มารยารักมาเฟีย
เขา...คีแรน ไรต์ มาเฟียหล่อลากไส้ เจ้าของฉายาเสือร้ายลายพาดกลอนผู้ไม่เคยปรานีต่อศัตรูหน้าไหน แต่ยามอยู่ต่อหน้าเธอ เสือตัวเขื่องกลับกลายเป็นแมวสีสวาทขี้อ้อนชวนให้เธอละลายทั้งตัวและหัวใจ
ผู้เข้าชมรวม
133,941
ผู้เข้าชมเดือนนี้
13
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
มารยารักมาเฟีย
นามปากกา : มัสลิน
มารยารักมาเฟีย และบ่วงนารี2 เรื่องในซีรีส์มารยาร้ายพ่ายรัก มีวางจำหน่ายแล้วตามร้านหนังสือทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อได้ที่เว็บไซต์สำนักพิมพ์ไลต์ ออฟ เลิฟ ตามลิงค์นี้ค่ะ http://www.lightoflovenovel.com
เสือร้ายตัวเขื่องกำลังจะกลายร่างเป็นนักบุญอุปถัมภ์... เพียงแค่ได้สบตากับเธอ!
การพลิกบทบาทจากเจ้าของกาสิโนอันดับหนึ่งแห่งลาสเวกัส มาเป็นนักบุญถือเป็นเรื่องที่ท้าทายความสามารถของเขาเหลือเกิน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง คีแรน ไรต์ จึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อได้เธอมาอยู่ใต้ปีกของตัวเอง
ถึงเขาจะแข็งแกร่งมากมายเพียงใด..
แต่ความอ่อนหวานที่ซุกซ่อนความเซ็กซี่เย้ายวนของเธอ ก็หลอมละลายหัวใจของมาเฟียร้ายได้ง่ายดายนัก แต่ที่ร้ายยิ่งกว่าก็คือ เธอจะต้องรับมือกับมารยาของเขาให้ได้เช่นกัน!
“คุณแก่กว่าณดาตั้งสิบสี่ปีแน่ะ”
“แล้วไง”
คีแรนชักสีหน้าเรียบตึงเมื่อได้ยินคำว่าแก่ ก่อนจะรีบปลดกระดุมเสื้อแล้วกระชากออก เผยให้เห็นรูปร่างกำยำของตัวเอง
“ผู้ชายอายุสามสิบหกอย่างผมนี่ คุณบอกมาสิว่าส่วนไหนบนร่างกายของผมมันแก่ ผมมั่นใจว่าหน้าหนวดๆ นี่มันยังหล่อบาดใจอยู่นะ ส่วนกล้ามท้องเป็นลอนซิกซ์แพ็คเห็นๆ ยิ่งต่ำลงไปกว่านั้นนะ แข็งปั๋งตึงเปรี๊ยะจนเด็กหนุ่มๆ อายเชียวละ”
“คนหลงตัวเอง” หญิงสาวว่าเข้าให้ พร้อมกับส่งค้อนงามๆ กลับไป
“แต่ผมว่าคุณก็กำลังหลงผมนะ ดูสิ มองตาเยิ้มเชียว เอ๊ะ! นั่น เลือดกำเดาคุณไหลแล้วนะที่รัก”
หญิงสาวรีบยกมือขึ้นเช็ดจมูกตัวเองก่อนที่จะขายหน้าเขาไปมากกว่านี้ นี่เธอหน้าแดง ตาเยิ้ม แล้วยังเลือดกำเดากระฉูดเพราะเรือนร่างเซ็กซี่ขยี้ใจของเขาอย่างนั้นเชียว แต่แล้วก็รู้ว่าตัวเองถูกหลอก เพราะเธอไม่ได้มีอาการอย่างที่เขาบอก
“คนบ้า! คุณแกล้งณดา”
โปรยฟินๆ
“ว้าย”
ร่างเล็กๆ ผงะออกด้วยความตกใจ และแทบจะหงายหลังลงไปกองกับพื้นข้างเตียง หากไม่มีมือใหญ่รั้งเอวบางของเธอไว้ได้ทัน จนเธอกระเด็นเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ใจสาวเต้นแรงจนน่าประหลาดยามได้ใกล้ชิดกับชายหนุ่ม
“จะตกใจอะไรกัน หึ”
เสียงของคีแรนปลุกประสาทสัมผัสของเธอขึ้นมาอีกครั้ง ณดาจึงค่อยๆ ขยับตัวออกจากอ้อมกอดแข็งแรงของเขา
“ณดาแค่แปลกใจที่เห็นคุณมาอยู่บนเตียงนอน”
“จะแปลกใจอะไร คุณลืมไปแล้วหรือ ว่าผมเป็นสามีคุณ และคุณก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผม”
“แต่..”
แม้อยากจะคัดค้าน แต่ณดาก็เลือกที่จะสงบปากสงบคำลง เมื่อสถานการณ์ตรงหน้ามันดูจะล่อแหลมเสียเหลือเกิน หญิงสาวจึงหันหน้าหนี ก่อนจะลดเท้าบางลงเหยียบพื้นเพื่อลุกออกไปจากที่ตรงนี้ หากก็ไม่ทันการณ์ เพราะคีแรนไม่ยอมให้เธอหลุดรอดไปง่ายๆ เขายังดื้อดึงรั้งเอวบางของเธอเขาไปแนบชิดกับอกแกร่งอีกครั้ง
ยิ่งเธอพยายามขัดขืน หากก็ยิ่งถูกเขารัดแน่น ราวกับงูเหลือมยักษ์ที่กำลังรัดเหยื่อให้ขาดอากาศหายใจตายไปตรงนั้น
“คุณคีแรน ปล่อยณดานะ”
“พูดให้จบก่อน เมื่อกี้คุณกำลังจะพูดอะไร”
เขาทวงอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะเห็นเธอรีบเปลี่ยนเรื่อง
“ณดาไม่ได้พูดอะไรค่ะ ”
“หอม”
ชายหนุ่มพึมพำออกมาใกล้กับซอกคอหอมกรุ่นที่จงใจยื่นจมูกเข้าไปใกล้ๆ กับกับสูดดมกลิ่นกายสาวเจ้า กลิ่นหอมราวแป้งเด็กและกลิ่นหอมอ่อนๆ เฉพาะตัวที่เขามั่นใจว่าไม่ใช่น้ำหอมราคาแพงแต่อย่างใด แต่มันช่างติดตรึงเสียเหลือเกิน
“นี่คุณ”
“หืม”
ผลงานอื่นๆ ของ ริสา,มัสลิน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ริสา,มัสลิน
ความคิดเห็น