอน
“ไม่อ๊าววว.....ขม.....” แบคฮยอนตะโกนเสียงดังแล้วก็ยกผ้าห่มมาคลุมโปรงอีกครั้ง ...... คริสส่ายหัวไปมาอย่างเอือมระอา ร่างสูงยัดยาเม็ดเข้าปากตัวเอง ก่อนจะกระชากผ้าห่มของแบคฮยอนออกแล้วกดริมฝีปากลงไปทาบทับริมฝีปากของคนตัวเล็กด้านร่าง สัมผัสขมที่ปลายลิ้นทำให้แบคฮยอนหน้ายู่ คริสผละริมฝีปากออกแล้วรีบหยิบแก้วน้ำเปล่าส่งให้แบคฮยอน ......
“ไอ้พี่คริสบ้า......ขมมมมมม...ยี้” แบคฮยอนทุบอกคริสเบาๆ คริสยิ้มบางๆ
“ถ้าไม่ดื้อ .....พี่ก็คงไม่ใช้วิธีนี้....กินดีๆตั้งแต่แรกก็หมดปัญหาแล้วนะครับ” คริสพูดออกมายิ้มๆ ก่อนจะผลักตัวแบคฮยอนให้นอนลงเบาๆ ร่างสูงจัดแจงผ้าห่มให้คนตัวเล็กอย่างดี ......
“นอนซะนะคะ.....เด็กดีของพี่ฟาน”
30%.....
Rrrrrrrrrrrrr.... เสียงมือถือของแบคฮยอนดังลั่น ร่างเล็กสะลึมสะลือเพราะโดนปลุกมือเล็กควานหาโทรศัพท์ที่อยู่ใต้หมอน
“ฮาโหลลลลลลลล” แบคฮยอนลากเสียงยาวอย่างสะลึมสะลือ คริสหัวเราะดังลั่นผ่านโทรศัพท์ เสียงแบคฮยอนตอนนี้สำหรับคริสช่างน่ารักเหลือเกิน.....อืมมม...อยากกลับไปฟัดที่บ้านเร็วๆ
“แบคของพี่ฟาน.....พี่ฟานขอโทษที่โทรมากวน แต่พี่ฟานจะถามว่าอยากกินอะไรมั๊ยย พี่แวะออกมาบริษัทเดี๋ยวจะซื้ออะไรกลับไปให้....เราอยากกินอะไรดีล่ะเด็กดี” แบคฮยอนยิ้มออกมาอย่างเขินอาย....ก่อนจะรีบยกมือขึ้นตบแก้มตัวเอง ยิ้มทำไมเล่า........ยิ้มทำไมฮะแบคฮยอน.....
“อ้าว....เงียบทำไมล่ะคะ......ยังไม่ตื่นใช่มั๊ยเนี่ย....งั้นก็นอนต่อซะนะเดี๋ยวพี่ซื้อเข้าไปให้เอง” พูดจบคริสก็วางสายไป แบคฮยอนมองมือถือสีขาวของตัวเอง และลอบยิ้มออกมาคนเดียว.....แน่ะยิ้มอีกแล้วนะแบคฮยอน…. แบคฮยอนหุบยิ้มทันทีเมื่อนึกได้...... ร่างเล็กๆค่อยๆลุกจากเตียงหยิบผ้าเช็ดตัวสีเหลืองอ่อนเข้าห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์...........
“ลา...ลา...ลา” แบคฮยอนฮัมเพลงออกมาจากห้องน้ำ เขาใช้เวลาอาบน้ำประมาณ20นาที(อาบนานไปไหน-2-) แบคฮยอนนุ่งผ้าเช็ดตัวสีเหลืองอ่อนเดินออกมาจากห้องน้ำ ขาเล็กหยุดชะงักเมื่อมองเห็นคริสนั่งอยู่บนเตียงแล้วมองเขาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“....พะ.....พี่คริส..ทำไมมาเร็วจังครับ” แบคฮยอนพูดแล้วหันหลังให้คริส อายจังวุยยย>///<
“อายพี่ฟานเหรอ.....ฮื้มมมม.....” คริสพูดแล้วเดินเข้ามากอดแบคฮยอนจากด้านหลัง>//<
“ปล่อยเลยนะ....ปล่อยเดี๋ยวนี้........” แบคฮยอนดิ้นพล่านอยู่ในอ้อมกอดของคริส .....คริสใช้มือหนาของเขาจับปมผ้าเช็ดตัวของแบคฮยอนไว้
“ถ้าดิ้นแรงกว่านี้พี่กระชากผ้าขนหนูออกแน่..” แบคฮยอนหยุดดิ้นทันทีเมื่อได้ยิน คริสยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจ ....ก่อนจะปล่อยมืออกจากปมผ้าขนหนู
“แต่งตัวแล้วรีบลงไปข้างล่างนะครับ พี่ฟานจะพาแบคไปหาคุณแม่....” แบคฮยอนตาลุกวาว คุณแม่> <คิดถึงจังเลย.....
“จริงเหรอ!......จริงใช่มั๊ยยยย รอแบคแป๊บนะฮะ” แบคฮยอนพูดเร็วจนลิ้นพันกันแล้ววิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบมันออกมาแล้วเข้าไปเปลี่ยนในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว.........
“มาแล้วพี่ฟาน........” แบคฮยอนวิ่งเข้าไปหาคริส คริสหันมามองแบคฮยอนก่อนจะส่งยิ้มที่แสนจะอบอุ่นให้
“ป้ะ....เราลงไปกันเถอะ” คริสยิ้มให้แบคฮยอน แบคฮยอนสะกิดคริสน้อยๆ
“ขอขี่หลังได้มั๊ยอ่ะ....ขี้เกียจเดินT^T” แบคฮยอนเอาจมูกถูกับไหล่คริสเบาๆอย่างออดอ้อน คริสเอามือใหญ่ๆของเขามาขยี้กลุ่มผมของแบคฮยอนอย่างเอ็นดู ก่อนจะนั่งลงเพื่อให้แบคฮยอนขี่หลัง
“อ๊า....ตัวหนักจังเลยยยย” คริสพูดแซวแบคฮยอน แบคฮยอนตีหัวคริสเบาๆหนึ่งที คริสหัสเราะเบาๆ ก่อนจะเดินไปที่ห้องรองเท้า แล้ววางแบคฮยอนลงเก้าอี้เบาๆ คริสเดินไปหาร้องเท้าผ้าใบสีฟ้าสวยมาให้แบคฮยอน ก่อนจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าแบคฮยอน แล้วจับเท้าเล็กยัดลงไปในรองเท้าอย่างอ่อนโยน มือหนาบรรจงผูกเชือกรองเท้าให้แบคฮยอนจนมันเสร็จเรียบร้อย
“จะขี่หลังพี่ฟานอีกมั๊ย? หรือจะเดินไปเอง.....” คริสถามแบคฮยอน แบคฮยอนยิ้มให้คริสก่อนจะกระโดดขี่หลังคริสเอง
“เดินสิ นิ่งทำไม....พี่ฟานของแบค”
50%
“คุณแม่!!> <” แบคฮยอนตะโกนเสียงดังลั่นบ้านแล้ววิ่งไปหาผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่บนโซฟา แม่ของแบคฮยอนหันมายิ้มให้ลูกชาย แล้ว ลุกขึ้นกอดลูกชายด้วยความคิดถึง....
“แบคฮยอนของแม่” หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ถึงเวลาจะผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ แต่สำหรับเธอมันก็นานมากอยู่เหมือนกัน....
“สวัสดีครับคุณแม่....” คริสทุกทายแม่ของแบคฮยอน หญิงสาวยิ้มกว้างให้คริส
“สวัสดีจ้ะคริส....แบคฮยอนไปอยู่กับคริสแล้วอ้วนท้วนสมบูรณ์ขึ้นมากเลยนะเนี่ย....” แบคฮยอนยิ้มด้วยความอาย....
“อยู่กับแม่แบคก็อ้วน – 0 – ไม่ต้องพูดเลย...” แบคฮยอนมู่หน้าใส่แม่...
“แน่ะ...แบคฮยอน ไม่น่ารักเลยนะ ขอโทษคุณแม่เดี๋ยวนี้ครับ” คริสส่งเสียงดุแบคฮยอน แบคฮยอนมู่หน้าใส่คริส ก่อนจะหันไปขอโทษคุณแม่.....
“ว้าววว....เดี๋ยวนี้เป็นเด็กดีขึ้นเยอะเลยนะแบคฮยอน.......ท่าทางพี่คริสจะสอนมาดี^^” แม่ของแบคฮยอนพูดล้อเลียนลูกชายของเธอ..... สักพักก็มีคนใช้วิ่งเข้ามาหา...
“คุณนายคะ....มีแขกมาพบค่ะ” ทุกคนเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย แขกงั้นเหรอ ใครกันนะ ทำไมไม่นัดไว้ก่อนล่ะ...
“ใครเหรอ? เขาได้บอกเธอรึเปล่าว่าจะมาพบใคร?” คุณนายแห่งตระกูลพยอนถามคนใช้ออกไป ...
“ไม่ได้บอกหรอกครับ....ผมแค่อยากมาเยี่ยมคุณน้า^^”
“พะ...พะ....พี่ชานยอล!”
60%
แบคฮยอนหน้าซีดเมื่อพบกับชานยอล.....เขาเพิ่งจะลืมเรื่องที่พี่ชานยอลมาบอกชอบเขาได้ไม่นานเองนะT^T
“อ้าว สวัสดีจ้ะ ชานยอล^^” หญิงสาวผู้เป็นแม่ของแบคฮยอนเอ่ยทักทายก่อน....
“สวัสดีครับคุณน้า.....ผมมารบกวนรึเปล่าครับ?” ชานยอลถาม
“กวน....กลับไปซะ” แต่ทว่าคนที่เป็นคนตอบกลับเป็นคริสแทน...
“อ้าวคริส! ไหงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ” ชานยอลถามคริสด้วยน้ำเสียงยียวน
“หึหึ.....ฉันเคยบอกนายแล้วนี่นา.....ว่าแบคฮยอนเป็นของฉัน” คริสพูดและหอมแก้มแบคฮยอนให้ชานยอลดู
“พี่ครี๊สสสสสสสสสสสสส > <” แบคฮยอนร้องออกมาเสียงสูง ก่อนจะซุกหน้าลงอกแกร่งของคริส ร่างสูงหันไปมองชานยอลก่อนจะยักคิ้วให้หนึ่งที.....
“...................................”
“พี่เคยได้ยินมาว่า......แบคเคยชอบพี่......”
“...............................”
“เรื่องพวกนั้น.....พี่คิดไปเองสินะครับน้องแบค”
แบคฮยอนเงยหน้าขึ้นมามองชานยอลที่เดินหันหลังหนีเขาไป ...... ร่างเล็กรู้สึกใจโหวงเหวงอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นขายาวกำลังก้าวเดินหนีเขาไป เรื่อยๆ....
“พี่ชานยอล!” แบคฮยอนร้องตะโกนเรียกชานยอล...และขาเล็กก็กำลังจะก้าวตามไป แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อคริสดึงร่างแบคฮยอนเข้ามากอดไว้แน่น
“อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะ.....”
100%
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
Talk
ขอให้มันเป็น100%เลยนะคะT^T 5 5 5+
มาอัพให้แล้ววววว> <
คุยกันได้ที่ twitter/@buabuafunfun #ฟิคอาสติส
ปล.ถ้าใครไปกดฟอลเราในทวิตช่วยติดแท็ก#ฟิคอาสติสด้วยน้า เราจะได้รู้ว่ามาจากฟิคเรื่องไหนกัน^^
ฝากฟิคเรื่องใหม่ไว้ในซอกหัวใจด้วยนะค้า
http://my.dek-d.com/dekdee/writer/view.php?id=1053501
ความคิดเห็น