คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Love Coffee [1]
Love coffee
Couple : Krisbaek Ft.(?)
ความจริงแล้ว...ผมไม่ได้ชอบดื่มกาแฟหรอกนะ:)
ผมดื่มไม่เป็นหรอก ...
ผมยังเด็กอยู่...
และผมก็คงไม่คิดที่จะดื่มไปตลอดชีวิต...
ถ้า.....
ย่านxx
วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใสอากาศค่อนข้างเย็นสบาย อืมม มันติดจะหนาวด้วยซ้ำ ดังนั้นผู้คนทั้งหลายจึงเริ่มมองหาร้่านอาหารหรือ'ร้านกาแฟ'ดีดีซักร้านเพื่อที่จะเข้าไปนั่งให้อุ่นสบาย 'บยอน แบคฮยอน' ก็เป็นหนึ่งในนั้น ร่างเล็กที่ดูคล้ายผู้หญิงเดินหาร้านที่ตัวเองอยากเข้าไปนั่งอยู่นานสองนาน ก็ไม่เจอร้านที่ถูกใจซักที....
"เฮ้อออ วันนี้มันเกิดอะไรทำไมมันหนาวอย่างนี้~" บ่นกับตัวเองเบาๆทั้งเรื่องสภาพอากาศและเรื่องที่หาร้านเข้าไปนั่งไม่ได้อย่างเริ่มอารมณ์บูด
ไหนซูโฮฮยองบอกว่าแถวนี้มีร้านเจ๋งๆไง-*-
มันไปมุดหัวอยู่ไหนละโว้ยย
เดินมาจนจะสุดถนนสายที่พี่ชายสุดที่รักบอกมาก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอร้านที่ว่าเลยสักนิดเดียว
'แบคฮยอนนี่~ ว่างๆลองไปที่แถวๆย่านxxดูสิ ฮยองเจอร้าน'เจ๋งๆ'
ด้วยน้าาา~ เฮ้!! ตื่นมาฟังฮยองก่อนสิ บยอนแบคฮยอนนน!!!~'
'อื้ออออ อาฮะ เดี๋ยววันนี้ผมจะไปที่ย่านyyนะฮะ...คร่อกก'
'เห้ยย ไม่ใช่เว้ยย ย่านxx ตังหาก ไอแบค ฟังฮยองสิ!!'
'งืมมม xx ฮะ ย่านxx...คร่อกกก'
'ใช่ๆ ร้านนี้อ่ะนะอยู่ย่านxx ตั้งอยู่ตรงบล็อกที่......'
โอ๊ยยย ถ้าตั้งใจฟังซูโฮฮยองพูดว่าร้านนั้นอยู่ตรงไหนก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้หรอกเว้ยย T[]T พูดพร้อมทึ้งหัวตัวเอง
อ่อ ถ้าสงสัยว่าทำไมผมถึงต้องมาตามหาร้านนี้อย่างเป็นบ้าเป็นหลังอ่ะเหรอ -____-
'ฮยองมั่นใจว่านายต้องชอบ อย่าลืมไปให้ได้น้าา~'
ถ้าไอฮยองบ้าคนนั้นมันไม่แปะโพสอิทไว้กลางหน้าผากตอนผมตื่นมาละก็.....
ไอผมมันก็พวกขี้สงสัย
แล้วก็ไม่ทนต่อคำรบเร้าซะด้วยย…
ดังนั้นท่านบยอนแบคจึงมายืน(อย่างเคว้งคว้าง)อยู่ที่ย่านxxนี่ไงล่ะ!!!
เดินผ่านมาจนสุดบล็อกแรกแล้วกำลังคิดว่าจะกลับไปนอนเล่นที่ห้อง ร่างเล็กก็เหลือบไปเห็นป้ายสีครีมยื่นออกมาจากมุมบล็อกที่สอง
'สวยจัง' คิดในใจ
แบคฮยอนเดินไปเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่ที่หน้าร้าน ร้านนี้ตกแต่งได้อย่างสวยงาม รอบๆถูกกั้นจากด้านนอกด้วยกระจกสึทึบ พอมองเห็นเข้าไปในร้านได้ มีดอกไม้ตกแต่งใส่กระถางสีขาวอยู่รอบๆ ใกล้ๆกับประตูเห็นจักรยานสีขาวมีตระกร้าใส่ดอกไม้สีหวานเด่นสะดุดตา ที่ประตูมีกระดิ่งขนาดกลาง2อันติดอยู่ที่ด้ามจับประตู
ทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้ดึงดูดให้ผู้คนทั้งหลายเกือบทุกเพศทุกวัยโดยเฉพาะเด็กผู้หญิงให้เข้าไปในร้านมากมาย
อืมม ร้านนี้ตกแต่งในแบบที่ผม...ชอบ ทั้งวินเทจ ดูหวาน(ผมคิดว่ามันเกินไป) แล้วก็..มีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด ไม่รู้สิ
'สบายใจ?' หรือว่า 'อบอุ่น?'
'KCafé'
โอเค ชื่อนี้สินะ อืมม เรียบๆแต่ได้ใจความดีนะ
ผมผลักประตูเข้าไปในร้าน ใจมันไวกว่าสมองคิดอีก
ในร้านสวยกว่าที่คิดเยอะเลย ข้างในวินเทจมากๆ ดูเหมือนการดื่มกาแฟหน้าเตาผิงในฤดูหนาวของต่างประเทศทีเดียว ด้านในเน้นแต่งสีน้ำตาลทั้งเข้มและอ่อน รวมถึงสีครีม มีสีดำและสีขาวเป็นบางสิ่งเพื่อให้สีของร้านดูสมดุลมากยิ่งขึ้น
เวลานี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แบคฮยอนจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อดูว่าเมนูมีอะไรบ้าง พอเดินไปถึง เสียงดังที่ตั้งใจตะโกนขึ้นมาทำเอาเขาสะดุ้งเฮือก
"สวัสดีคร้าบบ ยินดีต้อนรับนะครับบ เวลคัมม~อยากจะดื่มอะไรดีเอ่ยย น่ารักแบบนี้พี่แถมใจกับเบอร์เลยเอ้าา"
=[]= ช็อกฮะพี่น้อง
เอ่ออ คนที่นี่เฟรนด์ลี่ดีเว้ยเฮ้ย -0-
"อะ..เอ่ออ..."
"เฮ้ยไอดำ!! ถ้าแกพูดแบบนี้ฉันจะฟ้อง'คริส'แล้วนะเว้ยย ลูกหมาน้อยกลัวหมดสิ โอ๋ๆ ลูกหมาน้อยย อยากดื่มอะไรดี ?"
ผู้ชายตัวเล็กๆเดินออกมาจากประตูของพนักงานแล้วดุเบาๆ จากนั้นก็หันมาคุยกับร่างเล็กที่ยืนอึ้ง...
"คือ..เอ่อ..ผมม" เป็นหมาน้อยเหรอ =[]=
"เฮ้ยย หมินฮยอง!! อย่าฟ้อง'คริสฮยอง'นะครับบ ฮยองก็รู้ว่าผมโดนบ่นเรื่องนี้มาสองครั้งแล้วนะ -3- " ผู้ชายคนนั้นที่พูดเสียงดังกับผมหันไปหาผู้ชายตัวเล็กแล้วเอาหัวของเจ้าตัวไถแขนกับของอีกคนอย่างอ้อนๆ
เสแสร้งชัดๆ = =^
"โอเคๆ ฉันให้โอกาสนายอีกครั้งเดียวนะจงอิน ว่าแต่...ลูกหมาน้อยตรงนี้อยากดื่มอะไรฮะ?"
"คือ..เอ่ออ...มีอะไรบ้างล่ะฮะ?"
"อ่าาา...ดูตามในนี้เลยนะ อยากดื่มอะไรค่อยบอกจงอินก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันจะทำให้...ส่วนนาย ถ้าทำแบบเมื่อกี้อีกฉันจะไม่ช่วยแล้วนะ เข้าใจ๊?"
พูดจบจบก็เดินเข้าไปในประตูเดิมที่เคยออกมา
"อ่าา..ได้ฮะ//ครับผมม!" พูดไล่หลังตอบกลับไป
"หวัดดี ฉันชื่อคิม จงอินครับ เรียกจงอินเลยก็ได้นะ แต่...นายดูเด็กกว่าฉันอีก เรียนมหาลัยรึยัง?"
"ฮะ ยินดีที่ได้รู้จัก ผมบยอน แบคฮยอน อยู่มอปลายฮะ "
"ว้าว! งั้นฉันก็เป็นพี่นายน่ะสิ เรียกจงอินฮยองนะๆ "
"ฮะ -0-"
"เยส!! ต่อไปนี้เรารู้จักกันแล้วนะ!! >[]<"
ผม....รู้จักแล้วหรอ - -?
กับไอบ้านี่อ่ะนะ?
ก็ได้......
"ตกลงอยากดื่มอะไร?"
"มีอะไรแบบพวกช็อกโกแลตร้อนมั๊ยฮะ? ผมชอบมาก.."
"ฮ่าๆ อืมม ไอมีน่ะก็มีอยู่นะ แต่นายไม่อยากลองดื่มกาแฟดูบ้างเหรอ?"
"ผมไม่ชอบฮะ มัน'ขม'แล้วก็ไม่อร่อยเลยอ่าา"
"ห๊ะ? นายกินกาแฟแบบไหนมาเนี่ย O__O??" เขาทำตาโตเหมือนกับไม่เชื่อ
อ่าว กาแฟมันไม่ได้มีแบบเดียวรึไง -__-?
ที่มันเป็นน้ำสีดำๆ ขมๆ อ่ะ...
ไม่ใช่เหรอ?
"อ่าา ช่างมันเถอะฮะ ผมขอเอาเป็น.."
'กรุ๊งกริ๊ง~'
มีคนผลักประตูเข้ามา เกือบทุกสายตาหันไปมองที่มาของเสียง อาจจะเป็นเพราะผู้คนทั้งร้านพร้อมใจกันเงียบ ทำให้เสียงกระดิ่งที่น่ารักคู่นั้นมีเสียงดังกังวานไปทั่วทั้งร้าน..
ดูดีจัง แบคฮยอนหันไปมองร่างสูงที่แต่งตัวสบายๆเดินเข้าร้านมา แล้วก็..กำลังเดินมาทางนี้ !
ร่างเล็กคิดว่าเขาคงจะมาสั่งเครื่องดื่ม จึงเบี่ยงตัวเองไปด้านข้างเล็กน้อยเพื่อให้อีกคนได้มายืนดูรายการว่าจะสั่งอะไร
"อ้าวว คริสฮยองสวัสดีคร้าบบ"
"ฮ่าๆๆ ตะโกนซะลั่นร้านเลยนะไอบ้า….อืมม แล้วนายล่ะ ว่าไง? อยากดื่มอะไรล่ะ?" พูดพร้อมก้มหน้าลงมามองอีกคนที่อยู่ต่างระดับกันนิดหน่อย...อืมม อาจจะไม่หน่อยนะ หัวยังอยู่แค่ปลายคางเองนี่
"นี่ๆ คริสฮยองน่ะ ทำกาแฟอร่อยที่สุดในร้านเลยนะ ฮยองเป็นบาริสต้าที่เก่งที่สุดในโลก~!! ถ้านายอยากจะลองชิมกาแฟของคริสฮยองซักหน่อยรับรอง ติดใจนะ" กขค เอ้ย พนักงานรับออดเดอร์อย่างจงอินกระซิบบอกแบคฮยอนเบาๆ
"เอ่อ..คือ..ผมเอาเป็น...มอคค่าก็แล้วกันฮะ"เงยหน้าขึ้นมาคุยด้วย พอมองเข้าไปในตาของคนที่ชื่อคริสคนนั้น....
ตึกตัก ตึกตัก
หัวใจ..เป็นอะไรวะเนี่ย O////O
หลบตาทันที...
"อ่าา..เอ่อ..ได้ครับ รอ..เอ่ออ..แปปนึงนะ" เกาท้ายทอยแก้เก้อแล้วเดินไปที่เครื่องทำกาแฟ
พอเห็นคนตัวเล็กทำตาใสซื่อส่งมาให้ แล้วได้มองกันชัดๆ ใจของเขาก็เต้นผิดจังหวะไปทันที แถมยังเอ่ออ 'เขิน' ด้วยนะ
จงอินซึ่งสังเกตเหตุการณ์อยู่ไม่ห่างอมยิ้มกับการกระทำของเจ้านายแล้วก็ ลูกค้าที่น่ารักคนนี้
ดูท่าว่าอีกไม่นานกาแฟที่นี่จะ'หวาน'ขึ้นแล้วละนะครับทุกคนน~
เดินมาก็มีผู้คนนั่งอยู่ประปรายตา พอมองไปรอบๆ สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นที่นั่งติดกับกระจกที่หนึ่งที่ยังไม่มีใครมานั่ง ซึ่งมองไปเห็นวิวด้วนนอกเป็นร้านค้ามากมาย เป็นเก้าอี้ไม้สีน้ำตาลไม้โอ๊คตัวยาวสองตัว ตรงกลางมีโต๊ะไม้สีเดียวกันตั้งอยู่ บนโต๊ะก็มีถังต้นไม้ที่ทำจากไม้อันเล็กๆใส่ดอกไม้อยู่
ท่าทางเจ้าของร้านจะชอบดอกไม้นี่นะ ตะกร้าจักยานแล้วก็บางที่ในร้านก็มีแต่ดอกไม้สีหวานแบบนี้เต็มไปหมด
ไวกว่าสมองอีกแล้ว แบคฮยอนเดินเข้าไปตรงนั้นทันที มองจากตรงนี้สวยกว่าเมื่อกี้อีก พอได้เข้ามาใกล้ๆ ร้านนี้ตกแต่งได้อย่างไม่มีที่ติ ใส่ใจลูกค้ามากๆเลยทีเดียว แบคฮยอนเลือกนั่งที่เก้าอี้ตังหนึ่งซึ่งเป็นปูด้วยเบาะสีครีมนุ่มนิ่ม ส่วนอีกตัวเป็นเบาะสีน้ำตาลเข้ม ถึงแม้จะคนละสี แต่พอมาอยู่รวมกันแล้วกลับเข้ากันจนดูสวย
มันเข้ากันได้ไงเนี่ย -0-
คิดมากไปก็ไม่ได้ความ ระหว่างรอแบคฮยอนจึงหันมาสำรวจรอบๆที่นั่งของตนเอง
มีกระถางต้นไม้แบบเรียบๆสีเทาอยู่ข้างๆ ปลูกต้น.....ข้าว? ข้าวสาลี? เอ๊ะ มันจะกลายเป็น... โกโก้ครั๊นรึเปล่า? ประสาทกลับละ-*-
กึก กึก!
เสียงอะไร?
กึก กึก กึก!
(' ') ??
=[]= !!! ตัวอะไร๊??!!!
(' ')...??
"กระต่าย?" ถ้าใครรู้ว่าผมตกใจเพราะกระต่ายนี่คงจะ...T^T
"....(' ')???" มันมองผม -0-
"แหะๆ หวัดดี.."
มันเดินเข้ามาใกล้ผม แล้วก็ดมคลอเคลียแถวเท้า จะกินเท้าผม? บ้าไปละ ฮ่าฮ่า
มันน่ารักจัง สีน้ำตาลอ่อนทั้งตัวเลย~
เอ๊ะ!? ขนาดสัตว์เลี้ยงยังเข้ากับธีมของร้านเนี่ยนะ -0-
ความจริงกระต่ายตัวนี้อาจจะสีขาวป้ะ แล้วเจ้าของร้านจับมาโยนลงถังสีเพื่อให้มันมีสีขนเข้ากับบรรยากาศของร้าน -__-
มันอาจจะดูไร้สาระนะ แต่มันก็มีโอกาสเป็นไปได้ไม่ใช่เหรอ?
ครืดด..
(' ')
"..." ไอตัวนั้นเดินพร้อมกับลาก...ที่ใส่อาหารมาด้วย
ทำตาปริบๆอีก ว๊ากกก
"ฮ่าฮ่า หิวรึไง นายอยากกิน.."
"ย่าาห์!! แบคกี้! ตกลงนายกินกาแฟได้แล้วเหรอ? " เสียงของจงอินดังขัดขึ้นมากะทันหันพร้อมกับร่างชอบเจ้าตัวที่แทบจะกระโดดมาอยู่รอมร่อ
"เอ่ออ..ก็เปล่านี่ฮะ"
"อ่าว แล้วที่สั่งไปตะกี้อ่ะ"
"คือแบบว่า...ผมมั่วอ่าา .___."
"ฮ่าฮ่าา งั้นนายชอบแบบไหนล่ะ?"
"อืมม ผมไม่ชอบขมอ่ะ แต่ผมชอบช็อกโกแลตนะ มาร์ชเมลโล่ แล้วก็นมร้อนฮะ"
"โอเคๆๆ แล้วชอบรูปอะไรเหรอ?"
"กระต่าย...มั้ง"พูดแล้วก็หันไปทางกระต่ายสีน้ำตาลตัวนั้น มันกำลังพยามคุ้ยอะไรซักอย่างบนกองฟางเล็กๆคงจะเป็นที่นอนของมัน
"ชอบมั๊ย!!"
"ฮะ?"
"ที่นี่น่ะ...นายรู้มั๊ย ที่นั่งตรงนี้คริสฮยองเป็นออกแบบเองนะ"
"อ่าา..จริงเหรอฮะ"
"ใช่~ แล้วนายก็มานั่งเอ้ยไม่ใช่ -0- ขอตัวแปป ตอนนี้กำลังมีคนต้องการความช่วยเหลือ บายยย "
<><><><><><><><>
คริสกำลังทำกาแฟที่คนตัวเล็กคนนั้นสั่งอยู่ เขาว่าเขาไม่เคยทำช้าแล้วก็'ใส่ใจ'มากขนาดนี้มาก่อนเลย คำถามมากมายผุดขึ้นมาระหว่างรอเมล็ดกาแฟที่กำลังบด..
แล้วเด็กคนนั้นจะชอบกาแฟที่เขาทำรึเปล่า? แล้วถ้าไม่ชอบล่ะ?
จะชอบดื่มรสชาติแบบไหน?
ชอบดื่มแบบหวานรึเปล่า?
คำถามทุกอย่างตีรวนอยู่ในหัวของคริสทั้งหมดจนใบหน้ายุ่งตามที่หัวคิด แต่ไม่นานก็มีคนที่ฟ้าส่งมาช่วยคริสคนนี้...~
"ฮยองฮะ...."
"หืมม...ว่าไงจงอิน?"
" 'บยอน แบคฮยอน' ไม่ชอบกาแฟเพราะมันขมนะครับบ เขาชอบดื่มช็อกโกแลตร้อนด้วยน้าา อืมมใส่มาร์ชเมลโล่ไปด้วยแบคฮยอนคงชอบน่าดู~ เขาชอบนมร้อนแล้วก็กระต่ายด้วยนะฮะ" พูดจบก็วิ่งออกไปจากตรงที่เขายืนอยู่ทันที
ชื่อบยอนแบคฮยอน ไม่ชอบดื่มกาแฟขมงั้นเหรอ...
หึ ! ไอนี่มันรู้ดีจริงจริง
เป็นเพราะคำที่จงอินบอกมา คริสจึงใส่กาแฟน้อยลง ใส่ช็อกโกแล็ตให้มากขึ้นพยามชิมไล่ให้ความขมออกไปโดยการใส่น้ำตาลเพิ่มความหวานลงไปอีกนิดหน่อยโชคดีที่เขากะปริมาณกาแฟถูก ไม่อย่างนั้น'แบคฮยอน'จะต้องขมมากกว่านี้จนอาจจะดื่มไม่ได้
<><><><><><><><>
ระหว่างรอกาแฟอีกครั้ง คริสเดินไปที่ตู้เย็นของร้าน และเริ่มค้นหา
'มาร์ชเมลโล่'
"หมดแล้วเหรอ...?"พูดกับตัวเองเบาๆ คิดว่าคงต้องรีบวิ่งไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อ...
'ครืด ครืด'
หันขวับไปหาต้นเสียง แล้วหัวเราะออกมา
กระต่ายน้อยสีน้ำตาลอ่อนตัวเล็กๆกำลังพยายามลากถุงขนมมาร์ชเมลโล่ที่ใหญ่กว่าตัวเองเข้ามาให้'เจ้าของ'
"หืมม...ฮ่าฮ่า หิวแล้วเหรออ ขอบใจนะ เอ้าา"
พูดชมพร้อมให้รางวัลเป็นอาหารอัดเป็นแท่งสองแท่ง ป้อนใส่ปากชิ้นนึง อีกชิ้นให้ถือเอง
แต่...กระต่ายมันโลภ กระโดดขึ้นไปงับถุงขนมทั้งหมดจากมือคริสแล้ววิ่งด้วยความเร็วที่มันคิดว่าเร็วที่สุดออกไปจากห้อง ซึ่งคริสก็มองด้วยความขบขัน ด้วยเท้าเล็กๆขาสั้นๆนั่นอ่ะนะ? อยากกินขนมก็บอกสิ
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
จัดการเทมาร์ชเมลโล่ใส่ถ้วยสีขาวมีลวดลายน่ารักเพื่อให้น่ากิน จากนั้นจึงทำลาเต้อาร์ต(*ศิลปะการวาดฟองนมบนกาแฟให้เป็นรูปร่างสวยงาม)เป็นรูปกระต่ายตามที่จงอินบอก
เสร็จซะที
คริสเดินถือถาดที่ใส่ทั้งกาแฟแล้วก็ถ้วยมาร์ชเมลโล่เดินหาโต๊ะที่แบคฮยอนนั่งอย่างเงอะๆงะๆ
"ที่ที่ฮยองชอบที่สุดนั่นแหละฮะ..!!"
จงอินพูดขึ้นมาลอยๆ เสียงดังแล้วรีบหันหน้าหนีทันทีเพื่อกลั้นยิ้มขำ
ตบบ่าน้องทีนึงเป็นอันรู้กัน คริสจึงเดินตรงดิ่งไปที่โซนที่นั่งริมกระจก เขาชอบมันมากที่สุดเพราะเป็นคนออกแบบเอง รวมทั้งเกือบทั้งร้านนี้ด้วย เขาอยากทำให้ร้านดู 'อบอุ่น' และทำให้คนที่เข้ามาในร้านรู้สึก 'สบายใจ'
อ้อ! ที่นั่งตรงนั้นเป็นบ้านของกระต่ายของผมด้วยนะ
กาแฟก็รอมาสักพักใหญ่ ความจริงแบคฮยอนควรที่จะเบื่อแล้วก็อาจจะเดินออกจากร้านไปแล้ว แต่เพราะบรรยากาศของร้านนี้ ทำให้เขาไม่อยากลุกออกจากเก้าอี้ตัวนี้ด้วยซ้ำ...
"ได้แล้วครับ กาแฟที่..เอ่อ..คุณสั่ง"
"อ่า..ขอบคุณมากๆฮะ" ส่งยิ้มไปให้บางๆแล้วก้มลงมามองที่แก้วของตัวเอง
"โอ๊ะ! น่ารักจัง คุณทำได้ยังไงเนี่ย? ทำไมมันเป็นรูปได้ล่ะ?"
แบคฮยอนตื่นเต้นกับลาเต้อาร์ทที่คริสเป็นคนวาด
"อ่าามันมีวิธีล่ะ ไม่สวยใช่มั๊ย? ฉันไม่เคยวาดกระต่ายมาก่อนขอโท.."
"ไม่ๆๆ ไม่น่าเกลียดเลยนะฮะ น่ารักมากๆ 'ผมชอบมากๆ'เลยฮะ" แบคฮยอนพูดขัดทันทีเมื่อเห็นท่าว่าคนทำคงจะบ่นตัวเองเรื่องฝีมือในการทำรูปบนกาแฟแบบนี้อีกนานแน่ๆ แต่มันสวยจริงๆนี่นา นี่ขนาดไม่เคยทำนะเนี่ย
คิดอีกแง่นึง...เขาทำให้ผมคนเดียว ใช่มั๊ย?
ผมคิดอะไรเนี่ยย !!! T[]T
"...อ่าา งั้นเหรอ ผมขอนั่งด้วยนะครับ แล้วคุณ...ชื่ออะไร?" ไม่รอให้'แบคฮยอน'ตอบให้มากความ คริสทิ้งตัวลงไปนั่งบนเก้าอี้ที่ซื้อมาอีกด้านทันที
ทำไมต้องถามทั้งที่รู้อยู่แล้วน่ะเหรอ? ก็อยากรู้จักด้วยตัวเองนี่นา
"บะ..แบคฮยอนฮะ บยอน แบคฮยอน"
เขิน? แน่ละเว้ยย เล่นจ้องตาแล้วเท้าคางมองขนาดนี้!! ใครไม่ตายให้ให้ให้มันรู้ไป ไม่ลงไปกองกับพื้นหรือสลบคาแก้วกาแฟก็เก่งแล้ว T///////T
แย๊กก กล้าดียังไงมาทำให้ท่านแบคฮยอนหวั่นไหวห้ะ!!!
"ครับ แบคฮยอน ฮยองชื่อ'คริส'นะ " ยิ้มละลายใจให้อีกทีนึง
งื้อออ แบคจะเอาคนนี้~ เอ้ยย ไม่ใช่เว้ยย T[]T อย่ามายิ้มแบบนี้~
"...." ลองยกกาแฟขึ้นมาดื่ม จิบไปนิดหน่อยแบคฮยอนก็ทำตาโต
"เป็นไง? ชอบมั๊ย?"
"ชอบฮะ ชอบมากเลย" ชอบฮยองอ่ะ เอ้ย ชอบกาแฟ -////-^
"จริงเหรอ ฮยองนึกว่าจะไม่ชอบซะอีก.."
"ฮยองใส่อะไรลงไปฮะ อร่อยมากเลยนะ.."
"ใส่ใจ~"
เสียงที่ดังเกินความบังเอิญดังขึ้นมาจากจงอินเจ้าเก่าที่เดินผ่านมาเสิรฟโต๊ะแถวๆนั้นพอดี
"ใส่ความรู้สึก~"
เสียงจากเคาน์เตอร์ดังขึ้นต่อมาเมื่อจงอินพูดจบ ซิ่วหมินหัวเราะเดินไปไฮไฟว์กับน้องอย่างชอบใจ แล้วส่งสายตากรุ้มกริ่มมาทางคริสและแบคฮยอน
คริสส่งสายตากึ่งดุกึ่งขอบใจไปให้ ที่ดุเพราะเสียงดัง แต่ที่ขอบใจ...
ก็รู้ๆกันอยู่ :)
ส่วนเจ้าตัวที่โดนพาดพิงก็ก้มหน้างุด ไม่เงยหน้าแถมยังหยิบมาร์ชเมลโล่ไปเคี้ยวอีกด้วย
เขินแล้ว...ทำตัวไม่ถูกเหรอ ?
talk : อันนี้แก้แล้วน้าา อย่าลืมอ่านตอนอื่นด้วยเน้อออ
เม้นนิดนึงเนอะ555 รักคนอ่านคนเม้น >___<
:) Shalunla
ความคิดเห็น