นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
1,034
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
1.03K
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 15 ก.พ. 57 / 02:15 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
สวัสดีค่ะ//สไลด์มากราบ
ฟิคนี้แต่งจากความคิดถึงล้วนๆเลย
คิดถึงลีดเสือกับฟันหน้ามากๆเลยเวิ่นออกมาเป็นแฟลงฟิค
ฝากด้วยนะคะ~
ทั้งฟิค และฝากทีมบีด้วย
//แต่ตอนนี้ก็ฝาก Winner ไว้ก่อน อิอิ วงฮยอง >v<
มาอ่านมามะ
แปะรูปค่ะ เผื่อใครไม่รู้จัก//ลากเข้ามาเป็นแฟนคลับซเลย อิอิ
DOUBLE B
ฺBOBBY หรือ คิมจิวอน
แรปเปอร์ของทีมบี หน้าตาไม่หล่อแต่คารมมาเต็มเปี่ยม
ตาตี่ๆจะเหลือแค่ขีดเดียวเวลายิ้ม
ได้รับฉายา Wild bunny จากแฟนคลับ ไม่ใช่แค่เพราะฟันหน้าที่โดดเด้ง
แต่เป็นเพราะนิสัยซุกซน ขี้เล่น และกินเก่ง บ๊อบบี้เกิดมากิน
อิมพอร์ทจากอเมริกามาเดินตามความฝันที่บ้านเกิด
B.I หรือ คิมฮันบิน
ตำแหน่งลีดเดอร์และแรปเปอร์
ลีดเดอร์หน้าโหดบางครั้ง หน้าหวานบางที
ดั้งสันเขื่อนสมควรเอาไปกั้นน้ำท่วมแถวนวนคร
อย่าให้ได้ยิ้มเชียว เดี๋ยวใจคุณจะละลาย~
ตอนเด็กเคยแรปให้ MC mong ในเพลง Indian boys
ปัจจุบันเป็นลีดเดอร์ของทีมบี ที่เวลาฝึกนี่จะโหดจนเมมเบอร์ถวายชื่อให้ว่า"ครูเสือ"
กล้ามอิบ๊อบ
ใครเห็นตาบ๊อบโปรดแจ้ง...
น้องไบหน้านิ่ง
โมเม้นน่ารักๆของดับเบิ้ลบี
ฟิคนี้แต่งจากความคิดถึงล้วนๆเลย
คิดถึงลีดเสือกับฟันหน้ามากๆเลยเวิ่นออกมาเป็นแฟลงฟิค
ฝากด้วยนะคะ~
ทั้งฟิค และฝากทีมบีด้วย
//แต่ตอนนี้ก็ฝาก Winner ไว้ก่อน อิอิ วงฮยอง >v<
มาอ่านมามะ
แปะรูปค่ะ เผื่อใครไม่รู้จัก//ลากเข้ามาเป็นแฟนคลับซเลย อิอิ
DOUBLE B
ฺBOBBY หรือ คิมจิวอน
แรปเปอร์ของทีมบี หน้าตาไม่หล่อแต่คารมมาเต็มเปี่ยม
ตาตี่ๆจะเหลือแค่ขีดเดียวเวลายิ้ม
ได้รับฉายา Wild bunny จากแฟนคลับ ไม่ใช่แค่เพราะฟันหน้าที่โดดเด้ง
แต่เป็นเพราะนิสัยซุกซน ขี้เล่น และกินเก่ง บ๊อบบี้เกิดมากิน
อิมพอร์ทจากอเมริกามาเดินตามความฝันที่บ้านเกิด
B.I หรือ คิมฮันบิน
ตำแหน่งลีดเดอร์และแรปเปอร์
ลีดเดอร์หน้าโหดบางครั้ง หน้าหวานบางที
ดั้งสันเขื่อนสมควรเอาไปกั้นน้ำท่วมแถวนวนคร
อย่าให้ได้ยิ้มเชียว เดี๋ยวใจคุณจะละลาย~
ตอนเด็กเคยแรปให้ MC mong ในเพลง Indian boys
ปัจจุบันเป็นลีดเดอร์ของทีมบี ที่เวลาฝึกนี่จะโหดจนเมมเบอร์ถวายชื่อให้ว่า"ครูเสือ"
กล้ามอิบ๊อบ
ใครเห็นตาบ๊อบโปรดแจ้ง...
น้องไบหน้านิ่ง
โมเม้นน่ารักๆของดับเบิ้ลบี
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Fiction WIN
Title: I'll 'B' side you
Pairing : Double B
Rate: pg
Note : แ่พอหายิถึQvQ
โล
้นริส์มาสสูเท่าึสอั้นั้ระห่านอยู่ลารุโล โรเหล็ถูประอบอย่าสวยาม หลอไฟวเล็หลายพันวระพริบสลับันเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ ้นสน้นน้อยที่รายล้อยอยู่รอบๆ็ถูแ่เป็น้นริส์มาส้วยลูบอล ุ๊า และหลอไฟระพริบ้าๆ ไฟในึรอบ้าถูหรี่ล เพื่อับให้ริส์มาสเรือแสนี้เ่นยิ่ึ้น
หิมะสีาวโรยัวลมา้าๆ ลบนหมวนสัว์สีน้ำาล เ็หนุ่มเยหน้ามอพลายื่นมือเปล่าออไปว้าเล็หิมะอย่าทนุถนอม
"ละลายแล้ว..." เสียแปร่พึมพัมเบาๆ าลมโมอหิมะในมือที่อนนี้เป็นเพียน้ำหยเล็ๆ
"ฮันบิน ส่มือมาหน่อย" ร่าสูที่ยืนอยู่้าๆสะิเบาๆ ฮันบินหันไปหาพร้อมับยื่นมือไปให้อย่าว่า่าย
ถุมือหนาสีเทาเ้มถูบรรสวมใส่มือเรียว ไออุ่นาเ้าอถุมือยัอยู่ ีวอนุมือเย็นเียบที่เพิ่ถอถุมือลในระเป๋าาเ
ฮันบินอบุพร้อมรอยยิ้มน่ารั
ืนวันศุร์ใน่วเทศาลริส์มาส สอพี่น้อับเบิ้ลบีออมาเินเร่ในย่านร้าน้าแห่หนึ่ในรุโล
ีวอนใส่ฮู้สีเ้ม าเยีนส์สีี สวมหมวไหมพรมสีม่วส เินู่ับเ็หนุ่มวัยไล่เลี่ยันในุันหนาวมิิสีเ้มลืนไปับ่ำืน ึ่เป็นใรไปไม่ไ้นอาฮันบิน
"บอว่าหิมะะ็ไม่เื่อ" เสีย่ำบ่นเบาๆ นโนบ่นไ้แ่ยิ้มรับแหยๆ
"็ไม่รู้นี่ฮะ"
"ถุมืออุ่นมั้ยล่ะ?"
"อุ่นฮะ เอ้อ... มืออี้าล่ะฮะ ไม่หนาวเหรอฮยอ?"
"ไม่หรอๆ"ระ่ายป่ายิ้มว้านาปิเหมือนทุรั้ ทั้ๆที่มือ้ายอเาเริ่มะาเพราะอาาศหนาวๆ
"ับมือันฮะ"
ฮันบินเปลี่ยนไปเินอี้าอีวอน มือเรียวึแนอีนออมาาระเป๋าแล้วประสานมือเย็นเียบอทัู้่เ้า้วยัน
ีวอนมอรุ่นน้อ้วยรอยยิ้ม มือหนาระับให้ฝ่ามือแนบันแน่น ถ่ายเทไออุ่นึ่ันและัน เท้าสอู่่อยๆ้าวเินไปรอบๆลานที่ประับไฟระยิบระยับ
"ฮยอมือเย็นเียบเลยอ่ะ..."
"็ฮยอเป็นอมบี้ไ เนี่ยเพิ่โนัเมื่อวาน"ีวอนแล้วนประสาทอีนเล่น
"น่าลัวว่ะ ปล่อยมือเลยอมบี้ระ่าย ิๆ"ฮันบินทำท่าะสะบัมือออ แ่มือแร่็ยึเอาไว้ทัน
ทัู้่เล่น่อยันทีเล่นทีริ นิ้วยาวี้เอวลีเอร์หน้าหวาน ทำเอาถึับหัวเราะลั่น ัวอลไปอับพื้นหมสภาพาริสมาที่สั่สมมานาน เมื่อลุึ้นไ้ ฮันบินส่ำปั้นหวัะแสหน้าอีนแ่ันถูุมเอาไว้พร้อมับรอยยิ้มมุมปาแสัยนะ ฟันาวับมือเรียวอรุ่นน้ออย่าหมั่นเี้ยว ทำเอาฮันบินรู้สึร้อนวูบวาบไปทั้หน้า
"โนัแล้ว นาย็เป็นอมบี้แล้วิ5555" ีวอนพูพร้อมยัิ้ววนๆ
"ิ๊อ..."เสื้อน้อยถลึาใส่แ้เิน แ้มาวเปลี่ยนเป็นสีแาๆ
"หืมมม หน้าแ ฮันบินเินแหละๆ~"
"อย่าล้อสิ!!"
"ัแ่นี้ทำเป็นเิน"
"เลิล้อไ้แล้วน่า..." ฮันบินระทุ้ศอใส่ระ่ายป่าี้แวนเไป้าหลั ีวอนหัวเราะร่วน่อนะยแนึ้นออนัวเล็ว่า
หิมะหนัึ้นเรื่อยๆ ้นริส์มาส์บา้นลายเป็นสีาวโพลนไปแล้ว สอพี่น้อับเบิ้ลบีวนันไปหลบหิมะ นั่ินบะหมี่ร้อนๆในร้านรามยอนบริเวนั้นเอ
วันาบะหมี่ามโลอยฟุ้ปะทะหน้า มาพร้อมลิ่นน้ำุปหอมหวล
"ฮยอ หมแล้วเหรอ?-0-" ฮันบินมอถ้วยบะหมี่อพี่ายัวโแล้ว็ะั เวลาแป๊บเียวที่เาเพิ่ินไ้รึ่ถ้วย ิวอนลับินหมเลี้ยไปแล้ว
"อร่อย~"ระ่ายป่ายิ้มหวานโว์ฟันหน้า าี่ๆเหลือแ่ีสอีที่อยู่่ำว่าิ้ว
"หิวล่ะสิไม่ว่า"
"็ิน้าวเย็นมานานแล้วอ่ะ นี่มันสี่ทุ่มแล้วนาา ็้อมีหิวบ้า~"
"โอ๊ะ!! สี่ทุ่มแล้วเหรอ"ฮันบินาโ
"สี่ทุ่มทำไมเหรอฮันบิน?"
"พวฮยอไๆ พวมิโนฮยออ่ะ~" เสียหวานพูึ้นอย่าื่นเ้น
"อ่อ~ วินเนอร์ทีวี"
ิวอนเินไปบอเ้าอร้านให้ปรับเป็น่อที่รุ่นพี่อพวเาำลัโลแล่นอยู่บนอเล็ๆ
ภาพอ 'วินเนอร์' ทั้ห้านำลัเินอยู่บนเวทีร้อเพล้วยรอยยิ้ม ไฟสปอร์ไลท์สาให้เห็นผู้นนับหมื่นที่สนุไปับเสียนรีอพวเาภายใ้โมสูให่
ภาพที่ฮันบินวาฝันมานาน
าม้อมออโทรทัศน์ไม่วาา ิวอนสัเเห็นมือวาที่ำะเียบแน่น ปาแเม้มเ้าหาันเป็นเส้นร
แรปเปอร์รุ่นพี่ถอนหายใยาว่อนะยแนโอบไหล่น้าๆ
"สุยอไปเลยเนอะ"
"ฮยอ...เมื่อไหร่เราะไ้ทำแบบนี้บ้านะ" ฮันบินหันมายิ้ม แววาูเศร้าัับรอยยิ้มสใส
เ็หนุ่มอายุสิบเ็ที่แบวามหวัทั้ห้าไว้บนบ่า ไล่ามวามฝัน้วยีวิทั้หมที่มี อหลับอนอนลุอยู่แ่สูิโอและห้อ้อมนถึับ้อให้น้ำเลือไปไม่่ำว่าสามรั้
ยอมถูมอว่าใร้ายเพื่อให้โว์ออมาีที่สุ
ยอมห่าาบ้านเพื่อทุ่มเทับารฝึ
วามผิหวัที่เิาารพ่ายแพ้มันเป็นทั้รอยแผลและแรส่ให้เาพยายามมาึ้นไปอี
"้อมีิ ัวัน" ิวอนลี่ยิ้ม สายาอบอุ่น้อมอลึเ้าไปในาู่สวย
"อาะอีสิบปี..."
"หรืออาะปีหน้า?"
"นี่ะสิ้นปีแล้ว พวฮยอยัไม่ไ้เบิว์เลยนะ"
"ประธานไม่ทิ้เราหรอน่า"
"อื้อ..."
"พยายาม้วยันนะ"ิวอนว้ามือเรียวมาุมแน่น าเรียว้อหน้าหวานอย่าริั ฮันบินพยัหน้ารับอย่าหนัแน่น
"อื้อ..."
"ันะอยู่้านาย"
หิมะหยุแล้ว
ระ่ายป่าับเสือน้อยเินออมาาร้านบะหมี่ มุ่หน้าไปทาป้ายรถเมล์เพื่อลับหอในย่านฮแ
"สวยั าวโพลนไปหมเลยฮยอ~"เสือโหในห้อ้อมสลัราบลายเป็นแมวน้อย ทำท่าะระโนเ้าไปเล่นหิมะ แ่็ละล้าละลั ไ้แ่เอาเท้าเี่ยเล่น
"อยาเล่นหิมะเหรอ?"
"อื้อ...แ่ึแล้วอ่ะ"
"เล่นสิ"
"แ่...มันึแล้วนะ"
"เล่นเลย "ไม่ทันาำ ิวอนปั้นหิมะปาใส่แนฮันบิน นโนโมีแสยะยิ้มแล้วปาหิมะใส่ เอาืนอย่าสนุสนาน
สรามลูบอลหิมะำเนินไปอย่าถึพริถึิท่ามลาอาาศหนาวเย็น ร่าายยืหยุ่นหลบหลีและว้าบอลใส่ัน เสียหัวเราะั่อเนื่อ รอยยิ้มเปื้อนหน้าและยัไม่หายไปถึแม้มือวาะาไปแล้ว
แ่มือ้าที่ใส่ถุมืออทั้สอนยัอุ่นอยู่
"ฮ่าๆๆ อนผมปาโนหน้าฮยอโรฮาอ่ะ เปื้อนไปหมเลย"
"เ้าปา้วยนะ-0-"
"หิมะอร่อยมั้ยล่ะ~"
"สปร-*-"
"ไม่เป็นไรหรอน่า~"
"เออ ี่ทุ่มแล้วฮันบินอ่า?'
"หวาาา ึแล้วนี่นา ะมีรถลับมั้ยเนี่ย"ฮันบินมอนาฬิา้อมืออย่าัวล แล้วสอส่อสายามอหารถเมล์ แ่ลับไม่เอสััน
"ไม่มีรถ็นอนโรแรมแถวนี้มั้ยล่ะ"ิวอนเสนอ
"ะีเหรอ..."
"ั้นไปถามป้าๆแถวนี้ันเถอะ"
ิวอนูมือฮันบินไปถามป้านรู้ว่า้อยืนรออีรึ่ั่วโมะมีรถสายพิเศษผ่านมา
เ็หนุ่มสอนยืนรอรถเมล์ท่ามลาหิมะโปรยปรายบาเบา ร่าสูยืนออฮันบินไว้ในแผ่นอแร่ มือเปล่าอทัู้่สอประสานให้วามอบอุ่นึ่ันและัน
"ฮยอ...สนุมาเลยเนอะ" เสียหวานพูึ้นเบาๆ มูโ่เป็นสีแเรื่อาอุภูมิที่่ำเือบิลบ ูน่าเอ็นูเป็นที่สุ
"ใ่มั้ยล่ะ~ ้ออบุันป่ะ?"
"ไม่อ่ะ"
"ใร้ายว่ะ"ิวอนเริ่มบ่นพร้อมเบ้ปานิๆ
"อ๋าา~เปล่าะหน่อยน้า"
"เี๋ยวปล่อยให้หนาวายะเลยีมั้ย? "
"อย่านะ!!~"
"ั้น็อบุันะสิ"
"ิ~ อบุฮะ" ฮันบินยิ้มว้า ับมือเย็นเียบอิวอนมาุมพิเบาๆ
"ฮันบินอ่า.." เสีย่ำเรียื่อนในอ้อมอเบาๆ ฮันบินหันหน้ามา เอับาเรียวที่้อมออยู่ ริมฝีปาบา่อยๆยับเ้ามาใล้
ิวอนแะูบเบาๆที่ริมฝีปาแๆ เพียแ่แะ ไร้ึ่ารยับใๆ เลือร้อนีพล่านทั่วัว มือทีุ่มันอยู่ยิ่ประสานันแน่นึ้น
"ฮยอ..."เสียหวานลอลำออมาอย่าไร้ึ่สิ หน้าุร้อนผ่าวไปหม ิวอนถอนูบ้าๆ
"รันะ" เสีย่ำระิบอยู่้าหู แนแร่ระับอ้อมอแน่นราวับว่าถ้าปล่อย นรหน้าะหายไป
"รัเหมือนันฮะ"
"ำไว้นะ... ไม่ว่าเรา้ออนอน ้อเาะน้ำเลือ หรือ้อาแนหัยัไ..." ิวอนพูเบาๆพร้อมับยิ้มหวานนาปิ
"ันะอยู่เีย้านายเอ"
Fin
ผลงานอื่นๆ ของ koonpoonk ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ koonpoonk
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น